Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gmurczyk‑Wrońska, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Tytuł:
„Przeciwko tej grozie stoimy sami” : konflikt polsko-bolszewicki na początku 1920 roku
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata (1963- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 10, s. 78-80
Data publikacji:
2020
Tematy:
Patek, Stanisław (1866-1944)
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Dyplomacja
Dyplomaci
Polityka zagraniczna
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Opis:
W artykule omówiono okoliczności walk polsko-bolszewickich na przełomie 1918 i 1919 roku oraz rozmowy dyplomatyczne prowadzone przez obie strony konfliktu. Rozmowy dyplomatyczne z Zachodem, którymi zarządzał pośrednio marszałek Józef Piłsudski, dotyczyły m.in. planu ponownego wytyczenia polskich granic. Wspomniano o bolszewickich akcjach propagandowych i działaniach Piłsudskiego oraz ministra spraw zagranicznych Stanisława Patka w Paryżu i Londynie na przełomie 1919 i 1920 roku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Adwokat wobec rosyjskiego systemu karnego i politycznego – przykład Stanisława Patka
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653750.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Patek Stanisław (1866-1944)
Adwokaci
Rosja
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
Condemned to be allies. Poland and France at the end of the Great War and in the immediate post-war period (1917–1921)
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216281.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Polish foreign policy (1918–1939)
World War I
Treaty of Versailles
France
Polish political thought
Polish National Committee (1917–1919)
Polish-French Alliance 1921
diplomacy of the Second Polish Republic
polska polityka zagraniczna (1918–1939)
I wojna światowa
traktat wersalski
Francja
polska myśl polityczna
Komitet Narodowy Polski (1917–1919)
sojusz polsko-francuski 1921
dyplomacja II Rzeczypospolitej
Politique étrangère polonaise (1918–1939)
Première Guerre mondiale
Traité de Versailles
pensée politique polonaise
Comité national polonais (1917–1919)
alliance franco-polonaise 1921
diplomatie de la Deuxième République (Pologne)
Opis:
Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917 résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin d’un partenaire parmi les puissances européennes.
Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy, because Poland absolutely needed a partner among the European powers.
Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji, w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 21-38
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy rok 1916 był istotny dla spraw polskich w polityce Francji?
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608411.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sprawa polska we Francji w 1916 r.
polska myśl polityczna w okresie pierwszej wojny światowej
stosunki francusko–rosyjskie w okresie pierwszej wojny światowej
Opis:
Was the Year 1916 Essential for the Polish Question in French Politics?The article presents the political reflections of Polish pro–independence activists in France, in particular Roman Dmowski, Erazm Piltz, and Józef Lipkowski, as well as the place of Polish issues in French politics. The author also focused on the French–Russian alliance and its significance for the Polish question. All these problems are depicted within the context of political– military changes along the Eastern front after 1915 and the prevailing international situation. Generally speaking, the article deals with the beginnings of the internationalisation of the Polish question due both to the activity of the Poles in France and the overall situation. The author indicated that in 1916 Polish activity in France was becoming for the French decision–makers a burden, which they tried unsuccessfully to exploit in the diplomatic game played with Russia. The Russians forbade the French to discuss the Polish question and successfully ignored the topic. Despite the military defeats suffered by Russia it was precisely the tsarist Empire that continued to constitute one of the prime points of reference of the French anti–German policy. In order to keep Russia within the coalition of allies and to attain a maximum attenuation of Germany, France was even ready to undertake steps detrimental to the Polish question, since they denoted a westward expansion of Russian rule.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Debata: Architekci niepodległości
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Libera, Paweł
Kawalec, Krzysztof
Kornat, Marek
Nowak, Andrzej
Suleja, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608963.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło Narodu Polskiego : insurekcja, która musiała wybuchnać
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata (1963- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 48, s. 88-90
Data publikacji:
2020
Tematy:
Aleksander I (cesarz Rosji ; 1777-1825)
Chłopicki, Józef (1771-1854)
Mikołaj I Mistyk (patriarcha Konstantynopola ; 852-925)
Wysocki, Piotr (1797-1875)
Sejm Królestwa Polskiego (1830-1831)
Powstanie listopadowe (1830-1831)
Prawo konstytucyjne
Sprzysiężenie Wysockiego
Wojsko
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule zaprezentowano okoliczności i powody wybuchu powstania listopadowego, a także założenie Związku (Sprzysiężenia) Wysockiego. Związek ten był pierwszą z licznych organizacji spiskowych Królestwa Polskiego, jego celem było wywołanie powstania zbrojnego i wyzwolenie ojczyzny. Opisano krótko spisek koronacyjny, opracowany w 1830 roku oraz zaatakowanie przez członków Sprzysiężenia Belwederu, celem pojmania wielkiego księcia Konstantego. Konstanty uciekł, ale działania Sprzysiężenia były jednym z czynników, które wywołały powstanie listopadowe. Przedstawiono również działania gen. Józefa Chłopickiego, który mimo braku wiary w powodzenia powstania, przyjął zaproponowaną mu funkcję wodza naczelnego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
France in International Relations of the Second Half of the 20th Century and the Early 21st Century – Priorities in Foreign Policy
Francja w stosunkach międzynarodowych w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku – priorytety polityki zagranicznej
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021225.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
France in international relations
diplomacy of France
foreign policy of France
Charles de Gaulle
Sarkozy
Hollande
Francja w stosunkach międzynarodowych
francuska dyplomacja
polityka zagraniczna Francji
Opis:
After the Second World War France lost temporarily her position as a decision-maker in international relations. Soon enough, though, her diplomacy adapted to a bipolar system. Her foreign policy was to manoeuvre between the USSR, the United States and Great Britain, and to jointly create the structures of future European Union. It was in the EU that France has found the place to strengthen her role of mediator and arbiter. Nowadays, the foreign policy of France has numerous continuities originating from the 19th century and the years of 1918 – 1939, but also some modifications related to new directions in French foreign policy and to the adaptation of its tactics to main purposes in order to secure France’s security, her strong position in the EU and in the world.
Francja po II wojnie światowej straciła na krótko pozycję decydenta w stosunkach międzynarodowych. Jej dyplomacja dostosowała się jednak szybko do systemu dwubiegunowego. W polityce zagranicznej zaczęto stosować zasadę manewrowania pomiędzy ZSRR, Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią oraz współtworzyć struktury przyszłej Unii Europejskiej. To w UE Francja znalazła miejsce do wzmocnienia swojej roli mediatora i arbitra. Obecnie we francuskiej polityce zagranicznej występuje wiele ciągłości wywodzących się jeszcze z okresu XIX wieku i lat 1918–1939, ale i pewne modyfikacje związane z wypracowywaniem przez to państwo nowych kierunków w polityce zagranicznej, dopasowywaniem taktyki do głównych celów mających zapewnić Francji bezpieczeństwo, silną pozycję w UE i na świecie.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 45-62
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies