Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Guz, Tadeusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Ekolodzy a ekologiści. Aspekty filozoficzne
Environmentalists and Ecologists. Philosophical Aspects
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180964.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Bóg Kreator
stworzenie
ekologia
ekolog
stróż i miłośnik przyrody
ekologizm
ekoterroryzm
God the Creator
creation
ecology
ecologist
guardian and lover of nature
ecologism
ecoterrorism
Opis:
W tej rozprawie chodzi o ukazanie istotnej różnicy pomiędzy ekologami jako miłośnikami i stróżami przyrody a ekologistami względnie ekoterrorystami jako ideologami niszczącymi przyrodę. Ekolodzy szukają, poznają i miłują Boga jako Stwórcę kosmosu, natomiast ekologiści, względnie ekoterroryści, ulegają złudzeniom różnorakich bóstw i ostatecznie głupocie antyboskości, co odcina ich namysł nad człowiekiem i przyrodą od najważniejszej transcendentnej racji, którą jest Osobowy Stwórca wszechświata. Tenże Bóg jako Kreator odwdzięcza się prawemu, dobremu i pobożnemu człowiekowi za jego wierność i służbę względem Niego i Jego Boskich dzieł w postaci widzialnego stworzenia a nieprawego, złego czy niesprawiedliwego człowieka karze za jego błędne i zakłamane podejście do Jego Boskich dzieł. Ekolodzy szanują, wspierają i rozwijają człowieka jako widzialnego władcę świata, któremu Bóg odwieczny zawierzył wszechświat i przekazał nad nim władzę, zaś ekologiści i ekoterroryści kasują człowieka jako kogoś wyższego od zwierząt, roślin i pozostałych stworzeń. W tym kontekście zmagań ideowych koniecznym jest powrót do realistycznej, chrześcijańskiej koncepcji człowieka jako osoby i wszechświata jako niezwykłego ładu ontycznego oraz do metafizyczno-chrześcijańskiej etyki, będącej dobrym antidotum na współczesny kryzys ekologiczny, który na pewnych grupach wyciska nawet piętno ekorewolucjonistów. Ekolodzy troszczą się o małżeństwo i rodzinę jako podstawy „ekologii” w nauczaniu społecznym katolickiego Kościoła Chrystusowego a w przeciwieństwie do nich ekologiści i ekorewolucjoniści dokonują zamachu na człowieka jako jednostkę oraz niszczą małżeństwa i rodziny jako fundamenty „ekologii” prawdziwie „ludzkiej” (Jan Paweł II). Ekolodzy troszczą się o przyrodę, ponieważ reprezentują etos Bożego ładu a ekologiści i ekoterroryści wyzyskują i niszczą ją na różne inne sposoby, ponieważ odrzucili Boga i tym samym pogardzili człowiekiem, któremu ta przyroda ma być pomocną na drodze do doskonałości moralnej. Ekolodzy rozumieją, że zwierzęta też uczestniczą w ofierze przebłagalnej, ponieważ zmierzają gatunkowo lub indywidualnie także ku Królestwu Niebieskiemu, czyli ku odkupieniu, natomiast ekologiści i ekoterroryści odrzucają zbawczy wymiar naszego kosmicznego bytowania, skoro uprzednio odrzucili dar Bożego zbawienia. Ekolodzy wprawdzie poważnie traktują zwierzęta i rośliny, ale nie przyjmują ich za partnerów, w przeciwieństwie do ekologistów i ekoterrorystów, którym zwierzęta zastępują drugiego człowieka jako bliźniego. Ekolodzy bronią siebie i innych ludzi przed negatywnym wpływem zwierząt na gruncie prawa naturalnego, tzn. łowiąc czy usuwając niebezpieczne zwierzęta a ekologiści i ekoterroryści nazywają myśliwych „mordercami” tylko dlatego, że pełnią przecież tak ważną misję bezpieczeństwa w świecie przyrody. Człowiek ma realne i prawne możliwości podporządkowywania sobie świata zwierząt i roślin, aby jemu dobrze służyły, ale tę prawdę kwestionują ekoterroryści, którzy detronizują osobę ludzką w ich ateistycznej i neomaterialistycznej ideologii ekologizmu albo ekoterroyzmu z bycia widzialnym królem świata do bytu-przedmiotu podległego temuż obiektywnie przedmiotowemu światu. Ekolodzy słusznie domagają się ingerencji państwa w sprawę ochrony szeroko pojętego środowiska człowieka i przyrody, natomiast ekologiści i ekoterroryści negują suwerenną podmiotowość państwa w tym względzie i dokonują różnych nieprawości np. donoszą na Państwo Polskie do Unii Europejskiej. Ekolodzy są za Królestwem Bożym i wiecznym szczęściem zbawionych a ekologiści i ekoterroryści pracują dla królestwa szatana i ostatecznego potępienia upadłej w tragiczną bezbożność i nieprawość ludzkości względem Boga i świata jako dzieła stworzenia Boskiego.
The aim of this dissertation is to show the important difference between environmentalists as lovers and guardians of nature and ecologists or ecoterrorists as ideologues who destroy nature. Environmentalists seek, know, and love God as the Creator of the cosmos, while ecologists or ecoterrorists succumb to the illusions of various deities and ultimately to the stupidity of anti-godliness, which cuts off their reflection on man and nature from the most important transcendent reason, which is the Personal Creator of the universe. The same God, as the Creator, repays righteous, good, and pious man for his faithfulness and service to Him and His Divine works in the form of a visible creature, and punishes the unrighteous, evil, or unjust man for his erroneous and hypocritical approach to His Divine works. Environmentalists respect, support and develop man as the visible ruler of the world, to whom the eternal God has entrusted the universe and handed over power over it, while ecologists and ecoterrorists delete man as someone superior to animals, plants and other creatures. In this context of ideological struggle, it is necessary to return to the realistic Christian concept of man as a person and the universe as an extraordinary ontic order and to metaphysical-Christian ethics, which is a good antidote to the contemporary ecological crisis, which even leaves the mark of ecorevolutionaries on some groups. Environmentalists care about marriage and the family as the basis of “ecology” in the social teaching of the Catholic Church of Christ, and in contrast, ecologists and ecorevolutionaries attack man as an individual and destroy marriage and families as the foundations of a truly “human ecology” (John Paul II). Environmentalists care about nature because they represent the ethos of God’s order, and ecologists and ecoterrorists exploit and destroy it in various other ways because they have rejected God and thus despised man, to whom this nature is supposed to be helpful on the way to moral perfection. Environmentalists understand that animals also participate in the propitiatory sacrifice because they are also moving speciesily or individually toward the Kingdom of Heaven, that is, toward redemption, while ecologists and ecoterrorists reject the saving dimension of our cosmic existence, since they have previously rejected the gift of God’s salvation. Environmentalists do take animals and plants seriously, but they do not accept them as partners, unlike ecologists and ecoterrorists, to whom animals replace other people as neighbours. Environmentalists defend themselves and other people against the negative influence of animals on the basis of natural law, i.e. catching or removing dangerous animals, and ecologists and ecoterrorists call hunters “murderers” only because they perform such an important mission of safety in the natural world. Man has real and legal possibilities of subjugating the animal and plant world to serve him well, but this truth is questioned by ecoterrorists who dethrone the human person in their atheistic and neo-materialistic ideology of ecologism or ecoterrorism from being the visible king of the world to an entity-object subordinate to this objectively objective world. Environmentalists rightly demand state interference in the matter of protection of the broadly understood human environment and nature, while ecologists and ecoterrorists deny the sovereign subjectivity of the state in this respect and commit various iniquities, e.g. report on the Polish State to the European Union. Environmentalists are for the Kingdom of God and the eternal happiness of the saved, and ecologists and ecoterrorists work for the kingdom of Satan and the final condemnation of mankind fallen into the tragic impiety and iniquity of God and the world as the work of God’s creation.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 113-138
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzno-prawna analiza „Czystej nauki o prawie” Hansa Kelsena
Philosophical-Legal Analysis of Hans Kelsen’s “Pure Science of Law”
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792703.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Bóg
dobro
prawo naturalne
pozytywizm prawny
ideologia
powinność
moralność
sprawiedliwość jako irracjonalny ideał
God
good
natural law
legal positivism
ideology
obligation
morality
justice as an irrational ideal
Opis:
„Zwrotu ku pozytywizmowi” dokonuje Kelsen w swojej interpretacji obiektywnego bytu prawa z racji na jego a priori odejście od racjonalnego poznania „Boga” (Sokrates, Platon, Arystoteles, Cyceron, św. Tomasz z Akwinu) jako najwyższego Prawodawcy. Wspiera się on przy tym na takich subiektywistycznych i zarazem relatywistycznych kierunkach myślowych, jak np.: absolutny idealizm Hegla czy socjalistyczno-komunistyczny materializm Marksa i Engelsa. Konsekwentnie więc odrzuca klasyczną naukę o prawie naturalnym jako obiektywnym, powszechnym i absolutnie wiążącym każdego człowieka w rozumieniu, stanowieniu i intepretowaniu prawa w społecznościach ludzkich zorganizowanych w państwa. Cyceron nazywa je „initium juris” wszelkiego prawa stanowionego. Paradoksalnie więc brzmi Kelsenowska „teoria prawa” jako „czysta”, skoro poza uzależnieniem się od wspomnianych trendów dodatkowo uzależniona jest w sensie formalnym i materialnym od materialistycznej teorii ewolucji Darwina, idealistycznej filozofii transcendentalnej Kanta i naturalistycznego pozytywizmu Comte’a. Efektem tego procesu jest pozytywistyczny postulat Kelsena o całkowitej izolacji „czystej nauki prawa” od „etyki i teologii” naturalnej i nadprzyrodzonej. Obiektywne i realne ordo entis zostaje zamienione na całkowicie zsubiektywizowane ordo mentis a porządek dobra i sprawiedliwości jako celów i skutków prawa słusznego zamienione jest na „porządek interesów”, którym kieruje niczym nieopanowana swawola silniejszych w państwie. Pozytywistyczna obietnica Kelsena wyzwolenia ludzkości i prawa z „ideologii” „tradycyjnej nauki o prawie” staje się jednym z najniebezpieczniejszych trendów intelektualnych XX i XXI w., którą dla obiektywnego dobra i obiektywnej sprawiedliwości współczesnych pokoleń ludzi należy przezwyciężyć.
“Return to positivism” is made by Kelsen in his interpretation of the objective existence of law due to his a priori departure from the rational knowledge of “God” (Socrates, Plato, Aristotle, Cicero, Saint Thomas Aquinas) as the supreme lawgiver. At the same time, he supports such subjectivist and at the same time relativistic directions of thought, such as Hegel’s absolute idealism or socialistcommunist materialism of Marx and Engels. Consequently, he rejects the classical science of natural law as objective, universal and absolutely binding every human being in understanding, establishing and interpreting law in human communities organized in states. Cicero calls them “initium juris” of all constituted law. Paradoxically, therefore, Kelsen’s “theory of law” sounds “pure”, since apart from being addicted to these trends, he additionally depends in a formal and material sense on Darwin’s materialistic theory of evolution, Kant’s idealist transcendental philosophy and Comte’s naturalist positivism. The result of this process is Kelsen’s positivist postulate of the total isolation of “pure law science” from natural and supernatural “ethics and theology”. The objective and real ordo entis is transformed into a completely subjectivized ordo mentis, and the order of good and justice as the goals and effects of righteousness is changed into the “order of interests”, which is governed by the uncontrollable playfulness of the stronger in the state. Kelsen’s positive promise of the liberation of humanity and law from the “ideology” of “traditional science about law” becomes one of the most dangerous intellectual trends of the twentieth and twenty-first century, which should be overcome for the objective good and objective justice of modern generations of people.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 85-95
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relevancy of Natural Law
Relatywizm prawa naturalnego
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010859.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
God
eternal law
natural law
subjectivization of natural law
relativization of natural law
Europe
Bóg
prawo wieczne
prawo naturalne
subiektywizacja prawa naturalnego
relatywizacja prawa naturalnego
Europa
Opis:
W obliczu rozprzestrzeniającego się w Europie i na świecie pozytywizmu prawnego względnie różnych kierunków i systemów myślenia prawniczego relatywizujących prawdę o ordo iuris jako m.in. fundamentu dla wszechstronnego rozwoju życia psychiczno-duchowego warto przypomnieć bytowość ius naturae i je na nowo rozważyć. Oderwanie porządku prawnonaturalnego od wiecznego, niezmiennego i absolutnie doskonałego Boga prowadzi nieuchronnie do relatywizacji prawa naturalnego w jego atrybutach: powszechności, obiektywności i niezmienności jego najważniejszych zasad, co dla osoby ludzkiej oznacza nie tylko utratę swojego prawdziwego Kreatora z horyzontu egzystencji i myśli, lecz także zagubienie „absolutnego punktu odniesienia” (J. Ratzinger) moralno-prawnego. Powrót do klasycznie pojętego prawa naturalnego wydaje się w kontekście tworzenia wspólnej konstytucji dla Starego Kontynentu szczególnie pilną sprawą dla Europy jako kolebki racjonalnego poznania oraz świadomej i wolnej akceptacji prawa naturalnego, które Jezus z Nazaretu jako prawdziwy Bóg i zarazem prawdziwy Człowiek w jednej Osobie najdoskonalej wypełnił oraz jego aktualną ważność przypieczętował swoją świętą Krwią na Golgocie.
In the face of legal positivism which is spreading both in Europe and in the whole world towards different directions and systems of juristic thinking relativizing the truth about ordo iuris as, among other things, the foundation of overall development of psychical and spiritual life, it is worth recalling the existence of ius naturae and consider it anew. Detaching the legal-natural order from eternal, unchangeable and absolutely perfect God inevitably leads to relativization of natural law in its attributes: universality, objectiveness and invariability of its most important principles, which for a human person means not only losing the true Creator from the horizon of existence and thoughts, but also losing “the absolute point of reference” (J. Ratzinger) of moral and legal nature. Reversion to the classically viewed natural law in the context of creating the common constitution for the Old Continent seems an especially urgent matter for Europe as the cradle of the rational cognition and the conscious and free acceptance of natural law, which Jesus of Nazareth as true God and simultaneously true Man in one Person fulfilled in the most perfect way and sealed its up-to-date importance with His blood on Golgotha.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 23-32
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Międzynarodowa Konferencja O Prześladowaniu Chrześcijan. Budapeszt, 25-28 listopada 2019 roku
II International Conference About the Persecution of Christians. Budapest, 25th-28th of November 2019
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1896229.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Kościół i Prawo; 2020, 9, 1; 209-219
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzno-prawne aspekty bytowości Straży Granicznej
Philosophical and Legal Aspects of Border Guard Existence
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38998496.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Straż Graniczna
strażnik graniczny
bezpieczeństwo państwa
bytowość
filozofia
Border Guard
Border Guard officer
safety of the country
existence
philosophy
Opis:
Realność Rzeczypospolitej jako bytu skończonego oznacza, że posiada ona prawo do granicy oraz do „Straży Granicznej” jako instytucji mającej za naczelne zadanie strzeżenie bezpieczeństwa państwa. Kim powinien być strażnik? Sokrates naucza, iż „dobry i pracowity strażnik państwa” powinien być „wychowany i wykształcony”. Czym jest ta formacja w jej istocie? Metafizyczność i katolickość charakteryzują najprecyzyjniej istotę struktury prawno-moralnej Straży Granicznej; pierwszy wymiar można dostrzec w jej oryginalnej „podmiotowości”, drugi zaś wymiar uzewnętrznia się najbardziej w pojęciu „osoby”, zaczerpnięty z katolickiej myśli teologicznej. Właśnie osoba strażnika, obywatele państwa Rzeczypospolitej oraz państw sąsiednich narodów Polski, ludzie przekraczający granicę i obsługiwani przez straż graniczną są najwspanialszymi „podmiotami” tej formacji i zarazem przedmiotami jej naczelnej troski we wszystkich działaniach. Granica rozumiana jest zatem generalnie jako zewnętrzny znak wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa obywateli i ich państwa. Jaka jest finalność Straży Granicznej w Rzeczypospolitej? Z pewnością ma ona za najwyższy cel stać w służbie dobra wspólnego Polaków i Polski oraz dobra każdego obsługiwanego i napotkanego na przejściach granicznych człowieka. Stosowanie kary możliwe jest de iure jako następstwo złamania prawa. Z powyższego wynika konieczność troski o godne szlachetności osoby ludzkiej przejścia graniczne jako wizytówki narodu polskiego i państwa.
The reality of ended Polish Republic means that it has the right to the border and “Border Guard” as an institution with a task of safeguarding the security of the country. Who should be a border guard officer? Socrates says that a good and diligent guard of the state should be well-mannered and educated. What is this formation in its essence? Its metaphysical nature and Catholicism characterize the essence of the moral and legal structure of the Border Guard; the first dimension can be seen in its unique “subjectivity”, while the other dimension manifests in the concept of a “person”, taken from the Catholic theological thought. the greatest “subjects” of this formation and objects of its concern are the border guard officers, citizens of the Republic of Poland and neighbouring nations, people crossing the border serviced by the Border Guard. the border is generally understood as an external sign of internal and external safety of citizens and their state. What is the final image of the Border Guard in the Republic of Poland? Surely it has to serve and support Poles and their country, but also every person crossing the Polish border. the use of penalties is possible, according to law, as a consequence of breaking the law. It means that the need to respect for human dignity should be the pride of Polish nation and the country.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 5-23
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność jako jedna z najcenniejszych wartości
Die Freiheit Als Einer Der Kostbarsten Werte
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38905010.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolna wola
wolność
wartość
niepodległość
Opis:
Die Freiheitsproblematik gehört im menschlichen Leben zu den wichtigsten Fragen. Was ist also die menschliche Freiheit? Sie ist ontologisch gedacht im menschlichen Geist begründet, welcher das Vermögen eines freien Willens besitzt. Es gibt im Menschsein eine ursprüngliche „Freiheit zu” und eine „Freiheit von”. Im positiven Verständnis der Freiheit geht es darum, dass der Mensch zu Wahrheit, Gutem, Schönem, Gerechtem frei ist. Im Gegensatz dazu gibt es viele Denkansätze, die nur ein negatives Verständnis der Freiheit vertreten, wie z. B. die neomarxistische „Frankfurter Schule”, die nur von „Freiheit von” der „Arbeit, Ehe, Familie” oder von jeder menschlichen Bindung an den Anderen und an die unveränderlichen moralischen Werte spricht. Heute braucht man in Polen nach der ideologischen Katastrophe zunächst des Nationalsozialismus und dann des direkt danach erfolgten marxistisch-leninistischen Realsozialismus eine vertiefte Reflexion über die menschliche Freiheit, damit die Souveränität des Staates, des Volkes bzw. jeder menschlichen Person aufrechterhalten und mit großen Werten weiterhin aufgebaut und gestärkt wird.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 5-15
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Uniwersytetu we współtworzeniu i rozwoju świadomości prawnej mieszkańców ziemi tomaszowskiej
Die Mission der Universität in der Mitgestaltung des Rechtsbewusstseins bei den Einwohnern der Tomaszów Lubelski-Region
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38909271.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mieszkaniec
ethos
ius
uniwersytet
świadomość prawnicza
Opis:
Geht man davon aus, dass es zwischen Glauben und Vemunft und damit auch zwischen dem menschlichen und dem biblischen Denken keinen Widerspruch geben kann, da Gott die Welt als geordneten Kosmos geschaffen und gut eingerichtet hat, dann sollte sich das menschliche Leben sowohl auf die Moralität als auch auf das Recht als die zwei den Menschen sein personales Sein ordnende Prinzipien stutzen. Da auf diesem Fundament sowohl die Wahrheit im theoretischen Bereich als auch das Gute im praktischen Bereich aufgebaut ist, besteht die Mission der Universität darin, den Menschen in der Tomaszów Lubelski-Region zu helfen, ihr personales Sein an der Wahrheit und dem Guten auszurichten, damit sie zu echten „Einwohnem“ werden, die fähig sind, nach den großen, durch die christliche Lehre inspirierten Idealen ihre Lebenspraxis zu gestalten. Vor allem geht es um einen immer vollkommeneren Erwerb des personalen Selbstbewusstseins durch die ständige Vervollkommnung des moralisch- rechtlichen Bewusstseins, um so zu einer immer vollkommeneren Gestaltung des geistig- materiellen Daseins des Menschen als personales Wesen zu gelangen.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2007, 3, 1; 5-11
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideowa aktualność Konstytucji 3 maja
Die Aktualität der 3.-Mai-Verfassung
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38913330.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konstytucja
prawo naturalne
autorytet
solidarność
Opis:
Die polnische Verfassung ist die nach der amerikanischen Verfassung am meisten demokratische Verfassung in der Weltgeschichte. Sie ist bis heute aktuell, weil sie hinweist erstens auf die hohe Relevanz eines Grundgesetzes für das Volk, das Vaterland und den Staat; zweitens auf einen normativ und moralisch verbindlichen Charakter des Rechts; drittens auf das Naturrecht als ihr Fundament; viertens auf ihr Selbstverständnis als Frucht der recta ratio und nicht der Gefühle bzw. Leidenschaften; fünftens auf einen natürlichen Respekt vor der Religion, in diesem Fall vor den römisch-katholischen Vorvätern; sechstens auf eine tiefe Achtung vor den Autoritäten; siebtens auf die Tugend der Solidarität als einen Faktor der Weiterentwicklung und auf die Konsequenzen eines Mangels der Solidarität als Ursache des Zerfalls des Staatsgefüges.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2008, 4, 1; 5-16
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O neoliberalizmie ekonomicznym Friedricha Augusta von Hayek
On Friedrich August von Hayek’s Economic Neo-Liberalism
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38916189.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
dobro wspólne
ekonomia
katolicka nauka społeczna
komunizm
liberalizm
neoliberalizm
socjalizm
wolność
God
common good
economics
Catholic social teaching
Communism
liberalism
neo-liberalism
socialism
freedom
Opis:
Friedrich August von Hayek, the winner of the Nobel Memorial Prize in Economics, is one of the most important representatives of economic and social neo-liberalism, who, despite basing his economic theory on Darwin’s Theory of Evolution and on basic principles of the prime liberalism, sees the necessity of distance himself from its shape. Von Hayek postulates raising the status of the family and of tradition as the foundations of cultural progress, of moral norms in ethics, without which human activity in general would be, in his opinion, out of the question. He also proclaims himself in favor of accepting the universal legal norms worked out in the Roman law and perceives the very essence and foundation for the human culture in the Christian religion. Although his neo-liberalism considerably enriches the ideas of classical liberalism, this direction in the thought requires a further development, in order to achieve a complete economic culture that as its aim has the common good, in which both the good of God Himself is inscribed as if the ultimate reason of the Universe, and the good of human persons as the peak of the realization of man’s freedom - also in the economic aspect.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2008, 4, 2; 5-23
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O metodzie filozofii prawa
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871235.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
[Abstrakt tylko w j. niemieckim / Abstract only in German] Über die Methode der Rechtsphilosophie Jede Wissenschaft charakterisiert ihre spezifische Methode als ein „wesentliches Kriterium der Wissenschaftlichkeit”, das zugleich „große didaktische Vorteile und vielseitige Nützlichkeit besitzt” (S. Kamiński). Manche Rechtsphilosophen meinen sogar, daß „von der Methode alles abhängt”. Die These, daß eine „falsche Methode” das „eigentliche Ziel” in der Wissenschaft verfehlt, ist bestimmt nicht übertrieben (V. Cathrein). Ein Überblick über das Methodenverständnis, beginnend mit dem Altertum bis in die Gegenwart, ermöglicht eine zusammenfassende Antwort auf die unterschiedliche Art und Weise des wissenschaftlichen Fortschreitens bezüglich der Frage nach dem Ursprung, Wesen, Ziel bzw. Wert des Rechts als eines realen, relationalen und personalen Seins. Zwar war die Entdeckung der Naturgesetze innerhalb der neuzeitlichen Naturwissenschaften sehr bedeutend, was dank der mathematischen Methode möglich war, aber eine weitgehende Anwendung dieser Methode auch auf dem Gebiete der philosophischen und rechtlichen Wissenschaften führte zu Reduktionismen wie dem Subjektivismus Descartes` und dem Britischen Empirismus. Dazu kam die Reformation M. Luthers und J. Calvins, die ihrerseits die positive Leistung der menschlichen Vernunft bei der Erkenntnis des Naturrechts infolge der These von der menschlichen Natur als natura corrupta, schwächte. Deshalb meint E. Wolf, daß eine der Auswirkungen der Reformation eine Trennung von dem Römischen Recht war, die zur Entwicklung der „historisch-kritischen Richtung des deutschen Rechtsdenkens” führte, dessen erster Vertreter Hermann Conring und sodann Hugo Grotius waren. Sowohl die metaphysische Methode des Platon oder Aristoteles als auch die scholastische Methode waren der Überzeugung, daß das Objekt der Erkenntnis einerseits unmittelbar dem erkennenden Subjekt zugänglich und andererseits intelligibel ist. Das Gleiche betraf auch das Sein des Naturrechts. So dachte aber Descartes` methodischer Skeptizismus und nach ihm viele führende philosophische und rechtsphilosophische Denksysteme nicht mehr. Der Vorrang des realen Seins vor dem erkennenden Subjekt ging verloren, so daß, wie Heidegger zurecht meint, „sobald in der Neuzeit das verum zum certum, Wahrheit zur Gewißheit, die Wahrheit zum Für-wahr-halten wird, verlegt sich die Frage nach dem Wesen der Wahrheit in die Wesensbestimmung des Erkennens in die Frage, was und wie Gewißheit sei”. Das führte dazu, daß die „Wahrheit” „nicht der höchste Wert sein kann”. Fr. Bacon stellte einen Begriff des Menschen auf, der prinzipiell von der göttlichen Rechtsordnung losgelöst verstanden war. Das machte aus dem Menschen selbst einen souveränen und absoluten Gesetzgeber. Verdross sah in diesem Prozeß die Grundlagen des neuzeitlichen „Rechtspositivismus”. Das war in der Tat eine methodologische Wende in der Geschichte der Wissenschaft. Dagegen lehrte Aristoteles, daß das Objekt ausschlaggebend bei der Bestimmung der Methode ist. Das erkennende Subjekt sollte sich an den Inhalt und die gesamte Realität des Seins anpassen, nicht aber umgekehrt. Angesichts des vielschichtigen Dramas in der europäischen Geschichte der letzten Jahrhunderte erscheint eine Rückkehr zur metaphysischen Methode (V. Cathrein, J. Maritain, M. A. Krąpiec, A. Verdross, W. Waldstein) innerhalb der Rechtsphilosophie als fruchtbar und notwendig. Viel zu oft kam es zur „Unzufriedenheit der Rechtsphilosophie” mit der „Theorie des positiven Rechts”. Für Richard Rorty „war die Tradition von dem Gedanken beherrscht, daß es etwas Nichtmenschliches gibt, woran sich die Menschen in ihrem Leben messen sollten”. Der Denkansatz der analytischen Philosophie als „Pragmatismus” prophezeite eine Abschaffung des Gottesgedankens und der Vernunft. Übrigbleiben sollte nur ein Dialog, denn den Wahrheitsbegriff lasse Rorty fallen (J. Habermas). Die Metaphysik des Rechts hat auf diesem ideellen Hintergrund weiterhin eine große Aktualität und Relevanz. Sie schränkt weder das erkennende Subjekt in seinen realen Erkenntnisfähigkeiten ein noch die Realität des Objekts, d.h. des Rechts als einer personalen Relation. Im Lichte dieser Methode strahlt die Erkenntnis Gottes als des letzten und absoluten Gesetzgebers wieder auf, und das rechtsphilosophische Denken unserer Tage wird aus ihren reduktionistischen Sackgassen befreit.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2005, 15, 2; 299-311
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Broniewski, Szkice o człowieku. O doświadczeniu pierwotnym, obdarowaniu i wielkich wyborach życiowych, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszalek 2006, ss. 231.
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38901517.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 335-337
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka solidarna jako służba dobru wspólnemu
Solidarische Politik als Dienst am Gemeinwohl
Autorzy:
Guz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38717422.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polityka
solidarność
dobro wspólne
cnoty i wady polityka
doczesne i wieczne szczęście
politics
solidarity
common good
virtue and politician's vices
temporary and eternal happiness
Opis:
Solidarität Gottes mit dem Menschen ist Vorbild für die zwischenmenschliche Solidarität. Die in Polen entstandene Arbeiterbewegung „Solidarność” ist einerseits ein Ausdruck einer Gabe Gottes an jene Menschen und andererseits aber auch eine Gabe des Menschen an den anderen. Jene konstruktive Bewegung verdankt ihre Existenz u.a. dem Papst Johannes Paul II., der in exzellenter Weise das kommunistische Regime und seine materialistische Ideologie gekannt hat. Angesichts dessen war für die „neue Bewegung der Solidarität nicht nur Solidarität zwischen den Arbeitern notwendig, sondern auch Solidarität mit den Arbeitern”. Der Solidarität als einer „christliche Tugend” liegt die Friedensfrage zugrunde. Bereits Aristoteles erblickte in dem bonum commune das eigentliche Ziel des Staates. Sowohl in der griechischen als auch in der römischen Rechtstradition umfasste das Gemeinwohl inhaltlich sowohl alles existierende Gut des Staates und seiner Institutionen als auch den Menschen als Menschen und natürlich das höchste Gut, nämlich Gott selbst. Durch die Dehumanisierungs-, Säkularisierungs- oder um mit Heidegger zu sprechen durch die Temporalisierungsprozesse geriet das Verständnis vom bonum commune − in eine prinzipielle Krise. Als höchstes Gut galt nicht länger mehr das bonum commun0e, sondern entweder der „menschliche Verstand”, „die Materie”, „das Kapital”, „die Rasse” oder wie in der Neuen Linken die „totale Verweigerung”. Eine Rückkehr zum klassischen Verständnis des Gemeinwohls scheint heutzutage notwendiger denn je zu sein. Sehr hilfreich sind dabei die Werke des polnischen Humanisten Goslicius, der im XVI. Jahrhundert lebte. Er knüpfte an die zur damaligen Zeit noch vorherrschende klassische Rechtstradition an,, die in Gott die eigentliche Rechtsquelle und damit auch das höchste Gut sah, an dem sich das menschliche Streben nach dem bonum commune ausrichten soll. Deshalb war er der Überzeugung, dass ein guter Politiker „gütig”, „barmherzig”, „großzügig”, „freundlich”, „gastfreundlich”, „bescheiden”, „geduldig” und „beständig im Ertragen von Leid” sein soll, wenn er eine solidarische, d.h. an dem Gemeinwohl ausgerichtete Politik betreiben will. Goslicius betonte den höheren Rang des „bonum commune und der Dignität des Staates” gegenüber der „Macht und dem privaten Nutzen” des Politikers, der deshalb nicht „leichtsinnig”, „jähzornig”, „ungerecht”, „barbarisch”, „korrupt” sein darf. Joseph Ratzinger warnt in ähnlicher Weise heute die Politik vor der „Verabsolutierung der Macht, die dann anstatt dem Gemeinwohl zu dienen, letztlich zur Zerstörung des Rechts und der Moral führt”. Ein gutes Beispiel des dem Gemeinwohl mit Hingabe dienenden Politikers ist Robert Schuman († 1963), der ganz bewusst auf der Grundlage der „christlichen Moral” die Einigung Europas förderte. Welchen Lohn kann ein guter Politiker im Grunde erwarten? Nach Goslicius kann er sowohl ein irdisches als auch ein ewiges Glück erlangen. Denn, wenn der Mensch von Gott herkommt, dann kehrt er nach der Erfüllung seines Dienstes auf Erden zu ihm zurück. Der Lohn für einen treuen Dienst an das bonum commune ist also recht groß.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 23-36
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies