Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Hurcewicz, H." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Middle and Late Devonian sponge spicules of the Holy Cross Mountains and Silesian Upland
    Autorzy:
    Hurcewicz, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21143.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    gabki kopalne
    gabki krzemionkowe
    skamienialosci
    spikule wielopromienne
    gabki szklistoszkieletowe
    Polska
    zywet
    Lyssakida
    famen
    Dictyida
    lististidy
    Gory Swietokrzyskie
    gabki wapienne
    Astraeospongiidae
    fran
    paleontologia
    gabki
    biotopy basenowe
    dewon
    Demospongea
    Opis:
    Calcareous octactinellid sponge spicules are abundant in the Givetian and early Frasnian organic buildups in the Holy Cross Mts and Siewierz anticline, Silesian Upland. Monaxone-bearing siliceous Demospongea (or ?lyssakid Hyalospongea) occupied coeval quiet-water basin habitats. Significant reorganization within these generally deeper-water associations occurred late in the Frasnian (a local rise of the lithistids associated with dictyids and lyssakids) and early in the Famennian (profusion of Hyalospongea).
    Bogaty zespół spikul świadczy o znacznym zróżnicowaniu gąbek w żywecie i późnym dewonie Gór Świętokrzyskich i regionu śląsko-krakowskiego. Spikule wielopromienne gąbek wapiennych z rodziny Astraeospongiidae należą do najbardziej szeroko rozpowszechnionych i zróżnicowanych, szczególnie w żyweckich i wczesnofrańskich budowlach organicznych (np. biohermach typu kadzielniańskiego). Gąbki krzemionkowe z gromady Demospongea (lub ?lyssakidy z Hyalospongea) zazwyczaj zasiedlały wówczas biotopy basenowe, o niskiej energii wód. Znaczne zmiany w obrębie tego typu asocjacji gąbkowych nastąpiły w późnym franie (lokalny rozkwit litistidów oraz Dictyida i Lyssakida) i wczesnym famenie (rozwój głębokowodnych zespołów z przewagą gąbek szklistoszkieletowych).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1992, 37, 2-4; 291-296
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Permian sponges from brachiopod cherts at Hornsund, Spitsbergen
    Permskie gąbki z czertów brachiopodowych z Hornsundu, Spitsbergen
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20965.pdf
    Data publikacji:
    1982
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Fourteen species of sponges are identified from brachiopod cherts of the Kapp Starostin Formation at Hornsund area. The new genus Spitsbergenia, five new species, and one subspecies are established: Haplistion hadrum sp.n., H. elongatum acremonicum n. subsp., Chaunactis kaera sp.n., Ch. malkowskii sp.n., Spitsbergenia patella gen. et sp.n. Members of the genus Haplistion predominate. The general appearance of the preserved sponges, often the lack of traces of attachment to the substratum, and the presence of papillae, suggest that the environmental conditions must have been quiet and stable.
    Przedmiotem badań jest kolekcja gąbek z czertów brachiopodowych górnego permu zebranych przez uczestników polskich wypraw geologiczno-paleontologicznych na Spitsbergen (1960, 1974, 1975). Czerty brachiopodowe zawierają bogatą faunę, m.in. gąbki o szkielecie krzemionkowym. Ich obecność stwierdzono w SE Hyrnefjellet oraz w SE Treskelen w pobliżu brzegów Adriabukta w Hornsundzie. Łącznie opisano 14 gatunków. Oprócz opisanych przez Siedlecką (1970), jak: Haplistion arcticum (Dunikowski), H. elongatum elongatum Siedlecka, H. macroporum (Dunikowski), stwierdzono tu następujące gatunki: H. aeluroglossa Finks, H. aff. orientale Czernyszew, H. artiense Czernyszew, H. aff. skinneri (King), H. cf. elongatum Siedlecka, H. elongatum acremonicum subsp. n., H. hadrum sp. n., Chaunactis foliata Finks, Ch. kaera sp. n., Ch. malkowskii sp. n., oraz gatunek nowego rodzaju z rzędu Epipolasida — Spitsbergenia patella gen. et sp. n. Budowę gąbek badano w cienkich szlifach w przekroju podłużnym i poprzecznym. Szkielet kortykalny, oprócz badań w mikroskopie optycznym, badano wycinkowo w mikroskopie skanningowym. Spikule przeważnie uległy przeobrażeniu: skalcytowaniu bądź ferytyzacji. Ich morfologia nie została zmieniona. Aktiny rizoklonów są mniej lub bardziej wyraźne. Monaksony miejscami licznie zachowane, leżą w układzie pierwotnym. W niektórych z nich widoczny jest kanał osiowy. U Haplistion arcticum i H. artiense pasma odpowiadające kanałom ekshalacyjnym są zbudowane z rizoklonów, zaś u innych gatunków tego rodzaju z rizoklonów i monaksonów. Większość opisanych gatunków jest znana z permu z półkuli północnej, część sięga górnego karbonu.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Calcispongea from the Jurassic of Poland
    Jurajskie Calcispongea z Polski
    Jursie Calcispongea iz Polshi
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22091.pdf
    Data publikacji:
    1975
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1975, 20, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eudea Lamouroux (Calcispongea) from the Oxfordian of Poland
    Eudea Lamouroux (Calcispongea) z oksfordu Polski
    Eudea Lamouroux (Calcispongea) iz oksforda Polshi
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20560.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1972, 17, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siliceous sponges from the Upper Cretaceous of Poland Part II. Monaxonia and Triaxonia
    Gąbki krzemionkowe z górnej kredy Polski część II. Monaxonia i Triaxonia
    Verkhnemelovye kremnevye gubki Pol'shi chast' II. Monaxonia i Triaxonia
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22879.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siliceous sponges from the Upper Cretaceous of Poland. Part 1. Tetraxonia
    Gąbki krzemionkowe z górnej kredy Polski. Część I. Tetraxonia
    Verkhnemelovye kremnevye gubki Pol'shi. Chast' I. Tetraxonia
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21993.pdf
    Data publikacji:
    1966
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    siliceous sponge
    Upper Cretaceous
    Polska
    Tetraxonia
    new species
    paleontology
    fossil animal
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1966, 11, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porosphaera z górnej kredy okolic Krakowa
    Porosphaera from the upper cretacreous in the vicinity of Krakow
    Porosphaera iz verkhnego mela okrestnostejj Krakova
    Autorzy:
    Hurcewicz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21145.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    W niniejszej pracy autorka dokonała analizy struktury gąbki wapiennej Porosphaera globularis (Phillips), która przez autorów XIX w. zaliczana była przeważnie do Hydrozoa. Stwierdzono spikularną budowę szkieletu głównego i dermalnego. Przeanalizowano również znaczenie taksonomiczne poszczególnych cech morfologicznych. Porosphaera występuje w Polsce szczególnie często w kampanie dolnym.
    A report is here made on the results of investigation of Porosphaera globularis (Phillips), based on copious material (409 specimens) collected from grey marls and "opoka" beds in the Actinocamax quadratus and Belemnitella mucronata horizon in the neighbourhood of Kraków, Miechów and Lelów. Outside of Poland, the here considered genus has been reported from France, Germany, Denmark, Czechoslovakia and England, where it is known from the beginning of the Middle Turonian. The systematic position of the here studied fossil has been much discussed. Phillips was the first to describe it in 1829 as Millepora globularis. Later, under different names, it was referred either to the hydrozoans or to the Porifera, even to the bryozoans or the foraminifers. The generic name of Porosphaera was introduced by Steinmann (1878) who assigned it to the Hydrozoa-Milleporidae on the fibrous skeletal structure and resemblances with the Cylindrohyphasma. Other authors believed Porosphaera to be a sponge, To support this opinion they attempted to explain its rather peculiar skeletal structure by postulating that its originally spicular character had been altered into the present structure owing to re-crystallization of calcium carbonate. It ought to be stressed that Hinde (1904) had ascertained in Porosphaera globularis the spicular charaeter of the dermal and the main skeleton, the latter consistlng of cemented tetraclads. This author distinguished several species within this genus on such charactors as shape, grooving of exterior surface and arrangement of canals. The examination of variously oriented thin slides, and an analysis of the outer morphology suggest that the Polish specimens are all conspecific and referable to the species Porosphaera globularis (Phillips). This species is distinguished by strong variability of shape, size, morphology of outer surface, mode of attachment, arrangement of water canals and structure of the skeletal mesh. All these features have been affected either by manner of growth under varying ecological conditions, or by aga of the given individual. A calcareous skeleton of spicular character constitutes the index feature on which the here considered specimens have been referred to the Calcispongea. In two specimens fragmentary spicules have persisted of the type described by Hinde (1904) in specimens from England, These are tetraclads consisting of one longer sharp-pointed apical ray and three shorter, tripod-shaped facial rays. In the main skeleton the spicules are arranged according to three different patterns. In the centre (core) the tetraclads are irregularly placed. This part varies in size. Sometimes it is considerable with distinct numerous skeletal meshes, elsewhere small, with but a few meshes. The second pattern occurs in the skeletal mesh delimiting the water canals. Here the arrangement of spicules is regular, the apical rays being directed outwards. The average number of spicules along the canal is 5-6. The tetraclads change their position at the ends of canals. Their apical rays converge and the skeleton meshes grow narrower. This part of the skeleton indicates a check in the growth of the individual. Skeleton growth in Porosphaera occurred by zones, but not uniformly throughout the surface, hence its uneven bulgy appearance. The whole exterior surface is covered by the skeletal mesh consisting of the facial rays of three tetraclads rimming the minute apertures of straight simple canals. The meshes of the network are oval or polygonal. The surface of some specimens is marked by grooves of various length, breadth and depth. Hinde regarded them as surficial water canals and believed them to have some systematic significance. These grooves, however, discernible on some specimens from Bonarka and Miechów, do not display regularity and sometimes seem to be accidental and correspond to traces of alien organisms living attached on the surface of the sponge. The skeleton of Porosphaera is pierced throughout by canals showing a radially concentric arrangement. The system of canals and of the skeletal mesh permits a distinction between young and mature specimens. During the juvenile stage the central portion is large and the canals irregularly arranged, The mature stage, on the contrary, is characterized by the regularity of the radial system with the central portion or core notably small and the canals long. All the examined specimens, in spite of size- and shape differences, display essentially the same pattern of the skeletal mesh and the water canals, Their shape may be globose, discoidal, pyriform or rhomboidal, with size ranging from 4 to 27 mm.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1960, 05, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies