Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hołyst, Brunon" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Utrata tożsamości w ponowoczesnym świecie
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920741.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
transformacja kulturowa
ideały humanizmu
kultura narcystyczna
indywidualizm
ideał wolności
syndrom osamotnienia
egzystencjalizm
Opis:
Tożsamość jest formą samoświadomości, wewnętrznym doświadczeniem bycia jedyną (niepowtarzalną) oraz tą samą, stałą w przestrzeni i czasie, jednością. Warunkiem ukształtowania się prawidłowego statusu tożsamości jest rozpoznanie ważnych i charakterystycznych, a zarazem stabilnych rysów własnej osoby, które pozwalają jednostce na identyfi kowanie siebie jako „ja” w różnorodnych i zmieniających się sytuacjach życiowych. Problem tożsamości jednostki we współczesnej kulturze można sprowadzić do problemu, jak etos dzisiejszego indywidualizmu wpływa na sposób odpowiedzi przez jednostkę na trzy sformułowane wyżej aspekty tożsamościowe. Wpływ ten przybiera postać, którą można określić mianem paradoksu wolności lub paradoksu wolnego indywidualisty. Mimo zniesienia barier komunikacyjnych i obyczajowych więzi międzyludzkie wydają się dziś słabe. Podobny paradoks stwierdzić można w odniesieniu do drugiego wymiaru tożsamości jednostki, tj. poczucia spójności wewnętrznej, które decyduje o autentyczności osoby. Poczucie spójności może być doświadczane na dwu płaszczyznach. Pierwsza to płaszczyzna witalna lub psychofizyczna. Spójność osiągana jest na niej dzięki doświadczaniu zgodności zachowania z cechami własnego organizmu oraz psychofizyczną kondycją i ma ona afektywny charakter. Drugą płaszczyzną doświadczania spójności „ja” jest płaszczyzna fenomenologiczno-egzystencjalna. Poczucie spójności osiągane jest na niej dzięki zgodności postępowania osoby z akceptowanym przez nią systemem wartości, przekonaniami, ideałami, co pozwala na samookreślenie się. Kryterium tego rodzaju spójności ma charakter fenomenologiczny, jest nim poczucie sensu, którego źródło usytuowane jest poza „ja”. Należy to rozumieć w ten sposób, że doświadczenie sensu wymaga odniesienia — siebie, swoich wyborów, intencji i działań — do czegoś, co jest większe, ogólniejsze, ważniejsze, do jakiegoś tła sensowności czy horyzontu wartości.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 2(122); 5-27
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywództwo w kontekście problematyki bezpieczeństwa
Leadership in the Context of Security Issues
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811071.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przywództwo
bezpieczeństwo
kierowanie
edukacja
komunikacja
leadership
security
management
education
communication
Opis:
Zagadnienie przywództwa nurtuje wielu współczesnych badaczy różnych dyscyplin naukowych, w tym również tych, którzy są zainteresowani problemem bezpieczeństwa. Obecnie wyróżnia się trzy podstawowe modele przewodzenia w grupie: autokratyczny, demokratyczny i przyzwalający. Sposoby kierowania innymi zostały opisane w literaturze i są wyraźnie zdefiniowane. Mimo że nadawano im różne określenia, wszystkie łączy wspólna cecha: oscylują między dwoma biegunami, czyli autokratyzmem i demokratyzmem.
The issue of leadership is bothering many modern researchers from various scientific disciplines, including those who are interested in the security problem. Currently, three basic leadership models are distinguished in the group: autocratic, democratic and permissive. Ways of managing others have been described in the literature and are clearly defined. Although they have been given different names, they all share a common feature: they oscillate between two poles, namely autocracy and democratism.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), Numer specjalny; 63-76
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Threat to an individual’s psychosocial identity in the contemporary world
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392527.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
tożsamość
poczucie bezpieczeństwa
samoświadomość
poczucie bliskości
interakcyjny i światopoglądowy model tożsamości
identity
sense of security
self-consciousness
sense of closeness
identity interaction
and worldview model
Opis:
The issue of identity is the subject for research in many sciences, especially psychology and sociology. Two types of identity are distinguished: personal and social ones. Personal identity provides an individual with a sense of one’s own uniqueness while social identity indicates that a man has a sense of belonging to other people, given groups or organisations and is aware of one’s own place in the world. The identity worldview model uses such concepts as ‘value’, ‘cultural pattern’ or ‘ethos’. The concept of identity is, in this case, understood as a set of permanent features of one’s self developed among the members of a given group. The premises originate from the features of the social structure or entirely, anthropologically understood culture of the given community. The identity worldview model also refers to a thesis on a change in the conditions of an individual’s psychosocial existence in the contemporary society.
Problem tożsamości jest przedmiotem badań wielu dziedzin nauki, szczególnie psychologii i socjologii. Odróżnia się tożsamość osobistą od tożsamości społecznej. Tożsamość osobista zapewnia poczucie własnej niepowtarzalności, natomiast tożsamość społeczna wskazuje, iż człowiek ma poczucie przynależności do innych ludzi, do określonych grup, organizacji, a także ma świadomość posiadania swojego miejsca w świecie. Światopoglądowy model tożsamości posługuje się takimi pojęciami, jak wartość, wzór kulturowy lub etos. Koncepcja tożsamości pojmowana jest w tym przypadku jako zbiór trwałych przesłanek obrazu własnej osoby, ukształtowanych wśród członków danej zbiorowości. Przesłanki te wywodzą się z cech struktury społecznej lub całościowo, antropologicznie pojmowanej kultury tejże zbiorowości. Światopoglądowy model tożsamości odwołuje się również do tezy o zmianie warunków psychospołecznej egzystencji jednostki we współczesnym społeczeństwie
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 7-20
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyberstalking as a form of cyberharassment
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394149.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Opis:
Zjawiskiem cyberstalkingu określa się wykorzystywanie Internetu lub innych środków komunikacji elektronicznej w celu nękania jednostki, grupy osób lub organizacji. Może obejmować szeroką gamę różnego rodzaju działań niekorzystnych dla ofiary i szkodzących jej. Cyberstalking stanowi jedną z form stalkingu. Niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą ta forma przemocy, zostały dostrzeżone po raz pierwszy na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku w USA, w efekcie czego ciąg zachowań sprawcy został tam uregulowany zarówno w przepisach stanowych, jak i regulacjach federalnych. Zachowania określane mianem cyberstalkingu obejmują wiele specyficznych czynności. Należą do nich m.in. fałszywe oskarżenia, których celem jest zniszczenie dobrego imienia ofiary. Oskarżenia te bardzo często publikowane są w różnych miejscach sieci, takich jak blogi, serwisy społecznościowe itp. Cyberstalkerzy zbierają różnorodne informacje o swoich ofiarach, ich rodzinach, znajomych, otoczeniu itp. Poszukują tych informacji w Internecie, a niekiedy wynajmują w tym celu specjalne osoby, np. prywatnych detektywów. Sprawcy monitorują zachowania swoich ofiar w sieci na bieżąco (online), próbują często odkryć ich osobiste kody i w ten sposób zyskać dostęp do bardzo osobistych informacji. Jednym z przejawów cyberstalkingu jest zachęcanie innych osób do wyrządzania krzywdy ofierze – w tym celu przedstawia się ofiarę jako osobę winną wielu różnych negatywnych działań, prezentuje jej dane osobowe, fotografie, adres, numer telefonu itp. Bardzo często cyberstalkerzy przedstawiają ofiarę jako prześladowcę ich samych. Cyberstalking wyraża się niekiedy w zarażaniu oprogramowania komputerowego ofiary wirusami, a czasami w zamawianiu – rzekomo w imieniu ofiary – różnych dóbr, takich jak gadżety erotyczne, czy subskrybowanie pism pornograficznych, które są potem dostarczane do mieszkania ofiary. W przypadku ludzi młodych, cyberstalkerzy dążą często do aranżowania z nimi spotkań w świecie realnym.
The phenomenon of cyberstalking refers to the use of the Internet or other means of electronic communication in order to harass a person, a group of people or an organisation. It can cover a wide range of various types of activities having adverse effect on victims and harming them. Cyberstalking constitutes a form of stalking. Dangers that this form of violence carries were noticed for the first time in the USA in the early 1990, which resulted in the development of state and federal provisions regulating a series of a perpetrator’s activities. Behaviour that is called cyberstalking relates to many different activities. They include, inter alia, false accusations aimed at ruining a victim’s good name. These accusations are often published in various places on the web, such as blogs, social networking sites etc. Cyberstalkers collect different information about their victims and their families, friends, the surrounding etc. They search for this information on the Internet and sometimes hire specialists, e.g. private detectives. They monitor the behaviour of their victims on the web in real time (online), often attempt to steal their personal passwords and this way get access to personal information60. One of the manifestations of cyberstalking is encouraging other people to harm a victim – to this end, stalkers present a victim as a person guilty of many evil deeds, display a victim’s personal data, photographs, address, telephone number etc. Cyberstalkers often present a victim as a person harassing them. Sometimes cyberstalking is expressed through infecting a victim’s computer with viruses, and sometimes ordering – on a victim’s behalf – various goods, such as erotic gadgets or pornographic magazines subscriptions, which are then delivered to a victim’s house. In case of young people, cyberstalkers often seek to arrange real-life meetings with them.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 2; 104-129
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikty społeczne na tle kulturowym wywołane globalizacją
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920525.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
światowe społeczeństwo
industrializacja
modernizacja
kultura europejska
zmiany społeczne
technologia
postmodernizm
konwergencyjna perspektywa
hybrydyzacja
Opis:
Globalizacja może stanowić podstawową kategorię socjologicznej analizy, główną ideę pozwalającą rozumieć wchodzenie społeczeństwa w nowe tysiąclecie jako proces społeczny, którego cechą jest osłabienie ograniczeń geografi cznych uprzednio determinujących formy organizacji społecznej i kulturowej oraz wzrost świadomości erozji tych ograniczeń. Aspekt społeczny globalizacji dotyczy globalności w sensie strukturalnym, czyli wyraża załamanie się sztywnych granic społeczeństw narodowych i erupcję wielości form organizacji społecznej zarówno na poziomie ponadnarodowym, jak i lokalnym czy regionalnym. Formy organizacyjne przenikają granice dotychczasowych podziałów politycznych czy administracyjnych. Według niektórych socjologów perspektywa globalizacji powoduje, że podstawowe dla socjologii przeciwstawienia odzwierciedlające kierunek przeobrażeń ludzkiego społeczeństwa w rodzaju dychotomii podlegają relatywizacji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 1(121); 5-27
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deborah Beaufort-Moore, Crime Scene Management and Evidence Recovery, Oxford University Press, Oxford 2015, wyd. 2. (Deborah Beaufort-Moore, Zarządzanie miejscem przestępstwa i zabezpieczanie dowodów)
Deborah Beaufort-Moore, Crime Scene Management and Evidence Recovery, Oxford University Press 2015, 2nd ed.
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499857.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Opis:
Autorka podkreśla znaczenie postępowania policjantów – którzy zwykle jako pierwsi przybywają na miejsce zdarzenia – dla jego przyszłego, pełnego wyjaśnienia. Chodzi o dostarczenie im podstawowej wiedzy na temat rodzajów kryminalistycznych dowodów, metod ich zbierania i zabezpieczania. Od pracy tych policjantów zależą wyniki działań operacyjnych policji i innych służb dochodzeniowych w Law Enforcement Agency (LEA).
The author emphasizes the importance of actions taken by police officers, who usually are the first to arrive at the crime scene, for a full explanation of the event. It is essential to provide them with basic knowledge of the types of forensic evidence, methods of its collection and securing. The results of operational activities of the police and other investigation services acting under Law Enforcement Agency (LEA) depend on the work of those police officers.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2016, 291; 40-44
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykrywanie śladowych ilości materiałów wybuchowych za pomocą spektrometrii jonów
Detection of trace amount of explosives by means of ion spectrometry
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499872.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
materiały wybuchowe
wykrywanie materiałów wybuchowych
spektometria jonów
explosives
explosives detection
ion spectrometry
Opis:
Coraz częściej materiały wybuchowe są wykorzystywane nie tylko w celach militarnych, ale także w działaniach przestępczych i konfliktach cywilnych. Ich użycie do nielegalnych celów systematycznie wzrasta. Nasilenie działań terrorystycznych obserwowane w końcu XX i w początku XXI wieku spowodowało znaczny wzrost zastosowania materiałów wybuchowych. Informacje o syntezie materiałów wybuchowych można znaleźć w Internecie zaś surowce do syntezy materiałów wybuchowych są dostępne w handlu. Dodatkowo ogólnie dostępna stała się informacja o sposobach wykorzystania tych materiałów. Ułatwiony dostęp oraz powszechna informacja o technologii przygotowania skutkuje rosnącym niebezpieczeństwem ataków. Stąd wykrywanie różnych składników materiałów wybuchowych stało się niezwykle ważne w ochronie ludzkiego życia, infrastruktury i własności. Z tych powodów wzrasta potrzeba opracowywania i wdrożenia metod analitycznych odznaczających się większą szybkością analizy oraz się zwiększoną czułością umożliwiającą wykrywanie materiałów wybuchowych na znacznie niższym poziomie niż dotychczas. Metody te powinny umożliwiać szybkie i dokładne analizy w czasie realnym na podstawie minimalnych ilości materiałów wybuchowych i bez skomplikowanego przygotowywania próbek, a także być bezpieczne dla prowadzących te analizy.
Increasingly, explosives are used not only for military purposes, but also in the criminal and civil conflicts. Their use for illegal purposes is steadily increasing. The severity of terrorist activity observed at the end XX and early XXI century, resulted in a significant increase in the use of explosives. Information about the synthesis of explosives can be found on the internet and raw materials for the synthesis of explosives are commercially available. Additionally became publicly available information about how to use these materials. Easy access and the available information on the technology of the effect of increasing the danger of attack. Thus, the detection of the various components of explosives has become extremely important in the protection of human life, infrastructure and property. For these reasons, a growing need for the development and implementation of analytical methods which have a higher speed of analysis, and an increased sensitivity allows detection of explosives at a much lower level than before. These methods should allow for quick and accurate analysis of real-time based on the minimum amount of explosives and without complicated sample preparation and to be safe for carrying out the analysis.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2013, 281; 3-19
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryminologiczna ocena agresji werbalnej
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338557.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kryminologia
mowa nienawiści
agresja werbalna
przestępstwa z nienawiści
prawo karne
criminology
hate speech
verbal aggression
hate crime
criminal law
Opis:
W artykule dokonano analizy zjawiska agresji werbalnej (inaczej, mowy nienawiści) oraz tzw. „przestępstw z nienawiści” w ujęciu kryminologicznym. Do psychologicznych źródeł mowy nienawiści zaliczono emocje, takie jak gniew i nienawiść. Charakteryzując socjologiczne źródła przestępstw popełnianych z nienawiści, zwrócono uwagę na problematykę stereotypów, ignorancji oraz kategoryzacji społecznej oraz deindywidualizacji. Za istotne czynniki w inicjowaniu zachowań agresywnych, takich jak mowa nienawiści, uznano również konflikty międzygrupowe oraz uprzedzenia kierowane wobec określonych grup społecznych oraz osób. Zasadniczym problemem związanym ze ściganiem przestępstw popełnianych z nienawiści jest identyfikacja sprawców tych przestępstw popełnionych za pośrednictwem Internetu. Kwestia ta ma mniejsze znaczenie w odniesieniu do czynów polegających na pobiciu, uszkodzeniu ciała czy naruszeniu nietykalności cielesnej, albowiem w takich wypadkach sprawca jest z reguły znany pokrzywdzonemu lub też możliwe jest jego ustalenie na podstawie zeznań pokrzywdzonego czy świadków. Oceniono, iż podstawą słabych efektów walki z mową nienawiści w sieci jest zarówno nieodpowiednie egzekwowanie istniejących przepisów prawa, jak również brak właściwych regulacji.
The article analyses the phenomenon of verbal aggression (in other words, hate speech) and the so-called hate crimes from the criminological point of view. Psychological sources of hate speech include emotions such as anger and hatred. Characterising sociological sources of hate crime, the author draws attention to the issue of stereotypes, ignorance and social categorisation, and deindividuation. Inter-group conflicts and prejudice addressed to particular social groups and people are also recognised to be important factors in initiating aggressive conduct like hate speech. The main problem connected with the prosecution of hate crime is identification of perpetrators of those offences committed via the Internet. The issue is less significant in relation to acts of battery, injury or violation of bodily integrity because in such cases a victim usually knows a perpetrator or he/she can be identified based on a victim’s or witnesses’ description. It is assessed that the basic reasons of poorer results in the fight against hate speech in the web include inadequate enforcement of the existing provisions of law and the lack of appropriate regulations.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 11-37
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forensic sociology: concept and scope
Pojęcie i zakres socjologii kryminalistycznej
Autorzy:
Hołyst, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359649.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
socjologia
kryminalistyka
styczność przestrzenna i psychiczna
interakcje społeczne
sociology
forensics
spatial and mental contact
social interactions
Opis:
The specificity of forensic sociology is largely due to the specificity of forensics itself. Determination of the subject matter of forensic sociology is necessary for it to be treated as a separate discipline of knowledge. To this end, these elements of sociology that may be useful for professionals dealing with criminal prosecution or administration of justice must be identified, and scholarly objectives specific to forensic sociology must be set. Defining the specifics of the subject matter of forensic sociology includes also the analysis of interrelations and separateness of the discipline at issue and of other related disciplines. Sociology of law and justice has a special place among particular sociological disciplines. The relationship between forensic sociology and the said discipline largely depends on how the scope of both these fields are understood. More broadly, forensic sociology includes sociological aspects of crime and a perpetrator, of the enforcement of the penalty of deprivation of liberty, and of criminal and other proceedings. Forensic sociology can be considered multidisciplinary science in the sense that it uses achievements of other disciplines without integrating or absorbing the knowledge acquired within them. Forensic sociology thus creates general concepts as part of its basic matter of interest and inspires detailed research only into certain areas that are particularly important for it, though not necessarily for other sciences.
Specyfika socjologii kryminalistycznej wynika w znacznej mierze ze specyfiki samej kryminalistyki. Wyznaczenie zakresu przedmiotowego socjologii kryminalistycznej jest niezbędne dla traktowania jej jako odrębnej dyscypliny wiedzy. W tym celu konieczne jest wyodrębnienie w ramach socjologii tego, co może być przydatne w zawodach związanych ze ściganiem karnym oraz z wymiarem sprawiedliwości, a także określenie specyficznych dla socjologii kryminalistycznej celów poznawczych. Wyznaczenie specyfiki przedmiotu socjologii kryminalistycznej obejmuje również analizy wzajemnych związków i odrębności omawianej dyscypliny oraz innych, pokrewnych dyscyplin. Wśród szczegółowych dyscyplin socjologicznych szczególne miejsce zajmuje socjologia prawa i wymiaru sprawiedliwości. Relacja pomiędzy socjologią kryminalistyczną a tą dyscypliną będzie w znacznym stopniu zależała właśnie od tego, jak będzie się ujmowało zakresy obu tych dziedzin. W szerokim ujęciu w obrębie socjologii kryminalistycznej można zlokalizować problematykę socjologiczną przestępstwa i przestępcy, wykonania kary pozbawienia wolności, postępowania karnego i innych postępowań. Można stwierdzić, iż socjologia kryminalistyczna jest nauką multidyscyplinarną w tym sensie, że korzysta z dorobku innych dyscyplin nauki, nie integrując ani nie wchłaniając zdobytej w ich obrębie wiedzy. Tak więc nauka ta tworzy ogólne koncepcje w zakresie podstawowego przedmiotu swoich zainteresowań oraz stymuluje badania szczegółowe tylko w pewnych obszarach, które dla kryminalistyki są szczególnie ważne, chociaż niekoniecznie istotne dla innych nauk.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 17-31
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies