Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ghareeb, Mowafaq Mohammed" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
The use of chitosan as an effective carrier of theophylline – an anti-asthmatic drug
Zastosowanie chitozanu jako skutecznego nośnika teofiliny – leku przeciwastmatycznego
Autorzy:
Aziz, Noor Firas
Hussein-Al-Ali, Samer Hasan
Ghareeb, Mowafaq Mohammed
Nashwan, Nashwan Abdallah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202789.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
theophylline
chitosan
nanocomposites
controlled drug release
teofilina
chitozan
nanokompozyty
kontrolowane uwalnianie leków
Opis:
In order to solve the problem of frequent drug dosing and increase its effectiveness, theophylline (THP) was deposited on chitosan nanoparticles (CSNPs). THP-CSNPs nanocomposites with the composition of 50, 75, 100 or 150 mg of chitosan (CS) and 25, 50, 75, 100 or 200 mg of tripolyphosphate (TPP) at pH 4.0, 5.0, 6.0 and 6.5 were prepared, and a constant weight of THP of 100 mg. The nanocomposites were characterized by X-ray diffraction (PXRD), field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), and Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). The rate of drug release was also tested. The Minitab 18 program was used to analyze the results. The independent variables were the CS, TPP, and pH, while loading efficiency, zeta potential, and particle size were the dependent variables. The nanocomposites successfully transported and protected the drug, providing its sustained release.
W celu rozwiązania problemu częstego dawkowania leku i zwiększenia jego efektywności teofilinę (THP) osadzono na nanocząstkach chitozanu (CSNPs). Przygotowano nanokompozyty THP-CSNPs o składzie 50, 75, 100 lub 150 mg chitozanu (CS) oraz 25, 50, 75, 100 lub 200 mg trójpolifosforanu (TPP) przy pH 4,0, 5,0, 6,0 i 6,5 oraz stałej masie THP wynoszącej 100 mg. Nanokompozyty charakteryzowano za pomocą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego (PXRD), skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR). Zbadano również szybkość uwalniania leku. Do analizy wyników wykorzystano program Minitab 18. Niezależnymi zmiennymi były CS, TPP i pH, podczas gdy wydajność ładowania, potencjał zeta i wielkość cząstek były zmiennymi zależnymi. Nanokompozyty z powodzeniem transportowały i zabezpieczały lek, zapewniając jego przedłużone uwalnianie.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 3; 157--168
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies