- Tytuł:
-
Effects of waterborne copper on gills catalase and blood biochemistry in gilthead seabream (Sparus aurata L.)
Wpływ miedzi w wodzie na katalazę w skrzelach i biochemię krwi u dorady (Sparus aurata L.) - Autorzy:
-
Isani, G.
Sarli, G.
Andreani, G.
Brunetti, B.
Marrocco, R.
Carpene, E.
Beha, G.
Morandi, F.
Benazzi, C. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/15575.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
- Opis:
-
Cu is a transition metal essential for every organism, but an excess can lead to toxicity
caused by oxidative stress, which can disturb the natural antioxidant defence systems.
Since catalase (CAT) is a major enzyme involved in the decomposition of oxygen peroxide,
the main goal of this study was to evaluate changes in the concentration and activity of
CAT by means of enzymatic and immunohistochemical methods. Modifications in the blood
biochemistry profile of Cu-exposed gilthead sea bream (Sparus aurata L.) were also studied.
In gills of the exposed fish, Cu significantly increased throughout the study to a maximum
of 6.9±4.7 μg g–1 wet weight at the end of the treatment. Immunohistochemistry
(IHC) evidenced a brown cytoplasmic stain in the epithelial cells of the primary and secondary
lamellae and in pillar cells, while enzyme activity was localized in the epithelium and
pillar cells of both primary and secondary lamellae and appeared as a strong cytoplasmic
stain particularly at the base of the primary lamellae. IHC and enzymohistochemistry (EHC)
quantitative analysis suggested that the main variations in amount and activity of the enzyme
were recorded 15 days after exposure (both IHC and EHC expressed a decrease in
CAT in exposed fish compared to controls, P<0.0001) and 28 days after exposure (IHC recorded
increased CAT in exposed specimens compared to controls, P<0.0001; EHC evidenced
a decrease in CAT in exposed subjects compared to controls, P<0.0001). The biochemical
blood profile was monitored with a standard blood biochemistry panel. An increase in
plasma urea was evident only in exposed fish, while – as a function of time – a decrease
of glucose in both exposed and control fish was apparent. The three investigation methods
evidenced that CAT was effective against Cu toxicity, and the increase in plasma urea could
be considered a suitable metabolic marker of Cu exposure in fish.
Miedź jest metalem przejściowym niezbędnym w każdym organizmie, lecz jej nadmiar może prowadzić do skutków toksycznych powodowanych przez stres oksydacyjny, który zakłóca naturalne systemy obrony antyoksydacyjnej. Ponieważ katalaza (CAT) jest jednym z głównych enzymów uczestniczących w rozkładzie nadtlenku tlenu, głównym celem badań była ocena zmian zawartości i aktywności CAT za pomocą metod enzymatycznych i immunohistochemicznych. Badano również zmiany w biochemicznym profilu krwi u dorady (Sparus aurata L.) poddanej działaniu Cu. Stwierdzono znacząco wyższe stężenie tego metalu w skrzelach ryb, na które oddziaływała miedź, aż do maksymalnej zawartości 6,9±4,7 μg g–1 mokrej masy pod koniec doświadczenia. Badania immunohistochemiczne (IHC) ujawniły brązową plamkę cytoplazmatyczną w komórkach nabłonka blaszek pierwszego i drugiego rzędu oraz w komórkach filarowych, podczas gdy aktywność enzymatyczna została zlokalizowana w nabłonku oraz w blaszkach pierwszego i drugiego rzędu, i ujawniła się jako silna plamka cytoplazmatyczna, szczególnie u podstawy blaszek pierwszego rzędu. Analiza ilościowa wyników badań IHC oraz enzymohistochemicznych (EHC) sugeruje, iż główna zmienność w ilości oraz aktywności enzymu nastąpiła w 15. dniu po ekspozycji (zarówno IHC, jak i EHC wykazały spadek zawartości CAT u ryb wystawionych na działanie Cu w porównaniu z kontrolą, P<0,0001) oraz w 28. dniu po ekspozycji (IHC wykazało wzrost CAT u ryb wystawionych na Cu w porównaniu z kontrolą, P<0,0001; EHC ujawniło spadek CAT u ryb doświadczalnych w porównaniu z kontrolą, P<0,0001). Biochemiczny profil krwi monitorowano za pomocą standardowego zestawu biochemicznego krwi. Wzrost zawartości mocznika we krwi ujawnił się jedynie u ryb poddanych działaniu Cu, natomiast spadek zawartości glukozy – z upływem czasu – wystąpił u ryb doświadczalnych i kontrolnych. Trzy zastosowane metody badawcze udowodniły, iż CAT skutecznie przeciwstawia się toksyczności Cu, a wzrost zawartości mocznika we krwi można uznać za odpowiedni marker metaboliczny oznaczający wystawienie ryb na działanie miedzi. - Źródło:
-
Journal of Elementology; 2012, 17, 2
1644-2296 - Pojawia się w:
- Journal of Elementology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł