Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Geremek, Zuzanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Między populizmem a barbarzyństwem: analiza figury Evity Perón
Between Populism and Barbarism: An Analysis of the Figure of Evita Perón
Autorzy:
Geremek, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148071.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Argentyna
Evita Perón
Ernesto Laclau
peronizm
populizm
Argentina
Peronism
populism
Opis:
Eva Duarte de Perón, druga żona argentyńskiego prezydenta Juana Domingo Perona, odcisnęła piętno nie tylko na XX wiecznej historii polityki argentyńskiej, lecz także na kształtowaniu się tożsamości narodowej Argentyńczyków. Postać ta jest wciąż żywa w literaturze, sztuce, twórczości dramatycznej i w popkulturze. W artykule przeanalizujemy w jaki sposób figura Evy Duarte była wykorzystywana przez ruch peronistyczny w Argentynie. Spróbujemy też wykazać, jak ważną, również symbolicznie, rolę odegrała i wciąż odgrywa w kształtowaniu się tożsamości argentyńskiej. Istotą artykułu będzie zatem wykazanie, iż Evita operuje w argentyńskim imaginarium społecznym nie tylko na poziomie historycznym, lecz także jako artefakt kultury, co zwiększa zasięg jej społecznego oddziaływania. Metodologicznie artykuł czerpie z teorii populizmu Ernesto Laclaua, teorii abiektu Julii Kristevy, oraz prac Martina Kohana, Paoli Cortés Rocca oraz Elsy Drucaroff. Mit Evity, z jej różnymi wariantami, skonfrontujemy z wizją kobiecości wypracowaną przez teorie feministyczne, by odpowiedzieć na szereg pytań: Jaka była jej rola w formowaniu się myśli peronistycznej? Czy rzeczywiście możemy uznawać ją za model feministki-rewolucjonistki? Czy sława Evity nie sprawiła, iż zamiast być podmiotem tworzącym dyskurs, stała się jego ofiarą?
Eva Duarte de Perón, the second wife of Argentine President Juan Domingo Perón, left her mark not only on the 20th century history of Argentine politics, but also on the shaping of the Argentine national identity. She is still alive in literature, art, drama and popculture. In this article we will analyze how the figure of Evita Peron was used by the Peronist movement in Argentina. We will also try to show how important was the role she played in the Argentine identity formation process. The article focuses on the ways, in which the figure of Evita operates within the Argentinian social imaginary not only on a historical level, but also as a cultural artifact, which strengthens her posthumous influence on the Argentinian society.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2021, 29, 3-4 (113-114); 39-58
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre el cuerpo y el lenguaje: "Romance de la Negra Rubia" de Gabriela Cabezón Cámara "la gauchita"
Autorzy:
Geremek, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080211.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
cuerpo
la gauchita
neobarroso
Gabriela Cabezón Cámara
discurso
Opis:
La prosa de Gabriela Cabezón Cámara aparece en el horizonte de la narrativa contemporánea argentina como una ruptura, una subversión, un golpe, desafiando las tradiciones literarias canónicas y reconfigurando las normas establecidas. De esta nueva estética, que siguiendo a María Moreno llamaremos “la gauchita”, nacen subjetividades muy particulares: desobedientes, marginales, poderosas, fluidas y no-binarias. La subjetividad de la protagonista en Romance de la Negra Rubia de Gabriela Cabezón Cámara se configura como un tejido de varios discursos, relaciones (también violentas) y en constante proceso de construcción. Estos transcursos están inevitablemente ligados a la corporalidad: el cuerpo, como “superficie de inscripción de acontecimientos” (Foucault 1983) y lugar donde suceden procesos simbólicos, por ende, se convierte en un espacio de lucha por el poder. Siguiendo las líneas metodológicas de las teorías biopolíticas (Foucault 2014, Agamben 1998, Mbembe 2011), feministas (Butler 2002, 2007) y deconstruccionistas (Derrida 1989), se intentará investigar cómo los discursos y el lenguaje actúan en el proceso de establecimiento de la subjetividad de la protagonista. Asimismo, se analizará cómo la presencia del otro invade este proceso y lo dirige, lo que termina también en fundar las relaciones de sometimiento y opresión. Sin embargo, estas figuras de la otredad, encarnaciones de los discursos coloniales y falologocéntricos permiten finalmente a los cuerpos zoé (Agamben 1998) entrar en la esfera del poder, de las vidas bios.
Źródło:
Itinerarios; 2021, 34; 139-157
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies