Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Florkowski, Antoni" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Czynniki kliniczne wpływające na zachowania samobójcze w wybranych zaburzeniach psychicznych
Clinical factors affecting suicidal behaviours in selected mental disorders
Autorzy:
Florkowski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943938.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
clinical factors
mental disorders
suicide
czynniki kliniczne
samobójstwo
zaburzenia psychiczne
Opis:
Suicidal behaviours associated with mental disorders have been the subject of investigation for many years. Suicide is a serious social and medical problem. The World Health Organization estimates that it is the third most common cause of death in people aged 15–44. Suicide is a complex process influenced by multiple factors, both interconnected and independent from one another. This paper discusses clinical factors that can occur in certain mental disorders, usually identified with suicidal behaviours. Mental disorders that cause a high suicidal risk include: depression, personality disorders, alcohol addiction and paranoid schizophrenia. The search for the factors conductive to suicidal decisions in patients with these disorders is highly significant. The studies and observations of patients at risk of suicide indicate certain common characteristic signs and behaviours, irrespective of the mental disorder. In light of the studies conducted, it is believed that the following factors have a significant influence on suicidal behaviours in patients with the above-mentioned mental disorders: history of suicide attempts, impulsiveness and aggression, persistent insomnia, chronic depression and sub-depression as well as psychotic symptoms (persecutory and/or depressive delusions, imperative hallucinations). The risk of suicide can be reduced considerably by skilful diagnostic management and appropriate assessment of clinical factors.
Zachowania samobójcze mające związek z występującymi zaburzeniami psychicznymi są od wielu lat przedmiotem badań naukowych. Samobójstwa stanowią poważny problem społeczny oraz medyczny. Światowa Organizacja Zdrowia ocenia, że w grupie wiekowej 15–44 lata jest to trzecia najczęstsza przyczyna zgonów. Samobójstwo to proces złożony, na który ma wpływ wiele czynników, zarówno powiązanych ze sobą, jak i niemających bezpośredniego związku. W pracy omówiono jedynie czynniki kliniczne, jakie mogą wystąpić w niektórych zaburzeniach psychicznych, najczęściej identyfikowanych z zachowaniami samobójczymi. Wśród zaburzeń psychicznych powodujących wysokie ryzyko suicydalne wymienia się depresję, zaburzenia osobowości, uzależnienie od alkoholu i schizofrenię paranoidalną. Poszukiwanie czynników sprzyjających decyzjom samobójczym u pacjentów z tymi schorzeniami jest niezwykle ważne. Badania i obserwacje osób zagrożonych samobójstwem wskazują na pewne powtarzające się u nich charakterystyczne objawy oraz zachowania, niezależnie od rozpoznawanego zaburzenia psychicznego. W świetle przeprowadzonych badań uważa się, że istotny wpływ na wystąpienie zachowań samobójczych u osób z wymienionymi zaburzeniami psychicznymi mają następujące czynniki: próby samobójcze w wywiadzie, impulsywność i agresja, uporczywa bezsenność, przewlekłe stany depresyjne i subdepresyjne, objawy psychotyczne (urojenia prześladowcze i/lub depresyjne, omamy imperatywne). Można znacznie ograniczyć ryzyko samobójstwa poprzez umiejętne postępowanie diagnostyczne oraz właściwą ocenę czynników klinicznych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 3; 137-140
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienie pośmiertne - kpt. dr n. med. Bartosz Gruszczyński (1973-2010)
In memory of Captain Bartosz Gruszczyński, MD, PhD (1973-2010)
Autorzy:
Florkowski, Antoni.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 2011, nr 1, s. 80
Data publikacji:
2011
Tematy:
Gruszczyński, Bartosz (1973-2010)
Wojskowa Akademia Medyczna im. Bolesława Szareckiego (Łódź)
Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych (Łódź)
Lekarze wojskowi
Biografia
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
100‑lecie wojskowego lecznictwa psychiatrycznego
100th anniversary of military psychiatric therapy
Autorzy:
Florkowski, Antoni.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 2020, nr 4, s. 237-247
Data publikacji:
2020
Tematy:
Medycyna wojskowa
Psychiatria wojskowa
Artykuł z czasopisma wojskowego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W artykule zaprezentowano historię i rozwój wojskowego lecznictwa psychiatrycznego w Polsce 1918-2018. Przedstawiono sylwetki najwybitniejszych psychiatrów wojskowych. Historię wojskowego lecznictwa psychiatrycznego w Polsce podzielono na 6 okresów, począwszy od okresu międzywojennego 1918-1939. Ostatni okres 2003-2018 powiązany jest z utworzeniem Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Tam rozpoczęto kształcenie podchorążych, stypendystów MON, na lekarzy wojskowych. Wśród szczególnie zasłużonych dla rozwoju polskiej psychiatrii wojskowej autor wymienia m.in. Jana Piltza, Jana Nelkena, Adolfa Malinowskiego, Zdzisława Rydzyńskiego, Antoniego Florkowskiego.
Bibliografia na stronie 247.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
The relationship of music preferences and the selected risk-taking and autodestructive behaviour among teenage girls subject to inpatient stay due to mental condition – pilot study
Związek preferencji muzycznych z wybranymi zachowaniami ryzykownymi i autodestrukcyjnymi wśród nastoletnich dziewcząt hospitalizowanych psychiatrycznie – badanie wstępne
Autorzy:
Krajewska, Katarzyna
Florkowski, Antoni
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941246.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescents
attempted suicide
mental disorders
music
risk-taking behaviour
Opis:
During adolescence, related to the crisis of identity, attempts to separate from the family and rebellion against the reality result in the youth to be particularly susceptible to the impact of peers. Identification with the group is most often based on common interests, one of which being music. The aim of the pilot study was to assess the relationship of autodestructive and  antisocial behaviour and  music preferences of  girls subject to  inpatient stay due to  mental problems. Material and methods: Own questionnaire was used concerning music preferences, consisting of the following genres: metal, rock, pop, jazz, hip-hop, reggae, film music, sung poetry, electronic music. The studied group comprised of 26 girls diagnosed with mood disorders, neurotic, stress-related and somatoform disorders, eating disorders and behavioural and emotional disorders according to ICD-10. Exclusion criteria were the remaining diagnostic categories, especially active psychotic process and mental retardation as well as lack of understanding of the questionnaire questions or not being familiar with basic types of music. Among the patients aged 13–18 subject to inpatient stay at the Department of Adolescent Psychiatry in Łódź in the period 2013–2014 and consented to the study, the incidence of attempted suicide, inflicting self-harm, alcohol abuse, taking psychoactive substances and the presence of antisocial disorders were assessed. Questionnaire verification was carried out in a group of 30 people tested with a test–retest method with a two-week break; reliability was obtained: 0.89–1. Analysis was carried out with the use of Statistica 9.1 programme. Results: Among the teenage girls subject to inpatient stay, music preferences were not related in a statistically significant manner (p > 0.05) with a greater incidence of attempted suicide, inflicting self-harm, alcohol abuse and contact with psychoactive substances, nor the psychiatric diagnosis. Conclusions: Girls subject to inpatient stay at the mental ward most often preferred hip-hop. No significant relationship of the preference over a particular music genre and the number of autodestructive and risky behaviour was observed; only tendencies for more frequent selection of particular genres of music were visible.
W okresie dojrzewania, związanym z kryzysem tożsamości, próby separacji od rodziny i bunt przeciwko zastanej rzeczywistości powodują, że młodzież jest szczególnie podatna na wpływy grupy rówieśniczej. Identyfikacja z grupą bazuje najczęściej na wspólnych zainteresowaniach, a jednym z nich jest muzyka. Celem badania wstępnego była ocena związku zachowań autodestrukcyjnych i aspołecznych z preferencjami muzycznymi dziewcząt hospitalizowanych psychiatrycznie. Materiał i metody: Wykorzystano autorską ankietę dotyczącą preferencji muzycznych, która obejmowała następujące podstawowe gatunki: metal, rock, pop, jazz, hip-hop, reggae, blues, muzyka filmowa, poezja śpiewana, muzyka elektroniczna. Grupę badaną stanowiło 26 dziewcząt z diagnozą zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, zaburzeń odżywiania oraz zaburzeń zachowania i emocji według ICD-10. Kryteriami wykluczenia były pozostałe kategorie diagnostyczne, a zwłaszcza aktywny proces psychotyczny i upośledzenie umysłowe, jak również brak rozumienia pytań zawartych w kwestionariuszu lub nieznajomość podstawowych gatunków muzycznych. U 13–18-letnich pacjentek, które były hospitalizowane w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej w Łodzi w latach 2013–2014 i wyraziły zgodę na  badanie, oceniano występowanie prób samobójczych, dokonywanie samouszkodzeń, nadużywanie alkoholu, przyjmowanie substancji psychoaktywnych i obecność zaburzeń aspołecznych. Weryfikację kwestionariusza przeprowadzono w grupie 30 osób, które badano metodą test–retest w odstępie dwutygodniowym; uzyskano rzetelność 0,89–1. Analizę przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1. Wyniki: Wśród hospitalizowanych nastolatek preferencje muzyczne nie wiązały się w sposób istotny statystycznie (p > 0,05) z większą częstością prób samobójczych, samouszkodzeń, nadużywania alkoholu i kontaktu z substancjami psychoaktywnymi ani z diagnozą psychiatryczną. Wnioski: Dziewczęta hospitalizowane psychiatrycznie najczęściej preferowały muzykę hip-hopową. Nie zaobserwowano istotnego związku między preferowaniem konkretnego gatunku muzycznego a większą liczbą zachowań autodestrukcyjnych i ryzykownych; widoczne były jedynie tendencje do częstszego wyboru określonych gatunków muzyki.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 1; 35-46
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the occurrence of indirect self-destructiveness in people diagnosed with depressive and anxiety disorders
Ocena występowania autodestruktywności pośredniej u osób z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych i lękowych
Autorzy:
Sławińska, Anna
Orzechowska, Agata
Florkowski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942008.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety disorders
depression
indirect self-destructiveness
Opis:
Aim: Self-destructiveness involves behaviours whose likely negative effect is mediated by additional factors, and the relationship between behaviour and damage is perceived as probable. The main objective of the research is to evaluate the behaviour of indirect self-destructiveness in patients with symptoms of anxiety and/or depression (compared to the persons without mental disorders-control group). Material and method: Clinical group included 40 patients of the Department of Adult Psychiatry at the Medical University of Lodz – people reporting symptoms of anxiety and/or depressed mood. The control group consisted of people without mental disorders. Polish version of Chronic Self-Destructiveness Scale (CS-DS) adapted by Suchanska and Hospital Anxiety and Depression Scale – Modified (HADS-M) by Snaith and Zigmond were used. The survey aimed at collecting sociodemographic data. Results: Differences were noticed between the clinical and control group in the following indirect autodestructive behaviours: Poor Health Maintenance, Lack of Planfulness, Personal and Social Neglects, Helplessness and Passiveness. Behaviours in all of those areas were more frequent in the clinical group. There were no significant differences noticed between groups in terms of: Transgression and Risk, alcohol use and smoking. Conclusions: Anxiety and depressive disorders promotes occurring of indirect self destructive behaviours.
Cel: Autodestruktywność pośrednia obejmuje zachowania, których prawdopodobny negatywny skutek jest upośredniony przez dodatkowe czynniki. Głównym celem badania była ocena zachowań o charakterze autodestruktywności pośredniej u osób z objawami lęku i/lub depresji (w porównaniu z grupą kontrolną, złożoną z osób bez zaburzeń psychicznych). Materiał i metoda: Grupę kliniczną stanowiło 40 pacjentów Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Były to osoby zgłaszające się z objawami lęku i/lub obniżonego nastroju. Równoliczną grupę kontrolną stanowiły osoby bez zaburzeń psychicznych. Zastosowano polską wersję skali chronicznej autodestruktywności (Chronic Self-Destructiveness Scale, CS-DS) Kelley w adaptacji Suchańskiej oraz Szpitalną Skalę Lęku i Depresji w wersji zmodyfikowanej (Hospital Anxiety and Depression Scale – Modified, HADS-M) autorstwa Snaitha i Zigmonda. Opracowana przez autorów ankieta miała na celu zebranie podstawowych danych socjodemograficznych. Wyniki: Zaobserwowano różnice między grupą kliniczną a kontrolną w przypadku następujących grup zachowań pośrednio autodestruktywnych: zaniedbania zdrowotne, nieuważność, nieostrożność i brak planowania, zaniedbania osobiste i społeczne, pasywność (bierność). Zachowania z wymienionych obszarów okazały się częstsze w grupie klinicznej. Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w zakresie zachowań transgresyjnych, spożywania alkoholu i palenia papierosów. Wnioski: Można przypuszczać, że zaburzenia depresyjne i lękowe sprzyjają występowaniu zachowań pośrednio autodestruktywnych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 146-159
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek zespołu zależności alkoholowej rodziców z występowaniem prób samobójczych wśród nastoletnich pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie
The relation of parental alcoholism to the prevalence of suicide attempts among hospitalized psychiatric adolescents
Autorzy:
Krajewska, Katarzyna
Florkowski, Antoni
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944333.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescents
alcoholism
family
parents
suicide
młodzież
rodzice
rodzina
samobójstwo
zespół zależności alkoholowej
Opis:
Suicide is the third cause of death at the age group 10–19 in the world. There are inter multiple risk factors of suicidal behaviours. In the case of children of alcoholics the increased number of suicide attempts is explained by genetic predisposition and accumulation of environmental risk factors. The aim of this study is to check whether parental alcoholism is associated with the number and repetition of suicide attempts and the age at which the first suicide attempt occurred among hospitalized psychiatric adolescents. Material and methods: A retrospective analysis – based on medical documentation – of 119 patients aged 13–18, treated during 2013–2014 at the Department of Adolescent Psychiatry in Łódź for: schizophrenia, schizotypal and delusional disorders, mood disorders, neurotic, stress-related and somatoform disorders, behavioural and emotional disorders according to ICD-10. The exclusion criteria were other psychiatric diagnoses, incomplete family history and lack of information about intended self-harm behaviours. The patients were selected at random. The number and repetition of suicide attempts, the age at which the first suicide attempt occurred, parental alcoholism and family history of suicidal behaviours were examined. Analyses were carried out using Statistica 9.1. Results: Parental alcoholism did not statistically significantly affect (p > 0.05) the prevalence or repetition of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents. The first suicide attempts were not made by adolescents – also considering the gender, diagnosis, and familial suicidal behaviours. Conclusions: In almost half of the examined psychiatrically hospitalized adolescents at least one parent met the parental alcoholism criteria. Suicide attempts occurred in over 50% of the examined patients, with somewhat higher incidence in girls whose parents met the parental alcoholism criteria, as compared to those without parental alcoholism history. No significant correlation was found between parental alcoholism and the incidence of offspring’s suicide attempts, repetition of suicide attempts, and the age at which suicide attempt is made. The research on the correlation between the prevalence of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents and parental alcoholism should also involve appraisal of the family functioning.
Samobójstwo stanowi na świecie trzecią przyczynę śmierci w grupie wiekowej 10–19 lat. Istnieją liczne czynniki ryzyka zachowań suicydalnych; w przypadku dzieci alkoholików zwiększoną liczbę prób samobójczych tłumaczy się genetyczną predyspozycją i nagromadzeniem niekorzystnych czynników środowiskowych. Cel badania: Ocena związku między występowaniem zespołu zależności alkoholowej (ZZA) u rodziców a częstością prób samobójczych (PS) u nastolatków hospitalizowanych psychiatrycznie, ponawianiem PS i wiekiem dziecka w chwili podjęcia pierwszej próby. Materiał i metody: Analiza retrospektywna na podstawie dokumentacji medycznej 119 pacjentów w wieku 13–18 lat hospitalizowanych w latach 2013–2014 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej – z diagnozą schizofrenii, zaburzeń schizotypowych i urojeniowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, zaburzeń zachowania i emocji według ICD-10. Kryteriami wykluczenia były pozostałe diagnozy psychiatryczne, niekompletne informacje dotyczące rodziny i brak danych na temat intencji samouszkodzeń. U losowo wybranych pacjentów oceniano: rozpowszechnienie i liczbę PS, wiek w chwili podjęcia pierwszej próby, obciążenie ZZA rodzica oraz przypadkami PS i samobójstw w rodzinie. Analizy przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1. Wyniki: Alkoholizm rodziców nie wpływał w sposób istotny statystycznie (p > 0,05) na rozpowszechnienie i ponawianie PS wśród nastolatków leczonych psychiatrycznie. Pierwsze PS nie były podejmowane przez osoby młodsze – także po uwzględnieniu płci, diagnozy i rodzinnego występowania zachowań suicydalnych. Wnioski: W przypadku blisko połowy badanych nieletnich hospitalizowanych psychiatrycznie co najmniej jeden rodzic spełniał kryteria ZZA. PS występowały u ponad 50% badanych, przy czym nieco częściej wśród dziewcząt, których rodzice spełniali kryteria ZZA, niż wśród dziewcząt bez wywiadu alkoholowego dotyczącego rodziców. Nie wykazano istotnego związku między alkoholizmem rodziców a częstością PS u dzieci, ponawianiem PS ani wiekiem w chwili podjęcia pierwszej PS. Podczas badań zależności między występowaniem PS u młodzieży leczonej psychiatrycznie a ZZA rodziców należy uwzględniać ocenę funkcjonowania rodziny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 196-201
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne w stwardnieniu rozsianym
Psychiatric disorders in multiple sclerosis
Autorzy:
Florkowski, Antoni
Chmielewski, Henryk
Gałecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058494.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety
cognitive impairment
depressive disorder
emotional disorders
fatigue
multiple sclerosis
depresja
lęk
zaburzenia emocjonalne
zmęczenie
zaburzenia funkcji poznawczych
stwardnienie rozsiane
Opis:
Multiple sclerosis is chronic and progressive disorder of central nervous system, in which different psychiatric diagnosis comorbit in 75% with neurological symptoms. The reasons of depressive disorders are still not precisely known. Psychiatric disorders are often comorbid with neurological disorders and also influence diagnosis and treatment, more often than in other somatic illnesses. It is worth to emphasize that psychic disturbances are a consequence of neurological disorders but can also be primary sign of the disease. Especially emotional disorders and cognitive impairment are characteristic to patients with multiple sclerosis. Emotional, behavioural disorders and cognition dysfunction are often a result of pharmacotherapy of neurological disorders. Psychiatric disorders are often met in patients with autoimmunological disorders, what is more corticosteroid treatment may worsen the symptoms. Depressive disorders, especially serious and moderate episodes, occur twice more frequent than in general population. Following some authors patients suffering from multiple sclerosis and psychiatric disorders present deeper cognitive function impairment, poorer life quality and motor abilities as well as have worse treatment response. Although cognitive functions’ worsening occurs in half number of multiple sclerosis patients, dementia appears in few cases. Psychiatric disorders commonly comorbit with multiple sclerosis have adverse influence on everyday functioning.
Stwardnienie rozsiane jest przewlekle postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego, w którym dolegliwościom i objawom neurologicznym u około 75% pacjentów towarzyszą różne zaburzenia psychiczne. Do chwili obecnej nie ustalono jednoznacznie przyczyn depresji u chorych na stwardnienie rozsiane. Ponieważ zaburzenia psychiczne współistnieją w schorzeniach neurologicznych o wiele częściej niż w innych chorobach somatycznych, dosyć często wywierają wpływ na rozpoznanie i leczenie. Należy także pamiętać, że niektóre zaburzenia psychiczne mogą być powikłaniem schorzeń neurologicznych lub też stanowić objaw pierwotny choroby. Dotyczy to szczególnie zaburzeń emocjonalnych i funkcji poznawczych u chorych na stwardnienie rozsiane. Objawy dotyczące zaburzeń emocjonalnych i zachowania oraz zaburzeń funkcji poznawczych mogą być następstwem prowadzonego leczenia farmakologicznego schorzeń neurologicznych. Objawy psychiczne często występują u chorych na schorzenia autoimmunologiczne, dodatkowo stosowane u tych pacjentów leczenie kortykosteroidami może zaostrzać te objawy. Zaburzenia depresyjne, w tym epizody ciężkie i umiarkowane depresji, występują u chorych na stwardnienie rozsiane dwukrotnie częściej niż w populacji ogólnej. W ocenie niektórych autorów pacjenci ze stwardnieniem rozsianym i współwystępującymi zaburzeniami depresyjnymi wykazują głębsze upośledzenie funkcji poznawczych, prezentują gorszą jakość życia, mają większy stopień niepełnosprawności pod względem ruchowym oraz gorzej reagują na leczenie. Jakkolwiek zaburzenia funkcji poznawczych pojawiają się u połowy pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane, to jednak proces otępienny występuje u nielicznych osób z tym schorzeniem. Występujące dosyć powszechnie w przebiegu stwardnienia rozsianego objawy psychiczne wpływają niekorzystnie na codzienne funkcjonowanie tych chorych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 264-266
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies