Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Faszcza, Michał" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 40
Tytuł:
Moltke czy Szaunisi? O nowej syntezie dziejów strategii
Moltke or the Shawnee? A New Synthesis on the History of Strategy
Moltke oder Shaunisi? Zu einer neuen Synthese der Geschichte der Strategie
Autorzy:
Faszcza, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32908093.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
New Makers of Modern Strategy
recenzja
dzieje strategii
review
history of strategy
Rezension
Geschichte der Strategie
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 1(287); 258-277
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cezariańska okupacja ziem Eduów i Sekwanów w latach 58–51 p.n.e. Przebieg i strategie oporu
Caesarian Occupation of Aeduan and Sequanian Territory between 58–51 B.C. The Course and Strategies of Resistance
Caesarische Besetzung der Gebiete der Haeduer und Sequaner in den Jahren 58–51 v. Chr. Verlauf und Strategien des Widerstands
Autorzy:
Faszcza, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162159.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojny galijskie
Galia
Cezar
Eduowie
Sekwanowie
the Gallic Wars
Gaul
Caesar
the Aedui
the Sequani
Gallische Kriege
Gallien
Haeduer
Sequaner
Opis:
Podczas podboju Galii w latach 58–51 p.n.e. Gajusz Juliusz Cezar starał się opisywać relacje z Eduami i Sekwanami jako przyjazne, przedstawiając oba ludy jako wiernych aliantów republiki rzymskiej. W rzeczywistości już od 58 r. p.n.e. można było zaobserwować wzrost antyrzymskich nastrojów, potęgowanych traktowaniem przez Cezara sojuszników jako źródła wsparcia militarnego i zaopatrzenia na okoliczność kolejnych kampanii. Doprowadziło to do sytuacji, że ziemie Eduów i Sekwanów znalazły się faktycznie pod rzymską okupacją. Oba plemiona stosowały różne strategie oporu: od sabotowania rozkazów Cezara, przez uchylanie się od walki, po podejmowanie otwartej konfrontacji. Po 54 r. p.n.e. symbolem antyrzymskiej postawy stał się Dumnoryks, jeden z najbardziej wpływowych Eduów. Jego śmierć wyznacza symboliczną granicę między sabotażem a otwartym oporem, którego kulminacją było przyłączenie się Eduów i Sekwanów do powstania Wercyngetoryksa.
During the conquest of Gaul between 58–51 B.C., Gaius Julius Caesar tried to describe his relationship with the Aedui and the Sequani as friendly, presenting both peoples as staunch allies of the Roman Republic. In fact, as early as 58 B.C. an increase in anti-Roman sentiment could be observed, exacerbated by Caesar’s treatment of his allies as a source of military reinforcements and supplies for subsequent campaigns. This resulted in Aeduan and Sequanian territory actually being occupied by Roman forces. Both tribes used diff erent strategies of resistance: from sabotaging Caesar’s orders and avoiding combat, to engaging in open confrontation. After 54 B.C. Dumnorix, one of the most influential Aedui, became a symbol of anti-Roman attitude. His death marks the symbolic deadline between sabotage and open resistance, culminating in the Aedui and the Sequani joining Vercingetorix’s revolt.
Während der Eroberung Galliens in den Jahren 58–51 v. Chr. Versuchte Gaius Julius Caesar, die Beziehungen zu den Haeduern und Sequanern als freundschaft lich zu beschreiben und beide Völker als loyale Verbündete der römischen Republik darzustellen. In Wirklichkeit ist bereits ab 58 v. Chr. eine Zunahme der antirömischen Stimmung zu beobachten, die noch dadurch verstärkt wurde, dass Caesar die Verbündeten zur Auff üllung der Hilfstruppen und als Nachschub für die folgenden Feldzüge nutzte. Dies führte dazu, dass die Gebiete der Haeduer und Sequaner faktisch unter römischer Besatzung standen. Beide Stämme setzten unterschiedliche Widerstandsstrategien ein: von der Sabotage von Cäsars Befehlen über die Flucht vor der Schlacht bis hin zur off enen Konfrontation. Nach 54 v. Chr. wurde Dumnorix, einer der einfl ussreichsten Haeduer, zum Symbol für die antirömische Einstellung. Sein Tod markiert die symbolische Grenze zwischen Sabotage und off enem Widerstand, die darin gipfelt, dass sich die Haeduer und Sequaner dem Aufstand des Vercingetorix anschließen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 46-66
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny „polskiej szkoły” historii militarnej a wojskowość antyczna. W poszukiwaniu tożsamości badawczej (część 1)
The birth of the “Polish school” of military history and ancient warfare. In search of a research identity (Part 1)
Autorzy:
Faszcza, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050735.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historiografia polska
historia wojskowa
dwudziestolecie międzywojenne
neoromantyzm
wojskowość antyczna
Polish historiography
military history
interwar period
neo-romanticism
ancient warfare
Opis:
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. doszło do formalnego powiązania głównego nurtu piśmiennictwa historyczno-wojskowego z instytucjami naukowo-wydawniczymi Wojska Polskiego. Sprawiło to, że większość ukazujących się w tzw. dwudziestoleciu międzywojennym (1918–1939) publikacji poświęconych zagadnieniom militarnym miała służyć umacnianiu patriotyzmu i celom wychowawczym realizowanym w armii, co determinowało ich tematykę oraz sposób ujęcia poruszanych zagadnień. Ponadto nałożyły się na to dwie inne dominujące tendencje: koncentracja na dziejach narodowych, jak również popularność nurtu neoromantycznego. Zjawiska ta uległy wzmocnieniu po 1926 r. w wyniku zmian personalnych przeprowadzonych w Wojsku Polskim. W takich warunkach nie było możliwości, aby historycy wojskowi mogli wnieść znaczący wkład do badań nad antykiem, co przełożyło się na odmienne drogi rozwojowe środowiska badaczy polskich militariów i przedstawicieli Altertumswissenschaft. Perspektywie badawczej tych drugich, a także wskazaniu wspólnej płaszczyzny naukowej pozwalającej na zbliżenie stanowisk obu grup uczonych będzie poświęcona druga część artykułu.
After Poland regained independence in 1918, the mainstream of military historians was formally linked with the institutions of the Polish Army. As a result, most of the publications devoted to military issues were intended to strengthen patriotism and educational goals implemented in the army, which determined their content and approach. In addition, there were two other dominant trends: focusing on national history, as well as the popularity of the neo-romanticism. This phenomenon was intensified after 1926 as a result of personal changes carried out in the Polish Army. Under such conditions, it was not possible for military historians to make a significant contribution to the study of ancient history, which resulted in permanent separateness of the Polish military historians and representatives of Altertumswissenschaft. The second part of the article will be devoted to the research perspective of Polish classicists, as well as to the indication of a common research ground allowing for the approximation of the positions of both groups of scholars.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 217-249
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O reformie, której nie było (Andrzej Graczkowski, O reformie wojskowej Mariusza. Narodziny i rozwój armii zawodowej w starożytnym Rzymie (II–I w. p.n.e.), Zabrze 2019)
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409326.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2020, 5; 196-208
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Afganistanu pod Filippi, czyli rzecz o standardach badawczych [Rec. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]
From Afghanistan to Philippi, or about the research standards [Rev. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25430580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
republika rzymska
armia rzymska
republikanizm
recepcja
historia wojskowości
Roman republic
Roman army
republicanism
reception
military history
Opis:
Artykuł recenzyjny traktuje o monografii autorstwa Steele’a Branda poświęconej motywacjom, jakie przyświecały żołnierzom republikańskiego Rzymu. Jej omówienie stanowi punkt wyjścia do zobrazowania szerszej tendencji, przejawiającej się sukcesywnym spychaniem problematyki militarnej na margines życia naukowego, co skutkuje ponownym powiązaniem prowadzonych badań z instytucjami wojskowymi. Wziąwszy pod uwagę, że te ostatnie nie zostały powołane do prowadzenia działalności stricte naukowej, lecz ich nadrzędnym celem jest kształcenie oficerów, prowadzi to do zubożenia dyskursu i powstania deformacji historiograficznych płynących z nieznajomości uwarunkowań społeczno-kulturowych.
This review article deals with Steele Brand’s monograph devoted to the motivation of the Republican Roman soldiers in the context of the idea of citizen soldiery and civic militarism. From the reviewer’s perspective it is a starting point to illustrate a broader tendency, manifested in the gradual relegation of military issues to the margins of academic life, which is reflected in re-linking them with military institutions. Military academies were not established to conduct classical or even historical studies, and their primary goal is to educate officers, so this may lead to historiographical deformations resulting from ignorance of socio-cultural conditions.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-14
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gajusz Oktawiusz i II kampania hiszpańska Cezara Przyczynek do badań nad augustiańską propagandą historyczną
Gaius Octavius and Caesar’s second Hispanian campaign A contribution to the study of Augustan historical propaganda
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901383.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Gajusz Oktawiusz
II kampania hiszpańska
Gajusz Juliusz Cezar
Gaius Octavius
second Hispanian campaign
Gaius Julius Caesar
Opis:
The author’s aim was to present two literary traditions which refer to the way in which the image of Gaius Octavius, who went on to become Emperor Augustus, which was created in order to legitimate his assumption of power, was presented. The first episode where these traditions are so distinctly perceptible is Gaius Julius Caesar’s second Hispanian campaign (46—45 BC). The representatives of the first tradition (Nicholas of Damascus, Gaius Suetonius Tranquillus) attempted to emphasise Octavius’s personal qualities which were supposed to make him a vigorous and resolute leader. This suggests that the sources of this tradition should be sought in the period of the civil wars when Octavius had to face above all the challenge presented by Mark Anthony in the context of propaganda. Whereas the representatives of the second tradition (Velleius Paterculus, Dio Cassius) no longer attempted to emphasise the purported achievements of Octavius and they concentrated instead on the question of legitimisation resulting from the appurtenance to Caesar’s family. This may indicate that the tradition emerged in the period when one was no longer obliged to be held accountable for the doubtful military achievements of the years 44—36 BC, and what results from the following: when one was no longer obliged to respond to political invectives hurled by his adversaries. In this approach instead of emphasising military accomplishments it was much more important to indicate the decision that was made by Caesar, and perhaps the vaticinal signs, for such a distinguished individual as the murdered dictator doubtlessly was, could not misjudge the talents of the successor whose greatness was even foretold by the gods themselves.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2015, 9, 14; 9-21
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centurionowie Cezara: elita legionów czy kreacja literacka?
Caesar’s Centurions: the Elite of the Legions or Literary Fiction?
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058111.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Cezar
centurionowie
armia rzymska
republika rzymska
Caesar
centurions
Roman army
Roman Republic
Opis:
Jedną z charakterystycznych cech narracji Cezara poświęconej toczonym przez niego wojnom jest eksponowanie zasług centurionów. Rodzi to pytanie, z jakiego powodu promował akurat tę kategorię żołnierzy i czy w świetle analizy źródłowej ich dokonania bojowe mogą zostać uznane za wiarygodne. Autor podjął próbę zestawienia informacji zawartych w zachowanych przekazach, starając się nie tylko znaleźć potwierdzenie opisów Cezara w kontekście wzrostu znaczenia centurionów w I wieku przed Chr., lecz także uzyskać odpowiedź dotyczącą możliwego powodu zastosowania tego typu zabiegu literackiego. Centurionowie uchodzą za prawdziwy symbol cezariańskiej armii, dlatego temat ten ma istotne znaczenie z punktu widzenia rekonstrukcji stosunków wewnętrznych panujących w legionach ówczesnego prokonsula.
One of the distinctive features of Caesar’s narrative about wars was the praise he bestowed on the merits of his centurions. The question arises why he promoted this category of soldiers and whether source analysis confirms the plausibility of their combat achievements. Michał Norbert Faszcza has collected and examined the relevant information contained in the extant written sources in an attempt not only to find confirmation of Caesar’s claims in the context of the growing importance of the centurions in the 1st century BCE, but also to ponder the reason for Caesar’s use this type of literary device. The centurions are a genuine symbol of Caesar’s army, and therefore this theme is of key importance for the reconstruction of the internal relations in his legions.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2021, 16, 21; 71-92
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reformy Mariusza, czyli długie trwanie historiograficznego mitu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041150.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Gaius Marius
Marian reforms
Roman army
Roman Republic
history of historiography
Gajusz Mariusz
reformy Mariusza
armia rzymska
republika rzymska
historia historiografii
Opis:
Większość autorów piszących o tzw. reformach Mariusza nie zadaje sobie trudu, aby prześledzić proces kształtowania się poświęconego im dyskursu. Tymczasem zwrócenie uwagi na sposób prezentowania tego zagadnienia przez dziewiętnastowiecznych badaczy dostarcza dodatkowych argumentów służących poparciu przekonania o błędności wizji zakorzenionej w literaturze tematu. Zważywszy na fakt, że żaden z antycznych autorów nie wspomniał o przeprowadzeniu reform przez Mariusza, teoria ta opiera się na twórczej interpretacji kilku passusów zaczerpniętych z zachowanych przekazów antycznych. Z czasem sugestywna wizja przedstawiona przez C.C.L. Langego została podniesiona dzięki autorytetowi jego epigonów (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) do rangi dogmatu i uznana za ostatecznie dowiedzioną, choć jej autor w pełni zdawał sobie sprawę ze spekulatywności własnych rozważań. Postępujący zanik znajomości języka niemieckiego dodatkowo przyczynił się do marginalizacji poglądów badaczy tworzących na przełomie XIX i XX w. Po zakończeniu II wojny światowej dokonano dekonstrukcji przekonania o istnieniu reform Mariusza, choć argumenty przedstawione przez jego krytyków wydają się dalece niepełne bez uwzględnienia jednej z najważniejszych przesłanek wynikającej z analizy historiograficznej, a mianowicie drogi prowadzącej do pojawienia się przekonania o istnieniu reform Mariusza w dziełach poświęconych dziejom starożytnego Rzymu.
Most authors writing about the so-called Marian reforms do not try to trace the process of shaping the discourse devoted to their course. Meanwhile, drawing attention to the way this issue was presented by nineteenth-century scholars provides additional arguments to support the belief that the traditional vision is misguided. Considering the fact that none of the ancient authors had mentioned the Marian reforms, the theory is based on the creative interpretation of several fragments of preserved ancient literary sources. After some years the suggestive vision had presented once by C. C. L. Lange was raised to the rank of dogma by his epigones (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) and recognized as finally proven, although he was fully aware of its speculative nature. The worsening knowledge of German language additionally contributed to the marginalization of views created by scholars from the turn of 19th and 20th centuries. After the end of World War II, deconstruction of the existence of Marian reforms was carried out, although the arguments presented by its critics seem to be incomplete without taking into account one of the most important arguments resulting from a historiographic analysis: how the conviction about the existence of Marian reforms became widely accepted by the authors of books devoted to the history of ancient Rome.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 13-42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZYMSKA DYSCYPLINA WOJSKOWA W UJĘCIU NICCOLÒ MACHIAVELLEGO
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664396.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Niccolò Machiavelli
armia rzymska
dyscyplina wojskowa
Opis:
Machiavelli on Roman Military DisciplineSummaryThe importance of Niccolò Machiavelli’s work for the evolution of modern political ideas is indisputable, but the organisation of military forces was an equally important issue for him. Although most researchers usually ignore this aspect, Machiavelli’s ideas exerted a significant influence on subsequent developments in European military discipline. He was inspired to a large extent by the works of the ancien authors containing descriptions of terms of service in the Roman legions. His attention focused on the Republican period, though he also examined episodes from the Imperial era. Nowadays he is recognised as one of the most influential authors of military treatises, whose ideas on military discipline had a substantial influence on its evolution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izydor z Sewilli o prawie wojskowym (Etym., 5,7,1-2). Kilka uwag na temat polskiego przekładu części prawnej „Etymologii” (Izydor z Sewilli, O prawach, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 20
Isidore of Seville on military law (Etym., 5.7.1-2): A few remarks on the Polish translation of the legal part of the Etymologies (Izydor z Sewilli, „O prawach”, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096772.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Izydor z Sewilli; prawo wojskowe; dyscyplina wojskowa; prawo rzymskie.
Isidore of Seville; military law; military discipline; Roman law.
Opis:
Autor przedstawił propozycję alternatywnego tłumaczenia trzech passusów z „Etymologii” Izydora z Sewilli odnoszących się do rzymskiego prawa wojskowego. Stanowi ona nawiązanie do pierwszego polskiego przekładu „części prawnej” tego dzieła, wydanego w 2021 r. Dzieło Izydora jest rzadko wykorzystywane w polskich badaniach nad rzymską dyscypliną wojskową, dlatego też autor żywi nadzieję, że ukazanie się polskojęzycznego wydania „Etymologii” przyczyni się do zmiany tego stanu rzeczy.
The author presents an alternative translation of three passages on Roman military law from the Etymologies of Isidore of Seville. The text refers to the first Polish translation of the legal part of the edition of the Etymologies, which was published in 2021. The work of Isidore is rarely used in Polish research on Roman military discipline, so hopefully this edition will help to improve the situation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 281-287
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 40

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies