Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gáper, Ján" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Host preferences of wood-decaying fungi of the genus Ganoderma in the urban areas of Slovakia
Autorzy:
Beck, Terézia
Gáper, Ján
Šebesta, Martin
Gáperová, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176831.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Ganoderma
polyporoid fungi
basidiomata
host tree
wood-decaying fungi
grzyby polyporowe
basidiomaty
drewno żywicielskie
grzyby rozkładające drewno
Opis:
Ganoderma (Basidiomycota, Polyporales) is a cosmopolitan genus with the greatest diversity in the tropics. It causes white rot of a wide range of woody plants all over the world. In Europe, 7 species of the genus Ganoderma grow: Ganoderma adspersum, G. applanatum, G. carnosum, G. lucidum, G. pfeifferi, G. resinaceum and G. valesiacum. All of them also occur in Slovakia. The aim of the present study was to identify the presence of Ganoderma species in the urban areas of Slovakia and to find out their host preferences and topology of the basidiocarps on the colonised trees. A total 263 findings of Ganoderma obtained by own field research and processing of records from herbarium items located in natural museums in Bratislava (Slovakia) and Prague (Czech Republic) were analysed to detect their ecological characteristics. The occurrence of all 7 Ganoderma species was  recorded in the urban areas of Slovakia. The most common species is G. adspersum (39% of all records) with the widest range of host woody plants (24 species). G. applanatum is second most widespread species in the urban areas of Slovakia growing mostly on a decomposing wood of unknown trees (31% of all findings) and also on beeches (9% of all findings). G. resinaceum is third most widespread in the urban areas and it grew mainly on Quercus. G. lucidum was most often found on unknown trees (65% of all findings) and also on oaks (16% of all findings). The rarest Ganoderma species are G. valesiacum (only 1 record on Larix sp.), G. pfeifferi (4 records, mainly on Fagus sylvatica) and G. carnosum (4% of all records, mainly on a decomposing wood of unknown trees).
Lakownica – Ganoderma P. Karst. (Basidiomycota, Polyporales) to kosmopolityczny rodzaj o największej różnorodności w tropikach. Lakownice powodują białe zgnilizny wielu różnych drzewostanów na całym świecie. W Europie, w tym także na Słowacji, występuje siedem gatunków lakownic: Ganoderma adspersum (l. europejska), G. applanatum (l. spłaszczona), G. carnosum (l. brązowoczarna), G. lucidum (l. zółtawa), G. pfeifferi (l. czerwonawa), G. resinaceum (l. jasnomiąższowa) oraz G. valesiacum (l. walezyjska). Celem niniejszych badań było zidentyfikowanie obecności poszczególnych gatunków lakownic w zurbanizowanym środowisku Słowacji oraz określenie ich preferencji żywicielskich, a także topologii bazydiokarpów na skolonizowanych drzewach. W badaniu wykorzystano 263 okazy lakownic zebranych w trakcie badań terenowych oraz oznaczonych rekordów, pochodzących ze zbiorów zielnikowych z muzeów przyrodniczych w Bratysławie (Słowacja) oraz w Pradze (Czechy). W zurbanizowanym środowisku Słowacji odnotowano występowanie wszystkich 7 gatunków lakownic. Najczęściej notowywanym gatunkiem jest G. adspersum (39% wszystkich rekordów), z najszerszym spektrum drzew żywicielskich (24 gatunki). G. applanatum jest drugą najbardziej rozpowszechnioną lakownicą w zurbanizowanycm środowisku na Słowacji. Rośnie głównie na rozkładającym się drewnie nieidentyfikowalnych gatunków drzew (31% wszystkich rekordów), a także na bukach (9% wszystkich rekordów). G. resinaceum jest trzecim najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem i rośnie głównie na dębach. Natomiast G. lucidum zazwyczaj występowała na nieidentyfikowalnym drewnie (65% wszystkich rekordów) oraz na dębach (16% wszystkich rekordów). Najrzadsze lakownice to: G. valesiacum (tylko jedno znalezisko na Larix sp.), G. pfeifferi (4 rekordy, głównie na Fagus sylvatica) oraz G. carnosum (4% wszystkich rekordów, zwłaszcza na nieidentyfikowalnym gatunkowo rozkładającym się drewnie).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2018, 3; 22-37
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological variability of Fomes fomentarius basidiomata based on literature data
Autorzy:
Gáperová, Svetlana
Gáper, Ján
Gašparcová, Terézia
Náplavová, Kateřina
Pristaš, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2182163.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
basidioma
cryptic species
morphological variability
Opis:
Currently two morphological species of the genus Fomes (Polyporaceae, Basidiomycota) are known: F. fomentarius (L.) Fr. and F. fasciatus (Sw.) Cooke. Both species are very important in the decomposition of wood and in the nutrient cycling in forest ecosystems. Moreover, F. fomentariusis also known as a source of medicinal and nutraceutical products. Recently the existence of three separate ITS lineages/sublineages among F. fomentarius strains has been clearly established - A1 (the strains isolated from North America), A2 (only from Europe) and B (from Europe and Asia). In this review the current knowledge of the morphological variability of F. fomentarius basidiomata has been summarized in respect of the reliable separation of its lineages/sublineages. Micro- and macrofeatures and geographic variability of the basidiomata have been described. Morphological traits of the F. fomentarius basidiomata can vary due to geographical distribution. These phenotypic differences can be based on the presence of several groups or interactions between the genotype and environment. However, no clear differences between basidiomata, useful for reliable separation of the lineages/sublineages, have been observed so far. A recent description in North American Fomes research articles is based on basidiomata of the A1 sublineage. It is most possible that the descriptions in European literature are based on basidiomata of two other lineages/sublineages and thus we cannot discriminate between them. In the future a detailed study of the macro- and microtraits - pileus and pore surface colors, basidioma size, depth of tube layer, and basidiospore size - is therefore proposed for reliable separation of the lineages/sublineages of F. fomentarius.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2016, 1; 42-51
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies