- Tytuł:
-
Assessment of the degree of sodding and floristic composition of the slopes of the Racibórz Dolnydry reservoir
Ocena stopnia zadarnienia i składu florystycznego skarp suchego zbiornika Racibórz Dolny - Autorzy:
-
Musial, Kamila
Grygierzec, Beata - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2216404.pdf
- Data publikacji:
- 2021
- Wydawca:
- Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
- Tematy:
-
degree of slope sodding
dry reservoir
optimal grass species
optymalne gatunki traw
stopień zadarnienia skarp
suchy zbiornik - Opis:
-
Background. The Racibórz Dolny reservoir is a polder located in the Odra Valley in the Silesian Province. It covers area of 26.3 km² and its capacity is estimated to reach 185 million m³. It was under construction between 2013 and 2020, when it became operational. It currently operates as part of the passive and active flood protection system. An important part of flood control reservoirs is the slope, the reinforcement of which can be of a biological nature. It then takes the form of turf, built mainly by plant species from the Poaceae and Fabaceae families.
Material and methods. Projective cover was calculated for individual species that occur in the turf on the reservoir slopes. This made it possible to determine the percentage composition, and then to quantify vascular plant species. The COBORU methodology was applied to assess the scale of sodding, which includes a 9-grade rating scale.
Results. On the slopes, sodding was found which was created by sowing grass mixtures, mainly Festuca rubra L. and Lolium perenne L. They demonstrated ground cover from about 25%–75% (quantity 3–4) to 75.1%–100% (quantity 5). They were accompanied by Trifolium repens L., Vicia hirsuta L.S.F. Gray, and Festuca arundinacea (Schreb.). Many other vascular plant species with low cover were also found. Density of turf on slopes was diversified and reached from 45% in the lower part of the slope in part ZC, to 100% in the upper parts of the slope in sections ZC, ZP, and ZL. Conclusion. In less than two years after the slopes of the Racibórz Dolny dry reservoir were managed by sowing grass mixtures, it was found that their sodding was diversified. The lower parts of the slopes on both the dehydration and vent side were more poorly sodded. It appears that grass species more predisposed to sowing in such artificial communities could be Poa pratensis L., Agrostis capillaris L., and Festuca ovina L. This may serve to achieve proper sodding, which, as a result, is expected to strengthen and protect the slopes against erosion.
Zbiornik Racibórz Dolny to polder położony w dolinie Odry, na obszarze woj. śląskiego. Zajmuje powierzchnię 26,3 km², a jego pojemność określa się na 185 milionów m³. Powstawał od 2013 do 2020 roku, kiedy został uruchomiony. Obecnie działa jako element systemu biernego i czynnego zabezpieczenia przeciwpowodziowego. Istotną częścią zbiorników przeciwpowodziowych jest skarpa, której umocnienie może być o charakterze biologicznym. Ma wówczas postać darni, budowanej głównie przez gatunki roślin z rodzin Poaceae oraz Fabaceae. Dla poszczególnych gatunków występujących w darni na skarpach zbiornika obliczono pokrycie projektywne, co pozwoliło określić skład procentowy i następnie wyznaczyć ilościowości dla gatunków roślin naczyniowych. Do oceny skali zadarnienia zastosowano metodykę COBORU, obejmującą 9-stopniową skalę bonitacyjną. Na skarpach stwierdzono zadarnienie, które powstało w wyniku wysiewu mieszanek traw, głównie Festuca rubra L. oraz Lolium perenne L. Wykazują one pokrycie terenu od około 25–75% (ilościowość 3–4) do 75,1–100% (5). Towarzyszą im Trifolium repens L., Vicia hirsuta L.S.F. Gray oraz Festuca arundinacea (Schreb.). Stwierdzono także występowanie wielu innych gatunków roślin naczyniowych z niskim pokryciem. Zwarcie darni na skarpach było zróżnicowane i wynosiło od 45% w dolnej części skarpy ZC – do 100 % w górnych częściach skarpy na odcinkach ZC, ZP oraz ZL. W okresie niespełna dwóch lat od zagospodarowania skarp suchego zbiornika Racibórz Dolny poprzez wysiew mieszanek traw stwierdzono, że ich zadarnienie było zróżnicowane. Dolne część skarp od strony zarówno odwodnej, jak i odpowietrznej były słabiej zadarnione. Wydaje się, że gatunkami traw bardziej predysponowanymi do wysiewu w takich sztucznych zbiorowiskach mogą być: Poa pratensis L., Agrostis capillaris L. oraz Festuca ovina L. Może to posłużyć do uzyskania prawidłowego zadarnienia, co w rezultacie ma umocnić i zabezpieczyć skarpy przed erozją - Źródło:
-
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2021, 20, 4; 135-145
1644-0625 - Pojawia się w:
- Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł