Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Imach, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Islam w Jerozolimie
Islam in Jerusalem
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480064.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Izrael
Jerozolima
Muzułmanie
Świątynia Jerozolimska
Israel
Jerusalem
Muslims
the Jewish Temple in Jerusalem
Opis:
W ostatniej dekadzie coraz wyraźniejsza staje się ekspansja terytorialna islamu na Bliskim Wschodzie. Na terenie tym leży Jerozolima, miasto ważne dla trzech wielkich religii monoteistycznych. Na pytanie, jakie stanowisko zajmą muzułmanie w przypadku tego miasta, odpowiedź sugeruje prześledzenie losów Jerozolimy pod panowaniem islamskim. W związku z tym w pierwszej części artykułu zaprezentowano dzieje Jerozolimy przed pojawieniem się w niej islamu. Następnie przedstawiono okres pomiędzy 638 rokiem a wyprawami krzyżowymi - czas panowania islamu. Kolejna część ukazała lata wypraw krzyżowych, będące splotem dominacji islamu i chrześcijaństwa w Jerozolimie. Dalsze punkty przedstawiły historię Jerozolimy pod panowaniem tureckim oraz w czasach współczesnych.
In the last ten years Islam has gained much new territory in the Near East. The one city of equal importance to all three great monotheistic religions there is Jerusalem. What Jerusalem means to Muslims is plain from the history of their rule there. The first section of this article tells about the times before the Muslim conquest of the city. The second part focuses on the Muslim rule from 638 up to the time of the crusades. The next part provides an overview of the crusades and the hard times when the reins of control over the city were passing between the hands of Muslims and Christians. It then proceeds to describe the history of Jerusalem under the Turkish rule. The final section presents the modern history of the city.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 77-92
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola pod panowaniem tureckim
The Ecumenical Patriarchate of Constantinople under Turkish rule
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480086.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
patriarchat
Turcja
ekumenizm
Konstantynopol
Stambuł
patriarchate
Turkey
ecumenism
Constantinople
Istanbul
Opis:
Po pielgrzymce Papieża Franciszka do Turcji i spotkaniu z Patriarchą Ekumenicznym Konstantynopola Bartłomiejem (listopad 2014), odnotowano znaczny wzrost zainteresowania relacjami katolicko-prawosławnymi. Dlatego też wydaje się rzeczą pożądaną przyjrzenie się faktycznej sytuacji Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola na terenie Turcji. W pierwszej części artykułu przedstawiono historyczny kontekst zdobycia Konstantynopola przez Turków i konsekwencje tego zdarzenia dla Patriarchatu. Następnie ukazano czas rozwoju Patriarchatu pod panowaniem tureckich sułtanów. Dwie ostatnie części prezentacji obejmują okres XX wieku z ukazaniem istotnych zmian, które – z chwilą powstania Republiki Tureckiej – doprowadziły do osłabienia znaczenia Patriarchatu. Mimo trudnych relacji z rządami Turcji, obserwuje się większe zaangażowanie Patriarchatu na rzecz ekumenizmu – zwłaszcza katolicko-prawosławnego.
After Pope Francis’ pilgrimage to Turkey and a meeting with Ecumenical Patriarch Bartholomew of Constantinople (November 2014), there was a significant increase in interest in Catholic-Orthodox relations. Therefore, it is natural that we want to take a look at the actual situation of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople in Turkey. The first part of the article presents the historical context of the conquest of Constantinople by the Turks and the consequences of this event for the Patriarchate. Next we shown the time of the Patriarchate’s development under the rule of the Ottoman Sultans. The last two parts of the presentation cover the period of the twentieth century showing the significant changes that at the time of the creation of the Republic of Turkey led to a weakening of the importance of the Patriarchate. Despite the difficult relations with the governments of Turkey, we have observed that the Patriarchate now shows greater commitment to the ecumenical, especially the Catholic-Orthodox, movement.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 140-156
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Libanie
The Church in Lebanon
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480626.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liban
kościoły
historia
Maronici
Melchici
Jakobici
Asyryjski Kościół Wschodu
Ormiański Kościół Katolicki
stosunki z Rzymem
dokumenty
Lebanon
churches
history
Maronites,
Melkites
Jacobites
Assirian Church of the East
Armenian Catholic Church
relations with Rome
documents
Opis:
Autor wysuwa tezę, że Liban jest krajem odgrywającym kluczową rolę w kwestii ekumenizmu kościołów wschodnich. Najpierw opisuje chrześcijan w Libanie, tzn. wspólnoty wpisane w historię tej ziemi od pojawienia się wiary chrześcijańskiej – są nimi: Maronici, Melchici, Jakobici, Asyryjski Kościół Wschodu, Chaldejski Kościół Katolicki, Ormiański Kościół Katolicki. Zaproszenie do komunii ekumenicznej jest dla nich nowym, eklezjalnym wyzwaniem. Następnie autor przeprowadza analizę działań podejmowanych przez patriarchów z Bliskiego Wschodu na rzecz pokoju jedności, czego szczególnym wyrazem są następujące dokumenty: Nowa Nadzieja dla Libanu, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. Kolejny rozdział artykułu poświęcony jest synodom dotyczącym Bliskiego Wschodu. W tej dziedzinie wielkie zasługi należy przypisać Janowi Pawłowi II, który poczynił pierwsze kroki na rzecz ekumenizmu wspólnot chrześcijańskich Bliskiego Wschodu oraz dla pokoju w Libanie. Ukoronowaniem tych wysiłków stał się najpierw Specjalny Synod Biskupów poświęcony Libanowi (1995) – o wybitnym wydźwięku ekumenicznym, a następnie, zwołany przez Benedykta XVI, Specjalny Synod Biskupów poświęcony Bliskiemu Wschodowi (2010).
The author puts forward a thesis that Lebanon is a country that plays a key role in the issue of ecumenism of the Eastern Churches. He first describes the Christians in Lebanon, i.e. the communities inscribed in the history of this land from the times the Christian faith emerged – these are: the Maronites, Melkite, Jacobites, the Assyrian Church of the East, the Chaldean Catholic Church, and the Armenian Catholic Church. The invitation to the ecumenical Communion is a new ecclesial challenge for them. Next, the author analyses the actions taken by the Patriarchs of the Middle East to ensure the unity peace, expressed particularly by the following documents: A New Hope for Lebanon, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. The subsequent article’s chapter is devoted to the synods dedicated to the Middle East. In this area, great merit should be attributed to John Paul II, who made the first steps towards ecumenical Christian communities in the Middle East and towards the peace in Lebanon. The first Special Synod of Bishops for Lebanon (1995), for outstanding ecumenical overtones, and then, the convened by Pope Benedict XVI Special Synod of Bishops for the Middle East (2010) – were the capstone of these efforts.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 110-127
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Armenii – podziały i dążenie do jedności
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ormian
ecumenism
Middle East
Ormianie
Armenia
ekumenizm
Bliski Wschód
Opis:
The hundredth anniversary of extermination of the Armenians celebrated in the year 2015 contributed to a greater interest not only to Armenia and Armenians but also to the history of the Armenian Church. This article outlines briefly geographical and historical background of Armenia in order to show complex image of the country which as the first in the history adopted the Christian faith as an official religion. Through the centuries we note many divisions inside this church because of theological differences as well as geographical reasons. As a result the Armenian Apostolic Church did not accept the supremacy of the pope. Although the dialogue with the Armenians continued from the twelfth century, it was not until the seventeenth century when a group of Armenians recognizing the primacy of the Pope established the Catholic Church of the Armenian rite. The twentieth century brought initiatives from the part of Rome as well as from the Armenians to unite the Armenian Apostolic Church and to bring all Armenians to the unity with Rome and the Pope. The element that aid the unity is the common remembrance of the Armenian genocide committed by the Turks in 1915–1916.
Setna rocznica eksterminacji Ormian, przypadająca w roku 2015, obudziła większe zainteresowanie nie tylko Armenią i Ormianami, ale także historią Kościoła ormiańskiego. Artykuł kreśli zatem krótko uwarunkowania geograficzne i historyczne Armenii, aby ukazać państwo, które jako pierwsze w historii przyjęło wiarę chrześcijańską za obowiązującą. W ciągu wieków dochodziło do podziałów wewnątrz tego Kościoła z powodu różnic teologicznych oraz ze względów geograficznych. Tak oto powstał Apostolski Kościół Ormiański, który nie przyjął zwierzchnictwa papieża. Pomimo iż dialog Rzymu z Ormianami trwał już od XII wieku, to dopiero w XVII wieku doszło do wyodrębnienia się grupy Ormian uznających prymat papieża i do powstania Katolickiego Kościoła obrządku ormiańskiego. XX wiek przyniósł wzmożone działania ze strony Rzymu, a także ze strony kolejnych katolikosów ormiańskich, aby doszło najpierw do zjednoczenia w ramach Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, a następnie do pełnej jedności wszystkich Ormian z Rzymem i papieżem. Elementem wspomagającym zjednoczenie jest wspólne wspominanie ludobójstwa Ormian dokonanego przez Turków w latach 1915–1916.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies