Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Iwańczak, Wojciech" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Kulturowe aspekty broni średniowiecznej w refleksji Andrzeja Nadolskiego
Cultural aspects of medieval weapons in the reflection of Andrzej Nadolski
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941964.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
interregionalność
bronioznawstwo
kultura
broń
źródła
ikonografia
interregionalism
studies in arms
weapons
sources
iconography
Opis:
This article aims at highlighting a broader context of research interests on arms and armour conducted by Andrzej Nadolski. From the beginning of his scientific career, he believed that studies in arms were a part of the history of society and its culture. In terms of methodology he always supported the farreaching comparative studies, but he also recommended great caution in drawing general conclusions. To build a complete picture of place of weapons in past societies he called for detailed studies of iconography on par with research on material culture. Temperance in the formulation of decisive conclusions accompanied by kindness towards polemics, he believed that these qualities were necessary for practicing the scientific approach towards humanities in general, towards studies in weaponry as well. He saw this discipline as a rather narrow field of research, nevertheless he always emphasized its great significance. If war was one of the most important events in history, one should never underestimate the role of weapons. He also suggested that arms should always be viewed in a broader context, as a component of literature, culture and art. Andrzej Nadolski had high demands of other researchers, but also extended same criteria towards himself. He was very critical of his own accomplishments, a trait not shared by the majority of scientists. His ambition was not to restrict himself to a narrow field of specialization in one discipline, which was the reason for his participation in popularization of humanities in mass media, with significant results. Andrzej Nadolski never treated weapons out of a broader context, always seeing them as an important part of widely undestood human activities, which comprise the depth of humanistic character of his work.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sąsiedztwo polsko-czeskie w końcu średniowiecza. Wybrane zagadnienia
The Polish-Czech Neighbouring in the Middle Ages
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish-Czech neighbouring
the idea of (pan)Slavdom
Czech chronicles
the Jagiellonian dynasty
sąsiedztwo polsko-czeskie
idea słowiańskości
kroniki czeskie
Jagiellonowie
Opis:
The author discusses the Polish-Czech relations, mainly during the late Middle Ages.In the article there are examples of positive images of the Poles, which have been takenfrom the voluminous Czech writing from the 14th century. In the 15th century the mainquestion in the mutual relations was the Hussite cause. Yet, it did not end in breaking thepolitical relations in spite of the fact that the Kingdom of Bohemia was isolated in Europeat that time. Just the reverse, it was just then that a project of a union with the Czechs wascreated. Finally, it was not implemented, but a representative of the Jagiellonian dynastyascended the Czech throne (Vladislaus Jagiellon, Czech: Vladislav Jagellonský, Polish:Władysław Jagiellończyk). In the 19th century, when the two nations did not have theirown states, the idea of the union between them was often evoked and their ancestorswere being criticised for not taking advantage of the chance to build a political power ofthe Western Slavs, which – it was believed – could have saved the two nations from thesubsequent political catastrophe.
W artykule omówiono relacje polsko-czeskie, głównie w okresie późnego średniowiecza.Autor przywołuje przykłady przychylnego charakteryzowania Polaków zaczerpnięteprzede wszystkim z bogatego piśmiennictwa czeskiego w XIV wieku. W XV wiekuproblemem we wzajemnych relacjach stała się sprawa husycka. Nie doprowadziła onajednak do zerwania relacji politycznych, chociaż Czechy były izolowane w ówczesnejEuropie. Wręcz przeciwnie, powstał wówczas projekt związku politycznego w postaciunii. Nie został on ostatecznie wcielony w życie, ale przedstawiciel dynastii Jagiellonówzasiadł na tronie czeskim (Władysław Jagiellończyk). W XIX wieku, w okresie niewoliobu narodów, wracano do idei związku między nimi, winiąc często przodków za niewykorzystanieszansy na zbudowanie potęgi politycznej obejmującej zachodnich Słowian,co – jak sądzono – mogło uchronić oba narody przed późniejszą katastrofą polityczną.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 95-109
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wojen i konfliktów w kształtowaniu ładu europejskiego w średniowieczu
The Role of War and Conflicts in Shaping the European Order in the Middle Ages
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601344.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
knighthood
sword
war
justice
rycerstwo
miecz
wojna
sprawiedliwość
Opis:
1000 lat wojen i konfliktów średniowiecznych trudno ująć w jedną uniwersalną formułę, gdyż rzecz jest złożona, a stosunek do wojny w tamtej epoce było dość odmienny od dzisiejszego. Uważano, że wojna i konflikty wiążą się zazwyczaj z walką o panowanie i władzę. Średniowiecze nie znało jednak pojęcia wojny totalnej, nie dążono do wyniszczenia i zlikwidowania przeciwnika. Dużo wojen miało na celu wyniszczenie wroga lub uzyskanie dobrego okupu. Dominującą formacją przez znaczną część średniowiecza była konnica formowana przez rycerstwo, które później przeobraziło się w szlachtę. Schyłek epoki charakteryzowała już nowa struktura armii, gdzie większą rolę odgrywała piechota oraz wojsko najemne. Służba wojskowa była obowiązkiem wasala wobec seniora, ale ważną rolę odgrywali też w wojsku chłopi. Ciekawe, że wojnę traktowano często na pograniczu rozrywki, jako lekarstwo na nudę, w tym klimacie wytworzyła się cała kultura i etyka rycerska. Podstawowe reguły doktryny średniowiecznej zalecały dobre przygotowanie militarne dla utrzymania pokoju, słabi nie mieli racji. Podstawą stabilnego państwa było wojsko. Uznawano prawo do przeciwstawienia się tyranowi, władcy niesprawiedliwemu, który działał przeciw swojemu narodowi. W myśli chrześcijańskiej odróżniano wojnę świętą (która z czasem przybrała formę krucjat) oraz sprawiedliwą. Według św. Augustyna wojna była karą za grzechy i zbrodnie. Wojsko występowało często w służbie Kościoła i była to koncepcja „militis Christi”. Uważano, że ład europejski zależy od siły wojskowej, ale w znacznym stopniu także od propagandy wojennej. W Polsce interesowano się również teoretycznymi aspektami konfliktów zbrojnych i problemami wojny sprawiedliwej, co badali m.in. Stanisław ze Skarbimierza i Paweł Włodkowic.
It is rather difficult to reduce a thousand years of medieval wars and conflicts to one universal formula, because the whole thing is complex, and the attitude towards war used to be different in the past from what it is now. Wars and conflicts were thought to be connected to a fight for survival and power. In the Middle Ages the idea of total war was not known, nobody strove to annihilate their opponents. The purpose of most wars was to weaken the enemy or to get a good ransom. For a significant part of the Middle Ages the dominating military unit was the cavalry formed by the knighthood that later metamorphosed into the gentry. At the end of that period the structure of the army changed, and infantry and mercenaries became the most important parts of the army. Military service was compulsory for the vassal; yet, the recruitment among peasants played an important role, too. It may seem curious but war was treated as a kind of entertainment, as a cure for boredom, and it was the atmosphere which created the whole culture and ethics of knighthood. The basic rules of the medieval doctrine stipulated a good military preparation in order to keep the peace, the weaker were not right. The basis of a stable state was the army. It was accepted to stand up to a tyrant or an unjust sovereign that had been acting against his nation. In the Christian doctrine there were notions of a saint war (which later changed into a crusade) and of a just war. According to Saint Augustine war was a punishment for sins and crimes. The army often served the Church; it was the concept of ‘militis Christi’. The European order was thought to depend on the military power, and – to a significant degree – on the military propaganda. Theoretical aspects of armed conflicts and the problem of a just war were popular subjects in Poland; those questions were investigated by – among others – Stanisław of Skarbimierz and Paweł Włodkowic.
Źródło:
Studia Maritima; 2016, 29; 63-80
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopoty z Husem, czyli kilka uwag na marginesie sześćsetnej rocznicy jego śmierci
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23316015.pdf
Data publikacji:
2015-12-21
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Jan Hus
husytyzm
Źródło:
Historia. Memoria. Scriptum. Księga jubileuszowa z okazji osiemdziesięciolecia urodzin Profesora Edwarda Potkowskiego; 220-230
9788394002664
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Czech ze Stolicą Apostolską na przełomie XII i XIII w.
Die Beziehungen zwischen Böhmen und dem Apostolischen Stuhl an der Wende des 12./13. Jahrhunderts
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955027.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Die Kontakte des Papsttums mit Böhmen verliefen in dieser Zeit auf zwei Ebenen. Die erste betraf das Dreieck zwischen dem Deutschen Reich, dem Papsttum und Böhmen, weil die Situation im Reich die böhmische und in nicht geringerem Maße auch die päpstliche Politik entscheidend beeinflußte. Erwähnt werden muß, daß die Situation im Reich häufigen Veränderungen unterlag. Die zweite Ebene dieser Kontakte betraf die Konflikte zwischen der weltlichen und der geistlichen Macht in Böhmen, aber auch die Konflikte im Rahmen des böhmischen Klerus selbst. In der ersten Sphäre war Papst Innozenz III., der Otto IV. aus Braunschweig im Kampf um den Thron des Reiches gegen Philipp von Schwaben unterstützte, bemüht, den Herrscher von Böhmen Przemysł Ottokar I. auf seine Seite zu ziehen, der wiederum versuchte, diese Situation zur Verwirklichung seiner politischen Ziele auszunutzen. Eine heikle Angelegenheit bildete die Scheidung des böhmischen Monarchen, die sich über viele Jahre hinzog und für den Papst ein bequemes Druckmittel gegen Przemysł darstellte. Der Streit innerhalb der böhmischen Geistlichkeit betraf die Besetzung des Bistums Prag. Ein Teil des Klerus lehnte die Person von Daniel Milik ab, der von Przemysł Ottokar I. in diese Position eingesetzt wurde. Man kann sagen, daß diese Zeit durch das subtile diplomatische Spiel zweier hervorragender Politiker dominiert wurde: Innozenz III. und Przemysł I. In der Konsequenz wurde die Position der Kirche in Böhmen gestärkt, und es kann auch eine Konsolidierung des böhmischen Staates beobachtet werden.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2 Special Issue; 165-177
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Bylina (1936–2017)
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602931.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja według Wawrzyńca z Březové
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106513.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Wawrzyniec z Březové
the Hussite Revolution
chronicle
Opis:
Wawrzyniec z Březové is distinguished among observers and chroniclers of Hussitism, and his chronicles are the best source of information relating to the first phase of the Hussite revolution. Wawrzyniec writes of the years 1414–1421, but his main focus is on the years 1419–1421. He starts with the inauguration of giving communion in two kinds, which was a result of the work of Jakoubek ze Stříbra in 1414. The world of this penetrating observer and thinking man is not black and white. The inevitable companion of revolution – fear – is clear in the pages of Wawrzyniec’s account. Indeed, it accompanies all the phases of these tempestuous events.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2022, 25; 128-143
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sąsiedztwo polsko-czeskie w końcu średniowiecza. Wybrane zagadnienia
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137877.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
sąsiedztwo polsko-czeskie
idea słowiańskości
kroniki czeskie
Jagiellonowie
Polish-Czech neighbouring
the idea of (pan)Slavdom
Czech chronicles
the Jagiellonian dynasty
Opis:
W artykule omówiono relacje polsko-czeskie, głównie w okresie późnego średniowiecza. Autor przywołuje przykłady przychylnego charakteryzowania Polaków zaczerpnięte przede wszystkim z bogatego piśmiennictwa czeskiego w XIV wieku. W XV wieku problemem we wzajemnych relacjach stała się sprawa husycka. Nie doprowadziła ona jednak do zerwania relacji politycznych, chociaż Czechy były izolowane w ówczesnej Europie. Wręcz przeciwnie, powstał wówczas projekt związku politycznego w postaci unii. Nie został on ostatecznie wcielony w życie, ale przedstawiciel dynastii Jagiellonów zasiadł na tronie czeskim (Władysław Jagiellończyk). W XIX wieku, w okresie niewoli obu narodów, wracano do idei związku między nimi, winiąc często przodków za niewykorzystanie szansy na zbudowanie potęgi politycznej obejmującej zachodnich Słowian, co – jak sądzono – mogło uchronić oba narody przed późniejszą katastrofą polityczną.
The author discusses the Polish-Czech relations, mainly during the late Middle Ages. In the article there are examples of positive images of the Poles, which have been taken from the voluminous Czech writing from the 14th century. In the 15th century the main question in the mutual relations was the Hussite cause. Yet, it did not end in breaking the political relations in spite of the fact that the Kingdom of Bohemia was isolated in Europe at that time. Just the reverse, it was just then that a project of a union with the Czechs was created. Finally, it was not implemented, but a representative of the Jagiellonian dynasty ascended the Czech throne (Vladislaus Jagiellon, Czech: Vladislav Jagellonský, Polish: Władysław Jagiellończyk). In the 19th century, when the two nations did not have their own states, the idea of the union between them was often evoked and their ancestors were being criticised for not taking advantage of the chance to build a political power of the Western Slavs, which – it was believed – could have saved the two nations from the subsequent political catastrophe.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 95-109
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eneasz Sylwiusz Piccolomini i kobiety
Aeneas Sylvius Piccolomini and Women
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33910112.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
pope
Church
emperor
women
papież
Kościół
cesarz
kobiety
Opis:
Bohater tego tekstu należy do grona najbardziej barwnych postaci XV w. Jego życie i kariera były niezwykle bogate i pełne niespodziewanych zwrotów. Potomek starej arystokratycznej rodziny, miał siedemnaścioro rodzeństwa, studiował w Sienie i Florencji, a potem został sekretarzem kardynała Domenico Capranica. Nie odznaczał się stałością poglądów, najpierw zwolennik wyższości soboru nad papieżem, z czasem zmienił zdanie i uznawał prymat papieży. Ważnym krokiem było wejście na służbę dla króla Rzeszy Fryderyka III, ale potem zwrócił się już w kierunku Kościoła, przyjął niższe święcenia duchowne, w roku 1456 został kardynałem, a ukoronowaniem kariery był wybór w 1458 r. na papieża, przyjął imię Pius II. Treścią tekstu są trzy epizody z życia Piccolominiego związane z trzema kobietami. Były to w kolejności: żona króla Węgier i cesarza rzymskiego Zygmunta Luksemburskiego Barbara Cylejska, Joanna d’Arc, której pasjonujący portret naszkicował Eneasz w swych Pamiętnikach, oraz pewna kobieta, której ciekawe losy usłyszał jako papież na audiencji. Wszystkie trzy wizerunki pokazują autora jako dobrego obserwatora i wybitnego humanistę.
The hero of this text is one of the most colorful figures of the 15th century. His life and career were extremely rich and full of unexpected turns. The descendant of an old aristocratic family had seventeen siblings, studied in Siena and Florence, and then became secretary to Cardinal Domenico Capranica. He was not characterized by steadiness of views, first a supporter of the superiority of the council over the pope, with time he changed his mind and recognized the primacy of the popes. An important step was entering the service of the Reich King Frederick III, but then he turned towards the Church, was ordained a minor priest, in 1456 he became a cardinal, and the crowning of his career was the election of the pope in 1458, where he took the name Pius II. The content of the text are 3 episodes from Piccolomini’s life related to 3 women. They were, in order: the wife of the King of Hungary and the Roman Emperor Sigismund of Luxembourg, Barbara of Cilesia, Joan of Arc, whose fascinating portrait was sketched by Aeneas in his „Memoirs”, and a certain woman whose interesting fate he heard as the pope during the audience. All three images show the author as a good observer and an outstanding humanist.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 51-68
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Łokietek w perspektywie dziejopisarstwa czeskiego XIV wieku
Władysław the Elbow-High from the perspective of Czech chronicles of 14th century
Autorzy:
Iwańczak, Wojciech
Karczewski, Dariusz
Grabowski, Janusz
Graczyk, Waldemar
Wajs, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/25805893.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
król
dziejopisarstwo
Polska
Czechy
king
historiography
Polska
Bohemia
Opis:
Dziejopisarstwo czeskie XIV wieku rozwijało się bogato, a najciekawszym źródłem z tego punktu widzenia jest Kronika zbrasławska. Dziejopisarstwo czeskie nie daje całościowego portretu Władysława Łokietka, ale skupia się na różnych epizodach w perspektywie stosunków polsko-czeskich. Przy takim ujęciu postrzeganie Władysława Łokietka zmienia się wraz ze zdobywaniem przezeń coraz większego znaczenia. Wyraźnie odnotowano brak poparcia przez Łokietka książąt śląskich, którzy jeden po drugim składali hołdy lenne władcy czeskiemu. W ramach ewolucji obrazu Łokietka w historiografii czeskiej obserwujemy malejący protekcjonalizm wobec władcy polskiego, początkowo określa się go jako „króla Krakowa”, ale po śmierci odnotowano zgon króla polskiego (czyli wielkopolskiego) i krakowskiego.
Czech historiography of the 14th century was rich and extensive; the most interesting source in this regard is the Zbraslav Chronicle. Czech historiography does not provide a comprehensive portrait of Władysław the Elbow-High, but focuses on various episodes in bilateral Polish-Czech perspective. With this approach, the perception of Władysław the Elbow-High changes as his importance grows. The lack of support by the Silesian dukes, who one by one offered homage to the Bohemian ruler, is clearly noted. Evolution of Władysław the Elbow-High’s image in Czech historiography is marked by gradually decreasing condescension towards the Polish monarch; initially he is referred to as the “king of Kraków”, but his death is recorded as a death of the King of Poland (i.e. Greater Poland) and Kraków.
Źródło:
Władysław Łokietek ‒ odnowiciel Królestwa Polskiego. Restaurator Regni Poloniae; 199-212
9788395991950
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies