Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "HORIE, Yuki" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    RÓŻNICE W PROCEDURZE ROZWODOWEJ W PRAWIE JAPOŃSKIM I POLSKIM Z PUNKTU WIDZENIA PRZEKŁADU PRAWNICZEGO
    DIVORCE PROCEEDINGS DIFFERENCES IN POLISH AND JAPANESE LAW FOR THE PURPOSE OF LEGAL TRANSLATION
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920168.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    procedura rozwodowa
    prawo rozwodowe
    Japonia
    Polska
    legilingwistyka porównawcza
    divorce proceedings
    Japan
    Polska
    legal language
    legal terminology
    Opis:
     Japonia jest krajem o niskim współczynniku rozwodów. Jest to spowodowane tym, że w mentalności Japończyków głęboko zakorzenione jest pojęcie „rodu‖, który ma większe znaczenie od więzi łączącej małżonków. Jednakże wskaźnik rozwodów wzrasta z roku na rok. W Japonii, najbardzej powszechnym trybem uzyskiwania rozwodu jest rozwód za porozumieniem stron bez rozprawy sądowej. W tym przypadku, dokumenty obejmują zawiadomienie o rozwodzie, które pełni taką funkcję jak polski pozew o rozwód, oraz wyciąg z rejestru rodzinnego, który jest oficjalnym dokumentem potwierdzającym tożsamość obywatela japońskiego. Przekład tych dokumentów na język polski wymaga szczególnej uwagi ze względu na archaiczne terminy prawne oraz różnice w układzie i strukturze poszczególnych elementów polskich i japońskich dokumentówrozwodowych.
    Japan is a country with a low divorce rate. This is due to the fact that the concept of 'family‘, which is more important than the bond between spouses is deeply rooted in Japanese mentality. However, the divorce rate is increasing every year. In Japan, the most common procedure of divorce is the divorce by mutual consent of spouses without a trial. In this case, relevant documents include: 'the divorce notice‘, which is comparable with the Polish divorce petition and 'the family register excerpt‘, which is an official document confirming the identity of a Japanese citizen. To translate these documents into Polish language translators need pay attention to archaic legal terms as well as differences between the structure and various elements of Polish and Japanese documents.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 3, 1; 23-34
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SYSTEM SĄDOWNICTWA CYWILNEGO W JAPONII
    CIVIL JUDICIARY SYSTEM IN JAPAN
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920421.pdf
    Data publikacji:
    2013-07-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sądownictwo w Japonii
    sąd
    prokurator
    oskarżyciel
    sędzia
    jurisdiction in Japan
    court
    prosecutor
    accuser
    judge
    Opis:
    W tym artykule omówiono organizację sądu w Japonii oraz porównano ją z sądownictwem polskim, następnie szczegółowo przedstawiono japońską organizację sądową oraz osoby związane z działalnością sądów japońskich. W Japonii sądy zajmują się pięcioma rodzajami spraw według prawa japońskiego: cywilnymi; administracyjnymi; karnymi; rodzinnymi oraz dotyczącymi nieletnich. W ostatniej części została omówiona sprawa cywilna w Japonii, szczególnie rodzaje postępowań cywilnych , nazewnictwo stron procesowych, ważne terminy z zakresu procedur cywilnych oraz ogólny przebieg spraw cywilnych.
    In this article it is written about the organization of Japanese court and the comparison with Polish judiciary system, then each Japanese court and the persons who are involved in the trial is also presented in detail. In Japan, five types of cases are dealt with at the courts according to the Japanese law: civil case, administrative case, criminal case, family case and the case which is related with the juvenile. The last part of this article was devoted to about the civil case in Japan, especially about the overview of the civil procedure, naming of the parties and the important terms concerning the civil case.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2013, 14, 1; 137-157
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EKWIWALENCJA POLSKICH I JAPOŃSKICH TERMINÓW PRAWNYCH W PRAWIE CYWILNYM
    AN EQUIVALENCE STUDY OF POLISH AND JAPANESE TERMS IN CIVIL LAW
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920556.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    system przysposobienia zwykłego
    system przysposobienia specjalnego
    japoński Kodeks Cywilny
    polski Kodeks Cywilny
    ekwiwalencja
    general adoption system
    special adoption system
    Japanese Civil Code
    Polish Civil Code
    equivalent
    Opis:
    W tym artykule terminologia występująca w polskim i japońskim prawie cywilnym została podzielona na cztery grupy: i) terminy posiadające ekwiwalenty o tym samym znaczeniu; ii) terminy w postaci hiperonimów lub hiponimów; iii) terminy posiadające ekwiwalenty, odnoszące się do nieco innej rzeczywistości; oraz iv) terminy, w których brak jest odpowiednich ekwiwalentów. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie trudności związanych z przekładem tej terminologii, jak i poruszenie zagadnie odnoszących się do terminologii wykorzystanej na sali sądowej, a różnej w obu tych krajach.
    Comparing the terminology in Polish and Japanese civil law, it can be divided into thefollowing four groups; the first group, in which there are equivalents in both languages with thesame meaning; the second group, in which the equivalents exist, but in one language the semanticfield is wider; the third group, in which the equivalents exist, but their semantic fields to someextent are not identical; and the last one, in which there are no equivalents. In this article I wouldlike to analyze the Polish-Japanese legal terminology in accordance with that division into fourgroups.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 65-76
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’INFLUENCE DU CODE NAPOLEON SUR LE CODE CIVIL JAPONAIS
    THE INFLUENCE OF THE NAPOLEONIC CODE ON THE JAPANESE CIVIL CODE
    WPŁYW KODEKSU NAPOLEONA NA JAPOŃSKI KODEKS CYWILNY
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920579.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Napoléon Bonaparte
    Code Napoléon
    Code civil japonais
    traduction
    droits civils
    Napoleon Bonaparte
    Kodeks Napoleona
    japoński kodeks cywilny
    tłumaczenie
    prawo cywilne
    Napoleonic Code
    Japanese Civil Code
    translation
    civil rights
    Opis:
    Après la Révolution, Napoléon Bonaparte imposa l’unification du droit, qu’on nomma le Code Napoléon. Ce code a non seulement énormément influencé les pays conquis par l’empereur mais aussi certains pays d’Asie comme le Japon. La traduction du Code Napoléon, qui était considéré comme le droit le plus complet à ce moment-là, fut réalisée en 1870, à l'ère Meiji. Ce travail fut initié par Mitsukuri Rinsho. Comme à cette époque au Japon, il n’y avait ni de dictionnaire sur le droit ni de matériaux dans ce domaine, Mitsukuri fut alors forcé d’inventer un grand nombre de néologismes. La création du Code civil japonais par la traduction du Code Napoléon a donné une occasion aux Japonais de connaître des idées nouvelles qui n’existaient pas à l’ère Meiji. Cette introduction de nouvelles notions ne signifie pas toutefois que les Japonais n’avaient pas de difficultés à comprendre les idées de la liberté des citoyens et des droits de l’homme sur lesquelles le Code Napoléon fut fondé. Nous pouvons observer cela par l'étude du point de vue linguistique en prenant l’exemple des mots « droits civils » et « 民権minken ».
    Kodeks Napoleona został wprowadzony we Francji w 1804 roku przez Napoleona Bonaparte. Była to pierwsza wielka kodyfikacja prawa francuskiego w wyniku rewolucji francuskiej. Kodeks ten miał ogromny wpływ nie tylko na kraje nad którymi Napoleon odniósł wielkie zwycięstwa, ale również na niektóre kraje azjatyckie, takie jak Japonia. W Japonii, w zakresie prawa cywilnego próby przekształcenia praw ponad trzystu ówczesnych księstw feudalnych w jednolite prawo cywilne obejmujące całą Japonię podjęte zostały w erze Meiji. Przetłumaczono wówczas na język japoński Kodeks Napoleona, który był uznawany za najdoskonalszy. Jednakże wobec braku podobnych tłumaczeń i słowników, tłumacz Mitsukuri Rinshō zmuszony był do tworzenia wielu neologizmów. Dzięki przetłumaczeniu Kodeksu Napoleona na język japoński, zaczęły napływać do Japonii z zachodu nowe, nieistniejące wcześniej w kulturze japońskiej pojęcia. Przekładanie takich pojęć nie było łatwe, ponieważ niemożliwe było przekazywanie nowożytnych idei w ówczesnym języku japońskim. Chciałabym analizować pojęcia prawne które były przekładane przez tłumacza na język japoński mimo, że nie istniały wtedy w Japonii, takie jak np. "prawo cywilne” i „民権minken” z punktu widzenia lingwistycznego.
    The Napoleonic Code was established under Napoleon I in 1804. This code influenced the law of many of the countries formed during and after the Napoleonic Wars. It was also influential on developing countries outside of Europe, not only the Middle East and African countries, but also some Asian countries such as Japan. In the Meiji era, Japan was attempting to modernize and Europeanize through legal reforms. At that time in Japan, Napoleonic Code was regarded as the best civil code and was translated into Japanese by Mitsukuri Rinsho. However, because of the lack of the dictionary and any material concerning the law, Mitsukuri was forced to coin the new words during the translation. Translating these concepts was not easy because these concepts based on the philosophy of the French Revolution didn’t exist in Japan at that time. I would like to analyze these difficulties taking example of the French word “droit civil” and the Japanese word “民権minken”.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 49-60
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LE PROBLÈME D’ÉQUIVALENCE DE TERMINOLOGIE SUR « LES BIENS » ET « LE PATRIMOINE » DANS LE CODE CIVIL FRANÇAIS ET JAPONAIS
    PROBLEM EKWIWALENCJI TERMINOLOGII DOTYCZĄCEJ PRAWA RZECZOWEGO WE FRANCUSKIM I JAPOŃSKIM KODEKSIE CYWILNYM
    PROBLEM OF FINDING EQUIVALENCE FOR PROPERTY LAW TERMINOLOGY IN FRENCH AND JAPANESE CIVIL CODES
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920755.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    les biens
    le patrimoine
    la terminologie
    le Code Napoléon
    le Code civil japonais
    mienie
    majątek
    terminologia
    Kodeks Napoleona
    Kodeks cywilny francuski
    les biens (property)
    le patrimoine (heritage)
    terminology
    the Code Napoleon
    the Japanese Civil Code
    Opis:
    Au Japon, dans l’ère Meiji en 1868, la traduction du Code Napoléon, qui était considéré comme le droit le plus complet à ce moment-là, fut réalisée. La création du Code civil japonais par la traduction du Code Napoléon a donné une occasion aux Japonais de connaître des idées nouvelles qui n’existaient pas à cette époque-là. Cette introduction de nouvelles notions à causé de créer un grand nombre de néologismes. À cette époque-là, la terminologie « biens » a étée traduite comme « 財産 zaisan » et la terminologie « patrimoine » comme « 資産 shisan » par Mitsukuri Rinsho箕作麒麟et Gustave Emile Boissonade de Fontarabie. Aujourd’hui « 財産 zaisan » est accepté comme l’équivalence des « biens », par contre la traduction du « patrimoine » sont très variés ; « 家産 kasan » « 資産 shisan » « 財産体 zaisantai » « 財物 zaibutsu » selon les traducteurs. Dans cet article, nous allons d’abord observer le Code civil ja-ponais du point de vue historique, ensuite le concept sur « les biens » et « le patrimoine » dans le Code civil français de l’époque, aussi si ce concept fran-çais était bien compris et accepté dans le Code civil japonais. À la fin, nous allons examiner quel type de traduction est le plus approprié pour « les biens » et « le patrimoine » à partir de considérations linguistiques.
    In the Meiji era, Japan was attempting to modernize and Europeanize through legal reforms. At that time in Japan, Napoleonic Code was regarded as the best civil code and was translated into Japanese by Mitsukuri Rinsho. How-ever, bcause of the lack of the dictionary and any material concerning the law, Mitsukuri was forced to coin the new words during the translation. At that time, the French term “biens” was translated in Japanese as “財産 zaisan” and the term “patrimoine” was translated as “資産 shisan” by箕作麒麟Mitsukuri Rinsho et Gustave Emile Boissonade de Fontarabie. Today, “財産 zaisan” is accepted as the equivalent for “biens”, however the translation of term “patri-moine” is very varied according to the translators: 家産 kasan, 資産 shisan, 財産体zaisantai, 財物zaibutsu. In this article, we will first observe the histori-cal perspective of the Japanese Civil Code, then the concept of these two French terms to find the most appropriate translation in Japanese from linguis-tic point of view.
    Niniejszy  artykuł  porusza  problematykę  ekwiwalencji  terminologii z zakresu prawa rzeczowego we francuskim oraz japońskim kodeksie cywilnym. W erze  Meiji Japonia dokonała modernizacji prawa wzorując się na kodyfikacjach napoleońskich. Kodeks cywilny opracowany we Francji był uważany za najlepszy tekst prawny na świecie i z tego powodu został przetłumaczony na język japoński przez Mitsukuri Rinsho. W tamtym okresie francuski termin “biens” przetlumaczono na japoński termin“財産zaisan” a termin “patrimoine” na “資産shisan”. Ekwiwalenty  te  zaproponowali 箕作麒麟 Mitsukuri  Rinsho i Gustave  Emile  Boissonade de  Fontarabie.  Obecnie “財産zaisan” jest ogólnie przyjętym  ekwiwalentem terminu “biens”,  natomiast  ekwiwalenty  dla  terminu “patrimoine” są następujące: 家産 kasan, 資産 shisan, 財産体 zaisantai, 財物zaibutsu. W  niniejszej pracy autorka omówi pojęcia francuskie i ich ekwiwalenty japońskie z perspektywy historycznej i lingwistycznej.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2017, 30, 1; 9-27
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE ROOTS OF JAPANESE LEGAL TERMINOLOGY
    ŹRÓDŁA JAPOŃSKIEJ TERMINOLOGII PRAWNEJ I PRAWNICZEJ
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920197.pdf
    Data publikacji:
    2010-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    japoński
    język prawny
    język prawniczy
    geneza
    legilingwistyka
    Japanese
    legal term
    meiji era
    legilinguistics
    roots
    genesis
    Opis:
    During the Meiji era, Japan began its modernization and the Western culture wasintroduced to Japan. Japan had to construct a modern society, fusing complicatedly with a model ofthe Japanese tradition. In the legislation field, beginning with the Constitution of the Empire ofJapan, the establishment of the first unified nationwide law was attempted in this period. Inparticular concerning the civil code, The French Code (later German Code) was considered as themost comprehensive code, and its translation was made and edited as a Japanese Civil Code.However, translating the original concepts which had not existed in Japan was a very difficult task.They coined words preserving the original sequence of elements and as a result there is a gap between the European legal terms and the Japanese ones especially in translation. The current legalterminology was made based on such a historical background, in consequence it has become lessfamiliar to Japanese people. I would like to consider theses problems on some examples.
    Artykuł opisuje źródła japońskiej terminologii prawnej i prawniczej.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 4, 1; 81-92
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    HISTORIA ROZWOJU TŁUMACZENIA USTNEGO W JAPONII NA PRZYKŁADZIE TRYBUNAŁU TOKIJSKIEGO
    HISTORY AND DEVELOPMENT OF LEGAL INERPRETATION IN JAPAN ON THE BASIS OF THE SO CALLED TOKYO TRIAL
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920406.pdf
    Data publikacji:
    2013-04-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    tłumaczenie ustne sądowe
    Trybunał Tokijski
    tłumaczenie symultaniczne
    oral court interpreting
    Tokyo Trial
    simultaneous interpreting
    Opis:
    Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu, tzw. Trybunał Tokijski był międzynarodowym sądem zbrodniarzy wojennych, którzy byli na czele japońskiego rządu i wojska w czasie II wojny światowej. Rozpoczął on procedowanie 3 maja 1946 i został zamknięty 11 listopada 1984. W tym samym czasie w Europie Trybunał Wojskowy w Norymberdze sądził zbrodnie wojenne nazistów. W czasie procedowania w obu trybunałach rola tłumacza była istotna. W Trybunale Norymberskim rozprawa była tłumaczona symultanicznie w języku angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim. Z drugiej strony w Trybunale Tokijskim, choć japoński, angielski i inne języki jak chiński zostały użyte podczas rozprawy, jakość tłumaczenia była początkowo bardzo niska. Celem niniejszego artykułu jest analiza podstawowej teorii tłumaczenia na przykładzie Trybunału Tokijskiego.
    The International Military Tribunal for the Far East, the so called Tokyo Trial is the international trial of the war criminals who led the Japanese government and military during the Second World War. The trial began on 3rd of May 1946 and closed on 11th of November 1984. Around the same time in Europe the Nuremberg Trial of Nazi war crimes was conducted. In both trials the role of the interpreter was essential, for example, in the Nuremberg Tribunal the simultaneous interpreting in English, German, French and Russian was applied. On the other hand in the Tokyo Trial, though the Japanese, the English and other languages as the Chinese were used during the trial, the position of the interpreters was not emphasized enough. The aim of this paper is to analyze the basic theory of interpreting in comparison with the interpreters’ role in both trials.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2013, 13, 1; 99-113
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A comparative analysis of the legal term “age of majority” in Japan and in France
    Analiza porównawcza terminu prawnego „wiek pełnoletności” w Japonii i we Francji
    Autorzy:
    Horie, Yuki
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340407.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    The age of majority in Japan was lowered from 20 to 18 on 1 April 2022 when a newly revised Civil Code came into effect. Japanese young people 18 years of age and older will now be able to make their own life choices and decisions in various social situations. At the same time, they will also have the responsibilities of adults. Various opinion polls, however, show a widespread lack of concrete understanding of people’s rights and responsibilities in Japan. This paper explores the meaning of the term 成年 seinen (age of majority) by comparing the case of France on the basis of the French Civil Code in order to shed light on the legal and common meaning of “attaining adulthood.”
    W Japonii 1 kwietnia 2022 r. wszedł w życie zmieniony kodeks cywilny. W myśl jego przepisów wiek pełnoletności obniżono z 20 do 18 lat. Młodzi Japończycy w wieku 18 lat i starsi będą teraz mogli dokonywać własnych wyborów życiowych i podejmować decyzje w różnych sytuacjach społecznych. Jednocześnie dotyczą ich także obowiązki dorosłych. Różne badania opinii publicznej wskazują jednak na powszechny brak konkretnego zrozumienia praw i obowiązków przez Japończyków. W artykule przedstawiono wyniki badania znaczenia terminu 成年 seinen („wiek pełnoletności”) poprzez porównanie przypadku Francji na podstawie francuskiego kodeksu cywilnego, aby rzucić światło na prawne i potoczne znaczenie terminu „osiągnięcie pełnoletności”.
    Źródło:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej; 2023, 24; 56-66
    2353-8724
    Pojawia się w:
    Gdańskie Studia Azji Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    CECHY JAPOŃSKIEGO I POLSKIEGO JĘZYKA PRAWA
    THE FEATURES OF THE JAPANESE AND POLISH LANGUAGE OF LAW
    Autorzy:
    HORIE, Yuki
    TRZASKAWKA, Paula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920623.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cechy języka
    język prawny
    język prawniczy
    wieloznaczność
    polisemia
    homonimia
    homofony
    synonimia
    metafory
    eufemizmy
    archaizmy
    termin fachowy
    zapożyczenia
    język ogólny
    analiza językowa
    features of language
    language of law
    polysemy and homonymy
    homophones
    synonyms
    metaphors
    euphemisms
    specialized terminology
    borrowings
    colloquial language
    linguistic analysis
    Opis:
    Temat pracy wybrano, ponieważ cechy języka prawa nie zostały jeszcze opisane we wskazanej parze językowej. Celem pracy jest omówienie tych cech w japońskim i polskim języku prawnym i prawniczym. Autorki przedstawiają cechy języka prawa, posługując się definicjami i przykładami z polskiej i japońskiej ustawy o prawie autorskim i przykładami terminologii narodowej czy sądowej. Owe ustawy, jak i terminologia są zarazem materiałem badawczym. Metoda badawcza, która została obrana, opiera się na obserwacji empirycznej wskazanego materiału badawczego. Autorki skupiają się na omówieniu takich cech, jak: polisemia i homonimia, synonimy, metafory, faux amis czy terminy fachowe/specjalistyczne. Dodatkowo zarysowano różnice pomiędzy językiem potocznym a językiem prawnym i prawniczym. Praca ma charakter poglądowy. Wybrano tylko niektóre cechy języka prawa. W dalszych badaniach należałoby poszerzyć ten opis o większą ilość cech i przykładów.
    The subject of the paper was chosen because the features of language of law have not been described in every language pair yet. The aim of the paper is to discuss the features of the Japanese and Polish language of law. The presented features were taken from Polish and Japanese copyright acts, national terminology and language used in courts. The method focuses on empirical studies. The authors of the paper focus on the following features of language of law: polysemy and homonymy, synonyms, metaphors, false friends (faux amis) or specialized terminology, as well as differences between colloquial language and the varieties of the language of the law. The paper has an outlook nature. Only some features of language of law were chosen. In the nearest future the description of these features should be broadened, as well as the examples.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 7-24
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies