Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gil, Dorota" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Ewolucja i funkcje idei narodu w Serbii od schyłku XVIII wieku
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677426.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    idea of nation
    ethnic identification
    religious identification
    Serbian culture
    Opis:
    The evolution and functions of the idea of the nation in Serbia from the twilight of eighteenth centuryThis article represents an attempt to describe the functionalisation of the notion of the nation – as an ideological category and theoretical factor which justifies the integrative mechanics in Serbian sociocultural life. It constitutes an elementary point of reference for the historical, philosophical, theological and cultural considerations from the end of eighteenth century. Its understanding, depending on circumstances, can deal with ethnic identity (linguistic-territorial and religious), or have a mystical-nationalistic or socioeconomic dimension. The examples presented herein, taken from the texts of the Serbian thinkers of these various orientations demonstrate that emphasising the biological, ideological or spatial‑linguistic components often results in their inaccurate application and ideologisation. Among the manifestations of national auto-identification presented as characteristically Serbian are the confessional (with an Orthodox distinguishing feature), Slavonic-romantic, folkloristic‑ethnographic, naturalistic-ethical, organic‑organicistic, as well as messianic‑missionist conceptions. Many of them have an eclectic nature and are marked with historical mythology (also nationalistic ethnopsychology), therefore only some are socioculturally objective. Ewolucja i funkcje idei narodu w Serbii od schyłku XVIII wieku W artykule rozpatrywana jest problematyka funkcjonalizacji pojęcia narodu jako kategorii ideowej oraz czynnika teoretycznego uzasadniającego mechanizmy integracyjne w serbskim życiu społeczno-kulturalnym. Stanowi ono elementarny semantyczny punkt odniesienia dla refleksji historycznej, filozoficznej, teologicznej i kulturowej od końca XVIII wieku. Jego rozumienie w zależności od okoliczności może mieć wymiar tożsamości etnicznej (językowo-terytorialnej i religijnej), mistyczno-nacjonalistyczny lub socjoekonomiczny. Analizowane przykłady pochodzą z tekstów serbskich myślicieli tych rozmaitych orientacji (aż do współczesności) i pokazują, że akcent stawiany na składniki biologiczne, ideologiczne lub lingwistyczno-przestrzenne często wiąże się z niedokładnym ich zastosowaniem i ideologizacją. Jako charakterystyczne dla Serbii manifestacje autoidentyfikacji narodowej przedstawia się między innymi takie koncepcje, jak: wyznaniowa z wyróżnikiem prawosławia oraz romantyczno-słowiańska, folklorystyczno‑etnograficzna, naturalistyczno-etyczna, organiczno-organicystyczna, mesjanistyczno-misjonistyczna. Wiele z nich ma naturę eklektyczną i zabarwioną mitologią historyczną (także nacjonalistyczną etnopsychologią) i tylko niektóre cechuje socjokulturowy obiektywizm.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2017, 17
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kategorie "początku i końca dziejów" w serbskiej historiozofii – dominanty problemowe i metodologiczne
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677660.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    historiosophy
    methodology of the description of the Serbian history
    Orthodox religious thought
    category of the beginning
    Opis:
    The concept of “the beginning and end of history” in Serbian historiosophy. Dominant problematic and methodological featuresIn this study, the most representative and (importantly) not easily methodologically categorised historiosophical concepts of the Serbian state and nation are taken into consideration. Among these, the most elementary point of reference is that of “the beginning and end”. On the one hand the Serbian philosophy of history – dependant both on common historiosophical concepts and native ideas – demonstrates its connections with orientations of a post-Hegelian background; while on the other connections can be seen with the Providentialist historiosophy dominant in the first part of the 20th century in Serbia and, nowadays, taking into account history in Soteriologic and Eschatological terms – Christian historiosophy (more strictly: the Orthodox theology of history based on the Russian pattern), as well as eclectic historiosophy referring to the contamination of indigenous folk tradition and ethicised Orthodoxy (which in turn synthesises mythic and messianic elements). Within all perspectives and methodological practices, the very thought enabling the whole history of Serbia and the Serbs to be grasped – referring at the same time either to constant casual mechanisms concerning the national consciousness or to the variously-defined national psyche – is co-constructed and present in all ideas: the concept of “the beginning and end”. Within this concept, several events and historical figures – forming a constitutional and basic domain of meaning with its potential as loci communes – are grasped: the beginning of Nemanjić’s state, St. Sava as the “Serbian beginning and end”, and the very central event – the Battle of Kosovo – within the transcendental frame – as the beginning of the cyclically repetitive “holy history”, etc. Kategorie początku i końca dziejów w serbskiej historiozofii – dominanty problemowe i metodologiczneArtykuł omawia najbardziej reprezentatywne i – co istotne – wymykające się jednoznacznej kategoryzacji metodologicznej ujęcia historiozofii dziejów państwa i narodu serbskiego, w których kategoria „początku i końca” stanowi elementarny i stały punkt odniesienia. Zależna od ogólnych koncepcji historiozoficznych, ale także oparta o refleksję rodzimą, serbska filozofia historii ujawnia związki z nurtami o rodowodzie postheglowskim, nade wszystko jednak z dominującą tu w I poł. XX wieku historiozofią prowidencjalistyczną i – także współcześnie – ujmującą historię w perspektywie soteriologicznej i eschatologicznej – chrześcijańską (a dokładniej – wzorowaną na rosyjskiej – prawosławną teologią historii) oraz ukształtowaną w oparciu o tradycję ludową i zetnizowane prawosławie eklektyczną historiozofią syntezującą pierwiastki mityczne i mesjanistyczne. Niezależnie od perspektyw i strategii metodologicznych historiozoficzną refleksję umożliwiającą ogarnięcie całości dziejów Serbii i Serbów, a przy tym wskazującą na stałe mechanizmy sprawcze lokalizowane w sferze świadomości, bądź też rozmaicie rozumianej psychiki narodowej, współtworzy elementarna – obecna we wszystkich koncepcjach – kategoria „początku i końca”. W jej obrębie mieszczą się konstytuujące podstawową sferę sensów i mające status loci communes najważniejsze wydarzenia i postaci historyczne (początek państwa i świętej dynastii Nemanjiciów; św. Sava jako „serbski początek i koniec”; centralne wydarzenie – bitwa na Kosowym Polu – w wymiarze transcendentnym – „początek” cyklicznie powtarzającej się „historii świętej”, itd.).
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2014, 14
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reflections of the Anti-Occidentalism Idea in Serbian Cultural Texts of the 20th Century
    Refleksy antyokcydentalizmu w serbskich tekstach kultury XX wieku
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33296551.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Europe/the West
    Serbian anti-Occidentalism
    Slavophilia
    the Pan-Slavonic idea
    Europa/Zachód
    serbski antyokcydentalizm
    słowianofilstwo
    idea wszechsłowiańska
    Opis:
    The article presents the most representative texts of culture and opinions of Serbian intellectuals of the 20th century, which formed the trend of anti-Occidentalism (partly based on earlier foundations). It focuses on the mid-war period and the opinions that strengthen the antithesis Serbia – (Slavia) – Europe, rooted mostly in a modernized (at the time) version of the Russian Slavophile thought. It juxtaposes a basic topos of Europe (in the messianic and missionary version) as “the rotten West” with the concepts of Serbian organicists. Clear anti-European and anti-Western reflections can be found in many contemporary attempts to redefine the native tradition and also in more modern, updated opinions of Serbian intellectuals active at the end of the 1990s. In many opinions under discussion this tradition is seen as “un-European”, as being a synthesis of cultural motifs of the East and the West or as the emanation of the Pan-Slavonic idea.
    Artykuł wskazuje na najbardziej reprezentatywne teksty kultury oraz opinie intelektualistów serbskich XX wieku, które ukształtowały (częściowo na wcześniejszych podstawach) nurt antyokcydentalny. Szczególną uwagę poświęcono okresowi międzywojennemu i opiniom utrwalającym antytezę Serbia – (Slavia) – Europa, a wyrastającym głównie ze zaktualizowanej wówczas rosyjskiej myśli słowianofilskiej. Jej podstawowy (w wersji mesjanistyczno-misjonistycznej) topos Europy – „zgniłego Zachodu” został w tym stadium rozwojowym skompilowany z konceptami serbskich organicystów. Wyraziste antyeuropejskie i szerzej antyokcydentalne refleksy znaleźć można w wielu ówczesnych próbach redefinicji tradycji rodzimej, ale także w nowszych, aktualizujących je opiniach reprezentantów serbskiego świata intelektualnego z końca lat 90. XX wieku. W wielu z omawianych ujęć tradycja ta postrzegana jest jako „nieeuropejska” bądź stanowiąca syntezę wątków kulturowych Wschodu i Zachodu, czy też emanację idei wszechsłowiańskiej.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2022, 22
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy „integralnym jugoslawizmem” a „chrześcijańskim nacjonalizmem” – projekcje wspólnoty w obrębie serbskiej ideosfery po 1918 roku
    Between „Integral Yugoslavism” and „Christian Nationalism” – Projections of the Community Within the Serbian Ideosphere After 1918
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52432678.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    Serbia
    Królestwo SHS
    idea integracyjna
    myśl filozoficzna
    nacjonalizm
    Kingdom of Serbs
    Croats and Slovenes (SHS)
    integrative idea
    philosophical thought
    nationalism
    Opis:
    W utworzonym w 1918 roku Królestwie SHS jugoslawizm jako polityczna idea integracji narodów został przez serbskich intelektualistów zestrojony z innym typem idei wspólnoty, który zachował tylko terminologiczne pozory związku z wyjściową koncepcją. W rzeczywistości międzywojennej niedoprecyzowany „integralny jugoslawizm” stawał się stopniowo wyznacznikiem etnicznego ekskluzywizmu Serbów i ich ambicji przywódczych w nowym państwie (filozoficzny grunt pod taką wizję przygotował Miloš Djurić, a nacjonalizację projektu wspólnotowego kontynuował Vladimir Dvorniković). Radykalizacja tego programu nastąpiła  za sprawą ideologów tzw. chrześcijańskiego nacjonalizmu (przede wszystkim Dimitrije Ljoticia) i doprowadziła do afirmacji wartości rodzimego tradycjonalizmu. Ta faszyzująca myśl, wspierana upolitycznionym prawosławiem i przybierająca od lat 30. kształt serbskiej idei narodowej, stanowić będzie podstawowy czynnik dezintegrujący (wyobrażoną) wspólnotę Jugosłowian aż do lat 90. XX wieku.
    In the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes (SHS), established in 1918, yugoslavism as a political idea of the integration of the nations was correlated by the Serbian intellectuals with another kind of the idea of community which only preserved terminological appearances of connection with the initial conception. In the interwar reality, unprecised „integral yugoslavism” gradually became the indication of the ethnic exclusivism of the Serbs and their leadership ambitions in the new state (philosophical ground for such a vision layed Miloš Djurić, whereas nationalisation of the community project was continued by Vladimir Dvorniković). The radicalisation of this programme ensued thanks to the ideologists of so called Christian nationalism (above all  Dimitrije Ljotić) and led to the affirmation of the values of the native traditionalism. Such a thought with a fascist indication, supported with the politicised Orthodoxy and taking shape of the Serbian national idea from the nineteen-thirties, will be constituted as a primary factor of the disintegration of the (imaginary) community of the Yugoslavs right into the nineteen-nineties.
    Źródło:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2020, XVI; 257-271
    2451-4985
    2543-9561
    Pojawia się w:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapomnienie/przemilczenie jako strategia kreowania narodowych kultur Serbów i Czarnogórców (casus św. Savy)
    The Oblivion/Omission as a Strategy of Creation of Serbs’ and Montenegrins’ National Cultures (Casus of Saint Sava)
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52482690.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    zapomnienie
    przemilczenie
    serbska i czarnogórska kultura
    św. Sava
    oblivion
    omission
    Serbian and Montenegrin culture
    saint Sava
    Opis:
    Strategia zapominania bądź przemilczania istotnych wydarzeń i postaci stanowi w ostatnim dwudziestoleciu differentia specifica procesów zachodzących w serbsko-czarnogórskiej kulturosferze. W artykule omawiany jest między innymi najbardziej wyrazisty przykład tej strategii, dotyczący postaci–symbolu – świętego Savy. Podejmowane zarówno przez serbskich, jak i czarnogórskich intelektualistów upolitycznione zabiegi przemilczania/ zapominania vs. sztucznego kreowania wydarzeń z życia tej postaci skutkują szeregiem manipulacji w sferze faktograficznej i wpisują się w świadomie projektowaną politykę kulturową obydwu narodów.
    The strategy of oblivion or omission of significant events and public figures has constituted differentia specifica of the processes occurring in Serbo-Montenegrin cultural sphere during the last twenty years. The article discusses, among other things, the most striking example of this strategy as exemplified by the symbolic figure – Saint Sava. The politicised efforts around oblivion/omission vs. fabulation of some untrue events from the saint’s life, undertaken by both Serb and Montenegrin intellectuals, result in a number of manipulative actions in the factual sphere and fit into consciously projected cultural politics of both nations.
    Źródło:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2022, XVIII; 81-93
    2451-4985
    2543-9561
    Pojawia się w:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kulturowe, religijne i geopolityczne wyznaczniki (auto)identyfikacji Czarnogórców
    Cultural, Religious and Geopolitical Markers of the (Self)Identification of the Montenegrins
    Autorzy:
    Gil, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52575594.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    Czarnogórcy
    (auto)identyfikacja
    tradycja kulturowa
    dyskurs tożsamościowy
    Cerkiew czarnogórska
    Montenegrins
    (self)identification
    cultural tradition
    identity discourse
    Montenegrin Orthodox Church
    Opis:
    W artykule omawiane są najważniejsze aspekty złożonej – utrudnionej względami geopolitycznymi – narodowej i kulturowej (auto)identyfikacji Czarnogórców, wpisanej w proces reinterpretacji ich rodzimej historii i tradycji narodowej. Jednym z kluczowych problemów Czarnogórców, funkcjonujących przez stulecia w obrębie wspólnej serbsko- czarnogórskiej kulturosfery, jest nie tylko ich tzw. podwójna tożsamość na poziomie jednostkowym, ale także wynikająca z istotnego zróżnicowania etniczno-kulturowego poszczególnych regionów Czarnogóry identyfikacja na poziomie ogólnonarodowym (trzy etnogeograficzne jednostki identyfikacji podstawowej, alternatywnej i hybrydycznej). W artykule  wskazuje się na nadmierne  upolitycznienie dyskursu tożsamościowego, które utrudnia próby konstruowania czarnogórskiego kanonu tradycji kulturowej oraz decyduje o wykorzystywaniu prawosławia (i lokalnych Cerkwi prawosławnych) oraz islamu jako narzędzi w służbie doraźnej polityki.
    In the article the most important aspects of a complex – and impeded by geopolitical reasons – national and cultural (self)identification of the Montenegrins, which is inscribed into a process of the reinterpretation of their native history and tradition, are taken into consideration. One of the most crucial problems of the Montenegrins, who have been for centuries existing within a common Serbian-Montenegrin cultural sphere, is not just their double identity at an individual level but also the identification at a collective level that derives from an important ethnic-cultural complexity of certain Montenegrin regions (within three ethno-geographic entities: the basic, the alternative and the hybrid). In the article an overwhelming political instrumentalization of identity discourse is analyzed. It is responsible for impeding attempts of the constructions of the Montenegrin canon of the cultural tradition and makes it possible to utilize the Orthodoxy (including the local Orthodox Churches) and Islam as a tool in making current policy.
    Źródło:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 223-233
    2451-4985
    2543-9561
    Pojawia się w:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dylematy identyfikacyjne w obrębie serbsko-czarnogórskiej kulturosfery : dawne i współczesne modele (auto)refleksji
    Autorzy:
    Gil, Dorota (1962- )
    Współwytwórcy:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydawca
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Historiografia czarnogórska
    Historiografia serbska
    Prawosławie
    Tożsamość narodowa
    Tożsamość religijna
    Tradycja
    Opis:
    Bibliografia, netografia na stronach [309]-331.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Carbohydrate moieties of N-cadherin from human melanoma cell lines.
    Autorzy:
    Ciołczyk-Wierzbicka, Dorota
    Gil, Dorota
    Hoja-Łukowicz, Dorota
    Lityńska, Anna
    Laidler, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043705.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    melanoma
    N-cadherin
    N-glycans
    Opis:
    Expression of N-cadherin an adhesion molecule of the cadherin family, in tumor cells is associated with their increased invasive potential. Many studies suggested the role of N-linked oligosaccharides as important factors that contribute to metastasis by influencing tumor cell invasion and adhesion. N-cadherin is a heavily glycosylated protein. We have analysed the carbohydrate profile of this protein synthesized in human melanoma cell lines: WM35 from the primary tumor site and WM239, WM9, and A375 from different metastatic sites. N-cadherin was immunoprecipitated with anti-human N-cadherin polyclonal antibodies. Characterisation of its carbohydrate moieties was carried out by SDS/PAGE electrophoresis and blotting, followed by immunochemical identification of the N-cadherin polypeptides and analysis of their glycans using highly specific digoxigenin or biotin labelled lectins. The positive reaction of N-cadherin from the WM35 cell line with Galanthus nivalis agglutinin (GNA), Datura stramonium agglutinin (DSA) and Sambucus nigra agglutinin (SNA) indicated the presence of high-mannose type glycans and biantennary complex type oligosaccharides with α2-6 linked sialic acid. N-cadherin from WM239, WM9, and A375 cell lines gave a positive reaction with Phaseolus vulgaris leukoagglutinin (L-PHA) and lotus Tetragonolobus purpureas agglutinin (LTA). This indicated the presence of tri- or tetra-antennary complex type glycans with α-fucose. In addition, N-cadherin from WM9 (lymphomodus metastatic site) and A375 (solid tumor metastatic site) contained complex type chains with α2-3 sialic acid (positive reaction with Maackia amurensis agglutinin - MAA). The results demonstrated that N-glycans of N-cadherin are altered in metastatic melanomas in a way characteristic for invasive tumor cells.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 4; 991-998
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Expression of β1-integrins and N-cadherin in bladder cancer and melanoma cell lines.
    Autorzy:
    Laidler, Piotr
    Gil, Dorota
    Pituch-Noworolska, Anna
    Ciołczyk, Dorota
    Książek, Dorota
    Przybyło, Małgorzata
    Lityńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044269.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    cytofluorimetry
    cancer
    integrins
    cadherins
    cell lines
    Opis:
    Changes in the expression of integrins and cadherins might contribute to the progression, invasion and metastasis of transitional cell cancer of the bladder and of melanomas. The expression of α5 (P < 0.001), α2 and β1 (P < 0.05 - P < 0.001) integrin subunits in melanoma cells from noncutaneous metastatic sites (WM9, A375) were significantly increased as compared to cutaneous primary tumor (WM35) and metastatic (WM239) cell lines. These differences might be ascribed to the invasive character of melanoma cells and their metastasis to the noncutaneous locations. The significantly heterogeneous expression of β1 integrin subunit in two malignant bladder cancer cell lines (T24 and Hu456) and nonsignificant differences in the expression of α2, α3, and α5 subunits between malignant and non-malignant human bladder cell lines do not allow an unanimous conclusion on the role of these intergrin subunits in the progression of transitional cancer of bladder. The adhesion molecule, expressed in all studied melanoma and bladder cell lines, that reacted with anti-Pan cadherin monoclonal antibodies was identified as N-cadherin except in the HCV29 non-malignant ureter cell line. However, neither this nor any other bladder or melanoma cell line expressed E-cadherin. The obtained results imply that the replacement of E-cadherin by N-cadherin accompanied by a simultaneous increase in expression of a2, a3 and a5 integrin subunits clearly indicates an increase of invasiveness of melanoma and, to a lesser extent, of transitional cell cancer of bladder. High expression of N-cadherin and a5 integrin subunit seems to be associated with the most invasive melanoma phenotype.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2000, 47, 4; 1159-1170
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chlorogenic acids – their properties, occurrence and analysis
    Autorzy:
    Gil, Marta
    Wianowska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/764108.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Chlorogenic acids, caffeoylquinic acids, properties, occurrence, analysis
    Opis:
    Chlorogenic acids (CQAs), the esters of caffeic acid and quinic acid, are biologically important phenolic compounds present in many plant species. Nowadays much is known from their pro-health properties, including anti-cancer activity. Yet, the supposition that they may be helpful in fighting obesity and modify glucose-6-phosphatase involved in glucose metabolism have led to a revival of research on CQAs properties and their natural occurrence. Much attention is also paid to the proper analysis of CQAs content in plants and plant products due to the fact that the main CQAs representative in nature i.e. 5-O-caffeoylquinic acid (5-CQA) is commonly employed as a quality marker in the control of various natural products.The common procedures used so far for CQAs determination in plants involve conventional long lasting solvent extraction realized at higher temperatures prior to chromatographic analysis. The drawbacks associated to the conventional extraction techniques have led to the search for new alternative extraction processes that additionally could improve extracts quality. The latter is particularly important as regards CQAs applications, and the fact that these compounds easily transform/degrade to others. According to reports, the conventional heating of 5-CQA in the presence of water causes its isomerization and transformation. The reports prove that 5-CQA not only isomerizes to 3- and 4-O-caffeoylquinic acid, but also undergoes other transformations such as esterification and reactions with water. Hence, in the attempt to improve the process of chlorogenic acids extraction and to make it more effective and environmentally friendly, innovative so-called "enhanced" techniques of extraction have been recently developed and applied. To guarantee the proper analysis of compounds with very similar properties forming the chlorogenic acids family and their numerous transformation/degradation products, hyphenated techniques, in particular LC-MS, are currently being used.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia; 2017, 72, 1
    2083-358X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dylemat etyczny: szczepić dziecko czy nie? Kto poniesie odpowiedzialność, gdy "coś pójdzie nie tak"?
    Ethical dilemma: vaccinate a child or not? Who falls into responsibility when „something goes wrong”?
    Autorzy:
    Prędkiewicz, Dorota
    Gil, Katarzyna
    Kuca, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119904.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-07
    Wydawca:
    Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
    Tematy:
    szczepionka
    szczepienie
    antyszczepionkowcy
    debata społeczna
    edukacja
    vaccine
    vaccination
    anti-vaccination
    social debate
    educationvaccine
    Opis:
    Celem artykułu jest potraktowanie tematyki szczepień jako debaty społecznej. Oddajemy w nim głos przedstawicielom trzech środowisk: medycznego, antyszczepionkowców oraz rodziców, którzy poszukują mocnych argumentów „za” lub „przeciw”, aby ostatecznie podjąć (według nich) właściwą decyzję. Lęk rodziców przed skutkami szczepień wywołał wśród opinii społecznej wiele kontrowersji. Jedno jest pewne: ludzie mają prawo się bać. Natomiast obowiązkiem lekarzy i pielęgniarek jest zadbanie o to, aby wszelkie obawy, strach i niepewność zostały rozwiane.
    The aim of the article is to treat the subject of vaccination as a social debate. We give our voices to representatives of three environments: medical, anti-vaccination and parents who seek strong arguments “for” or “against” to finally make (according to them) the right decision. Parents’ fear of the effects of vaccination caused a lot of controversy among the public opinion. One thing is certain: people have the right to be afraid. However, the duty of doctors and nurses is to ensure that all fears, anxieties and uncertainty are dispelled.
    Źródło:
    Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 38-41
    2084-4212
    Pojawia się w:
    Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pęknięcie śledziony po badaniu kolonoskopowym – opis przypadku
    Splenic rupture during the colonoscopy – a case study
    Autorzy:
    Serwin, Dariusz
    Hebzda, Andrzej
    Szczeblowska, Dorota
    Pokrzepa, Wojciech
    Wojtuń, Stanisław
    Gil, Jerzy
    Grys, Iwon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032245.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    colonoscopy
    complications
    hemoperitoneum
    mesenteric hematoma
    splenic rupture
    kolonoskopia
    pęknięcie śledziony
    powikłania
    krwiak krezki
    krwiak otrzewne
    Opis:
    Introduction: Colonoscopy is routinely performed test in the diagnosis and prevention of colon diseases. Splenic rupture is a rare complication, 80 cases described so far. Case study: Patient at age 72, hospitalized with anaemia. During the colonoscopy – polypectomy of sigmoid colon polyp. In the second day after treatment: the morning syncope, hypotension, positive peritoneal signs. Additional examinations: X‑ray: no change, USG and CT scan: splenic rupture with a large hematoma, a large amount of blood in the peritoneal cavity. The patient was qualified for laparotomy by which it was found: blood in the peritoneal cavity, spleen rupture, liver capsule ruptured, stomach with a small hematoma, mesentery colon hematoma, no perforation of the colon. Discussion: Splenic rupture is a rare but serious complication of colonoscopy. Mechanisms leading to splenic rupture: direct trauma, traction system ligament, pulling adhesions between the spleen and the purse. Start of symptoms could occur as from 1 hour up to 2.5 days, usually until 24 hours after colonoscopy. Time to determine the diagnosis: as from 2 hours up to 13 days, mostly before 24‑48 hours. The most commonly used methods for the diagnosis: CT scan, USG. Conclusion: Persons performing endoscopic examination as well as patients undergoing colonoscopy should be aware of the possibility of splenic rupture. In the case of indication of the factors predisposing to complications, in asymptomatic patients an observation for 24 hours after the colonoscopy is recommended as well as USG. If symptoms of splenic rupture appeared, USG and CT should be urgently carried out.
    Wprowadzenie: Kolonoskopia jest rutynowo wykonywanym badaniem w diagnostyce i profilaktyce chorób jelita grubego. Pęknięcie śledziony to rzadko odnotowywane powikłanie, dotychczas opisano 80 przypadków. Opis przypadku: Pacjent, lat 72, hospitalizowany z powodu niedokrwistości mikrocytarnej. W trakcie badania kolonoskopowego wykonano polipektomię polipa esicy. W drugiej dobie po zabiegu: poranne omdlenie przy próbie pionizacji, utrzymująca się hipotonia, dodatnie objawy otrzewnowe. W badaniach dodatkowych: RTG przeglądowe jamy brzusznej – bez zmian, USG jamy brzusznej – płyn w jamie otrzewnej, powiększona śledziona o nierównych obrysach. W KT jamy brzusznej – rozerwanie śledziony z rozległym krwiakiem, duża ilość krwi w jamie otrzewnej. Pacjenta zakwalifikowano do laparotomii zwiadowczej, w wyniku której stwierdzono: znaczna ilość płynnej krwi i skrzepów w jamie otrzewnej, śledziona z linijnym pęknięciem przy szypule, wątroba z pękniętą torebką oraz niewielkim uszkodzeniem miąższu i krwawieniem, na przedniej ścianie żołądka krwiak z niewielkim uszkodzeniem surowicówki, krezka okrężnicy – w pobliżu zagięcia śledzionowego krwiak, nie ujawniono perforacji jelita. Omówienie: Pęknięcie śledziony jest bardzo rzadkim, ale groźnym powikłaniem kolonoskopii. Wśród mechanizmów prowadzących do uszkodzenia śledziony wymienia się: bezpośredni uraz, pociąganie układu więzadłowego, pociąganie zrostów między śledzioną i okrężnicą. Pęknięcie śledziony może być natychmiastowe lub opóźnione. Początek objawów występuje od 1 godziny do 2,5 dnia, najczęściej do 24 godzin od wykonania kolonoskopii. Czas do ustalenia rozpoznania – od 2 godzin do 13 dni, najczęściej do 24‑48 godzin. Najczęściej stosowane metody ustalenia rozpoznania to KT jamy brzusznej i USG jamy brzusznej. Śmiertelność wskutek pęknięcia śledziony po kolonoskopii – opisano 2 przypadki. Leczenie – w większości przypadków splenektomia. Podsumowanie: Wykonujący badania endoskopowe, jak również pacjenci poddawani badaniu kolonoskopowemu powinni być świadomi możliwości wystąpienia pęknięcia śledziony. W przypadku wystąpienia czynników predysponujących do wystąpienia tego powikłania u pacjentów bezobjawowych wskazana jest obserwacja do 24 godzin po kolonoskopii oraz wykonanie badania USG jamy brzusznej. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących pęknięcie śledziony należy w trybie pilnym wykonać USG i KT jamy brzusznej.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 168-171
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrożność jako powikłanie leczenia za pomocą żołądkowego balonu odchudzającego
    Obstruction as a complication of treatment with intragastric balloon for obesity
    Autorzy:
    Nowak, Angelika
    Serwin, Dariusz
    Szczeblowska, Dorota
    Hebzda, Andrzej
    Wojtuń, Stanisław
    Gil, Jerzy
    Grys, Iwona
    Pokrzepa, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032795.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    balloon slimming
    complications
    endoscopy
    obesity
    obstruction
    otyłość
    endoskopia
    balon odchudzający
    powikłania
    niedrożność
    Opis:
    Obesity is a disease of civilization, which may result in and aggravate already existing diseases. One method of weight loss is a gastric balloon – BioEnterics Intragastric Balloon (BIB). Treatment with the BIB is safe. Complications are rare. Aim: Consult doctors about the possibility of this rare and serious complication that can be treated conservatively. Description of case: Patient, 38 years old, hospitalized due to continuing strong 3 days intra-abdominal pain, nausea and vomiting. In an interview founded for over 9 months ago slimming balloon into the stomach. Imaging studies, such as abdominal X-ray and computed tomography (CT) of the abdomen and pelvis, in the left lower abdomen visualized an irregular change in the corresponding slimming balloon. In the absence of indications for emergency laparotomy, conservative treatment was used. Finally, there was a spontaneous expulsion of the balloon. An improvement of the general condition, relief of symptoms. Discuss the case: Treatment of obesity by setting the gastric balloon is a minimally invasive method of treatment. However, the effectiveness and the lack of complications are dependent on the patient’s knowledge about the possible complications of obesity and the chosen therapeutic method, a sense of the disease and the patient’s motivation to achieve the therapeutic success. Symptoms of spontaneous expulsion of the balloon are symptoms of a foreign factor in the gastrointestinal tract. In the case described, these symptoms have evolved along with the movement of the balloon for the next segments of the gastrointestinal tract. There were signs of high obstruction and intestinal colic. The exact position of the balloon in the gastrointestinal tract was possible to determine after taking CT scan of the abdomen. In the case described, a conservative method was used. This was possible thanks to the close cooperation between doctors of conservative and surgical specializations, and a careful observation of the dynamics of disease symptoms and movement of the balloon for the gastrointestinal tract. Conclusions: Because of the potential complications of intervention methods for weight reduction should be preceded by conservative methods. Selection of invasive methods of treatment should be preceded by a detailed analysis of the causes of failure of conservative treatment. Maintenance of balloon slimming timeout therapy may result in dangerous to life and health complications. If symptoms of obstruction or intestinal colic, patient with founded into the stomach slimming balloon should be observed in a hospital. In the absence of clinical signs of gastrointestinal perforation, esophagoduodenoscopy should be performed to locate the balloon in the stomach in the first instance, further radiological imaging studies locating the position of the balloon in the gut and documenting progress in its elimination. Surgical treatment should be considered if there is no progress spontaneous expulsion of the balloon.
    Otyłość jest chorobą cywilizacyjną, która sprzyja powstawaniu schorzeń i pogarsza przebieg już istniejących. Jeden ze sposobów redukcji masy ciała stanowi balon żołądkowy. Jest to bezpieczna metoda, powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Cel pracy: Zapoznanie lekarzy z możliwością wystąpienia niedrożności jako rzadkiego i groźnego powikłania, które może być leczone zachowawczo. Opis przypadku: Trzydziestoośmioletnia pacjentka, hospitalizowana z powodu utrzymujących się od 3 dni silnych dolegliwości bólowych w śródbrzuszu oraz nudności i wymiotów. W wywiadzie założony ponad 9 miesięcy temu balon odchudzający do żołądka. W badaniach obrazowych, m.in. na przeglądowym zdjęciu rentgenowskim i za pomocą tomografii komputerowej jamy brzusznej, uwidoczniono w lewym podbrzuszu nieregularną zmianę odpowiadającą przemieszczonemu balonowi odchudzającemu. Z uwagi na brak wskazań do doraźnej laparotomii zastosowano leczenie zachowawcze. Ostatecznie doszło do samoistnego wydalenia balonu, uzyskano poprawę stanu ogólnego i ustąpienie dolegliwości. Omówienie przypadku: Leczenie otyłości poprzez założenie balonu żołądkowego jest małoinwazyjną metodą terapii. Skuteczność oraz brak powikłań zależą jednak od wiedzy chorego o możliwych powikłaniach, zarówno otyłości, jak i wybranej metody leczniczej, poczucia choroby oraz motywacji pacjenta do osiągnięcia celu terapii. Objawy samoistnego wydalania balonu są objawami ciała obcego w przewodzie pokarmowym. W opisanym przypadku ewoluowały one wraz z przemieszczaniem się balonu przez kolejne odcinki przewodu pokarmowego – były to objawy wysokiej niedrożności i kolki jelitowej. Dokładne zlokalizowanie balonu oraz ustalenie odcinka przewodu pokarmowego, w jakim się znajdował, były możliwe po wykonaniu tomografii komputerowej jamy brzusznej. W tym przypadku zastosowano zachowawczą metodę leczniczą – było to możliwe dzięki ścisłej współpracy pomiędzy lekarzami o specjalnościach zachowawczych i zabiegowych oraz dokładnej obserwacji dynamiki objawów chorobowych i przemieszczania się balonu przez światło przewodu pokarmowego. Wnioski: Ze względu na możliwość powikłań interwencyjne metody redukcji masy ciała powinny zostać poprzedzone metodami zachowawczymi. Przed doborem metody inwazyjnego leczenia należy przeprowadzić szczegółową analizę przyczyn nieskuteczności leczenia zachowawczego. Utrzymywanie balonu odchudzającego po upływie dozwolonego czasu terapii może skutkować niebezpiecznymi dla zdrowia i życia powikłaniami. W przypadku objawów niedrożności lub kolki jelitowej pacjenta z założonym balonem należy poddać obserwacji szpitalnej. Przy braku klinicznych objawów perforacji przewodu pokarmowego w pierwszej kolejności należy wykonać badanie gastroskopowe w celu zlokalizowania balonu w żołądku, w dalszej – badania obrazowe radiologiczne, lokalizujące położenie balonu w jelitach oraz dokumentujące postęp w jego wydalaniu. Leczenie operacyjne należy rozważyć w przypadku braku postępów samoistnego wydalania balonu.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 4; 363-366
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samoistny drenaż ropnia trzustki do światła przewodu pokarmowego
    Spontaneous drainage of pancreatic abscess into digestive tract
    Autorzy:
    Hebzda, Andrzej
    Dyrla, Przemysław
    Serwin, Dariusz
    Szczeblowska, Dorota
    Wojtuń, Stanisław
    Gil, Jerzy
    Hebzda, Zbigniew
    Grys, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033296.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    computed tomography
    endoscopy
    endoskopia
    fistula
    pancreatic abscess
    spontaneous drainage
    samoistny drenaż
    ropień trzustki
    przetoka
    tomografia komputerowa
    Opis:
    The progress of the modern graphic technology is connected with better diagnosing of the pseudocyst of the pancreas in clinical practice. The pancreas pseudocysts are diagnosed accidentally in 20% of the patients in ultrasound examination, computed tomography, magnetic resonance imaging or endosonography; 24% of the patients reveal such abnormality in autopsy examinations. Pseudocyst is a complication occurring in 7–15% of acute pancreatitis patients. Usually they dissolve spontaneously, however, pseudocysts of diameter higher than 6 cm have a 30–50% risk of complications such as: rupture, bleeding and infection. Pseudocyst can turn in abscess in few weeks since acute pancreatitis. In this article we would like to present a case of spontaneous drainage of pancreatic abscess into gastric lumen. The treatment options for this entity are dictated by the severity of symptoms, the size of the pseudocyst, the ductal anatomy, and the surgical expertise available. Surgical drainage using open laparotomy or percutaneous drainage were the chosen treatment options. In most of the cases open surgical drainage should be reserved for patients in whom pancreatic necrosis, abscess, haemorrhage, or rupture of pseudocyst occurs. Transmural drainage using approach endoscopic ultrasound guidance is a technically feasible, minimally invasive, and safe procedure for drainage of pancreatic pseudocyst.
    Postęp w dziedzinie współczesnych technik obrazowania sprawił, że zmiany torbielowate trzustki są coraz częściej rozpoznawane w praktyce klinicznej. Wykrywa się je przypadkowo u około 20% pacjentów, u których wykonywane są badania obrazowe (ultrasonografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, endosonografia), zaś badania autopsyjne potwierdzają ich obecność aż u 24% badanych. Torbiel rzekoma jest powikłaniem rozwijającym się u 7–15% pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki. Przeważnie ulega samoistnej regresji, jednak w przypadku zmian o średnicy większej niż 6 cm ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak pęknięcie, krwotok czy infekcja, oceniane jest na 30–50%. Na podłożu torbieli rzekomej w ciągu kilku tygodni od epizodu ostrego zapalenia trzustki może rozwinąć się ropień. W niniejszym artykule opisujemy przypadek samoistnego drenażu ropnia trzustki do światła żołądka. Wskazaniem do leczenia torbieli rzekomej jest występowanie objawów klinicznych i powikłań. Leczenie zależy od stopnia nasilenia objawów, wielkości torbieli, rodzaju powikłań oraz doświadczenia i preferencji danego ośrodka. Nadal wykorzystywane są metody chirurgiczne, takie jak laparotomia czy drenaż przezskórny, jednak w większości przypadków powinny one być zarezerwowane dla pacjentów, u których mamy do czynienia z zakażoną martwicą trzustki, obecnością ropni, krwotokiem lub pęknięciem torbieli. Przezścienny drenaż torbieli rzekomej trzustki pod kontrolą endoskopowej ultrasonografii jest zabiegiem technicznie wykonalnym, małoinwazyjnym i bezpiecznym dla pacjenta.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 67-70
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies