Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Horniatko-Szumiłowicz, Anna" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Образи неба й небесних світил у новелістиці Василя Ткачука
Obrazy nieba i ciał niebieskich w nowelistyce Wasyla Tkaczuka
Images of the sky and celestial objects in Vasyl Tkachuk’s short stories
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343617.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ukrainian literature
novella
Vasyl Tkachuk
and stars
moon
sun
images of the sky
Pokuttia
Hutsulshchyna
celestial space
literatura ukraińska
nowelistyka
Wasyl Tkaczuk
księżyca i gwiazd
słońca
wizerunki nieba
Pokucie
Huculszczyzna
przestrzeń niebieska
Opis:
Obrazy nieba i ciał niebieskich – słońca, księżyca, gwiazd – odgrywają w twórczości mało zbadanego ukraińskiego nowelisty lat 30. XX w. Wasyla Tkaczuka istotną rolę i są efektem wykorzystania przez pisarza zarówno pierwiastków ludowo-poetyckich, jak i tych indywidualnych, autorskich. Przede wszystkim, wizerunki nieba, słońca, księżyca i gwiazd w krótkiej prozie Tkaczuka stanowią nieodłączny element krajobrazu Huculszczyzny i Pokucia, funkcjonują jako komponenty huculskiego dyskursu krajobrazowego, ale też jako część bezkresnej przestrzeni kosmicznej. Nowelista jawi się tu jako mistrz kreślenia malowniczych krajobrazów Huculszczyzny i Pokucia, gdzie się urodził i wychował. Ponadto przestrzeń niebieska w utworach Tkaczuka jest nieodłącznym pierwiastkiem życia karpackich górali, jej elementy towarzyszą bohaterom w codziennych radościach i smutkach, a zatem stanowią integralną część ich egzystencji i wierzeń. Obrazy nieba i ciał niebieskich są wreszcie czynnikiem fabułotwórczym, a więc ważnym elementem konstrukcji poszczególnych utworów. Tradycyjnie dla tego nowelisty na szczególną uwagę zasługują niezwykle oryginalne, spersonifikowane obrazy, zantropomorfizowane porównania i autorskie metafory, w skład których wchodzą analizowane wizerunki nieba, słońca, księżyca i gwiazd. Poszczególne wizerunki przestrzeni niebieskiej w utworach Tkaczuka wpisują się, obok analizowanych wcześniej obrazów (konceptów) „cziczki”, „wiatru” i „burzy”, w niezwykle oryginalną tradycję dyskursu nowelistycznego słusznie określanego jeszcze przez współczesnych Tkaczukowi krytyków mianem poezji w prozie. Są również składnikami konceptualnego modelu świata nowelisty, współtworzą bliską mu filozofię przyrody, potwierdzają jego głęboki szacunek, przywiązanie i niekłamaną miłość do Huculszczyzny, Pokucia i ojczystej Ukrainy.
Images of the sky and celestial bodies – sun, moon, stars – play an important role in the works of the little-explored Ukrainian writer from the 1930s, Vasyl Tkachuk. They are the result of Tkachuk’s combining both folk-poetic elements and original ones in his short stories. Above all, the images of the sky, the sun, the moon, and the stars in his texts are an integral part of the landscape of Hutsulshchyna and Pokuttia, functioning as components of the Hutsul landscape discourse but also as a part of the boundless cosmic space. The writer appears here as a master of drawing the picturesque landscapes of Hutsulshchyna and Pokuttia, where he was born and raised. In addition, the celestial space in Tkachuk’s works is an inseparable element of the lives of the Carpathian highlanders. Its elements accompany the characters in their daily joys and sorrows and thus become an integral part of their existence and beliefs. Finally, images of the sky and celestial bodies are an important factor in forming the plot and thus constitute a key element in the construction of individual writings by this Pokuttian writer. The highly original personified images, anthropomorphized comparisons, and authorial metaphors (which include the analyzed images of the sky, sun, moon, and stars) deserve special attention. Taken as a whole, the individual images of celestial space in Tkachuk’s works are part of the highly original tradition of novelistic discourse aptly described by Tkachuk’s contemporaries as “poetry in prose” (along with the concepts of “chichka”, “wind’ and “storm” analyzed earlier). In addition, the individualized images of the sky, sun, moon and stars have become an important component of Tkachuk’s conceptual model of the world. They also co-create a philosophy of nature and confirm the writer’s deep respect, attachment, and undying love for Hutsulshchyna, Pokuttia, and his native Ukraine.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 2; 103-115
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Не я тут господар, а природа”. Екоцентричне прочитання творчої спадщини Василя Ткачука
“It Is Not Me Who Is the Host, But Nature Itself”. An Ecocentric Analysis of the Creative Legacy of Vasyl′ Tkachuk
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15587908.pdf
Data publikacji:
2022-11-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecocriticism
Vasyl′ Tkachuk
short story writing
Ukrainian literature
Opis:
The interpretation of Vasyl′ Tkachuk’s stories from an ecocritical point of view showcases new aspects of understanding the prose legacy of this remarkable writer. Of course, the true love for the Hutsul region, one that the “proud” Hutsul people live in harmony with, one that, unlike in the works of Vasyl′ Stefanyk, is not only the cause of the Hutsul people’s extreme poverty but is sincerely loved and praised by them, is not the only merit of Tkachuk’s stories. Ecocritical dimensions of the “humble rural pictures, so touching to the core” ( Mykhaylo Rudnytskyi ) imply certain aspects of the critical literary analysis of Tkachuk’snovels, such as ethno national identity of the author and his characters, unbreakable unitywith the traditions of ancestors, apotheosis of the soil—one that not only feeds but is also responsible for the unique “national spirit” of the Carpathian highlanders, ecological awareness of the old Hutsul people and the philosophical layer of the literary legacy of the author.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2022, 22; 181-194
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The originality of the research on Oles Ulianenko’s literary works in Feliks Shteinbuk’s monograph
Oryginalność badań twórczości Ołesia Ulianenki w monografii Feliksa Szteinbuka
Самобутність дослідження творчості Олеся Ульяненка в монографії Фелікса Штейнбука
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343509.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Фелікс Штейнбук
Олесь Ульяненко
літературна критика
традиція „нуар”
роман
українська література
Feliks Szteinbuk
Ołeś Ulianenko
krytyka literacka
tradycja „noir”
powieść
literatura ukraińska
Opis:
Druga część monografii Pod „Znakiem Sabaota” albo „Tam, gdzie…” Ulianenko to gruntowna kontynuacja studium twórczości ukraińskiego pisarza Ołesia Ulianenki (1962–2010) autorstwa Feliksa Szteinbuka. Ulianenkoznawca z Bratysławy powziął zamiar jak najrzetelniej odzwier- ciedlić istotę i cel pisarstwa Ulianenki, dla którego prawdziwym i jedynym przedmiotem rozważań stał się człowiek i jego dusza. Oryginalne dociekania wytrawnego badacza proponują alternatywne względem tradycyjnych historycznoliterackich interpretacji egzegetyczne odczytanie prozatorskiej spuścizny Ulianenki. Książka, która zgodnie z obietnicą jej autora, zawiera najpełniejszą, dogłębną i oryginalną analizę twórczości prozaika, a jednocześnie stanowi podstawę do dalszych fundamen- talnych badań nad spuścizną literacką pisarza z pewnością zasługuje na należyte docenienie zarówno ze strony krytyki literackiej, jak również szerokiego grona czytelników.
Друга частина монографії Під „Знаком Саваофа, або „Там, де…” Ульяненко є ґрунтовним продовженням дослідження творчості українського письменника Олеся Ульяненка (1962–2010) авторства Фелікса Штейнбука. Ульяненкознавець із Братислави вирішив якомога точніше відобразити суть і мету творчості Ульяненка, для якого справжнім і єдиним предметом розгляду була людина та її душа. Оригінальний аналіз досвідченого дослідника базується на екзегетичній інтерпретації прозової спадщини Ульяненка, альтернативній щодо традиційних історико-літературних трактувань. Книга, яка, як обіцяв її автор, містить найповніший, ґрун- товний та оригінальний аналіз творчості Олеся Ульяненка, водночас є основою для подальших фундаментальних досліджень літературної спадщини письменника та, безумовно, заслуговує на належну оцінку з боку як літературознавців, так і широкого кола читачів
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 2; 189-203
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wasyl Tkaczuk – utwory nieznane
Vasyl Tkachuk – unknown works
Василь Ткачук – невідомі твори
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343497.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Василь Ткачук
непубліковані твори
новела
українська література
Vasyl Tkachuk
unknown works
short story
writing
Ukrainian literature
Opis:
Окрім п’ятдесяти восьми оповідань Василя Ткачука, зібраних його дочкою Ольгою Гоффманн із чотирьох опублікованих збірок оповідань і виданих нею одним томом під ідентичною із першою книжкою назвою Сині чічки (2013), дванадцять творів цього забутого новеліста залишаються абсолютно невідомими пересічному читачеві. Ретельний аналіз підтверджує, що більшість із них за своєю художньою майстерністю не відрізняються від творів, виданих за життя письменника в чотирьох прижиттєвих збірках, а потім зібраних в одному томі. Традиційні, часом стереотипні, оповідання та замальовки, як і видані у книжковій формі твори, дивують новаторськими рішеннями у сфері поетики та стилю. Використання багатого спектру стилістичних засобів і мовних прийомів призвело до того, що традиційні, по суті, розповіді про село 1920–1930-х років (за словами критика 1930-х років Михайла Рудницького, вони – „скромні образки з села, що хапають за серце своєю простотою і наївністю”) виявилися справжніми перлинами в новелістичній класиці рідного письменства. Тому, сміливо можна констатувати, що непубліковані твори Ткачука становлять певну тяглість і тематично-стильову єдність із книжковою спадщиною прозаїка.
Aside from 58 novels by Vasyl Tkachuk collected by his daughter, Olga Hoffman, from four published anthologies (Сині чічки, 1935; Золоті дзвінки, 1936; Зимова мельодія, 1938; Весна, 1940) and released by her in a single tome named Сині чічки (2013), twelve works by this forgotten novelist remain entirely unknown to most readers. In-depth analysis confirms that most of them don’t deviate in quality when compared to the works published in Tkachuk’s lifetime, in the aforementioned four anthologies. The novels may be traditional, sometimes even stereotypical in their themes, but at the same time, can surprise the reader when it comes to poetics and stylistics. Despite being conventional stories about village life set in the 1920s and 1930s (according to the 1930s critic Mykhailo Rudnytskyi, these were “humble rural pictures, touching to the core with their simplicity and primitivism”), the rich spectrum of stylistic and linguistic devices present there resulted in them being true gems of Ukrainian literature. Without a doubt, it can be said that these works maintain a form of continuity and thematic-stylistic unity with the anthologized legacy of Vasyl Tkachuk.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 1; 119-135
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Вовча зоря” і „Сталінка”: про загублене покоління очима Євгена Пашковського та Олеся Ульяненка
“Вовча зоря” and “Сталінка”: The lost generation through the eyes of Yevgen Pashkovsky and Oles Ulyanenko
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Yevgen Pashkovsky
Oles Ulyanenko
literary portrayal
the lost generation of the 1980s
contemporary Ukrainian novel
Opis:
The subject of the paper is to compare the two contemporary novels – “Вовча зоря” (1991) and “Сталінка” (1994). The research question concernes the portrayal of the lost generation by the two prominent Ukrainian writers, also authors of the aforementioned novels – Y. Pashkovsky (b. 1962) and O. Ulyanenko (1962-2010). The research methodology includes the historical approach, the theoretical approach, the analytical method and the comparative approach. Research involved an analysis of source material, specifically the avalaible critical pieces (papers, reviews, interviews). Results learned from the research allow us to determine that despite a few differences in world creation and style, both writers accurately portrayed the Ukrainian lost generation of the 1980s, including their misplaced values and lost direction.
Źródło:
Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 2; 217-226
2081-1128
Pojawia się w:
Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz współczesnej Ukrainy czy „pornografia cierpienia”? (na podstawie powieści Жінка його мрії Ołesia Ulianenki)
The image of the contemporary Ukraine or “pornography of suffering” (based on the novel Жінка його мрії by Oles Ulianenko)
Образ сучасної України чи “порнографія страждання”? На основі повісті Олеся Ульяненка Жінка його мрії
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048464.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
образ сучасної України, “порнографія” страждання, українська література
obraz współczesnej Ukrainy, „pornografia cierpienia”, literatura ukraińska
the image of the contemporary Ukraine, “pornography of suffering”, Ukrainian literature
Opis:
Жінка його мрії (Žìnka jogo mrìï, 2009) to jedna z bardziej kontrowersyjnych powieści współczesnego ukraińskiego pisarza Ołesia Ulianenki, w związku z którą był oskarżony o szerzenie treści pornograficznych i zrehabilitowany w wyniku procesu sądowego. Artykuł jest próbą odpowiedzi, czy pisarz świadomie przekroczył we wskazanym utworze granicę dobrego smaku, gdzie skrajny pesymizm i brutalizacja wszystkich elementów świata przedstawionego niepostrzeżenie powodują totalną jego destrukcję, i co przeważa na szalkach wagi – czy jest to obraz doskonale znanej pisarzowi Ukrainy przełomu XX i XXI ww. czy jedynie przykład epatowania okrucieństwem, a więc w tym przypadku – „pornografia cierpienia”. Analiza powieści przez pryzmat elementów świata przedstawionego, języka utworu oraz specyficznej stylistyki realizującej przede wszystkim parenetyczną funkcję literatury, potwierdza konstruktywne intencje autora, ukierunkowane na budowanie lepszej przyszłości Ukrainy, nie zaś ugrzęźnięcie w apoteozie (pornografii) cierpienia ukraińskiego społeczeństwa. Zastosowano teoretycznoliteracką oraz analityczną metodę badawczą.
Жінка його мрії (2009) – це один з найбільш контроверсійних романів сучасного українського письменника Олеся Ульяненка, у зв’язку з яким він був звинувачений у поширюванні порнографії i реабілітований після судового процесу. Стаття є спробою дати відповідь на питання, чи письменник свідомо переступив у даному творі межу узвичаєного, де крайній песимізм і бруталізація усіх елементів відображеної дійсності непомітно призводять до його суцільної деструкції, і що переважає на шальках терезів – знайомий письменнику образ України зламу XX i XXI  століть чи радше бажання епатувати читачів, а отже „порнографія страждання”. Аналіз роману крізь призму елементів відображеної дійсності, мови твору, а також своєрідної стилістики, підпорядкованої реалізації паренетичної функції літератури, підтверджує конструктивні наміри автора, зорієнтовані на побудову кращого майбутнього України, і водночас заперечує його загрузання в апофеозі (порнографії) страждання українського суспільства. Застосовано теоретико-літературний та аналітичний методи дослідження.
Жінка його мрії (Žìnka jogo mrìï, 2009) – one of the most controversial novels bycontemporary Ukrainian author Oles Ulianenko and a reason why he was accused of spreading pornographic content (although later judicially vindicated). The article attempts to answer whether Ulianenko knowingly overstepped the boundaries of good taste with the extreme pessimism and brutalization of narrative imperceptibly causing its total destruction or more importantly – whether it is the portrayal  of  late 20th/ early 2st century Ukraine, so well known to the author or simply astonishing use of brutality – in this case the ”pornography of suffering”. Analysis of the novel through the prism of elements of the narrative, language used and specific stylistics used mainly for the didactic purposes confirms Ulianenko’s inclinations towards building the better future for Ukraine, not the apotheosis of Ukrainian society’s (pornography of) suffering. The following research methods were used: theoretical approach and analytical approach.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 149-168
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Із метою „підшукування нових динамічних форм вислову”. „Дванадцятка” як авангардне явище в українській літературі
‟In Search of New Dynamic Forms of Speech” “The Twelve” as an Avant-garde Phenomenon of 1930s Ukrainian Literature
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636020.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literary group “The Twelve”
innovativeness
style and avant-garde works
Ukrainian literature
Opis:
“The Twelve” was the name of a group of Ukrainian littérateurs, active during the period of 1934 to 1939 in Lviv. The phenomenon of “Lviv’s youngest literary bohemians of the 1930s” (W. Gabor) was discovered relatively recently, which explains why despite a growing interest of researchers it remains obscure and undervalued in Ukrainian literary studies. Worthy of mention is the innovativeness of “The Twelve”, always avant-garde in their search for new forms of speech, both when it comes to urban prose (Anatol Kurdydyk, Zenon Tarnavsky, Bohdan Nyzhankivsky) and the prose about the villages (Vasil Tkachuk) as well as to the bohemianist style that the group exhibited. This paper is therefore an attempt to determine the extent of innovativeness (the avant- -garde solutions in both the functioning and literary legacy) of “The Twelve”.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 125-144
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Не казися, вітре..., Гуляй собі, небоже, ...” (концепт „вітер” у „малій прозі” Василя Ткачука)
„Don’t Be Angry, My Wind... Be Merry,...” (The Concept of “Wind” in the “Short Stories” of Wasyl Tkaczuk)
„Nie sierdźże się, wietrze…, hulaj sobie, niebożę, …” (kоncept „wiatr” w „małej prozie” Wasyla Tkaczuka)
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877099.pdf
Data publikacji:
2019-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
koncept
indywidualno-autorski obraz świata
bogactwo środków stylistycznych
nowelistyka
literatura ukraińska
concept
individual and authorial image of the world
rich stylistic means
short stories
Ukrainian literature
Opis:
Wiatr – to jeden ważnych obok słońca, księżyca, chmur, mrozu czy nieba konceptów wchodzących w skład konceptosfery Wasyla Tkaczuka – ukraińskiego nowelisty lat 30. XX w. Koncept wiatr funkcjonuje w systemie pozostałych konceptów, treści których zakodowane są w kulturowo-mentalnościowej przestrzeni narodu i jednocześnie w indywidualno-autorskim obrazie świata. Przeżycia bohaterów zharmonizowane są w najwyższym stopniu z elementami świata przyrody. Tak więc czytelnik paralelnie do działań bohaterów śledzi „poczynania” wiatru czy wspomnianych wyżej słońca, księżyca, chmur, mrozu, nieba. Zgłębienie jednego z ważnych konceptów w prozie Wasyla Tkaczuka jest tym bardziej zajmujące, iż mało znana spuścizna twórcza nowelisty wciąż czeka na należne jej miejsce w kanonie ukraińskiej literatury.
Wind, apart from the Sun, moon, clouds, frost or the sky, is one of the most important concepts presented by Wasyl Tkaczuk, a Ukrainian short story writer of the 1930s. The concept of wind functions in the system of other concepts, contents, which are embedded into the cultural and mental identity of the nation, as well as in the individual and authorial image of the world. The experiences of heroes are harmonized to the highest degree with the elements of the natural world. Therefore the reader can trace the „actions” of the wind, Sun, moon, clouds, frost or the sky along with the actions of the heroes. Exploring one of the major concepts in the prose of Wasyl Tkaczuk is all the more engaging that the little-known creative legacy of the short story writer still awaits its rightful place in the canon of Ukrainian literature.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 169-179
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Голосні струни Лесі Українки й Меланхолійний вальс Ольги Кобилянської: художньо-типологічні паралелі
Lesya Ukrainka’s Голосні струни and Olha Kobylianska’s Valce melancolique: artistic and typological parallels
Голосні струни Łesi Ukrainki i Valce melancolique Olgi Kobylanskiej. Artystyczno-typologiczne paralele
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877368.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura ukraińska
szkic
nowela
paralele artystyczno-typologiczne
autobiograficzność
intelektualizm
„muzyczność” tekstu
motyw melancholii
motyw ciszy
motyw piękna/brzydoty
Ukrainian literature
essay
novelette
artistic and typological parallels
autobiographism
intellectualism
text’s musicality
motif of melancholy
motif of silence
motif of beauty/ugliness
Opis:
Można wskazać co najmniej kilka punktów, w których przecinają się twórcze i życiowe drogi Łesi Ukrainki (1871-1913) i Olgi Kobylanskiej (1863-1942). Obie kobiety – to wielkie postaci literatury ukraińskiej. Obie żyły i tworzyły w tym samym czasie, choć starsza o osiem lat Olga przeżyła Łesię o blisko 28 lat. Wspólna przestrzeń obu kobiet to wczesny modernizm ukraiński w literaturze oraz czerniowieckie adresy – w życiu realnym. Pisarki łączyła niezwykła więź duchowa, znajdująca swoje odzwierciedlenie zarówno w ich spuściźnie epistolarnej, jak i w twórczości. Szczególnie w dwóch utworach: szkicu Голосні струни Łesi Ukrainki i noweli Valce melancolique Оlgi Kobylanskiej, obecne są artystyczno-typologiczne paralele, wynikające ze wskazanych wyżej punktów stycznych w życiu i twórczości obu pisarek. Należą do nich: prawie ten sam czas napisania utworów, podobieństwo w obrębie gatunku, autobiograficzność obu tekstów, intelektualizm. W obu utworach obecny jest konflikt między realną rzeczywistością a sztuką, pojmowany jako wariant konfliktu artysta–społeczeństwo, szeroko pojęta „muzyczność” tekstów. W obu tekstach wzajemnie przeplatają się również motywy tęsknoty/melancholii oraz milczenia/ciszy, a także szczególnie popularny w okresie modernizmu motyw piękna/ brzydoty.
One can identify at least a few points at which the artistic careers and personal lives of Lesya Ukrainka (1871-1913) and Olha Kobylianska (1863-1942) had crossed their paths. Both women are great figures of Ukrainian literature. They both lived and worked in the same time, although 8 years older Olga outlived Lesya by nearly 28 years. They shared the literary space, that is the early Ukrainian modernism, and the everyday environment, both living in the Chernivtsi district. The writers were linked by a special spiritual bond which was reflected in their epistolary oeuvre and their work in general. In two works of theirs in particular, that is in Lesya Ukrainka’s essay Голосні струни and Olha Kobylianska’s novelette Valce melancolique one can trace artistic and typological parallels stemming from the similarities between their personal lives and work. These are: timewise similarity, similarity within the genre, autobiographism of both texts and their intellectualism. In both works a conflict between the reality and Art is present, interpreted as a variant of the conflict between an artist and the society, as well as the feature of broadly understood ‘musicality’. Moreover, in both texts the motifs of longing/ melancholy and silence/ quietness, as well as the then popular motif of beauty/ ugliness are intertwined.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 55-74
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
СИМВОЛ ЧІЧКИ В НОВЕЛІСТИЦІ ВАСИЛЯ ТКАЧУКА
SYMBOL CHICHKA IN THE NOVELS WRITTEN BY VASYL TRACHUK
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041829.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
symbol chichka
novel studies
image of Hutsul region
Ukrainian literature
symbol cziczki
nowelistyka
obraz Huculszczyzny
literatura ukraińska
Opis:
W artykule prześledzono symbol cziczki w nowelistyce ukraińskiego pisarza lat 30. XX w. Wasyla Tkaczuka. Wykazano, iż słowo cziczka jako huculski dialektyzm odgrywa w twórczości nowelisty ważną rolę, będąc swoistym lejtmotywem pojawiającym się niemal w każdym jego utworze. Cziczka to święty kod rodu huculskiego pełniący rolę talizmanu, który towarzyszy Hucułom, niczym wyszywka, w czasach radości i smutku, co po mistrzowsku słowem namalował Wasyl Tkaczuk.
The article focuses on the analysis of symbol chichka in the novels of the Ukrainian writer of the 30-ies of the XXth century Vasyl Tkachuk. It has been proved that the word chichka, as a hutsul dialectal word, plays an important role in the creative work of the novelist, being a peculiar leitmotif, which is present in almost every work of the writer. Chichka — is a sacred code of the hutsul ethnic group, that functions as oberih, as well as embroidery, which guides the hutsuls in the periods of joy and grief. All the above mentioned facts are depicted by Vasyl Tkachuk in his works.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 165-173
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linguistic Processes in the Kaleidoscope of Spoken Language namely, on the Most Recent Trends in the Development of Russian and Ukrainian Languages
Procesy językowe w kalejdoskopie żywej mowy, czyli o najnowszych tendencjach w rozwoju języka rosyjskiego i ukraińskiego
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Monachowa, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635958.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Croatian cinematography
Yugoslav cinematography
Croatian film canon
film modernism
cinematic language
linguistic processes
spoken language
Russian language
Ukrainian language
word manipulation
lexicography
linguistic gender studies
academic language
language of teaching
sociolinguistics
Opis:
The paper looks into the current trends in the development of Russian and Ukrainian languages as discussed in the latest book authored by prof. Tetyana Kosmeda. The focus is on five aspects (distinguished by the above named researcher) of linguistic processes taking place at the moment within the Russian and Ukrainian language systems themselves such as: word manipulation, lexicographic issues, linguistic gender studies, the issue of spoken academic language and the language of teaching, and sociolinguistics. The validity of the research and the conclusions reached by prof. Tetyana Kosmeda were affirmatively verified, with great appreciation on the part of the author for the amazing precision and research skills of the Ukrainian linguist.
In his book, Patrycjusz Pająk composes a Croatian film canon. His top list of the best Croatian feature films contains 15 pictures: Concert (1954) by Branko Belan, H–8... (1958) by Nikola Tanhofer, Train Without a Timetable (1959) by Veljko Bulajić, Rondo (1966) by Zvonimir Berković, The Birch Tree (1967) and Gold, Frankincense and Myrrh (1971) by Ante Babaja, Kaya (1967) and An Event (1969) by Vatroslav Mimica, Handcuffs (1969) by Krsto Papić, Occupation in 26 Pictures (1978) by Lordan Zafranović, The Rhythm of Crime (1981) by Zoran Tadić, The Melody Haunts My Memory (1981) by Rajko Grlić, What Iva Recorded (2005) by Tomislav Radić, Buick Riviera (2008) by Goran Rušinović, The Blacks (2009) by Goran Dević and Zvonimir Jurić. As a main criterion for building his own canon, the author takes the innovative character of the cinematic language and the rich symbolic imagery of the story.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
БУРЯ ВАСИЛЯ ТКАЧУКА (ПРО ЗАБУТУ НОВЕЛУ “ЗАГУБЛЕНОГО ТАЛАНТУ”)
VASIL TKACHUK’S TEMPEST (ABOUT A FORGOTTEN NOVELLA “LOST TALENT”)
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041962.pdf
Data publikacji:
2018-01-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Artykuł omawia motyw burzy w noweli Wasyla Tkaczuka pod tym samym tytułem. Dowiedziono, iż burza symbolizuje nie tylko żywioł, lecz również ludzkie emocje. W. Tkaczuk po mistrzowsku oddaje charakter żywiołu, porównywanego ze światem wewnętrznym bohaterów za pomocą różnorodnych środków stylistycznych.
The article focuses on the discussion of the motif of tempest in Vasil Tkachuk’s novella under the same title. It is doubtless that the tempest symbolizes not only the force of the nature, but also the human emotions. V. Tkachuk masterfully captures the essence of a raging thunderstorm, which is being compared with an internal world of the characters with the use of various stylistic means.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2018, 6; 197-205
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
КАТЕГОРІЯ МОВЧАННЯ В НОВЕЛІ МИКОЛИ ХВИЛЬОВОГО Я (РОМАНТИКА)
CATEGORY OF KEEPING SILENT IN MYKOLA KHVYLIOVYI’S NOVEL I (ROMANCE)
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042106.pdf
Data publikacji:
2017-03-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Artykuł poświęcony jest realizacji kategorii milczenia w noweli Mykoły Chwylowego Ja (Romantyka). Spośród znaków graficznych odzwierciedlających milczenie w analizowanym utworze można wyznaczyć liczne wielokropki, poziome linie przerywane dzielące tekst, fragmentację tekstu jako znak materialny uczucia niedopowiedzenia. Oprócz tego Mykoła Chwylowy po wielokroć wykorzystuje słowa oznaczające ciszę / milczenie, w tym rzeczowniki (”cisza” i ”milczenie”), przymiotniki (”milczący”, ”wyludniony”, ”głuchy”, ”martwy”), przysłówki (”cicho”, ”pusto”, ”milcząco”), czasowniki (”milczeć”, ”szeleścić”) itp. Innym środkiem eksplikacji efektu ciszy w utworze jest apelowanie do obrazów wzrokowych za pomocą powtarzających się w tekście czasowników ”patrzeć”, ”widzieć”, ”spoglądać”, ”wpatrywać się”, ”obserwować”, ”oglądać się” i in. W utworze milczą bohaterowie, miasto, przyroda, potwierdzając niemożność wyrażenia słowami prawdziwych uczuć i, odpowiednio, wymowność milczenia, które zdolne jest wyrazić wszystko.
The article focuses on the realization of the category of keeping silent in the novel I (Romance) written by Mykola Khvyliovyi. The punctuation marks such as “three dots”, horizontal prick-lines found in the text, parceling constructions as the materialized sign of the disagreement have been singled out among the graphic means of the reflection of the category of keeping silent in the text analized. Besides Mykola Khvyliovyi uses the words to nominate silence / keeping silent: the nouns (“silence”, “stillness”), the adjectives (“silent”, “deserted”, “deaf”, “dead”), the adverbs (“silently”, “hollowly”), the verbs (“to keep silent”, “to rustle” etc.). The appeal to the eye images by means of the repetition of the verbs “to look”, “to see”, “to glance”, “to peer”, “to watch, “to look back” is one more different way of the explication of the silence effect in the text. In the novel the characters, the town and the nature keep silent confirming the absence of possibility to express real feelings by words and consequently, everything is told by keeping silent and keeping silent is able to express everything.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2017, 5; 237-247
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
СИМВОЛ ТОПОЛІ В ПОЕЗІЇ ТАРАСА ШЕВЧЕНКА
THE SYMBOL OF POPLAR IN TARAS SHEVCHENKO’S POETRY
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042318.pdf
Data publikacji:
2016-05-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In his early poetic output Taras Shevchenko remains under strong influence of romanticism, drawing inspiration from Ukrainian folklore. One of the most distinctive images of his poetry is a poplar symbolizing a young, beautiful girl who dies because of heartbreak, dumped by her beloved one (Катерина, 1838, Утоплена 1841). The theme of transformation of a desperate girl into a poplar is present, i.a., in such poems as Тополя, 1840, Не тополю високую, 1848, Коло гаю, в чистім полі, 1848. In Shevchenko’s works there is also the motif of a lone poplar, as well as the so-called „poplar on the horizon” being an integral element of Ukrainian steppes and countryside roads, i.a. in such narrative poems as Сон (1844), Княжна (1847).
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2016, 4; 211-217
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antynomia, apoteoza, adaptacja. O wzajemnych relacjach miasto – wieś w literaturze ukraińskiej
Antinomy, Apotheosis, Adaptation. About Mutual Relations “City – Country” in Ukrainian Literature
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844587.pdf
Data publikacji:
2015-07-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antinomy city – country
apotheosis of the country
adaptation of the city
Ukrainian literature
Opis:
Opposition city/ country (other versions of antinomic relations – centre/ outskirts (neighbourhood), foreign/ familiar, distant/ close etc.), where the city is viewed as a hotbed of shattered dreams and people’s hopes, and the country as the oasis of calmness and a mainstay of historic traditions – is an important motive of classic Ukrainian literature. Leaving canonical peasant literature for peasants (Ukrainian: cелеписність) and unquestionable turn to the urban subject matter in the Ukrainian literature were observed in 1920s, initially in the poetry of futurists and neoclassicists and later in the intellectual prose of the representatives of “Executed Renaissance”. In the latest postmodernist Ukrainian literature the classic spatial opposition city/ country is subject to a new evaluation. The postmodernist writers not only traditionally contrast city with country, but also, or even above all – the city of the past with the modern city, Ukrainian city with the city of the west. Thus, antinomy, apotheosis, adaptation – even today coexist in the complex relations city/country, but with the main stress moved from the apotheosis of the country to the search of living space and continuous attempts to adapt in the modern urban agglomeration.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2015, 3; 271-282
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies