Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Górka, H." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Late Caradoc and early Ludlow Radiolaria from Baltic erratic boulders
    Autorzy:
    Gorka, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20279.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    karadok
    sylur
    Baltyk
    ordowik
    skamienialosci
    ludlow
    glazy narzutowe
    wapien baltycki
    szkielet
    paleontologia
    Radiolaria
    mikroorganizmy kopalne
    Opis:
    Glacial erratic boulders of the Ostseekalk type, late Caradoc in age, contain spumellarian radiolarians with their skeleton substituted by iron minerals secondarily oxidized to goethite. Species of both the Inaniguttidae, characterized by the presence of a small spherical central shell, and Entactiniidae, with a transverse central bar, have been identified. A similar radiolarian assemblage, but with original siliceous skeletons preserved, has been identified in a graptolitic lirnestone boulder, early Ludlow in age.
    Opracowano Radiolaria (Polycystina) z ordowickich i sylurskich głazów narzutowych regionu bałtyckiego. Ordowickie głazy narzutowe, to tak zwany "wapień bałtycki", którego wiek określa się na późny karadok. Zawarte w nich szkielety Radiolaria są zlimonityzowane lub spirytyzowane, co jest częstym zjawiskiem w przypadku tej grupy mikroorganizmów kopalnych. Przedstawiono historię badań nad skamieniałościami zawartymi w wapieniu bałtyckim ze szczególnym uwzględnieniem prac polskich autorów oraz nad Radiolariami z ordowickich i sylurskich osadów.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 169-179
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les microfossiles du Jurassique superieur de Magnuszew (Pologne)
    Mikroorganizmy z górnej jury Magnuszewa
    Mikroorganizmy iz verkhnejj jury Magnusheva (Polsha)
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20603.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    paleontology
    microorganism
    microfossil
    Jurassic
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1965, 10, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dinoflagellate cysts from Callovian of Lukow (Poland)
    Cechy Dinoflagellata z Keloweju Łukowa
    Chisty Dinoflagellata iz Kehlloveja Lukova (Polsha)
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22451.pdf
    Data publikacji:
    1970
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1970, 15, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les Radiolaires du Campanien inferieur de Cracovie (Pologne)
    Radiolaria z kampanu dolnego Krakowa
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22610.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Lower Campanian Radiolarians (Polycystina) from outcrops at Cracow (southern Poland) are very aboundant and very well preserved. Fifty species amongst spumellarians et nasselarians are described. One genus, Vistularia, and four species are new: Archaeospongoprunum cracoviense sp. n., Pseudoaulophacus polonicus sp. n., Pesudoaulophacus vistulae sp. n., and Vistularia magna gen. et sp. n.
    Materiał do pracy pochodzi z kredowo-białych buł marglistych znalezionych przez Panowa w 1938 roku w kamieniołomie miejskim w Podgórzu na terenie Krakowa. Jak podaje Liszka (1969: 218) Panow znalazł je w poziomie miocenu słodkowodnego leżącego na osadach jurajskich. Buły reprezentują prawdopodobnie dezintegrowane „in situ” i przemieszczone do lokalnych obniżeń fragmenty pokryw zwietrzelinowych rozwiniętych na marglach kredowych w oligocenie i w miocenie przed transgresją badeńską. Podczas procesów pedogenicznych mogło następować rozpuszczenie CaCO₃ i wzbogacenie zwietrzeliny w materiał krzemionkowy oraz przemieszanie z niżej leżącym materiałem wapiennym. Proces ten pozwoliłby na wytłumaczenie koegzystencji mikroorganizmów krzemionkowych, to jest licznych i bardzo dobrze zachowanych szkieletów Radiolaria, spikul gąbek oraz otwornic o szkieletach wapiennych jak również węglanowego matrix. Liszka wyizolował z tych buł liczne małżoraczki, małe ramienionogi, szczątki szkarłupni (jeżowce, rozgwiazdy i wężowidła) oraz otwornice aglutynujące i wapienne należące do 92 gatunków. Autor ten określił wiek buł na santon- kampan, przytaczając gatunki otwornic należące do santonu, kampanu i mastrychtu. Być może materiał ten był przemieszany lub źle oznaczony. Na podstawie własnych oznaczeń otwornic oraz promienie, które są przedmiotem niniejszego opracowania, wiek omawianych buł autorka ustaliła na dolny kampan. Wśród Radiolaria (Polycystina), dominują Spumellaria (35 gatunków), podczas gdy Nassellaria reprezentowane są przez 15 gatunków (pls. 9—14). Opisano 1 nowy rodzaj Vistularia oraz 4 nowe gatunki. Są to: Archaeospongoprunum cracoviense sp. n., Pseudoaulophacus polonicus sp. n., Pseudoaulophacus vistulae sp. n. oraz Vistularia magna gen n., sp. n.
    Les Radiolaires (Polycystina) du Campanien inférieur (Crétacé) affleurant à Cracovie (Pologne méridionale) sont très abondants et très bien conservés. Cinquante espèces, parmi les Spumellaires et les Nassellaires, sont décrites. Un genre et quatre espèces sont nouveaux: Vistularia gen. n., Archaeospongoprunum cracoviense sp. n., Pseudoaulophacus polonicus sp. n., Pseudoaulophacus vistulae sp. n., et Vistularia magna gen. et sp. n.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1989, 34, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides et microfossiles incertae sedis du Cretace superieur de Pologne
    Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides i mikroorganizmy incertae sedis z górnej kredy Polski
    Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides i mikroorganizmy incertae sedis iz verkhnego mela Polshi
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22665.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Coccolithophorides
    Dinoflagelles
    Hystrichosphaerides
    paleontology
    Cretaceous
    Upper Cretaceous
    microorganism
    fossil
    Polska
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kystes de Dinoflagelles, Acritarches et Algues des silex du Campanien supérieur de Mielnik sur le Bug (Pologne)
    Cysty Dinoplagellata, Acritarcha i algi z krzemieni górnego kampanu Mielnika nad Bugiem (Polska)
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20959.pdf
    Data publikacji:
    1982
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Étude de kystes de Dinoflagellés (9 genres, 12 espèces ou sous-espèces), d’Acritarches (1 genre, 1 espèce) et d’Algues appartenant aux Chlorophyceae (2 genres, 2 espèces) conservés dans les silex du Campanien supérieur de Mielnik sur le Bug.
    Opracowano mikroplankton pochodzący z krzemieni górnego kampanu Mielnika n/Bugiem. Są to liczne i dobrze zachowane Dinoflagellata (9 rodzajów —12 gatunków lub podgatunków), Acritarcha (1 rodzaj — 1 gatunek) oraz algi należące do Chlorophyceae (2 rodzaje — 2 gatunki). Okazy wtórnie skrzemionkowane, obserwowane są w drobnych odłupkach krzemieni. Studiowany zespól mikroflorystyczny reprezentuje w większości gatunki kosmopolityczne o szerokim rozprzestrzenieniu geograficznym, charakterystyczne dla osadów górno-kredowych.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Coccolithophoridae z górnego mastrychtu Polski środkowej
    Les Coccolithophorides du maestrichtien superieur de Pologne
    Coccolithophoridae iz verkhnego mastrikhta central'nojj Pol'shi
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21013.pdf
    Data publikacji:
    1957
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Opisano 66 gatunków kokkolitów z górneg o mastrychtu Polski środkowej, w tym 60 nowych. Na 11 rodzajów występujących w zbadanych próbkach, ustalono 2 nowe : Dictyolithus n. gen. i Nephrolithus n. gen. Podano również metodykę pracy.
    L'auteur a etudie les coccolithes extraits de certaines roches appartenant au Maestricbtien superieur. Les prelevements ont etc faits dans la partie moyenne de la vallee de la Vistule, ou la stratigraphie du Maestrichtien a ete etudiee d'une facon detaillee par le Professeur W. Pożaryski (1938) et ou certaines couches consistent en sediments calcaro-marneux, peliteux, tres riches en coccolithes. Les echanttllons etudies provenaient de 3 localites suivantes: l ) Męćmierz .-Caleaires marneux appartenant au niveau local "w" de Pożaryski. caracterise par Belemnitella lanceolata, Inoceramus tegulatus et Discoscaphites constrictus vulgaris; 2) Kazimierz sur la Vistule. - Marnes tendres affleurant au sommet de la grande carriere. Niveau "x" de Pożaryski, succedant au niveau precedent et renfermant, en outre de fossiles de ce dernier niveau, Belemnitella mucronata et Baculites sp.; 3) Góra Puławska. - Calcaire tendre, blanchatre, extrait de 73,5 m de profondeur d'un forage execute en 1949 par l'lnstitut Geologique. Il y s'agit du niveau 'y" de Pożaryski, representant le sommet du Maestriehtien . En outre de coccolithes, ce calcaire rentermait de nombreux Hystrichosphaerides, parmi lesquels l'auteur a pu determiner les especes suivantes : Hystrichosphaera furcata (Ehrenberg). Hystrichosphaeridium salpingophorum Defl. et Micrhystridrum inconspicuum Defl. Pour faire des preparations de coccolithes, les echantillons etaient broyes et bouillis dans l'eau pendant environ 20 minutes ou ils se delitaient assez facilement. On les passait ensuite par un tamis a mailes de 0,075 mm. Apres la decantation , la fraction la plus fine etait dessechee et l'on en a fait des preparations dans la glycerine ainsi que dans le baume de Canada. L'examen a ete fait au microscope Lumipan de Zeiss, en appliquant en general un grossissement de 1350 fois. Pour obtenir l'image le plus convenable d'un coccolithe, on changeait l'obliquite de l'eclairage en manipulant le miroir. L'utilisation du microscope a contraste de phase a grandement aide l'etude. La structure fine des discoasters a pu etre mise en evidence en lumiere polarisee. L'application de l' acide acetique tres dilue, qu'a preconise E. Kamptner (1955, p. 11), a permis d'accentuer et faire plus nets certains details morphologtques. Les dessins ont ete faits a l'aide de l' appareil d'Abbe. La plupart d 'especes ici distinguees ont ete rencontrees dans les echantillons provenant de chacune des trois localites citees plus haut , bien qu'ils procedaient des niveaux stratigraphiques differents du Maestrichtien superieur. Il est a noter que sur 66 especes ici decrites, 6 seulement ont pu etre identifiees avec des formes deja connues, tandis que 60 especes representent des types specifiques nouveaux. Parmi ces especes nouvelles, certaines sont tellement particulieres qu'il a ete necessaire d 'etablir pour elles deux genres nouveaux: Dictyolithus n. gen. et Nephrolithus n. gen.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1957, 02, 2-3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le microplancton de lOrdovicien moyen de Strabla (Pologne)
    Mikroplankton z środkowego ordowiku wiercenia strabla (Polska)
    Autorzy:
    Gorka, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22358.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Le microplancton de l'âge ordovicien moyen provient du sondage de Strabla situé dans la dépression de Podlasie, dans la région occidentale de la Plate-forme orientale-européenne. Ce sont les Acritarches parmi lesquels on a décrit 3 nouveaux genres: Duplicisphaeridium n. gen., Palaiosphaeridium n. gen. et Strablosphaeridium n. gen. et 5 nouvelles espèces Baltisphaeridium pseudocalicispinum sp. n., B. vieslavi sp. n., Goniosphaeridium goerani sp. n., Palaiosphaeridium francinae n. gen. sp. n. Strablosphaeridium biparietalis n. gen. sp. n. et une nouvelle combinaison: Duplicisphaeridium spinigerum (Górka) n. comb. On a présenté la répartition géographique et stratigraphique des espèces étudiées et leur corrélation avec le domaine baltique.
    Opracowano mikroplankton z środkowego ordowiku wiercenia Strabla usytuowanego nad Narwią, 15 km na półn. zach. od Bielska Podlaskiego w depresji podlaskiej platformy wschodnio-europejskiej. W biotopie tym stwierdzono obecność 25 gatunków Acritarcha, wsród których 20 jest wspólnych dla obszaru bałtyckiego. Wskazywałoby to na połączenie basenu sedymentacyjnego tego regionu w środkowym ordowiku. Wyróżniono trzy nowe rodzaje: Duplicisphaeridium gen.n. Palaiosphaeridium gen.n., i Strablosphaeridium gen.n. oraz pięć nowych gatunkow: Baltisphaeridium pseudocalicispinae sp.n., B. vieslavi sp.n., Coniosphaeridium georani sp.n., Palaiosphaeridium francinae gen.n., sp.n. Strablosphaeridium biparietalis gen.n., sp.n. i 1 nową kombinację Duplicisphaeridium spinigerum (Górka). Ponadto przedstawiono rozprzestrzenienie geograficzne i stratygraficzne studiowanych gatunków oraz korelacje stratygraficzne z obszarem bałtyckim.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1980, 25, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Oxfordian Radiolaria from Zalas quarry, Kraków Upland, South Poland
    Wczesnooksfordzkie promienice z kamieniołomu w Zalasie, Wyżyna Krakowska, Polska południowa
    Autorzy:
    Górka, H.
    Bąk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191266.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    early Oxfordian
    radiolaria
    Kraków Upland
    biostratigraphy
    taxonomy
    palaeoecology
    Opis:
    This paper presents preliminary research on radiolarian faunas from the Upper Jurassic deposits of the Kraków Upland (South Poland) carried at Zalas quarry. The systematic description of twenty-five species of Radiolaria from the lower Oxfordian deposits has been presented herein. The species belong to the orders Nassellaria (16 species) and Spumellaria (9 species). In number of specimens, the assemblage is dominated by spumellarians. The radiolarians show features of Boreal faunas, influenced by Tethyan realm. The assemblage has been correlated with cordatum ammonitic subzone (early Oxfordian).
    W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań promienic (Radiolaria) z utworów górnej jury, prowadzonych na Wyżynie Krakowskiej w kamieniołomie w Zalasie. Przedstawiono opis systematyczny 25 gatunków promienic z dolnego oksfordu. Spośród opisanych form 16 reprezentuje rząd Nassellaria, a 9 należy do rzędu Spumellaria. Pod względem liczby okazów, w zespole przeważają przedstawiciele rzędu Spumellaria. Promienice reprezentują faunę borealną, która żyła w środowisku o znacznym wpływie morza tetydzkiego. Analizowany zespół promienic został skorelowany z podpoziomem amonitowym cordatum (wczesny oksford).
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 2; 165-179
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of thermal annealing on structure and oxidation of iron nanowires
    Autorzy:
    Krajewski, M.
    Brzózka, K.
    Górka, B.
    Lin, W.-S.
    Lin, H. -M.
    Szumiata, T
    Gawroński, M.
    Wasik, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/148838.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
    Tematy:
    amorphous iron and iron oxides
    iron nanowires
    Mössbauer spectroscopy
    Raman spectroscopy
    thermal annealing
    Opis:
    Raman spectroscopy as well as Mössbauer spectroscopy were applied in order to study the phase composition of iron nanowires and its changes, caused by annealing in a neutral atmosphere at several temperatures ranging from 200°C to 800°C. As-prepared nanowires were manufactured via a simple chemical reduction in an external magnetic fi eld. Both experimental techniques proved formation of the surface layer covered by crystalline iron oxides, with phase composition dependent on the annealing temperature (Ta). At higher Ta, hematite was the dominant phase in the nanowires.
    Źródło:
    Nukleonika; 2015, 60, 1; 87-91
    0029-5922
    1508-5791
    Pojawia się w:
    Nukleonika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies