Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Florczyk, Łukasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Namaszczenie Jezusa w Betanii (Mt 26,6–13)
    The anointing of Jesus at Bethany (Matt. 26:6–13)
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375602.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bethany
    nameless woman
    precious oil
    anointing
    Jesus’ head
    good deed
    burial
    Opis:
    The action of pericope that describes the anointing of Jesus (Matt. 26:6–13) took place in Bethany, in Judea. These areas were then part of the Great Roman Empire. Christ foretold that the woman who poured out the precious oil on His head in the house of Simon the Leper would know the whole world. That is what exactly happened. Many Christians do not know much about history of the Ro- man Empire, but probably everyone has heard of a nameless woman who anointed Jesus shortly before His passion and death. The woman embarrassed the apostles, her generous gesture toward Christ contrasted with the conspiracy of the chief priests and the elders of the people (Matt. 26:3–5) and the betrayal of Judas (Matt. 26:14–16).
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 35; 59-78
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryt obrzezania w Gilgal (Joz 5,2–9) momentem odnowienia relacji narodu wybranego z JHWH
    Circumcision rite in Gilgal (Josh 5:2–9) when the relationship of the chosen people with YHWH is renewed
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010478.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    reproach of Egypt
    Gilgal
    Joshua
    flint knives
    physical circumcision
    maturity
    covenant
    circumcision of the heart
    new and faithful people
    hańba Egiptu
    Jozue
    krzemienne noże
    obrzezanie fizyczne
    dojrzałość
    przymierze
    obrzezanie serca
    nowy i wierny lud
    Opis:
    Przymierzom biblijnym często towarzyszyły znaki, np. tęcza (Rdz 9,12–17), krew cielców (Wj 24,3–8) czy też chleb i wino (Łk 22,19–20). Zewnętrznym znakiem przymierza, jakie Bóg zawarł z Abrahamem, było obrzezanie (Rdz 17,9–14). Obrzęd ten został zaniedbany podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię. Jednak po przejściu Jordanu JHWH upomniał się o ten znak. Tak jak obrzezanie fizyczne było warunkiem wzięcia w posiadanie Ziemi Obiecanej, tak obrzezanie serca było warunkiem utrzymania tej ziemi w rękach Izraelitów oraz gwarantowało bezpieczeństwo i pomyślność. Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy Joz 5,2–9, w której jest mowa o obrzezaniu w Gilgal i o odnowieniu relacji narodu wybranego z Bogiem.
    Biblical covenants were often accompanied by signs, e.g. a rainbow (Gen 9:12–17), blood of young bulls (Exod 24:3–8) or bread and wine (Luke 22:19–20). The external sign of the covenant God made with Abraham was circumcision (Gen 17:9–14). This rite was neglected during a forty-year journey through the desert. However, after crossing Jordan, Yahweh applied for this sign. Just as physical circumcision was a condition of taking possession of the Promised Land, circumcision of the heart was a condition of keeping this land in the hands of the Israelites and guaranteed security and prosperity. This article presents a detailed analysis of the pericope of Josh 5:2–9, which speaks about circumcision in Gilgal and the renewal of the chosen people’s relationship with God.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 13-30
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kamień – świadek przymierza w Sychem (Joz 24,1-28)
    Stone - The Wintess of the Covenant in Shechem (Joshua 24,1-28)
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621705.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sychem
    Jozue
    przymierze
    kamień
    świadek
    Shechem
    Joshua
    covenant
    stone
    witness
    testimony
    Opis:
    Kamienie były często wykorzystywane w codziennym życiu mieszkańców Kanaanu. Pełniły one także rolę świadków ważnych wydarzeń w historii narodu wybranego oraz niosły ze sobą konkretne przesłanie dla ówczesnych ludzi i przyszłych pokoleń. Takim świadkiem był chociażby wielki kamień, jaki Jozue umieścił pod terebintem w Sychem, w związku z odnowieniem przymierza między Bogiem a Izraelitami. Kamień ten miał przypominać Izraelitom o cudownych interwencjach Jahwe w dziejach narodu wybranego, o pięknych deklaracjach, do których zobowiązali się Izraelici wobec Boga (przede wszystkim chodziło o odrzucenie kultu obcych bóstw i przestrzeganie przepisów Prawa, co miało zagwarantować Boże błogosławieństwo) oraz o zawartym przymierzu.
    Stones have been commonly used in everyday life of people living in Canaan. They have also been witnesses of important events in the history of the Chosen People and have been bringing with themselves a certain message for people of those times and future generations. The witness like that has been for example the great stone which Joshua had set up under an oak in Sichem because of renewal of the covenant between God and Jews. The stone was to remind the Jews about miraculous interventions of Yahweh into the story of the Chosen People, about beautiful declarations, which Jews vowed to God (mostly resignation of worship of foreign gods and abiding the Law, which was to guarantee God's blessing) and about the covenant made.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 28; 27-58
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paschalna wiara apostoła Tomasza (J 20,24-29)
    The Paschal Faith of the Apostle Thomas (John 20:24-29)
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595613.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Tomasz
    zmartwychwstały Jezus
    wątpliwości
    ręce i bok
    wyznanie wiary
    Thomas
    risen Jesus
    doubts
    hands and side
    confession of faith
    Opis:
    John the evangelist presented various dimensions of faith in the risen Jesus in his work. The beloved disciple believed after he had seen an empty tomb, in which only the linen clothes and the face cloth had been left (John 20:8). Mary Magdalene believed after the glorified Christ, whom she had earlier confused with the gardener, had spoken to her (John 20:14-16). The disciples believed when they saw their risen Master and His wounds (John 20:20). Thomas got rid of his doubts and believed because of the encounter with Jesus, who allowed him not only to see but also to touch His hands and side (John 20:24-28). Finally, there are also those who did not see Jesus and His spectacular signs, and yet believed in Him (John 20:29). This article presents a detailed analysis of the pericope of the meeting between the risen Christ and Thomas (John 20:24-29). This was a breakthrough moment in the apostle’s life and it was associated with two types of transition: from doubt to mature faith and from the conditions imposed on Jesus to a strong confession of faith: „My Lord and my God!”
    Ewangelista Jan zaprezentował w swoim dziele różne wymiary wiary w zmartwychwstałego Jezusa. Umiłowany uczeń uwierzył po zobaczeniu pustego grobu, w którym pozostały tylko płótna i chusta (J 20,8). Maria Magdalena uwierzyła po tym, jak przemówił do niej uwielbiony Chrystus, którego wcześniej pomyliła z ogrodnikiem (J 20,14-16). Uczniowie uwierzyli wówczas, gdy ujrzeli swego zmartwychwstałego Mistrzai Jego rany (J 20,20). Tomasz wyzbył się swych wątpliwości i uwierzył pod wpływem spotkania z Jezusem, który pozwolił mu nie tylko oglądać, lecz również dotknąć swych rąk i boku (J 20,24-28). Wreszcie są też i tacy, którzy nie widzieli Jezusa i Jego spektakularnych znaków, a jednak w Niego uwierzyli (J 20,29). Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy J 20,24-29, w której jest mowa o spotkaniu zmartwychwstałego Chrystusa z Tomaszem. Był to przełomowy moment w życiu apostoła, który wiązał się z dwoma rodzajami przejścia: od wątpliwości do wiary dojrzałej oraz od warunków stawianych Jezusowi do mocnego wyznania wiary: „Pan mój i Bóg mój!”
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 2; 25-52
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies