Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gałuszka, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
"Exultante spiritu". Dominikanie wobec powstania wydziału teologicznego na Uniwersytecie Krakowskim
"Exultante spiritu". Dominicans and the Establishment of a Theological Faculty at the University of Krakow
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37217232.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Uniwersytet Krakowski
dominikanie
Kazimierz Wielki
Aleksander IV
University of Krakow
Dominicans
Casimir the Great
Alexander IV
Opis:
W prezentowanym artykule autor przedstawia dwie hipotezy oraz nowe źródło dotyczące zagadnienia powstania Uniwersytetu Krakowskiego w 1364 r. i erygowania wydziału teologicznego w 1397 r. Poczynione obserwacje pozwalają w nowy sposób spojrzeć na zagadnienie stosunku dominikanów do powstania wydziału teologicznego na Uniwersytecie Krakowskim. W latach 60. XIV w. bracia mogli rzeczywiście wspierać projekt króla Kazimierza Wielkiego trójwydziałowego uniwersytetu, zaplanowanego na model boloński. Zapewne ze spokojem przyjęli oni decyzję papieża Urbana V z 1364 r. o erygowaniu uczelni, która nie posiadała wydziału teologicznego. Pozycja dominikańskiej szkoły w Krakowie nie była więc zagrożona i bracia w kolejnych dziesięcioleciach kontynuowali rozwój miejscowego ośrodka oraz struktury szkolnictwa w całej prowincji zakonnej. Jednak na początku 90. lat XIV w. plany odnowienia Uniwersytetu Krakowskiego wraz z erygowaniem wydziału teologicznego musiały zaniepokoić krakowskich dominikanów. Zgodnie bowiem ze specjalnym przywilejem papieża Aleksandra IV ogłoszonym w bulli Exultante spiritu z 28 marca 1257 r. dopóki zakonna szkoła była jedynym tego rodzaju studium teologii w mieście, dominikański wykładowca mógł się obyć bez przechodzenia procedury zdobywania stopni uniwersyteckich. Otwarcie zaś wydziału teologicznego oznaczało nie tyle nawet reformę, ile rewolucję w dominikańskiego studium, w tym konieczność wypracowania nowej polityki kadrowej. 11 stycznia 1397 r. papież Bonifacy IX podjął historyczną decyzję o erygowaniu wydziału teologicznego w Krakowie. Pojawienie się nowego wydziału teologicznego musiało poruszyć tutejsze grono dominikańskich profesorów i – jak można przypuszczać – faktu tego nie przyjęli, „radując się w duchuˮ (exultante spiritu). Od tego momentu wszyscy miejscowi regensi dominikańscy musieli się legitymować posiadaniem odpowiednich stopni akademickich. 
In this article, the author proposes two hypotheses and a new source on the establishment of the University of Krakow in 1364 and the foundation of the theological faculty in 1397. The text opens up a new way of looking at the question of the Dominicans’ attitude to the creation of the theological faculty at the University of Krakow. In the 1460s, the friars may indeed have backed King Casimir the Great’s project of a three-faculty university, which was based the Bologna model. They probably calmly accepted Pope Urban V’s 1364 decision to found a university that did not have a theological faculty. The position of the Dominican school in Krakow was therefore not threatened, and the friars continued to develop the local center and the educational structure of the entire monastic province in the following decades. However, in the early 1490s, plans to restore the University of Krakow with a theological faculty must have worried Krakow’s Dominicans. According to the special privilege by Pope Alexander IV which was announced in the Exultante spiritu bull of March 28, 1257, as long as the monastic school was the only theological college of its kind in the city, a Dominican lecturer did not have to go through the procedure of obtaining university degrees. The opening of the theological faculty, on the other hand, marked not so much even a reform as a revolution in Dominican college, which included the need to develop a new personnel policy. On January 11, 1397, Pope Boniface IX made the historic decision to open a theological faculty in Krakow. The emergence of the new theological faculty must have unsettled the local group of Dominican professors, and – as one might assume – they did not accept the fact exultante spiritu. From then on, all local Dominican regens were required to hold appropriate academic degrees.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/1; 43-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przybycie św. Jacka Odrowąża do Krakowa w 1222 roku w świetle nowo odkrytego źródła
The arrival of St. Jacek Odrowąż to Cracow in 1222 in the light of a newly discovered source
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763480.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dominikanie
św. Jacek Odrowąż
klasztor Świętej Trójcy w Krakowie
Jan Długosz
Dominicans
St. Jacek Odrowąż
Monastery of the Holy Trinity in Cracow
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia daty i okoliczności przybycia św. Jacka Odrowąża do Krakowa. Dzięki odnalezienie w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu średniowiecznego rękopisu, można ostatecznie przeciąć spekulacje na temat czasu pojawienia się Jacka w Krakowie. Niewątpliwie został on posłany do Polski nie przez św. Dominika, ale przez drugiego generała Zakonu, bł. Jordana z Saksonii, a przybył do Krakowa w drugiej połowie 1222 r.
The paper deals with the problem of the time and circumstance of St. Jacek Odrowąż’s arrival in Cracow. Thanks to the medieval manuscript discovered in the Russian National Library in St. Petersburg, the speculations about the time of Jacek’s appearance in Cracow can finally be brought to an end. Without any doubt he was sent to Poland not by St. Dominic, but by the second general of the Order, Blessed Jordan of Saxony, and came to Cracow in the second half of 1222.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 88; 55-76
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remont betonów części podwodnej stopnia wodnego
Repair of Concretes of the Underwater Part of the Stage
Autorzy:
Gałuszka, Agnieszka
Brachaczek, Wacław
Lipiński, Tomasz
Nowacki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/28328164.pdf
Data publikacji:
2023-12-14
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
beton
budownictwo
hydrotechnika
podwodny
remont
stopień wodny
concrete
construction
hydraulic engineering
underwater
repair
stage
Opis:
W rozdziale scharakteryzowano budowle hydrotechniczne oraz omówiono czynniki stwarzające zagrożenie dla ich bezpieczeństwa, metodykę i ogólny zakres działań diagnostycznych niezbędnych dla opracowania oceny stanu technicznego i przykładowe działania naprawcze. Przedstawiono badania oraz rozwiązania technologiczne naprawy powierzchni betonowej, przeprowadzonej w części podwodnej budowli hydrotechnicznej bez konieczności wyłączania obiektu z eksploatacji. Opisano specyfikę, zasadność doboru technologii oraz korzystne właściwości samozagęszczalnego betonu układanego pod wodą, na przykładzie realizacji prac budowlanych na jednym ze stopni wodnych w południowej Polsce.
The chapter characterizes hydrotechnical structures and discusses the factors posing a threat to their safety, the methodology and the general scope of diagnostic activities necessary to develop an assessment of the technical condition and exemplary corrective actions. Research and technological solutions for the re- pair of the concrete surface, carried out in the underwater part of the hydrotechnical structure without the need to shut down the facility, were presented. The specificity, the validity of the selection of technology and the beneficial properties of self-com- pacting concrete laid under water are described, on the example of construction works on one of the stages in southern Poland.
Źródło:
Potencjał innowacyjny w inżynierii materiałowej i zarządzaniu produkcją; 81-89
9788371939457
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fragment „zaginionej kroniki dominikańskiej” w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052793.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Medieval Dominicans
Dominican chronicle
Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis
St Hyacinth of Poland
Jan Długosz
dominikanie
kronika dominikańska
św. Jacek Odrowąż
Opis:
Przedmiotem artykułu jest prezentacja odnalezionego w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu nowego źródła do najstarszych dziejów polskich dominikanów. Powstało ono zapewne w pierwszej połowie XIII w. Zawiera wiele nowych informacji, m.in. ostatecznie przecina spekulacje na temat czasu przybycia św. Jacka do Krakowa, który niewątpliwie został posłany do Polski w 1222 r. Odnaleziony tekst jest najprawdopodobniej fragmentem tzw. zaginionej kroniki dominikańskiej.
The article presents a new source found in the National Library of Russia in Saint Petersburg. This is the oldest source for the history of the Polish Dominicans. It was probably produced in the first half of the thirteenth century. It contains some new information, among others it finally puts an end to speculation about the time of St Hyacinth arrival in Cracow, who was undoubtedly sent to Poland in 1222. The found text is most probably a fragment of the so-called ‘lost Dominican chronicle’.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2021, 59; 11-24
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mater Polonia. Z badań nad oficjum brewiarzowym ku czci św. Stanisława ze Szczepanowa Dies adest celebris autorstwa Wincentego dominikanina
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608121.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
St. Stanislaus of Szczepanów
St. Dominic of Caleruega
Dominicans
Dominican Vincent of Kielcza (Kielce)
liturgy
breviary officium
św. Stanisław ze Szczepanowa
św. Dominik z Caleruegi
dominikanie
dominikanin Wincenty z Kielczy (Kielc)
liturgia
oficjum brewiarzowe
Opis:
The paper is concerned with the history of creating the breviary officium in hon-our of St. Stanislaus of Szczepanów Dies adest celebris, authored by Vincent the Dominican (mid-13th c.). The source analysis focuses on some parts of the officium, including the hymn Gaude mater Polonia. The author argues that the officium together with the hymn was writ-ten in the milieu of Polish Dominicans and should be interpreted in the context of thirteenth century philosophical and theological debates.
Artykuł dotyczy dziejów powstania oficjum brewiarzowego ku czci św. Sta-nisława ze Szczepanowa Dies adest celebris autorstwa dominikanina Wincentego (połowa XIII w.). Analizie źródłoznawczej zostały poddane niektóre części oficjum, w tym również hymn Gaude mater Polonia. Autor dowodzi, że oficjum wraz z hymnem powstało w środowi-sku polskich dominikanów i należy je interpretować w kontekście trzynastowiecznych debat filozoficzno-teologicznych.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2019, 85
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wpływu profilaktyki steroidowej na parametry prenatalne i postnatalne płodów z wewnątrzmacicznym ograniczeniem wzrastania
Influence of steroid prophylaxis on prenatal and postnatal parameters in fetuses with intrauterine growth restriction
Autorzy:
Grzegórzko, Maksymilian
Gibała, Piotr
Gębicka, Kinga
Bujacz, Ewa
Gałuszka, Michalina
Kozubal, Tomasz
Mackiewicz, Mirosława
Surmiak, Piotr
Baumert, Małgorzata
Witek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035768.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
profilaktyka
wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrastania płodu
glikokortykosterydy
prophylaxis
intrauterine growth restriction
glicosteroids
Opis:
INTRODUCTION: The administration of steroids during pregnancy up to 34 weeks accelerates the development of fetal lungs and stimulates surfactant production, therefore, it protects premature neonates against infant respiratory distress syndrome. It has been proven that the administration of steroids causes a temporary decrease in the fetal heart rate in fetuses appropriate for gestational age (AGA). How long does the temporary decrease in fetal heart rate (FHR) after steroid administration persist in intrauterine growth restriction fetuses (IUGR)? MATERIAL AND METHODS: The study was conducted on 152 patients from the Clinic of Obstetrics and Gyneacology MUS in Katowice in 2013–2016, divided into two groups: AGA - 109 cases and IUGR – 43 cases. Steroid prophylaxis – betamethasone or dexamethasone was given in both groups. CTG and Monako records at admission and 24 and 48 hours after steroid administration were analysed with assessment of: FHR baseline, bradycardia episodes as well as LTV and STV parameters. All the results were analysed in the Statistica 12PL program. RESULTS: Bradycardia after steroids occurred more frequently in AGA than in IUGR. After the first dose of steroids significantly lower bradycardia was noticed in the AGA group than IUGR (p = 0.0001). The FHR decrease after the first dose of steroids was bigger in the AGA group than in the IUGR group (p = 0.0001). The average STV value after the second dose of steroids was significantly lower in group the AGA group than in the IUGR group (p = 0.006). Oxygen partial pressure was higher in the IUGR group (p = 0.001). CONCLUSIONS: In the light of the results, it seems that fetuses with intrauterine growth restriction exhibit better tolerance to steroid administration in the form of a less frequent occurrence of bradycardia, higher STV values and smaller fluctuations in FHR.
WSTĘP: Podawanie steroidów w ciąży do 34 hbd przyspiesza rozwój dojrzałości płuc płodu i stymuluje wydzielanie surfaktantu, przez co zapobiega występowaniu zespołu zaburzeń oddychania. Udowodniono, że podawanie steroidów prenatalnie powoduje czasowe obniżenie akcji serca płodu o adekwatnej masie ciała (AGA). W pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: jak długo utrzymuje się czasowe obniżenie akcji serca płodu (fetal heart rate – FHR) po podaniu steroidów u płodów z wewnątrzmacicznym ograniczeniem wzrastania? MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono z udziałem 152 pacjentek Kliniki Ginekologii i Położnictwa SUM w Katowicach, hospitalizowanych w latach 2013–2016, podzielonych na dwie grupy: AGA – 109 przypadków, IUGR – 43 przypadki. W obu grupach została włączona profilaktyka steroidowa – betametazon lub deksametazon. Przeanalizowano zapisy KTG oraz MONAKO wykonane przy przyjęciu pacjentki oraz 24 i 48 godzin po podaniu steroidów, oceniając linię podstawową, epizody bradykardii oraz parametry zmienności LTV i STV. Wyniki opracowano w programie Statistica 12PL. WYNIKI: Bradykardia posteroidowa występowała częściej w grupie AGA niż w grupie IUGR. Po podaniu pierwszej dawki steroidów zauważono istotnie niższą wartość FHR w czasie trwania epizodów bradykardii w grupie AGA niż w grupie IUGR (p = 0,0001). Obniżenie FHR bez bradykardii było znamiennie większe w grupie AGA niż w grupie IUGR (p = 0,0001). Średnia wartość STV po podaniu drugiej dawki steroidów była znamiennie niższa w grupie AGA niż w grupie IUGR (p = 0,006). Ciśnienie parcjalne tlenu było wyższe w grupie IUGR (p = 0,001). WNIOSKI: W świetle powyższych wyników wydaje się, że płody z IUGR wykazują lepszą tolerancję podawanych steroidów manifestującą się rzadszym występowaniem bradykardii i wyższymi wartościami STV oraz mniejszymi wahaniami wartości FHR.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 6-11
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Donos na dominikanina. Studium historyczne i edycja tekstu listu denuncjacyjnego Stanisława ze Skarbimierza i akt sprawy brata Mikołaja z Brześcia z około 1421 roku
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608158.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Stanisław ze Skarbimierza
dominikanie
prowincjał Mikołaj z Brześcia
Wojciech Jastrzębiec
Uniwersytet Krakowski
husytyzm
wiklefizm
proces denuncjacyjny
kaznodziejstwo
inkwizycja
Stanisław of Skarbimierz
Dominicans
provincial Mikołaj of Brześć
Opis:
Artykuł dotyczy procesu denuncjacyjnego przeciwko byłemu prowincjałowi dominikanów krakowskich Mikołajowi z Brzezia z około 1421 r. Jego kazania oburzyły krakowskich duchownych, których prokuratorem stał się Stanisław ze Skarbimierza. Sprawa stanowi odbicie napięć związanych z poczuciem zagrożenia przez husytyzm.
The paper deals with the denunciatory proceedings against the former provincial of the Cracovian Dominicans, Mikołaj of Brzezie, in circa 1421. His sermons outraged the clergy of Cracow, whose procurator became Stanisław of Skarbimierz. The matter reflects the tensions connected with the feeling of the threat of Hussitism.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2017, 83
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje zdrowotne zastosowania technik wirtualnej rzeczywistości w edukacji
Autorzy:
Gałuszka, Anita
Bereska, Damian
Grzejszczak, Tomasz
Gałuszka, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485774.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
imulator,
virtual reality,
psychophysical disorders
Opis:
The use and application of virtual reality techniques has become a standard in both everyday life (entertainment and utility), in training and research. Increasing use of virtual reality, on the one hand, allows specific skills to be practiced, especially in areas with high risk of health impairment or even loss of life (eg. vehicle, machine, or surgeon training), in areas with a difficult access (eg. astronautics) or very expensive ones. On the other hand, observations and research reports indicate the presence of threats in selected spheres of trainees’ life such as interpersonal, cognitive or somatic ones. The aim of the article is to: 1) make and synthesize data showing negative consequences of using virtual techniques for the health of trainees based on the literature, and 2) present the research proposals on the effects of real and virtual world interaction in the human-human-machine sequences on psychophysical and psychosocial functioning using three groups of tools (SSQ - Simulator Sickness Questionnaire, psychological testing battery and eye-tracking).
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2017, 3(26); 235-245
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikołaja Duthorowa error condemnatus ab Ecclesia. Dominikanie polscy wobec herezji i nowych nurtów pobożności w pierwszej połowie XIV w.
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602444.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Opis:
Mikołaj Duthorow and his error condemnatus ab Ecclesia. Polish Dominicans, Heresy, and New Piety Currents in the First Half of the Fourteenth CenturyThe purpose of this study is to analyse a fragment of the documents of a provincial chapter of the Polish Domicans from 1338, containing a poenitentia imposed on the Polish Dominican Mikołaj Duthorow and an ordinatio addressed to local representatives of the Inquisition. Mikołaj Duthorow was probably a member of the Dominican monastery in Gryfia (German: Greifswald), where as a preacher he voiced views regarded by his co-brethren as error condemnatus ab Ecclesia. A theological-historical analysis enabled Tomasz Gałuszka to show that the doctrine proclaimed by Mikołaj contains distinct references to the thoughts and activity of two German Dominicans: Master Eckhart of Hochheim and Heinrich Seuse. The case of Mikołaj Duthorow inclined the Polish chapter (1338) to take a closer look at the orthodoxy of the remaining members of the province. It thus transferred to papal inquisitors the right to trace and try those brethren whose lifestyle, religious practices, and views were evidently at odds with universally accepted monastic customs. The provincial chapter from 1338 addressed its edict to papal inquisitors, probably: Mikołaj, Jan Schwenkenfeld and Stanisław of Cracow. The process of entrusting them with potestas libera incarcerandi and inclusion into the Dominican penitentiary system was an important stage in the history of the papal Inquisition in Poland. From that time, the range of the activity of local inquisitors was almost un limited – they could deal not only with heretics sensu stricto but also with errantes within the province. The case of Mikołaj Duthorow comprises original evidence of the reaction of Polish Dominicans to new devotion currents appearing in the first half of the fourteenth century and accentuating mystical experiences, individualism, and emotional life.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2014, 121, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podział dominikańskich okręgów klasztornych na Kujawach w połowie XIV wieku. Studium dokumentu prowincjała Ludolfa z 1517 roku
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949337.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Opis:
Wichtigstes Thema des vorliegenden Beitrags stellt die Frage nach der Einteilung der dominikanischen Terminierbezirke in Kujawien während des 14. Jahrhunderts dar. Die Quellengrundlage hierfür bildet ein im Staatsarchiv Thorn aufbewahrtes Vidimus vom 30. September 1517, das von Ludolf, Provinzial der polnischen Dominikanerprovinz, ausgestellt wurde. Darin bestätigte er die Echtheit eines vom Ordensgeneral Thomas de Firmo (1401–1414) angefertigten Transsumpts. Der Verfasser wies nach, daß es sich bei dem Transsumpt um eine Fälschung handelt, die höchstwahrscheinlich vor 1469 vor dem Hintergrund der Streitigkeiten der Thorner Dominikaner mit den Franziskanern und den Karmeliten um das Bettelrecht auf dem Gebiet um Jungleslau (Inowrocław) entstand. Das gefälschte Transsumpt enthält allerdings eine echte Urkunde aus dem 14. Jahrhundert, die vom Provinzial Stanislaus zusammen mit dem Generalvikar der polnischen Provinz, dem Magdeburger Lektor Dietrich, und sechs anderen Prioren ausgestellt worden war. Die Urkunde weist ein Tagesdatum auf (6. Dezember) und wurde wohl in den Jahren 1352–1354 ausgestellt. Sie enthält ein Urteil im Streit um die Einteilung Kujawiens in Termineien, um die sich die Konvente in Thorn (Toruń) und in Brest (Brześć Kujawski) stritten. Aufgrund des Schiedsspruchs der Provinzleitung bekam der Thorner Konvent das Bettelrecht auf dem Gebiet des Dekanats Jungleslau zugesprochen, das das Gegend von Jungleslau und Gniewkowo umfaßte; die Brester Dominikaner sollten hingegen die Seelsorge auf dem Gebiet von Brest betreiben. Im Rahmen der Untersuchung ließen sich einige Informationen zur Reihenfolge der mittelalterlichen Dominikanerprovinziale verifi zieren und berichtigen. So übernahm der im Urteil erwähnte Provinzial Stanislaus dieses Amt höchstwahrscheinlich in den Jahren 1352-1354 und verwaltete es bis 1355. Beim heutigen Kenntnisstand läßt sich nicht mit Sicherheit sagen, wer dieses Amt in den Jahren 1344-1352 innehatte. Der Name Johannes Struś in der offi ziellen Liste der polnischen Provinziale erwies sich als eine falsche Lesart des Namens Johannes Arnsberg. Es konnte nachgewiesen werden, daß Johannes Arnsberg der unmittelbare Nachfolger von Andreas Rusiniec (1396-1401/1402) war und wohl bereits 1402 an die Spitze der Provinz gelangte. 
The main subject of the paper is the question of the division of Dominican collecting disctricts in Kuiavia in the 14th century. The source basis is the vidimus dated 30 September 1517, issued by Ludolf, the provincial superior of the Polish Dominican province. Ludolf confirmed the authenticity of the transumpt prepared by Thomas de Firmo, the general of the order (1401-1414). The author proves that the transumpt is a forgery, most probably produced before 1469. Nevertheless, the fake transumpt contains an authentic 14th century document issued by provincial superior Stanisław together with vicar general for the Polish province, the Magdeburg lector Theodoric and six priors. The document probably dates from 1352-1354 and is the decree concerning the boundaries of collecting districts in Kuiavia. The sides were the Dominican convents in Torun and Brześć Kujawski. By the decision of the province, the Toruń convent received the right of collecting in the deanery of Inowrocław, covering the territories of the Duchy of Gniewkowo and starostwo of Inowrocław, while the Dominicans of Brześć were allowed to conduct their activities on the area of that part of Kuiavia.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2014, 80
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium generalne dominikanów polskich w XIV wieku?
A general study of Polish Dominicans in the 14th century?
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560580.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
studium generalne dominikanów
szkolnictwo zakonne
Polska Prowincja Dominikanów w XIV wieku
Kościół w XIV wieku
kapituły generalne dominikanów
general study of Dominicans
Dominican education
Polish Dominican province in the 13th c.
Krakow Church in the 14th c.
general charter of Dominicans
Opis:
Głównym tematem artykułu jest geneza studium generalnego dominikanów polskich. W wyniku wieloletnich i skomplikowanych badań prowadzonych przez Krzysztofa Kaczmarka i Macieja Zdanka udało się ustalić, że pierwsze źródłowe dowody potwierdzające funkcjonowanie krakowskiego studium generale pochodzą z lat 1404/1405–1410. Jednak przytoczone daty stanowią jedynie terminus ante quem powstania tego ośrodka kształcenia. Autor skupił się na pewnym wydarzeniu z lat 1304–1316, które w literaturze przedmiotu nazywane jest zazwyczaj „nieudaną próbą utworzenia studium generalnego w Krakowie”. Ponowna analiza dominikańskich akt kapituł generalnych, sytuacji wewnętrznej zakonu w pierwszej połowie XIV wieku oraz dziejów polskiej prowincji dominikanów pozwoliły zaproponować lub raczej powtórnie wprowadzić do dyskusji naukowej zarzuconą dawną hipotezę: prawdopodobnie studium generalne polskich dominikanów powstało już w XIV wieku, być może niedługo po ogłoszeniu w 1304 roku zmian w rozdziale De studentibus.
he main topic of the article is the founding of a general study of the Polish Dominicans. The lengthy and complex research conducted by Krzysztof Kaczmarek and Maciej Zdanek established that the first source-based evidence confirming the activity of Krakow’s studium generale comes from 1404/1405–1410. However, the above dates are just terminus ante quemof the origins of this educational centre. The author focused on an event from 1304–1316, which professional literature on the subject tends to describe as ‘an unsuccesful attempt to create a general study in Krakow.’ A new analysis of the Dominican chapter house documents, the internal dynamic of the order in the early 14th century, as well as the history of the Polish Dominican province, allowed to put forth or re-introduce a previously-abandoned hypothesis into the academic discussion; the hypothesis suggests that, most likely, the general study of the Polish Dominicans was founded in the 14th century already, perhaps soon after the 1304 announcement of changes in the chapter De studentibus.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 35-63
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowscy pobożni laicy czy begardzcy heretycy? Z badań nad czternastowiecznym Tractatus contra beghardos Henryka Harrera
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560479.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Cracow’s pious laymen
beghards
Tractatus contra beghardos
Henryk Harrer
Krakowscy pobożni laicy
begardzi
Opis:
Tractatus contra beghardos written by a Chech Dominican Henryk Harrer is a masterpiece of exceptional value for both historians of the medieval heterodox movements as well as for scholars interested in the history of theology and law in the 14th century. The treaty was commissioned by Cracow Dominicans in the years 1328 to 1334. Commissioning the treaty to Henryk Harrer, a stranger expert from the Prague monastery of St. Clemens was dictated by a series of controversies among Cracow clergy around the judgement of conduct of a certain group of people whose religious practices and a way of life stood out from the rest of the congregation. Undertaking the task of writing the treaty Henryk Harrer based his work around three charges pressed against the suspected of heresy: breaking off the Church and establishing an illegal organization (singularitas vite); corrupted attitude towards recognized religious practices (contemptibilitas sacramenti eucharistiae); numerous flaws and perverse disposition (pertinax voluntas). Not only did Harrer decide to comment on all aspects of life of central figures of Contra beghardos but he also honestly mentioned all arguments he was not able to undermine. Despite these objective difficulties, the Czech Dominican was certain that the expertise he came up with was sufficient to link the lay movement with the sect of Beghard Heretics.The author of this study proved that, contrary to Harrer’s keen intention, his Tractatus contra beghardos does not unambiguously show heresy in the Cracow diocese. What is more, the reader, instead of indictment against the conduct of a group of laymen paradoxically received a confirmation of their innocence and orthodoxy. In the light of analysis of the text Contra beghardos, the claim that Beghard Heretics from Harrer’s work turn out to be pious layman, living in communion with the Church, seems to be fully substantiated. Of course their way of life and the practice of asceticism made them stand out from the other members of the congregation but were completely in line with the Church legislation. In this context, Harrer’s work is an original testimony of numerous misunderstandings about the Beghard movement and stormy times of forming a new kind of piety among lay members of Church.
Tractatus contra beghardos written by a Chech Dominican Henryk Harrer is a masterpiece of exceptional value for both historians of the medieval heterodox movements as well as for scholars interested in the history of theology and law in the 14th century. The treaty was commissioned by Cracow Dominicans in the years 1328 to 1334. Commissioning the treaty to Henryk Harrer, a stranger expert from the Prague monastery of St. Clemens was dictated by a series of controversies among Cracow clergy around the judgement of conduct of a certain group of people whose religious practices and a way of life stood out from the rest of the congregation. Undertaking the task of writing the treaty Henryk Harrer based his work around three charges pressed against the suspected of heresy: breaking off the Church and establishing an illegal organization (singularitas vite); corrupted attitude towards recognized religious practices (contemptibilitas sacramenti eucharistiae); numerous flaws and perverse disposition (pertinax voluntas). Not only did Harrer decide to comment on all aspects of life of central figures of Contra beghardos but he also honestly mentioned all arguments he was not able to undermine. Despite these objective difficulties, the Czech Dominican was certain that the expertise he came up with was sufficient to link the lay movement with the sect of Beghard Heretics.The author of this study proved that, contrary to Harrer’s keen intention, his Tractatus contra beghardos does not unambiguously show heresy in the Cracow diocese. What is more, the reader, instead of indictment against the conduct of a group of laymen paradoxically received a confirmation of their innocence and orthodoxy. In the light of analysis of the text Contra beghardos, the claim that Beghard Heretics from Harrer’s work turn out to be pious layman, living in communion with the Church, seems to be fully substantiated. Of course their way of life and the practice of asceticism made them stand out from the other members of the congregation but were completely in line with the Church legislation. In this context, Harrer’s work is an original testimony of numerous misunderstandings about the Beghard movement and stormy times of forming a new kind of piety among lay members of Church.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2012, 18
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies