Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Grześkowiak, Radosław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
O dupie Maryni. Rozwiązywanie Gadki Jana Kochanowskiego
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602817.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Kochanowski
old sexuality
poetics of a riddle
scatological humour
ribald humour
dawna seksualność
poetyka zagadki
żart skatologiczny
żart obsceniczny
Opis:
The collection of Fraszki by Kochanowski contains one riddle (III 78), the answer to which is still widely debated by researchers. The curtly described animal “with just one eye, / standing between a thigh and a thigh” [own trans.] has been interpreted as a musket resting on a stand, a cannon on a platform, but also a homosexual’s anus, a female anus, a penis, a vagina, recently also an old-fashioned outhouse. The paper discusses the poetics of the Old Polish ribald riddle, which suggested indecent associations but eventually provided an innocent answer and embarrassed its recipients for their unseemly thoughts. It turns out, however, that in contrast to the theses put forward up to now, Kochanowski’s Gadka is not such a type of text and should have an unambiguous answer. Detailed lexical analysis of the epigram debunks some of the answers proposed so far (it cannot be a firearm, a penis or an outhouse). The idea according to which the epigram refers to a female anus, despite its inarguable advantages (it does not breach the heteronormativity present in Kochanowski’s erotic poems and constitutes a syncretic combination of erotic and fecal themes of the riddle), is eventually exposed as unacceptable in view of past attitudes towards sodomy, the understanding of which also comprised anal sex. The 17th-century imitators of Gadka – the anonymous author of two variations on the riddle and Stanisław Samuel Szemiot – believed the answer to the riddle was the female reproductive organ. The author of this paper also supports this thesis, giving it grounds by providing comprehensive comparative data on Old Polish erotic riddles concerning the vagina.
Artykuł poświęcony został literackiej zagadce Jana Kochanowskiego (Fraszki III 78) z XVI w. o zwierzęciu z jednym okiem, do którego strzela się pozbawionymi grotu strzałami. Jej rozwiązanie do dziś sprawia bowiem badaczom egzegetom problem. Autor polemizuje z dotychczasowymi propozycjami odpowiedzi (broń palna, anus homoseksualisty, anus niewieści, przenośny wychodek), zaczynając swój wywód od szczegółowej analizy leksykalnej epigramatu. Omówiwszy poetykę staropolskiej dwuznacznej zagadki obscenicznej (sugerującej skojarzenia nieprzyzwoite, by podsunąć niewinne rozwiązanie), a także podstawowe różnice postrzegania niewieściego ciała w XVI stuleciu i dziś, autor wykazał, że dawni czytelnicy zagadki Kochanowskiego uznawali, iż jej rozwiązaniem była kobieca wagina. To trywialne rozwiązanie również i dziś wydaje się najbardziej prawdopodobną odpowiedzią.The paper focuses on the literary riddle written in the 16th century by Jan Kochanowski (Fraszki III 78), concerning an animal with one eye that is shot at with arrows without arrowheads. The answer to the riddle is still debated by exegetic researchers. The author discusses the answers proposed so far (firearm, a homosexual’s anus, a female anus, an outhouse), starting with detailed lexical analysis of the epigram. Having discussed the poetics of the Old Polish ambiguous ribald riddle (suggesting indecent associations, but leading to an innocent answer) and the differences in the perception of the female body in the 16th century and today, the author shows that the audience of the riddle in the times of Kochanowski reached the conclusion that the answer was a female vagina. This trivial solution still seems to be the most probable answer.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2016, 60
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dezyderata edytora tekstów dawnych: głos minorowy
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639070.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
history of editing, rules of transcription, critical edition
Opis:
THE DESIDERATUM OF AN EDITOR OF OLD LITERATURE: A GLOOMY VOICE The article discusses the most important needs of the scholarly editing of old Polish literature (new model of critical edition, the rules of transcription, new manual editing, the assessment of editions etc.).
Źródło:
Wielogłos; 2012, 3, 13
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów poetyckiej recepcji rycin do Tryumfów Petrarki: Mikołaj Rej, Maciej Stryjkowski, Stanisław Witkowski
From the History of the Poetic Reception of Engravings to Petrarch’s Triumphs: Mikołaj Rej, Maciej Stryjkowski, Stanisław Witkowski
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2212022.pdf
Data publikacji:
2021-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Engraving poems
Petrarch’s Triumphs
Hans Brosamer
Mikołaj Rej
Maciej Stryjkowski
Stanisław Witkowski
wiersze na ryciny
Tryumfy Petrarki
Opis:
Artykuł dotyczy poetyckiej recepcji poświęconych Tryumfom Petrarki sześciu drzeworytów autorstwa Hansa Brosamera, którymi dysponował drukarz Maciej Wirzbięta. Mikołaj Rej napisał na ich temat cykl epigramatów włączony do drugiego wydania Źwierzyńca z 1574 r. Sceny ukazane na drzeworytach wykorzystał do sformułowania we fraszkach ogólnych zaleceń moralnych. Na należącą do cyklu grafikę z tryumfem Sławy epigramaty napisali też Maciej Stryjkowski (1574) i Stanisław Witkowski (1609). Obaj autorzy przedstawili udaną interpretację ryciny i jej poszczególnych elementów. Wspólna graficzna inspiracja pozwala porównać wrażliwość i warsztat trzech staropolskich poetów.
The article deals with the poetic reception of six woodcuts made by Hans Brosamer for Petrarch’s Triumphs which were at the disposal of the printer Maciej Wirzbięta. Mikołaj Rej wrote a cycle of epigrams devoted to them that was included in the second edition of Źwierzyniec of 1574. In his epigrams, he made use of the scenes depicted in the woodcuts to formulate general moral advice. One of the engravings of the series, displaying the Triumph of Fame, was the subject of epigrams also by Maciej Stryjkowski (1574) and Stanisław Witkowski (1609). Both authors presented a successful interpretation of the engraving and its individual elements. The same graphic inspiration makes it possible for us to compare the sensitivity and technique of three Old-Polish poets.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2021, 64; 7-33
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetic reception of the illustrations to the “Triumphs of Petrarch” (late 17th and 18th century)
Poetycka recepcja rycin do „Tryumfów” Petrarki (druga połowa XVII i XVIII wiek)
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089370.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Poetry and graphic art
Petrarch
"The Triumphs"
emblem epigrams
Polish poetry of the 17th and 18th century
Symeon of Polotsk (1629–1689)
Wespazjan Kochowski (1633–1700)
Franciszek Dionizy Kniaźnin (1750–1807)
Franciszek Karpiński (1741–1825)
Francesco Petrarca
Symeon z Połocka
Wespazjan Kochowski
Franciszek Dionizy Kniaźnin
Franciszek Karpiński
Tryumfy
wiersze na ryciny
Opis:
The Triumphs (Triumphi) by Petrarch is a series of six poems honouring the allegorical figures of Love, Chastity, Death, Fame, Time and Eternity, who vanquish each other in turn. The Italian poem sequence was virtually unknown in Poland (although a Polish translation of The Triumph of Love appeared c. 1630, only few readers would have read it as it was circulated exclusively in a small number of hand-made copies). The illustrations, however, caught the eye of the printers and became immediately popular. They depicted each of the victorious figures riding on triumphal chariot, followed by procession of captives. This article examines the Polish verses inspired by the illustrations rather than the text of the Trionfi i.e. written in the course of the late 17th and 18th century. The author of the most remarkable poetic response to the pictorial representations of Petrarch's Triumphs was Samuil Gavrilovich Piotrowski-Sitnianowicz (aka Symeon of Polotsk). As a student of the Academy of Wilno, he came across an emblem book with copperplate engravings of the Triumphs designed by Maarten van Heemskerck in 1565. His Polish verses (composed c. 1650–1653) follow loosely the Latin epigrams (subscriptiones) by Hadrianus Junius (Adriaen de Jonghe). Symeon of Polotsk was the first Polish-language author whose verses reflected in extenso the pictorial representation of the Triumphs (before him verses inspired by Petrarch's allegories had been written by Mikołaj Rej, Maciej Stryjkowski and Stanisław Witkowski). Wespazjan Kochowski's volume of miscellaneous pieces in verse published in 1674 includes an epigrammatic poem The Triumph of Love, inspired by Plate One of the Triumphs. However, Kochowski's description suggests that he must have seen an engraving showing Cupid's victims under his feet. That iconographic variant appears, among other, in the woodcuts of Bernard Salomon (1547) and the copperplates designed by one of van Heemskerck's pupils (mid-16th century) or Matthäus Greuter (1596). The following two poems were written about a century later. In 1779 Franciszek Dionizy Kniaźnin published in his second volume of Erotyki [Erotic poems] a song called The Triumph of Love. Its scenic arrangement, inspired by the illustrations of Petrarch's first Triumphus, is adapted to present twenty-one pairs of suitors. The description is stylized in conformity with the current Rococo manner and spiced up with touches of parody. A similar treatment of this subject can be found in some 17th-century paintings, for example in the Triumph of Love by Frans Francken the Younger, or an identically titled picture by the Italian Baroque artist Mattia Preti. The other poem, On the picture of the 'Triumph of Death', can be found in Franciszek Karpiński's Zabawki wierszem i przykłady obyczajne [Diversions in Verse and Moral Exemplars] published in 1780. It names eleven preeminent ancient conquerors and rulers, all cut down by Death personified by a scythe-wielding skeleton. Karpiński's description was no doubt inspired by a copperplate engraving produced by Silvestro Pomarede and designed about 1748–1750 by Gianantonio Buti after Bonifacio de' Pitati. In each of the two prints most of the figures on the ground round the chariot are identified by name. It may also be noted that Karpiński rounds of his poem with two stanzas evoking the last plate in the cycle, The Triumph of Eternity.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 5; 493-510
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelika Mikołaja Reja epigramaty o wizerunkach św. Krzysztofa i św. Jerzego
Mikołaj Rej’s Epigrams on the Images of St. Christopher and St. George: An Evangelical Perspective
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407709.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Mikołaj Rej
Marcin Luter
św. Krzysztof
św. Jerzy
Martin Luther
St. Christopher
St. George
Opis:
Wśród epigramatów Źwierzyńca Mikołaja Reja znajdują się trzy poświęcone wizerunkom św. Krzysztofa (IV 1) oraz św. Jerzego (IV 2 i II 121). Uznawano je dotąd za literacką recepcję dzieł malarskich lub emblematycznych. W rzeczywistości ich bezpośrednią inspiracją była wykładnia zaproponowana na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XVI w. przez Marcina Lutra, którą spopularyzowały niemiecko- i łacińskojęzyczne dzieła jego wyznawców.
The collection of epigrams Źwierzyniec [Bestiary] by Mikołaj Rej consists of a number of epigrams three of which are devoted to the figures of St. Christopher (IV 1) and St. George (IV 2 and II 121). For many years, they have been regarded as literary representations of emblematic works and paintings. In fact, the immediate inspiration for the epigrams in question was Martin Luther’s interpretation put forward in the late 1520s and early 1530s and later popularised by his adherents in their German and Latin works.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 393-406
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzenckie zachwyty i niedyskrecje Seweryn Bączalski w roli krytyka Światowej Rozkoszy Hieronima Morsztyna
Reviewers’ raptures and indiscretions Seweryn Bączalski as a critic of Hieronim Morsztyn’s Światowa Rozkosz
Admirations et indiscrétions des critiques littéraires Seweryn Bączalski en tant que critique littéraire de Światowa Rozkosz de Hieronim Morsztyn
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534552.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
baroque poetry
literary criticism in poetry
allegory
Seweryn Bączalski
Hieronim Morsztyn
poésie baroque
critique littéraire versifiée
allégorie
Opis:
In Old Polish literature, literary criticism was virtually unknown. In view of the scarcity of appraisals and reviews, a rhyming review written by a second-rate poet from the second half of the 17th century Seweryn Bączalski has extraordinary weight. In a poem Do tego, co już przeczetł, which crowns his 1608 collection of poems Przestrach śmiertelny, Bączalski evaluates the works of several poets from Cracow of that time, taking this opportunity to comment in great detail on Hieronim Morsztyn’s popular poem Światowa Rozkosz, published in 1606. The reviewer was riveted by an apparent clash: throughout the poem, Morsztyn enumerates multitudinous delights, only to unexpectedly deprecate in the ending their value when confronted with death and decay. This discrepancy hardly motivated in the poem and still attracting researchers’ attention, Bączalski motivates by a biographical key presenting Morsztyn as an inveterate womanizer who, finally, ends up ensnared by… syphilis. This experience allegedly changed the poet’s attitude towards carnal pleasures, and Światowa Rozkosz gave this existential discovery of his literary form.
Le phénomène de la critique littéraire n’était pratiquement pas connu dans la littérature polonaise ancienne. Étant donné le manque d’opinions et d’élaborations à cette époque-là, la critique littéraire versifiée de Seweryn Bączalski, rimeur médiocre de la première moitié du XVIIe siècle, prend une importance extraordinaire. Dans le vers Do tego, co już przeczetł couronnant son recueil de 1608 intitulé Przestrach śmiertelny, Bączalski évalue la création artistique de quelques poètes créant à Cracovie, tout en analysant le fameux poème Światowa Rozkosz que Hieronim Morsztyn a publié en 1606. L’attention du critique littéraire vivant dans l’ancienne Pologne a été attirée par une contradiction nettement visible dans le poème mentionné ci-dessus : dans la majeure partie de l’ouvrage, l’auteur énumérait minutieusement de nombreux plaisirs pour finalement, et d’une façon inattendue, déprécier leur importance à l’égard de la mort et la putréfaction du corps. Bączalski explique cette divergence – motivée dans le texte d’une manière chétive et attirant jusqu’à présent l’attention des chercheurs intrigués – à l’aide d’une clé biographique, tout en présentant Morsztyn comme un dragueur incorrigible qui a été pris aux filets de la… vérole. Cette expérience a changé l’attitude du poète envers les plaisirs charnels, et Światowa Rozkosz a donné à cette leçon existentielle une expression littéraire.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 23-51
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć i narodziny: paradoksy spotkania. Trzy epitafia Wacława Potockiego
Death and Birth: Paradoxes of Encounter. Three Epitaphs of Wacław Potocki
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954759.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The author analyzes three epitaphs belonging to the collection The Unweeded Garden by Potocki. It was written on the death of newborn and unborn children: To a Baby in Nappies, To a Foetus who Died with his Mother, and To a Foetus who Died in the Living Mother. Radosław Grześkowiak describes first their position among other very numerous epitaphs, all of them written by the author of The Garden. Then he notices how the tombstone devoted to dead children reveal the attitude of 17th-century people towards childhood. This attitude, slowly but surely, differs from the cool neutrality of the previous centuries. Eventually, the author shows the conceptual game of paradoxes to which Potocki was inspired by the very theme of the death of the unborn.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 1; 97-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyma barokowych przekładów pieśni o marności świata (inc.: „Cur mundus militat sub vana gloria”). Studium źródłoznawcze
The Decima of Baroque Translations of Songs about the Vanities of this World (Inc.: “Cur mundus militat sub vana Gloria”): A Study of Sources
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790941.pdf
Data publikacji:
2021-02-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
marność świata
Jacopone da Todi
Jan Libicki
Symeon z Połocka
Wespazjan Kochowski
vanity of the world
Symeon of Polotsk
Opis:
Artykuł zawiera edycję dziesięciu przekładów hymnu o inc.: „Cur mundus militat sub vana gloria”, przypisywanego Jacopone da Todi (ok. 1236-1306), które powstały w latach 1647-1747. Ich autorami są Jan Libicki (zm. 1670), Symeon z Połocka (1629-1680), Wespazjan Kochowski (1633-1700) oraz twórcy anonimowi.
This article contains the edition of ten Polish translations of a hymn about the vanity of the world, attributed to Jacopone da Todi (c. 1236-1306), and which were written in the years 1647-1747. Their authors were Jan Libicki (d. 1670), Symeon of Polotsk (1629-1680), Wespazjan Kochowski (1633-1700) and various anonymous poets.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 101-123
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Fine Piece of Arse. Solving Jan Kochanowski’s Gadka
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953894.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Kochanowski
old sexuality
poetics of a riddle
scatological humour
ribald humour
Opis:
The paper focuses on the literary riddle written in the sixteenth century by Jan Kochanowski (Fraszki III 78), concerning an animal with one eye that is shot at with arrows without arrowheads. The answer to the riddle is still debated by exegetic researchers. The author discusses the answers proposed so far (firearm, a homosexual’s anus, a female anus, an outhouse), starting with detailed lexical analysis of the epigram. Having discussed the poetics of the Old Polish ambiguous ribald riddle (suggesting indecent associations, but leading to an innocent answer) and the differences in the perception of the female body in the sixteenth century and today, the author shows that the audience of the riddle in the times of Kochanowski reached the conclusion that the answer was a female vagina. This trivial solution still seems to be the most probable answer.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2016, 60
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Forgery of Polish Traditions of Yore. On Two Legendary Medieval Customs Mentioned in Satyr albo Dziki mąż by Jan Kochanowski
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953939.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Kochanowski
old custom
knightly culture
historical novel
Opis:
In his Satyr, or The Wild Man Jan Kochanowski refers to two old-time customs: first that, during the mass, at the reading of the Gospel, old Poles were to half draw their swords in token of their readiness to defend the Christian faith (vv. 185–200), and the second that infamists were punished upon their honour in such a way that when they sat at table with other people, the host cut the tablecloth to indicate that he did not want to share a meal with them (vv. 231–236). The article analyses numerous references to those customs in the old-Polish literature (unanimously attesting to the lack of these rituals in the sixteenth to the eighteenth centuries), to indicate that both were literary legends.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emblematyczna pompa nuptialis. Zbiory „symboli weselnych” z XVII wieku na tle emblematyki erotycznej i erudycyjnych argumentów oratorskich
An emblematic pompa nuptialis. A collection of "wedding symbols" from the 17th century against a background of love emblems and erudit rhetoric arguments
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636480.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pompa nuptialis
love emblems
erudit rhetoric arguments
Old Polish collections of nuptial emblems
Opis:
The vast majority of the article consists of critical editions of two previously unknown Old Polish collections of nuptial emblems. They draw on the symbolism of popular love emblematics from Dutch cycles by Daniel Heisnius, Otto van Veen and Jacob Cats. In 17th-century Poland these cycles were imitated by only two poets, Stanisław Herakliusz Lubomirski and an anonymous author of inscriptions in a copy of Jacob Cats Silenus Alcibiadis. The texts published in this paper are a miscellaneous collection of subscriptiones, the main purpose of which was a fuction of rhetoric embellishments in wedding speeches.
Źródło:
Terminus; 2012, 14, 25; 287-334
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Falsyfikowanie „starożytności polskich”. O dwóch legendarnych obyczajach średniowiecznych wzmiankowanych w Satyrze albo Dzikim mężu Jana Kochanowskiego
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602644.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Kochanowski
dawny obyczaj
kultura rycerska
powieść historyczna
old custom
knightly culture
historical novel
Opis:
W Satyrze albo Dzikim mężu Jan Kochanowski wspomina dwa starodawne zwyczaje: gdy w czasie mszy czytano Ewangelię, dawni Polacy mieli wyciągać do połowy miecze z pochew na znak gotowości obrony chrześcijańskiej wiary (w. 185–200), z kolei infamisów miano karać na honorze w ten sposób, że gdy zasiadali z kimś do wspólnego stołu, gospodarz rozcinał obrus na znak, że nie chce dzielić z nimi posiłku (w. 231–236). Artykuł analizuje liczne wzmianki o owych zwyczajach w dawnej polskiej literaturze (zgodnie poświadczające brak owych rytuałów w XVI–XVIII w.), by wykazać, że w obu wypadkach mamy do czynienia z literacką legendą. In his Satyr, or The Wild Man Jan Kochanowski refers to two old-time customs: first that, during the mass, at the reading of the Gospel, old Poles were to half draw their swords in token of their readiness to defend the Christian faith (vv. 185–200), and the second that infamists were punished upon their honour in such a way that when they sat at table with other people, the host cut the tablecloth to indicate that he did not want to share a meal with them (vv. 231–236). The article analyses numerous references to those customs in the old-Polish literature (unanimously attesting to the lack of these rituals in the sixteenth to the eighteenth centuries), to indicate that both were literary legends.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane polskie subskrypcje do emblematów Ottona van Veen i Hermana Hugona. Przyczynek do funkcjonowania zachodniej grafiki religijnej w kulturze staropolskiej
Unknown Polish subscriptiones to the emblems by Otton van Veen and Herman Hugon. Some remarks on how Western sacred engravings functioned in the Old Polish culture
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Niedźwiedź, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636439.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Otton van Veen
Herman Hugon
Western sacred engravings
emblems
Ethnographic Museum in Krakow
Opis:
The Seweryn Udziela Etnographic Musem in Kraków holds an impressive collection of old engravings, among which there are also copperplates by Cornelis Galle. He used selected prints from Amorum emblemata (1608) and Amoris divini emblemata (1615) by Otton van Veen and Pia desideria (1624) by Herman Hugon to form his own emblematic cycle on metaphysical relations between the Soul and Amor Divinus. The drawings from the works of Veen and Hugon were very popular in the 17th century and inspired numerous poets and editors around Europe. In the Polish-Lithuanian Commonwealth it was Hugons Pia desideria that aroused particular interest. The cycle was imitated and translated by e.g. Mikołaj Mieleszko SJ, Zbigniew Morsztyn, Aleksander Teodor Lacki and Jan Kościesza Żaba. On three of the Galle’s prints stored in the Kraków museum an anonymous author wrote, unknown until now, epigrams accompanying the icons taken from the cycle by Veen (No. 8 and 21) and by Hugon (II 5). This emblematic micro-cycle was, with all probability, written down at the end of the 17th or at the beginning of the 18th century by a nun or a monk in one of the Little Poland convents or monasteries. Possibly the origins of the cycle may be linked with the Carmelite nuns’ convent in Cracow. And whether it is the actual place where the cycle was created or not, it is a good point to begin studies on the employment of emblematic practices in Catholic convents and monasteries in the Polish-Lithuanian Commonwealth between the 16th and the 18th centuries. Imported copperplates and woodcuts were a typical piece of the equipment of a cell. They were hung on the cell walls or simply were collected in sets of prints and often exchanged as gifts among nuns or monks, e.g. on the occasion of New Years Eve (an example of such a gift from 1724 is given in this paper). It was a common practice to put notes of diverse character on the reverse side of such prints, e.g. autobiographic details, short prayers or excerpts from sacred texts and religious literature. Still, the main purpose of the emblems was their application in everyday meditations and other forms of personal prayers. The three subscriptiones in the Ethnographic Museum in Krakow are also prayers of this kind, combining word and image.
Źródło:
Terminus; 2012, 14, 25; 47-68
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies