Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Fibich, Ewa" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ stylu zachowania na jakość życia chorych z cukrzycą, poziom samoopieki oraz parametry kliniczne
The influence of behaviour upon the quality of the life of patients with diabetes, the level of self-care and clinical parameters
Autorzy:
Fibich, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119896.pdf
Data publikacji:
2019-01-08
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
cukrzyca
styl zachowania
diabetes
behavioural style
Opis:
Wstęp. Przewlekła hiperglikemia w cukrzycy wiąże się z występowaniem odległych powikłań, zaburzeniami funkcji i niewydolnością niektórych narządów, szczególnie oczu, nerek, serca oraz powikłaniami ze strony układu nerwowego i naczyń krwionośnych. Cukrzyca występuje z różnym natężeniem we wszystkich rasach, populacjach i w każdym wieku. Cel pracy. Uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Jaki wpływ ma styl zachowania na jakość życia chorych z cukrzycą? 2. Jaki wpływ mają typy zachowań na poziom samoopieki pacjentów z cukrzycą? 3. W jaki sposób styl zachowania wpływa na parametry kliniczne? Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone wśród 100 pacjentów z cukrzycą w przedziale wiekowym 18–85 lat, leczonych w Klinice Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami we Wrocławiu. W badanej grupie 40 osób było leczone insuliną, 27 – doustnymi środkami hipoglikemizującymi, 23 – terapią skojarzoną, a 10 osób – tylko dietą. Narzędziami wykorzystanymi do badań były dwa kwestionariusze autorskie oraz analiza dokumentacji medycznej. Wyniki. Po analizie przeprowadzonych badań stwierdzono, że styl 1, dezadaptacyjny, skoncentrowany na unikaniu reprezentuje 20 osób; styl 2, dezadaptacyjny, skoncentrowany na przeżywanie emocji i bierność reprezentują 33 osoby; styl 3, zorientowany na rozwiązanie problemu prezentuje 35 osób; styl 4, zorientowany na poszukiwanie najlepszego rozwiązania problemu reprezentuje 12 osób. W zależności od stylu pacjenci wykazują różne postawy wobec walki z chorobą. Wnioski. Przeprowadzone badanie uwidoczniło zróżnicowanie w postrzeganiu choroby w zależności od stylu zachowania. Jednocześnie analizując wyniki badań, pokazano, że styl zachowania wpływa na jakość życia chorych z cukrzycą, na poziom samoopieki oraz na parametry kliniczne.
Background. Chronic hyperglycemia in diabetes is related with long- -term complications, functional disorder and insufficiency of some organs, in particular eyes, kidneys, heart and complications related to the nervous system and blood vessels. Diabetes occurs with the different intensity in all races, populations and at every age. Objectives. The goal of the paper is to present answers to the following questions: 1. What influence does the behavioural style exert upon the quality of life of patients having diabetes? 2. What influence do types of behaviour exert upon the level of self-care of patients having diabetes? 3. How does the behavioural style influence clinical parameters? Material and methods. The research was conducted among 100 patients having diabetes within the age between 18 and 85, treated in the Clinic of Endocrinology, Diabetology and Isotope Therapy in Wrocław. In the researched group 40 patients received insulin treatment, 27 patients received oral hypoglycemic drugs, 23 patients received the combination therapy, 10 patients were treated only with the diet. The research methods embraced two questionnaires created by the researcher and an analysis of the medical documentation. Results. After conducting the analysis the following conclusions were observed: style 1. non-adaptive, focused on avoidance represented by 20 patients; style 2. non-adaptive, focused on experiencing emotions and passive approach, represented by 33 patients; style 3. focused on problem-solving, represented by 35 patients; style 4. focused on finding the best solution of the problem, represented by 12 patients. Depending on the style patients show different attitudes to the fight with the disease. Conclusions. The research showed differences in perceiving the illness in relation to the behavioural style. The analysis made it clear that the behavioural style influences the quality of life of patients suffering from diabetes, the level of the self-care and clinical parameters.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 10-14
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wystąpienie nagłego zatrzymania krążenia na podstawie danych z Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu
Factors affecting the occurrence of sudden cardiac arrest based on emergency medical services in Wroclaw
Autorzy:
Bartkiewicz, Wiesław
Magiera, Violetta
Fibich, Ewa
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119901.pdf
Data publikacji:
2019-01-05
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
nagłe zatrzymanie krążenia
Pogotowie Ratunkowe
analiza zgłoszeń
algorytm decyzyjny
ocena ryzyka
sudden cardiac arrest
emergency service
analysis of calls
decision algorithm
risk assessment
Opis:
Wstęp. Nagłe zatrzymanie krążenia (SCA) jest poważnym problemem medycznym na całym świecie, szczególnie dla Pogotowia Ratunkowego. Kluczowe znaczenie w rokowaniu ma odpowiednia i szybka pomoc medyczna. Przy podejmowaniu decyzji o nadaniu wyjazdowi karetki odpowiedniego kodu pilności może być pomocna znajomość czynników ryzyka SCA i wykorzystanie odpowiedniego algorytmu decyzyjnego. Cel pracy. Identyfikacja czynników wpływających na wystąpienie SCA (I46 wg ICD-10) na podstawie doświadczenia pracowników Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu z 2013 r. Materiał i metody. Analizą objęto dane dotyczące wyjazdów Pogotowia Ratunkowego we Wrocławiu, zrealizowanych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2013 r. W pierwszym etapie oceniano częstość występowania SCA wśród wszystkich wezwań ogółem. Na tej podstawie wyodrębniono podgrupę pacjentów, u których doszło do SCA, oraz chorych, u których nie występowało to powikłanie. Grupy te porównano pod względem nasilenia potencjalnych czynników ryzyka SCA, wśród których wyodrębniono trzy grupy: czynniki demograficzne, charakterystyki wezwania oraz czynniki kliniczne. Wyniki. Ogółem w analizowanym okresie odnotowano 26 219 wyjazdów, w tym 245 (0,9%) wyjazdów do pacjentów z rozpoznaniem I46. Mediana wieku pacjentów z SCA wyniosła 63,5 roku i nie różniła się istotnie w porównaniu z grupą pozostałych chorych (p = 0,448). Wśród osób z SCA znalazło się 64% chorych z grup ryzyka, a odsetek ten nie różnił się istotnie od osób, u których nie stwierdzono SCA (p = 0,741). Odsetek kobiet w grupie chorych z SCA (58%) był istotnie wyższy niż wśród pozostałych pacjentów (p = 0,049). Nie wykazano, by porównywane grupy różniły się znamiennie pod względem rozkładu przyczyn wezwania pogotowia (p < 0,05). W grupie pacjentów z SCA odnotowano częstsze występowanie schorzeń z grupy zaburzeń wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemiany metabolicznej (p = 0,001) oraz z grupy zewnętrznych przyczyn zachorowania i zgonu (p = 0,007); na pograniczu istotności znalazły się schorzenia z grupy chorób układu nerwowego (p = 0,051). Wnioski. 1. Zasadniczym elementem, który należy brać pod uwagę przy ocenie ryzyka SCA związanego z danym zgłoszeniem, jest występowanie u pacjenta zewnętrznej przyczyny zachorowania lub zgonu albo schorzenia współistniejącego. 2. Na zwiększone ryzyko SCA może też wskazywać współwystępowanie chorób układu nerwowego (w szczególności padaczki), chorób układu oddechowego oraz zaburzeń psychicznych i behawioralnych. 3. Obecny system oceny pilności zgłoszeń wykorzystywany przez Pogotowie Ratunkowe nie uwzględnia wyżej wymienionych klinicznych czynników ryzyka SCA, co wymaga usprawnienia.
Background. Sudden cardiac arrest (SCA) is a serious medical problem around the world, especially for emergency medical services. Adequate and urgent medical help plays a key role in the prognosis of SCA consequences. When deciding whether to give the ambulance the appropriate urgency code, it may be helpful to know the risk factors of SCA and use the proper decision algorithm. Objectives. Identification of factors affecting the occurrence of SCA (I46 according to ICD-10) based on the experience of the Emergency Medical Service in Wroclaw from 2013. Material and methods. The analysis covered data on the travels of the Ambulance Service in Wrocław, completed in the period from January 1 to March 31, 2013. In the first stage, the incidence of SCA among all calls was assessed. On this basis, a subgroup of patients with SCA and patients with non-SCA complication was identified. These groups were compared regarding the severity of potential SCA risk factors, among which three groups were distinguished: demographic factors, call characteristics and clinical factors. Results. In total in the analyzed period there were 21,219 travels, including 245 (0.9%) travels to patients diagnosed with I46. The median age of patients with SCA was 63.5 years and did not significantly differ from the group of other patients (p = 0.448). Among people with SCA, there were 64% of patients at risk group, and this percentage did not differ significantly from people who did not have SCA (p = 0.741). The percentage of women in the SCA group (58%) turned out to be significantly higher than in the remaining patients (p = 0.049). It wasn’t shown that the compared groups differed significantly in the distribution of reasons of the emergency call (p < 0.05). In the group of patients with SCA, there were more frequent diseases including such disorders as internal secretion, nutritional status and metabolic (p = 0.001) as well as from the group of external causes of illness and death (p = 0.007); on the borderline of significance were nervous system diseases (p = 0.051). Conclusions. 1. The key component to being taken into account when assessing the risk of SCA associated with a given emergency call is the patient’s external cause of illness or death or co-morbid illness. 2. The increased risk of SCA may also indicate the co-morbidity of nervous system diseases (in particular epilepsy), respiratory diseases or mental and behavioral disorders. 3. The current system assessing the urgency of emergency calls used by the Emergency Service does not take into account the above-mentioned clinical risk factors for SCA, which needs to be improved.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 3-9
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies