Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gołebiewski, Henryk" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Udział synaps elektrycznych w powstawaniu hipokampalnego rytmu theta w warunkach pozaustrojowych
Autorzy:
Kowalczyk, Tomasz
Gołebiewski, Henryk
Konopacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/764864.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Badano aktywność elektroencefalograficzną preparatów formacji hipokampa pobieranych od szczurów premedykowanych roztworem blokera synaps elektrycznych, karbenoksolonu (CARB, 100 mg/kg). Wykazano, że dootrzewnowe podanie CARB znosi przejściowo cholinergicznie wywoływany rytm theta oraz skorelowaną z nim aktywność komórek piramidowych pola CA3c formacji hipokampa in vitro. Obserwowany efekt byl całkowicie odwracalny i zależał od czasu odroczenia procedury preparowania skrawków od dootrzewnowej iniekcji karbenoksolonu. Uzyskane wyniki wskazują, że synapsy elektryczne są istotnym elementem zapewniającym poziom synchronizacji aktywności sieci neuronalnej formacji hipokampa, niezbędny do powstawania rytmu theta. Efekt zablokowania synaps elektrycznych ma charakter odwracalny.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2006, 3
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział synaps elektrycznych w generowaniu hipokampalnego rytmu theta in vivo
Autorzy:
Gołebiewski, Henryk
Eckersdorf, Barbara
Konopacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/764866.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rytm theta
synapsy elektryczne
in vivo
Opis:
W obecnych doświadczeniach badano rol. synaps elektrycznych formacji hipokampa w generowaniu lokalnie rejestrowanego rytmu theta u swobodnie poruszających się kotów. Dohipokampalne mikroiniekcje karbenoksolonu oraz chininy (30|ag/l „ 1) odwracalnie obniżały amplitudę i moc hipokampalnego rytmu theta występującego spontanicznie, jak i wywołanego drażnieniem czuciowym czy elektrycznym formacji siatkowatej śródmózgowia. Hamujący wpływ ujawnił się w 30 minut po mikroiniekcji i obserwowany był przez około 9 godzin od podania każdego z zastosowanych środków farmakologicznych. Następnie oba parametry aktywności rytmicznej stopniowo wracały do wartości kontrolnych. Częstotliwość rytmu nie ulegała zmianom przez cały czas doświadczeń. Wyniki uzyskane w obecnych badaniach dostarczają pierwszych bezpośrednich dowodów wskazujących na istotny udział synaps elektrycznych formacji hipokampa w mechanizmach synchronizacji leżących u podstaw generowania rytmu theta w warunkach in vivo.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2006, 3
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektrofizjologiczne parametry hipokampalnego rytmu theta: podstawy neuronalne programowania amplitudy i częstotliwości sygnału EEG
Autorzy:
Bocian, Renata
Gołebiewski, Henryk
Eckersdorf, Barbara
Konopacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765013.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Podstawowe parametry elektrofizjologiczne, które charakteryzują każdy wzorzec EEG to amplituda i częstotliwość. Liczne badania elektrofizjologiczne wykazały, że obszar przyśrodkowej przegrody (MS) oraz tylnego podwzgórza (PH) odgrywają istotną rolę w procesie powstawania hipokampalnego rytmu theta. Co więcej, badania prowadzone na szczurach sugerują, że amplituda aktywności polowej theta kodowana jest na terenie MS, a częstotliwość w PH. Obecna praca poświęcona została zweryfikowaniu powyższych wyników na modelu swobodnie poruszającego się kota. W celu ustalenia roli MS i PH w procesie programowania amplitudy i częstotliwości hipokampalnego rytmu theta u kota wykonane zostały doprzegrodowe i dopodwzgórzowe iniekcje prokainy, atropiny i muscimolu. Przedmiotem szczegółowej analizy były zmiany parametrów rytmu theta pojawiającego się w hipokampalnym zapisie EEG w miarę ustępowania działania efektów wymienionych wyżej związków.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2006, 3
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies