Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gara, Jaroslaw" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Jana Patočki filozoficzna kategoria „troski o duszę” i jej pedagogiczna konkretyzacja (w postaci) sokratejskiego wzorca pedeutologicznego
Jan Patočki’s philosophy of “Care for the Soul” and its pedagogical concretization (in the form of) the socratic pedeuological model
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26384906.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
filozofia wychowania
dziedzictwo europejskie
kondycja intelektualna i moralna
ruch egzystencji
edukacja jako sokratejska „troska o duszę”
philosophy of education
European heritage
intellectual and moral conditio
„movement of existence”
education as Socratic „Care for the Soul”
Opis:
Związana z tradycją antycznej filozofii greckiej „troska o duszę” jest jednym z kluczowych pojęć myśli czeskiego filozofa. Rozpatrywana jest ona zarówno w kategoriach filozoficznych, jak i historiozoficznych. Kategoria ta odsyła do problemu kondycji intelektualnej i moralnej człowieka, stojąc u podstaw konstytuowania się jego autentycznego bycia w świecie. Wskazana problematyka znajduje również odzwierciedlenie w filozofii wychowania Jana Patočki. Edukacja jest bowiem rozumiana przez niego jako egzystencjalny ruch „troski o duszę”. Wzorcem nauczyciela jest zaś sokratejski wzorzec samopoznania oraz „wiedzy o niewiedzy”.
The notion of “caring for the soul”, associated with ancient Greek philosophy, is one of the key concepts in the thought of this Czech philosopher. It is considered both in philosophical and historiosophical categories. This category makes reference to the issue of people’s lectual and moral condition, which underlines the formation of their authentic existence in the world. The indicated problems are also reflected in Jan Patočki’s philosophy of education. He understands education as an existential movement of “caring for the soul”. Therefore, the model of the teacher is Socrates’ model of self-knowledge and “knowledge of ignorance”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2023, 1; 29-41
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Dia)logiczny horyzont doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego
(Dia)logical horizons of educational, social and cultural experience
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428355.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
doświadczenie egzystencjalne
doświadczenie bezpośredniości
negatywne stany rzeczy
„zła wiara"
pseudodialog
existential experience
direct experience
negative states of affairs
„bad faith”
pseudo-dialogue
Opis:
Kategoria doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego odsyła nas do „międzyludzkiej przestrzeni styczności”. Doświadczenie takie zawsze ostatecznie odnajduje swe rzeczywiste ramy odniesienia w przestrzeni, która ma charakter publiczny (otwarty). Przestrzeń publiczna jako odwrotność przestrzeni prywatnej zakłada zaś bezpośrednią styczność tego, co znane i bliskie z tym, co nieznane i obce. Otwarty charakter przestrzeni publicznej z założenia wymaga więc uznania tego, co wyraża się w racjach intersubiektywności i transparentności myślenia i działania. W tym też kontekście nastawienia dialogiczne rozpatruję przez pryzmat kategorii „Niewymierności”, z kolei samą intersubiektywność i transparentność rozpatruję przez pryzmat kategorii „Nieoczywistości”.
The category of educational, social and cultural experience is inseparably linked to the spaces of interpersonal contact. Such experience always finally finds its actual frame of reference in a space that is public (open). Public space, as the reverse of private space, implies direct contact between what is known and close and what is unknown and foreign. Thus the open character of public space by very definition requires recognition of what is expressed by the notions of inter-subjectivity and transparency of thought and action. In this context, the author discusses the dialogical attitudes through the category of „Unquantifiability”, while in turn the categories of intersubjectivity and transparency are considered from the perspective of „Non-obviousness”.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2018, 2 (23); 23-40
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odyseja myśli poszukującej „życia utkanego z refleksyjności nad marzeniami”
The Odyssey of Thought seeking „a life woven from reflection on dreams”
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544590.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
fenomen marzeń
współczesny dyskurs edukacyjny
interdyscyplinarność stosowana
humanistyczne intencje edukacji
Opis:
Tekst jest metateoretyczną próbą analizy pracy O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady, poświęconej fenomenowi marzeń, oraz umiejscowienia jej autorskiej konceptualizacji w kontekście współczesnych tendencji, zarówno tych o charakterze społecznym i kulturowym, jak i tych związanych z przedmiotowym polem badań samych nauk społecznych i humanistycznych. Fenomen marzeń jest bowiem czymś specyficznie ludzkim, jest immanentną częścią egzystencji człowieka i w ten sposób określa swoistość i osobliwość ludzkiej egzystencji. Kluczem do odczytania sensu i znaczenia tak ujmowanego fenomenu marzeń jest heurystyczna kategoria „(nie)dokończenia czasoprzestrzeni biograficznej” oraz imaginarium „(geo)poetyki marzeń”, które wpisują się w strategię badań jakościowych tego, co ma charakter egzystencjalnych imponderabiliów.
The text is a metatheoretical attempt to analyze the work O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady [On universalism of (non)completion. Educational (non)places and (non)traces], devoted to the phenomenon of dreams and the location of its author’s conceptualization in the context of contemporary tendencies, both those of a social and cultural nature, as well as those related to the subject field of research of social sciences and humanities. The phenomenon of dreams is something specifically human, it is an immanent part of human existence and thus determines the specificity and peculiarity of human existence. The key to the understanding of the sense and meaning of the phenomenon of dreams is the heuristic category of ”(non)completion of biographical space-time continuum”, and the imaginarium of „(geo)poetics of dreams” which are inscribed in the strategy of qualitative research of what has the character of existential imponderabilians.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 1; 251-259
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – rekonstrukcje (część pierwsza)
Jan Patočka’s Experience of the ‘Unity of the Primordial World’ as a Premise for inking and Pedagogical Action – Reconstruction(partone)
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549635.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Patočka
fenomenologia
świat życia
filozofia wychowania
egzystencjalne poruszenie
Opis:
Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale się uzupełniające i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 181-202
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat naturalny” jako źródłowa struktura i otwarty horyzont „egzystencjalnych ruchów” ludzkiego życia
‘Natural World’ as a Source Structure and Open Horizon of the ‘Existential Movements’ of Human Life
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549976.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Recenzja:  Patočka J., „Świat naturalny” w medytacjach autora po trzydziestu trzech latach, seria „Educatio”, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa, 115 s.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 289-294
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biograficzne trajektorie sylwetek uczonych jako perspektywa ujmowania ludzkich warunków tego, co specyficznie ludzkie
Biographical Trajectories of Scientist Figures as a Perspective of Capturing the Human Conditions of What is Specifically Human
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550024.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Recenzja książki:  Uczeni z odległej i nieodległej przeszłości. Rekonstrukcje. Interpretacje. Refleksje. (2019). Żywczok A., Kitlińska-Król M. (red.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 184 s.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 301-306
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – implementacje (część druga)
Jan Patočka’s Experience of the ‘Unity of the Primordial World’ as a Premise for Thinking and Pedagogical Action – Reconstruction (part two)
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550043.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Patočka
fenomenologia
świat życia
filozofia wychowania
egzystencjalne poruszenie
Opis:
Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale uzupełniające się i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 175-192
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej
Boudaries of worldview discursivity in the contemporary pedagogical thought
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550316.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
pedagogical theory
general pedagogy
pedagogical thought
phenomenological analysis
epistemological and methodological polysemy
Opis:
The point of reference for the problem outlined in the title are the three inseparable ideas defining the condition of the present and its praxis. They can be described, in general terms, as the ethe of polysemy and cultural pluralism, of democracy and social transparency, and finally of human rights and the empowerment of the individual. These ethe are taken, for the purpose of this work, as defining the boundaries of pedagogical thought as far as it aspires to be considered truly contemporary. Describing some school of thought as contemporary from the point of view of boundaries of its worldview discursivity requires distinguishing two basic ways of understanding what contemporary means. The specific nature of pedagogical thought as one of the cognitive perspectives of general pedagogy is considered in this context, and formal criteria for assessing scientific value of contemporary pedagogical thought are formulated with the above assumptions in mind.
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokracji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, aby być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta została swoistość myśli pedagogicznej, traktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostały formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 119-134
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Semantyczne pola” egzystencjalnego doświadczenia językowego – epifania i alienacja jako mimetyczne struktury formacji wychowawczej
“Semantic fields” of existential linguistic experience – epiphany and alienation as mimetic structures of educational formation
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629281.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
filozofia wychowania
egzystencjalna problematyzacja
procesy mimetyczne
doświadczenie językowe
formacja wychowawcza
philosophy of education
existential problematization
mimetic processes
language experience
educational formation
Opis:
The existence of the man is manifested and expressed in the language. The man creates the language as much as the language creates the man. However, the most basic existential experience is expressed in the fact that the language represents and reflects the man himself: the language is expressed by the man and the language expressed the man. Two mods of “semantic fields” of existentaial linguistic experience are presence (in the form of linguistic epiphany) and alienation (in the form of linguistic alienation). Therefore, every educational formation takes place and is realized in the context of existential experience of presence or alienation (in the form of linguistic epiphany or alienation of the man as the subiect of mimetic patterns of action).
Egzystencja człowieka przejawia się i wyraża w języku. Człowiek w tej samej mierze tworzy język, jak i język tworzy człowieka. Najbardziej prymarne egzystencjalnie doświadczenie wyraża się jednak w tym, że język reprezentuje i odzwierciedla samego człowieka – język wyrażany jest przez człowieka oraz język wyraża człowieka. Dwa modusy „semantycznych pól” egzystencjalnego doświadczenia językowego to uobecnienie (w postaci językowej epifanii) i wyobcowanie (w postaci językowej alienacji). I dlatego każda formacja wychowawcza rozgrywa się i jest urzeczywistniana w kontekście egzystencjalnego doświadczenia uobecniania lub wyobcowania (w postaci językowej epifanii lub alienacji człowieka jako podmiotu mimetycznych wzorców działania).
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2019, 12; 13-27
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura wychowania jako fenomen drogi okrężnej
Culture of education as a phenomenon of a detour
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
culture
philosophy of culture
metaphor of a road
phenomenon of a detour
culture of education
kultura
filozofia kultury
metafora drogi
fenomen drogi okrężnej
kultura wychowania
Opis:
Pojęcie „kultury wychowania” traktuję w kategoriach umownego konstruktu teoretycznego, dzięki któremu ujęte są, z punktu widzenia myślenia i działania pedagogicznego, swoiste sensy i znaczenia. Przestrzenna metafora drogi okrężnej stanowi tu heurystyczny trop w próbie ujęcia owych sensów i znaczeń. W tym kontekście: 1) odróżniam zakresy znaczeniowe metafor drogi bezpośredniej, drogi na skróty, drogi okrężnej oraz drogi donikąd, 2) przywołuję wybrane kulturowo-filozoficzne zastosowania toposu drogi okrężnej, 3) dookreślam pojęcia homo culturalis oraz mondo civile z perspektyw pojęcia kultury jako drogi okrężnej. To zaś jest podstawą do ujęcia samej kultury wychowania poprzez: 1) sformułowanie założeń określających rozumienie tego pojęcia z perspektywy metafory drogi okrężnej, 2) określenie egzystencjalnego etosu, wyrażonego w nastawieniach i racjach myślenia i działania pedagogicznego, 3) wyodrębnienie czterech postaci racjonalizacji i utrwalania egzystencjalnych habitusów w ramach oddziaływań pedagogicznych.
I treat the concept of “culture of education” in terms of contractual, theoretical construct, which presents specific meanings and significances from the point of view of pedagogical thinking and action. The spatial metaphor of a detour is a heuristic clue in an attempt to approach these significances and meanings. In this context: 1) I distinguish between the meaning of metaphors of a direct road, a shortcut, a detour and a road to nowhere, 2) I recall selected cultural and philosophical applications of a detour topos, 3) I clarify the concepts of homo culturalis and mondo civile from the point of view of culture as a detour. This is a basis for recognition the culture of education by: 1) formulation the guidelines for defining the understanding of this concept from the perspective of a detour metaphor, 2) definition of existential ethos, expressed in attitudes and reasons of pedagogical thinking and actions, 3) separation four forms of rationalization and preservation of existential habitus within the educational interactions.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat życia codziennego” jako źródło wiedzy pedagogicznej
The „life-world” as the source of pedagogical knowledge
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544234.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Kategoria „świata życia codziennego” (Lebenswelt) opiera się na założeniu, że wszelki, źródłowy i prawdziwy, początek „w zdobywaniu poznania jest nienaukowy”. Kategoria ta jest więc swoistą rehabilitacją i dowartościowaniem „przednaukowego doświadczenia”. Wyeksponowanie znaczenia „świata życia codziennego” na gruncie pedagogiki ściśle związane jest ze stanowiskami pedagogicznymi o profilu fenomenologicznym i badaniami pedagogiczno-antropologicznymi. Jednym z kluczowych przedmiotów zainteresowania takich badań jest też fenomen dzieciństwa, a przyjęcie perspektywy „świata życia codziennego” wyraża się tu w tym, by „wchodzić” w „świat”, w którym żyją dzieci – odkrywać go, uczyć się go i w ten sposób odkrywać zadania i problemy z tego „świata” się wyłaniające. To, w jaki sposób dziecko postrzega otaczający świat można bowiem porównać do obrazów widzianych w kalejdoskopie, które ukazują się nam w swej rozmaitości i zmienności. Teoria pedagogiczna powinna koncentrować się zatem na badaniu dziecięcego widzenia świata, przezwyciężając antropologiczną perspektywę, która skoncentrowana jest na „świecie dorosłych”. Praktyka zaś powinna się opierać na towarzyszeniu dziecku, stwarzaniu atmosfery zaufania i współdziałania.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2009, 2; 5-19
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebie
Existential problematisation of exploration, cognition and self-creation
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544690.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika ogólna
filozofia wychowania
doświadczenie egzystencjalne
aporetyczność
doświadczenia
fenomen autokreacji
analiza fenomenologiczno-egzystencjalna
Opis:
Problem progresji i autokreacji człowieka w sposób ścisły związany jest z przedmiotem zainteresowania szeroko rozumianej filozofii człowieka, jak i filozofii wychowania. Pytania i rozstrzygnięcia filozofii człowieka przekładają się tu wprost na pytania i rozstrzygnięcia filozofii wychowania. Autorska konceptualizacja tytułowego zagadnienia oparta jest na wyeksponowaniu takich momentów egzystencjalnego doświadczenia człowieka, jak: konieczność, autentyczność, paradoksalność, uobecniający ślad, czy tragizm. Problematyzacji poddane zostały również aporetyczne wymiary progresji i autokreacji człowieka: 1. aktualność versus potencjalność bycia, 2. immanencja versus transcendencja bycia, 3. realność versus idealność bycia, 4. nieuchwytność versus samoobiektywizacja bycia, 5. nieautonomiczność versus autonomiczność bycia.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2017, 2; 9-33
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta
Polish Reception of Johann Friedrich Herbart’s Writings
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544935.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Obecność twórczości Jana Fryderyka Herbarta w polskiej myśli pedagogicznej jest wybiórcza i prawie w ogóle nie są znane jej fundamenty filozoficzne, chociaż jego poglądy pedagogiczne są integralną częścią jego poglądów filozoficznych. Same poglądy filozoficzne są też nieodłącznym kontekstem odsłaniającym faktyczne intencje jego poglądów pedagogicznych. Mówiąc o wybiórczej znajomości jego twórczości, wskazać można co najmniej na dwie specyficznie polskie przyczyny takiego stanu rzeczy. Pierwszy specyficznie polski powód ma naturę lingwistyczno-translatorską, drugi zaś uznać można za wynik uwarunkowań historycznogeopolitycznych polskiej pedagogiki, a szerzej polskiej kultury i nauki. Obydwa powody są jednak ściśle ze sobą powiązane. W ostatnich latach pojawiły się jednak prace badawcze, które podejmują próbę ponownego odczytania twórczości Herbarta, jak i rewizję recepcji jego twórczości, zarówno w odniesieniu do polskiej, jak i światowej literatury przedmiotu, stanowiąc tym samym swoistą rehabilitację filozoficznego statusu pedagogiki Herbarta. Są to naukowe prace Dariusza Stępkowskiego oraz Andrzeja Murzyna. Obie prace przywracają też filozoficzny status pedagogice Herbarta, a jego samego ukazują jako myśliciela, który jest „filozofem wśród pedagogów” i „pedagogiem wśród filozofów”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2012, 2; 22-32
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu
Boundaries of worldview discursivity in contemporary pedagogical thought. A conceptual approach to the idea and explanation of the problem
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
Opis:
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokratyzacji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, by być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta zostaje swoistość myśli pedagogicznej, taktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostają formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 120-147
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji
PHENOMENOLOGICAL CATEGORY OF THE WORLD OF LIFE AS A CONDITION OF THE EXPLICATION OF EDUCATIONAL MEANING
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549886.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
fenomenologia świat życia codziennego
filozofia edukacji
egzystencjalne aporie
myślenie paradoksami
edukacja jako odyseja
phenomenology of the world of life
philosophy of education
existential aporias
thinking by paradoxes
education as the Odyssey
Opis:
The formulated problem is based on the attempt to bring the three essential issues expressed in the three questions and problem perspectives, which belong to them: 1. What are the basic phenomenological rationales for research settings? 2. How is a phenomenological category of the world of life understood? 3. How does the phenomenological category of the world of  life  allow for recognition and lighten the meaning of education? Phenomenology of the world of life, which was developed by Edmund Husserl in the last period of his work, is based on the assumption that the lived world is the starting point of humanities and social sciences, which is adequate and impossible to scale down. It is, in fact, a world of common everyday situations and practical action. In this context, I refer to the phenomenon of educational preliminary issues and imponderabilias, and also consider the issues of creativity meanings of paradoxicality experience, aporia approach and dialectical problems of human development. This creates a basis for the recognition of, according to the title, meanings of education as a specific existential experience of Odyssey.
Sformułowany problem opiera się na próbie przybliżenia trzech zasadniczych zagadnień, wyrażonych w trzech pytaniach i przynależnych im perspektywach problemowych: 1. Jakie są podstawowe przesłanki fenomenologicznych nastawień badawczych?; 2. Jak jest rozumiana fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego?; 3. W jaki sposób fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego pozwala na ujmowanie i rozjaśnianie sensów edukacji? Fenomenologia świata życia codziennego, rozwijana przez Edmunda Husserla w ostatnim okresie jego twórczości, opiera się na założeniu, że ów świat przeżywany jest właściwym i nieredukowalnym punktem wyjścia dla nauk humanistycznych i społecznych. Jest to bowiem wspólny świat codziennych sytuacji i praktycznego działania.W tym też kontekście odnoszę się do fenomenu edukacyjnych preliminariów i imponderabiliów oraz rozpatruję kwestie sensotwórczości doświadczenia paradoksalności, aporetyczności i dialektyczności rozwoju człowieka. To zaś daje to podstawę do ujmowania tytułowych sensów edukacji jako swoistego egzystencjalnego doświadczenia odysei.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2017, 7, 2; 145-168
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies