Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Iglik, H." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Geophilic dermatophytes and other keratinophilic fungi in the nests of wetland birds
Dermatofity geofilne oraz inne grzyby keratynofilne w gniazdach ptaków wodno‑błotnych
Autorzy:
Kornillowicz-Kowalska, T.
Kitowski, I.
Iglik, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67161.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The frequency and species diversity of keratinophilic fungi in 38 nests of nine species of wetland birds were examined. Nine species of geophilic dermatophytes and 13 Chrysosporium species were recorded. Ch. keratinophilum, which together with its teleomorph (Aphanoascus fulvescens) represented 53% of the keratinolytic mycobiota of the nests, was the most frequently observed species. Chrysosporium tropicum, Trichophyton terrestre and Microsporum gypseum populations were less widespread. The distribution of individual populations was not uniform and depended on physical and chemical properties of the nests (humidity, pH).
W prezentowanej pracy zbadano częstość występowania oraz skład gatunkowy grzybów keratynofilnych w 38 gniazdach 9 gatunków ptaków wodno-błotnych. Gniazda zbierano w latach 2006-2009 na terenie Lubelszczyzny (płd.-wsch. Polska), po opuszczeniu przez ptaki. Posługując się metodą przynęty keratynowej przebadano 390 próbek materiału gniazdowego, uzyskując 348 szczepy keratinomycetes. Obecność grzybów keratynofilnych stwierdzono w 86,8% badanych gniazd. Były one reprezentowane przez 9 gatunków dermatofitów geofilnych oraz 13 gatunków Chrysosporium. 78% wyosobnionych szczepów stanowiły grzyby z grupy Chrysosporium, 22% należało do dermatofitów geofilnych. Gatunkiem dominującym był Ch. keratinophilum, który wraz z teleomorfą (Aphanoascus fulvescens) reprezentował 53% keratynolitycznej mykobioty badanych gniazd. Do mniej licznych ale częstych należały populacje: Ch. tropicum (11,5%), Trichophyton terrestre wraz z teleomorfą (12,5%) oraz Microsporum gypseum włącznie z teleomorfą (7,1%). Wyselekcjonowane populacje reprezentowały głównie grzyby termotolerancyjne, preferujące środowiska o odczynie obojętnym i alkalicznym (Ch. keratinophilum, A. fulvescens, T. terrestre, M. gypseum) oraz o dużej wilgotności (Ch. keratinophilum). Przeprowadzone badania wykazały, że gniazda ptaków wodno-błotnych cechują się wysoką frekwencją takich gatunków grzybów potencjalnie chorobotwórczych dla ptaków, ssaków oraz człowieka jak M. gypseum, Ch. keratinophilum i Aspergillus fumigatus.
Źródło:
Acta Mycologica; 2011, 46, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurrence of cellulolytic fungi and Fusarium in nests of Circus pygargus
Występowanie grzybów celulolitycznych oraz Fusarium w gniazdach Circus pygargus
Autorzy:
Kornillowicz-Kowalska, T.
Kitowski, I.
Iglik, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67195.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A total of 45 species of cellulolytic fungi and ten Fusarium species were identified in seven nests of Montagu’s Harrier. Three genera (Chaetomium, Trichoderma, Fusarium) represented 80% of the frequency of cellulolytic fungi. Of them, Chaetomium globosum, Trichoderma viride and T. koningii were some of the most frequent species. A high differentiation of the richness and frequency of species of cellulolytic fungi depending on the nest and its individual layers was observed. Reasons for the differences in the frequency and species composition of the fungi were discussed.
C elem przedstawionej pracy było zbadanie liczebności oraz składu gatunkowego grzybów celulolitycznych i Fusarium w gniazdach błotniaka łąkowego (Circus pygargus, Falconiformes). Stosując metodę rozcieńczeń oraz wykładania fragmentów materiału gniazdowego na podłoża selektywne dla tych grzybów, zbadano 19 próbek z 7 gniazd zlokalizowanych na obszarze torfowisk węglanowych koło Chełma w płd.-wsch. Polsce (Rezerwat Błota Serebryskie). Próbki do badań pobierano z 3 warstw gniazda: wyściółki, warstwy zewnętrznej oraz środkowej leżącej pomiędzy nimi. S twierdzono, że gniazda błotniaka łąkowego cechuje wysoka ogólna liczebność grzybów celulolitycznych i Fusarium, duże bogactwo oraz zróżnicowanie frekwencji ich gatunków. Wykazano, że 80% zbiorowiska grzybów celulolitycznych reprezentowały 3 rodzaje: Chaetomium, Trichoderma i Fusarium. Spośród 45 zanotowanych gatunków najwyższą liczebnością wyróżniały się: Chaetomium globosum, Trichoderma koningii i T. viride. W obrębie Fusarium najczęściej notowano: F. poae, F. avenaceum i F. oxysporum. Odnotowane dominanty gatunkowe należały do grzybów hydrofilnych, na ogół termotolerancyjnych. Niską frekwencją odznaczały się natomiast gatunki preferujące środowisko o niskiej aktywności wodnej, psychrofilne i acidofilne takie jak: Cladosporium spp. i Penicillium spp.
Źródło:
Acta Mycologica; 2010, 45, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enzymatic activity of Phlebiopsis gigantea isolates
Aktywność enzymatyczna wybranych izolatów Phlebiopsis gigantea
Autorzy:
Zolciak, T.
Kornillowicz-Kowalska, T.A.
Sierota, Z.
Iglik, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67090.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Initial experiment was made in order to test wood-decomposing fungus Phlebiopsis gigantea for enzymatic activity. Laccase, peroxidase, cellulase, phosphatase, dehydrogenase were marked using different methods for P. gigantea isolates growing on Scots pine wood.
Celem badań było określenie aktywności enzymatycznej dehydrogenaz i fosfataz u wybranych izolatów grzyba P. gigantea hodowanych na drewnie sosnowym, jak również stwierdzenie obecności oraz oznaczenie aktywności enzymów rozkładających połączenia ligninocelulozowe w drewnie – celulazy oraz lakazy i peroksydazy. Dla porównania, wykonano analogiczne testy aktywności enzymatycznej grzybni patogena – H. annosum sensu lato. Przeprowadzone analizy wykazały, że lakaza była wykrywana w hodowlach izolatu grzyba H. annosum. Największą aktywność peroksydazy wykazywały: izolat P.g.6 pozyskany w listopadzie 2004 r. z owocnika rozwijającego się na pniaku sosnowym oraz pasażowany izolat P.g.2, pozyskany w październiku 2002 r. z drewna pniaka sosnowego. U izolatu P.g.2 stwierdzono podobny udział peroksydazy, jak u izolatu H. annosum, pozyskanego z owocnika w listopadzie 2002 r. Pod względem aktywności celulolitycznej wyróżniały się izolaty P.g.1 i P.g.2 pozyskane z drewna pniaka sosnowego, najmniejsze zaś wartości tego wskaźnika wykazywał izolat P.g.5. Nie stwierdzono przy tym zbieżności między zróżnicowaną aktywnością celulolityczną izolatów, a miejscem czy terminem pobrania próbek. Największą aktywnością pod względem tworzenia fosfatazy wykazywał izolat H. annosum, najmniejszą zaś izolat P.g.2. U izolatów: P.g.1, P.g.4 oraz P.g.5 odnotowano podobne wartości fosfatazy. Najwyższą aktywnością dehydrogenazy, obok izolatu H. annosum, odznaczał się izolat P.g.5, a najmniejszą zaś izolat P.g.6 pozyskany z owocnika.
Źródło:
Acta Mycologica; 2008, 43, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies