Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ercişli, S." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Chemical composition and antioxidant activity of foxtail lily (Eremurus spectabilis)
Skład chemiczny i działanie przeciwutleniające pustynnika okazałego (Eremurus spectabilis)
Autorzy:
Tosun, M.
Ercisli, S.
Ozer, H.
Turan, M.
Polat, T.
Ozturk, E.
Padem, H.
Kilicgun, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542331.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Eremurus spectabilis is used as a vegetable in Turkey, especially in Eastern Anatolia region. In this study, eight E. spectabilis from different growing areas have been analyzed for its nutrition value and antioxidant properties. The results showed that there were significant differences among samples in terms of all above parameters. The mean values of the parameters investigated were 86.62–91.35% for water content, 4.78–5.15 for pH; 0.42–0.70% for acidity, and 0.61–1.11% for ash content. The antioxidant activity tests evaluated by using 2-diphenyl-1-picryhydrazyl (DPPH) free radical scavenging and β-carotene/linoleic acid assays indicated that the extracts of E. spectabilis samples had high antioxidant capacity. In the DPPH and β-carotene/linoleic acid systems, average values were 73.69 ȝg extract . ml⁻¹ and 94.56%, respectively. The average amount of total phenolics in samples was 223 mg GAE . 100 g⁻¹ FW. Protein, K, Ca, Mg, Fe and Cu contents of E. spectabilis species were found higher than in some other commonly used vegetables. The results suggest that E. spectabilis could be a valuable source of antioxidants, phenolics and minerals.
Eremurus spectabilis używany jest w Turcji jako warzywo, zwłaszcza w regionie Wschodniej Anatolii. W niniejszej pracy przeanalizowano wartość odżywczą i właściwości przeciwutleniających ośmiu roślin E. spectabilis z różnych obszarów uprawowych. Wyniki wykazały, że pomiędzy próbkami wystąpiły znaczące różnice we wszystkich powyższych parametrach. Średnie wartości badanych parametrów wynosiły: 86,62–91,35% dla zawartości wody, 4,78–5,15 dla pH; 0,42–0,70% dla kwasowości oraz 0,61–1,11% dla zawartości popiołu. Badania właściwości przeciwutleniających z wykorzystaniem strącania oczyszczającego wolnych rodników 2-difenylo-1-pikryhydrazylem (DPPH) oraz próby z β-karotenem/kwasem linoleinowym wykazały, że wyciągi z E. spectabilis mają silne zdolności przeciwutleniające. W systemach DPPH i β-karotenowych/z kwasem linoleinowym wartości średnie wynosiły odpowiednio 73.69 ȝg wyciągu. ml⁻¹ i 94,56%. Średnia ogólna zawartość fenoli w próbkach wynosiła 223 mg GAE . 100 g⁻¹ św.m. Stwierdzono, że zawartość białka, K, Ca, Mg, Fe i Cu w roślinach gatunku E. spectabilis jest wyższa niż w innych powszechnie wykorzystywanych warzywach. Wyniki sugerują, że E. spectabilis może być cennym źródłem przeciwutleniaczy, fenoli i związków mineralnych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 3; 145-153
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of antioxidants by HPLC-MS in grapevine seeds
Autorzy:
Sochorova, L.
Klejdus, B.
Mojmir, B.
Tunde, J.
Mlcek, J.
Sochor, J.
Ercisli, S.
Kupe, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12691392.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Czech Republic
grapevine
Vitis vinifera
Blaufrankisch cultivar
Cabernet Moravia cultivar
Italian Riesling cultivar
Nativa cultivar
Kofranka cultivar
grape seed
antioxidant
flavonoids
high performance liquid chromatography
Opis:
It is well known, that grapevine seeds are rich in significant antioxidants. However, the issue of dealing with the analysis and comparison of antioxidant components in the seeds of Vitis vinifera L. in individual cultivars has not yet been sufficiently studied. The experiment was performed with extracts of three varieties (Blaufränkish, Italian Riesling and Cabernet Moravia) and three interspecific cultivars (Nativa, Marlen and Kofranka). Contents of nine major flavonoids (apigenin, astragalin, hyperoside, isorhamnetin, kaempferol, myricetin, quercetin, quercitrin and rutin) and two procyanidins (procyanidin A2 and procyanidin B1) were assessed by the HPLC/MS method. The highest contents of antioxidants were found out in interspecific cultivars Marlen and Nativa while the lowest one was assessed in the cultivar Cabernet Moravia. The most represented flavonoid was hyperoside (cultivar Marlen – 15.66 mg∙l–1), least represented was kaempferol (cultivar Cabernet Moravia – 1.81 µg∙l–1).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 6; 17-28
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of simultaneous application of nitrogen and copper on yield and steroidal sapogenin production in Trigonella foenum graecum L.
Autorzy:
Shams, M.
Haghighi, B.
Yildirim, E.
Rabiei, V.
Ercisli, S.
Masiha, S.
Golchin, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855202.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Diosgenin (a steroidal saponin of fenugreek) has long been used as a raw substance for the manufacturing of steroid drugs. In order to evaluate the nutritional effect of different nitrogen (0, 50, 100, 150 and 200 kg ha-1) and copper (0, 10, 20 and 30 kg ha-1) doses on the diosgenin content, growth and yield of fenugreek (var. Ardestan), an experiment was carried out in a factorial arrangement based on complete randomized block design. The diosgenin content in the plant was monitored by a high performance liquid chromatography. Lower doses of copper increased yield, yield component and diosgenin content, but its higher level (30 kg ha-1) had negative effects on the plant yield. The simultaneous application of nitrogen and copper ameliorate the diosgenin production, yield and yield component. The result obtained from correlation and stepwise regression analysis showed that traits such as leaf area index, pods number per plant, and dry weight have significantly direct relation to diosgenin production levels in plants, while dry weight has the highest effect on diosgenin production compared to other traits. According the results, we also can conclude that nitrogen application can decrease copper toxicity in fenugreek in the contaminated soils.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 3; 3-11
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical properties and antioxidant capacity of cornelian cherry genotypes grown in Coruh valley of Turkey
Cechy chemiczne oraz zdolność antyoksydacyjna genotypów derenia jadalnego hodowanych w dolinie Coruh w Turcji
Autorzy:
Sengul, M.
Eser, Z.
Ercıslı, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542954.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Cornus mas
chemical property
antioxidant capacity
cornelian cherry
genotype
anthocyanin
antioxidant activity
polyphenol
Coruh valley
high performance liquid chromatography
Turkey [geogr.]
Opis:
Turkey is rich in terms of cornelian cherry (Cornus mas L.) germplasm resources. The country also has traditional cornelian cherry production for a long time. The purpose of this study was to assess the chemical properties, antioxidant activity and anthocyanin content in the fruits of five cornelian cherry genotypes grown in Coruh valley of Turkey. The total phenolics content, total antioxidant activity and the total anthocyanin content (TAC) of cornelian cherry fruit extracts were determined by Folin-Ciocalteu, ȕ-carotene bleaching, and pH-differential method respectively. The individual anthocyanins of cornelian cherry fruits were analyzed by using HPLC. The results showed that three anthocyanins (cyanidin-3-O-rutinozit chloride, delphinidin chloride, peonidin-3-O- -glucoside chloride) were found in cornelian cherry fruits. There was a significant difference on total anthocyanin content among genotypes. The highest total anthocyanin content was recorded in genotype 1 (342 mg·100 ml-1) whereas genotype 2, 3, 4 and 5 had 276; 271; 239 and 262 mg·100 ml-1 total anthocyanin content, respectively. The major anthocyanin in cornelian cherry fruits was cyanidin-3-O-rutinozit chloride followed by delphinidin chloride and peonidin-3-O-glucoside chloride, respectively.
Turcja ma bogate zasoby materiału genetycznego derenia jadalnego (Cornus mas L.). Kraj ten od dawna produkuje dereń. Celem niniejszego badania była ocena cech chemicznych, działania antyoksydacyjnego oraz zawartości antocyjan w owocach pięciu genotypów derenia hodowanych w dolinie Coruh w Turcji. Całkowitą zawartość fenoli, całkowite działanie antyoksydacyjne oraz całkowitą zawartość antocyjan (TAC) w ekstrakcie z derenia jadalnego ustalono, odpowiednio, metodą Folina-Ciocalteu’a, metodą BCB oraz spektrofotometryczną metodą różnicową. Poszczególne antycyjany w owocach derenia analizowano przy użyciu HPCL. Wyniki wykazały obecność trzech antocyjan (chlorek 3-O-rutynozydu cyjanidyny, chlorek delfinidyny, chlorek 3-O-glukozydu peonidyny) w owocach derenia. Istniały istotne różnice w całkowitej zawartości antocyjan między genotypami. Największą całkowitą zawartość antocyjan zaobserwowano w genotypie 1 (342 mg·100 ml-1) natomiast genotypy 2, 3, 4 i 5 miały, odpowiednio, 276; 271; 239 i 262 mg·100 ml-1 całkowitej zawartości antocyjan. Głównym antocyjanem w owocach derenia był chlorek 3-O-rutynozydu cyjanidyny, a następnie chlorek delfinidyny i chlorek 3-O-glukozydu peonidyny.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 4; 73-82
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The determination of antioxidant capacities and chemical properties of rosa (Rosa damascena Mill.) products
Autorzy:
Sengui, M.
Sener, D.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855241.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Some chemical properties, anthocyanin and total phenolic content and antioxidant capacity of some rosa products namely petals, syrups, jams and leavens were determined. Antimicrobial activities of rose petals and rosa leavens were also investigated. Total dry matter, total soluble solids, ash, pH, titratable acidity, reducing sugar, sucrose, total sugar, color (L, a, b), total phenolic content, antioxidant capacity (β-caroten bleaching method, DPPH free radical-scavenging activity (IC50), TEAC, (IC50)) of rosa petals were determined as 18.43%; 10.35%; 0.90%; 5.30; 0.99%; 4.66 g·100 g–1; 1.72 g·100 g–1; 6.38 g·100 g–1; 38.98; +17.3; –3.44; 481.54 μg GAE·mg–1 sample; 88.6%; 0.97 µg·ml–1; 9.36 µg·ml–1, respectively. Rosa petals and leavens extracts showed significant antimicrobial activity against Acinetobacter lwoffii, Bacillus cereus, Proteus mirabilis GM 2644, Staphylococcus aureus ATCC 29213, Streptococcus mutans ATCC 35668 and Yersinia enterocolitica. In rosa leaven, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, ash, titratable acidity, pH; L and b values; total anthocyanin content, total phenolic content and antioxidant capacity. In rosa syrup, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, pH, titratable acidity, L, a, b, total phenolic content and antioxidant capacity. In rosa jam, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, ash, titratable acidity, pH, total sugar, sucrose, reducing sugar, HMF, a value, total phenolic content and antioxidant capacity.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 4; 63-72
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of shape in fruits of cherry laurel (Prunus laurocerasus) accessions by using elliptic Fourier analysis
Ustalenie kształtu owoców laurowiśni wschodniej (Prunus laurocerasus) przy użyciu analizy eliptycznej Fouriera
Autorzy:
Sayinci, B.
Ercişli, S.
Akbulut, M.
Şavşatli, Y.
Baykal, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543278.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
shape
size
determination
fruit
cherry laurel
Prunus laurocerasus
elliptic Fourier analysis
Opis:
Cherry laurel (Prunus laurocerasus) is an important wild edible fruits naturally grown in black sea region in Turkey. Shape attributes of twenty-one cherry laurel accessions were determined both descriptively and based on elliptic Fourier analysis first time in the literature. In the semantic evaluation, shape of most of the accessions was near to sphere. But, the results of the descriptive data showed that the accessions had different size, shape and gravimetric attributes. The accessions such as 30023, 30024 and 30027 had the highest means as to the gravimetric and size attributes, while the means of the 20043, 30028 and 30030 accessions were found to be the lowest. The sphericity data of 30019, 30028, 30030 and 30033 accessions had the highest means ranged between 96.2 and 97.8%. The cluster test divided the accessions to five subclasses. The genotypes in the 5th cluster had the highest gravimetric and size attributes than the other accessions. While the accessions in the 1st cluster were the highest sphericity mean, they had the lowest gravimetric and size attributes.
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) jest ważną dziką rośliną o jadalnych owocach rosnącą w rejonie Morza Czarnego w Turcji. Określono cechy kształtu dwudziestu dwóch jej odmian, zarówno w sposób opisowy, jak i – po raz pierwszy w literaturze – w oparciu o eliptyczna analizę Fouriera. W ocenie semantycznej kształt większości był zbliżony do kuli, jednak wyniki danych opisowych wykazały różnicę w rozmiarze, kształcie i cechach grawimetrycznych. Odmiany takie jak 30023, 30024 i 30027 miały najwieksze średnie wartości odnoszące się do cech rozmiaru i cech grawimetrycznych, natomiast średnie odmian 20043, 30028 i 30030 były najmiejsze. Dane dotyczące kulistości odmian 30019, 30028, 30030 i 30033 wskazywały na największe średnie mieszczące się w przedziale między 96,2 a 97,8%. Test skupisk podzielił odmiany na pięć podklas. Genotypy w piątym skupisku miały większe wartości cech grawimetrycznych i cech dotyczących kształtu niż pozostałe. Odmiany w pierwszym skupisku miały największą średnią sferyczności, ale najmiejsze wartości cech grawimetrycznych i cech dotyczących kształtu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 1; 63-82
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chosen physical properties of olive cultivars [Olea europaea L.]
Autorzy:
Ozturk, I
Ercisli, S.
Kara, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25863.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
physical property
olive
plant cultivar
Olea europaea
Źródło:
International Agrophysics; 2009, 23, 3; 309-312
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical, chemical, sensorial and bioactive characteristics of local and standard pear cultivars in Turkey
Fizyczne, chemiczne, sensoryczne i bioaktywne cechy lokalnych i standardowych odmian gruszy w Turcji
Autorzy:
Ozdemir, Y.
Akcay, M.E.
Ercisli, S.
Ozkan, M.
Ozyurt, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543421.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Some important physical (fruit external color, flesh firmness, fruit size, fruit weight, fruit volume, stone cell), chemical (ash, pH, soluble solid content, sugars, titratable acidity), sensorial (appearance, firmness, sweetness, grittiness, juiciness and overall quality) and bioactive (antioxidant capacity, phenolic compounds, total phenolic content, vitamin C) characteristics of eleven local and one standard pear cultivar were investigated. All cultivars were found in national pear repository in Ataturk Horticultural Central Research Institute in Turkey. Fruit weight of pears was between 56.80 g (‘Kirmizi Biber’) and 128.94 g (‘Erkenci Uzun Sap’). Results showed that ‘Bağ’ cultivar had the highest sensorial scores (8.4 overall quality) and antioxidant capacity (21.44 mg ascorbic acid equivalent∙g-1). Stone cell were found between 63.65 (‘Gümüşhane’) and 81.65 mg dry weight∙g-1 (‘Maslovka’). The cultivar ‘Orak’ showed the highest chlorogenic acid (185.98 mg∙kg-1) and epicatechin (108.26 mg∙kg-1) content.
Badano niektóre ważne cechy fizyczne (barwa zewnetrzna owoców, zwartość miąższu, masa owoców, rozmiar owoców, pestka), chemiczne (popiół, pH, zawartość rozpuszczalnych substancji stałych, cukry, kwasowość oznaczona), sensoryczne (wygląd, zwartość, słodkość, chropowatość, soczystość i ogólna jakość) oraz bioaktywne (zdolność antyoksydacyjna, związki fenolowe, całkowita zawartość związków fenolowych, witamina C) jedenastu lokalnych i jednej standardowej odmiany gruszy. Wszystkie odmiany pochodziły z krajowego repozytorium w Centralnym Ogrodniczym Instytucie Badawczym w Ataturk w Turcji. Masa owoców wynosiła od 56,80 g (‘Kirmizi Biber’) do 128,94 g (‘Erkenci Uzun Sap’). Na podstawie wyników badań wnioskuje się, że odmiana ‘Bağ’ miała najwyższe noty sensoryczne (ogólna jakość 8,4) i zdolność antyoksydacyjną (21,44 mg ekwiwalent kwasu askorbinowego∙g-1). Sucha masa pestki wynosiła 63,65 (‘Gümüşhane’) i 81.65 mg∙g-1 (‘Maslovka’). Odmiana ‘Orak’ wykazała największą zawartość kwasu chlorogenowego (185,98 mg∙kg-1) i epikatechiny (108,26 mg∙kg-1).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 3; 127-139
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genotype selection for physico-chemical fruit traits in pomegranate (Punica granatum L.) in Turkey
Selekcja genotypów według fizykochemicznych cech granatu (Punica granatum L.) w Turcji
Autorzy:
Okatan, V.
Akca, Y.
Ercisli, S.
Gozlekci, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543035.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
pomegranate
Punica granatum
genetic resource
genotype selection
physicochemical trait
fruit
Turkey [geogr.]
Opis:
Pomegranate is one of the most important ancient fruit in Turkey where planting of pomegranate has increased rapidly in recent years. This study described desirable pomological and chemical traits of seventeen pomegranate genotypes selected from Narlidere district (Bitlis) in between 2010–2011 years. We found considerable variation on fruit weight, aril weight, fruit length and fruit width that important for pomegranate breeding ranged from 99.77 (N-15) to 515.97 g (N-05), 14.16 (N-01) to 41.92 g (N-10), 51.03 (N-15) to 90.99 mm (N-05) and 58.99 (N-03) to 103.11 mm (N-05) among genotypes, respectively. Chemical parameters are also considerable varied among genotypes and Soluble solid content (SSC), titratable acidity (TA), pH and juice yield of genotypes varied between 5.96 (N-02) to 9.13% (N-03), 0.12 (N-12) to 0.91% (N-14), 2.51 (N-14) to 4.52 (N-10) and 48.58 (N-06) to72.07% (N-01), respectively. Many genotypes were found to be promising both fresh consumption and processing. Promising genotypes indicate it’s importance as genetic resources and they have potential for future use in pomegranate breeding activities.
Granat jest jednym z najstarszych owoców w Turcji, a jego uprawa gwałtownie rozwinęła się w ostatnich latach. W niniejszej pracy opisano pożądane pomologiczne i chemiczne cechy siedemnastu genotypów granatu z okręgu Narlidere (Bitlis) badanych w latach 2010–2011. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie cech granatu ważnych dla jego uprawy, takich jak masa owocu, masa osnówki oraz szerokość owocu. Ich rozpiętość wahała się odpowiednio od 99,77 (N-15) do 515.97 g (N-05), 14,16 (N-01) do 41,92 g (N-10), 51,03 (N-15) do 90,99 mm (N-05) oraz 58,99 (N-03) do 103,11 mm (N-05). Cechy chemiczne także znacznie różnicowały badane genotypy. Zawartość rozpuszczalnych substancji stałych (SSC), kwasowość ogólna (TA), pH oraz plon soku wahały się odpowiednio od 5,96 (N-02) do 9,13% (N-03), 0,12 (N-12) do 0,91% (N-14), 2,51 (N-14) do 4,52 (N-10) oraz 48,8 (N-06) do 72,07% (N-01). Stwierdzono, że jeśli chodzi o świeżą konsumpcję i przetwarzanie, jest wiele obiecujących genotypów. Genotypy te stanowia cenne źródło genetyczne, a także mają duży potencjał dla prac hodowlanych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 123-132
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effects of different pruning treatments on the growth, fruit quality and yield of 'Hacihaliloglu' apricot
Wpływ różnych zabiegów cięcia na wzrost, jakość i plon owoców moreli ‘Hacihaliloglu’
Autorzy:
Naim Demirtas, M.
Bolat, I.
Ercisli, S.
Ikinci, A.
Olmez, H.A.
Sahin, M.
Altindag, M.
Celik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541916.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
pruning treatment
plant cultivar
plant growth
fruit quality
fruit yield
Hacihaliloglu cultivar
apricot
Prunus armeniaca
summer pruning
winter pruning
pomology
Turkey
Opis:
This study was conducted in Malatya, between 1999 and 2003, and the region's most important dried apricot variety, Hacihaliloglu was used as material. In the study, the effect of 5 different combined or alone pruning treatments on the growth, fruit quality and yield characteristics were determined in comparison with non-pruned trees. Pruning treatments in different periods did not statistically affect phenological features and fruit dimensions but strongly affected total soluble solid and fruit firmness of Hacihaliloglu apricot cultivar. The highest average yield considering trunk cross-sectional area was obtained as 0.34 kg·cm-2 from pre-harvest summer pruning treatment and the highest share of flower bud was observed as 68.29% in pre-harvest summer+winter pruning treatment. Pruning applications significantly affected both shoot diameter and length. The highest shoot diameter and length were obtained from pre-harvest summer+winter pruning application as 8.52 mm and 77.84 cm, respectively. The highest leaf area was determined as 39.43 cm2 in post harvest pruning treatment.
Badanie przeprowadzono w miejscowości Malatya w latach 1999–2003 na najważniejszej w regionie odmianie moreli do suszenia, Hacihaliloglu. W badaniu określono wpływ 5 różnych zabiegów cięcia na wzrost, jakość owoców oraz plonowanie w porównaniu z drzewami nieprzycinanymi. Zabiegi cięcia w różnych okresach nie wpłynęły w sposób istotny na cechy fenologiczne ani rozmiary owoców, natomiast wywarły silny wpływ na zawartość ekstraktu w soku oraz jędrność owoców moreli odmiany Hacihaliloglu. Najwyższy średni plon, 0,34 kg·cm-2 przy uwzględnieniu powierzchni przekroju poprzecznego pnia osiągnięto przy letnim przycinaniu po zbiorze owoców, a największy udział pąków – 68,29%, – zaobserwowano przy przedzbiorczym zabiegu cięcia lato+zima. Zastosowanie cięcia istotnie wpłynęło zarówno na średnicę pędów jak i ich długość. Największą średnicę i długość pędów, odpowiednio 8,52 mm i 77,84 cm, otrzymano stosując przedzbiorcze cięcie lato+zima. Największą powierzchnię liścia, 39,43 cm2 uzyskano przy pozbiorczym zabiegu cięcia.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 183-192
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foliar application of calcium nitrate, boric acid and gibberellic acid affects yield and quality of pomegranate (Punica granatum L.)
Wpływ doustnego zastosowania azotanu wapnia, kawsu borowego i kwasu giberelinowego na plon i jakość granatu
Autorzy:
Korkmaz, N.
Askin, M.A.
Ercisli, S.
Okatan, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543399.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Effect of two doses of calcium nitrate (2 and 4%), boric acid (1.5 and 3%) and GA3 (50 and 75 ppm) on yield, fruit characteristics, cracking and sunburn of pomegranate cv. Hicaznar was carried out in a commercial orchard. Calcium nitrate, boric acid and GA3 applications have been done during blossoming period and one month after blossoming. The fruit yield has been increased by both doses of calcium nitrate and the 3% boric acid dose in the first year while GA3’s 50 ppm dose had an improving effect in the second year. In the first year, all treatments increased the average fruit weight while in the second year only the 2% calcium nitrate and 3% boric acid were found to be effective. The 3% boric acid treatments reduced the rate of cracking of the fruits in first year and in the second year all treatments reduced cracking and the best results were obtained in the applications of GA3 and calcium nitrate. The 4% calcium nitrate application reduced the sunburn in the pomegranate fruits and 2% calcium nitrate application increased the amount of the total soluble solids.
W komercyjnym sadzie badano wpływ dwóch dawek azotanu wapnia (2 i 4%), kwasu borowego (1,5 i 3%) i kwasu giberelinowego (50 i 75 ppm) na plon, cechy owoców, pękanie i poparzenia słoneczne granatu odmiany Hicaznar. Azotan wapnia, kwas borowego oraz GA3 zastosowano podczas kwitnienia i miesiąc po kwitnieniu. Plon owoców wzrósł przy obydwu dawkach azotanu wapnia i kwasu borowego w pierwszym roku, a dawka GA3 50 ppm miała pozytywny wpływ w drugim roku. W pierwszym roku wszystkie zabiegi podnosiły średnią masę owoców, natomiast w drugim roku tylko 2% azotan wapnia i 3% kwas borowy okazały się skuteczne. Zabiegi 3% kwasem borowym zmniejszały pękanie owoców w pierwszym roku, a w drugim roku wszystkie zabiegi zmniejszały pękanie, natomiast najlepsze rezultaty osiągnięto po zastosowaniu GA3 i azotanu wapnia. Zastosowanie 4% azotanu wapnia zmniejszało poparzenie słoneczne owoców granatu, a zastosowanie 2% azotanu wapnia zwiększało całkowitą ilość rozpuszczalnych związków stałych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 3; 105-112
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Larvicidal effect of some plant extracts on the pine processionary moth, Thaumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermuller) in laboratory conditions
Larwobójczy wpływ niektórych wyciągów roślinnych na Thaumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermuller) w warunkach laboratoryjnych
Autorzy:
Kesdek, M.
Kordali, S.
Coban, K.
Usanmaz, A.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542843.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
larvicidal effect
plant extract
pine
Thaumetopoea pityocampa
laboratory condition
mortality percentage
Opis:
The pine processionary moth, Taumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermüller) is one of the most widespread defoliator insects found in the forest areas of Turkey. Although different methods have been used to control this major forest pest up to now, the problem is still going on largely unsolved in the forest areas of Turkey. The objective of this study was to determine larvicidal effects of extracts obtained from six different plant species, Achillea wilhelmsii C. Koch, Nepeta meyeri Benth., Satureja hortensis L., Origanum onites L., O. rotundifolium Boiss., Tanacetum argyrophyllum (C. Koch) and on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in laboratory conditions.Test the toxicity of six plant extracts against to the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa, 10 larvae of this insect with 15 gr amounts fresh needles (1 year old) of Pinus brutia were placed to Petri dishes (9 × 1.5 cm deep). Each dose was dissolved in acetone and 0.25, 0.5 and 1 mg of the plant extracts found in 1 ml solution were sprayed on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in the Petri dishes, corresponding to 2.08, 4.16 and 8.33 mg·l -1 air concentrations. Petri dishes were covered with a lid. All tests carried out at 26ºC (±2), 60% (±5) relative humidity and 14/10 h light/dark photoperiod in laboratory conditions. When exposure, mortality of the larvae was after the determined at 24, 48 and 96 h. Petri dish applied with sterile water and acetone were used as control group. All the tests were made in triplicate. The results showed that six plant exracts have a larvicidal effect on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in comparison with controls. Therefore, these naturally occurring plant extracts could be useful for managing the larvae populations of T. pityocampa.
Korowódka pniówka Taumetopoea pityocampa (Denis i Schiffermüller) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych insektów, które niszczą igły drzew w leśnych rejonach Turcji. Chociaż stosowano różne metody zwalczania tego szkodnika lasów, to problem jest wciąż w znacznej mierze nierozwiązany. Celem niniejszego badania jest określenie larwobójczego wpływu wyciągów otrzymanych z sześciu różnych gatunków roślin, mianowicie Achillea wilhelmsii C. Koch, Nepeta meyeri Benth., Satureja hortensis L., Origanum onites L., O. rotundifolium Boiss., Tanacetum argyrophyllum (C. Koch) na 2., 3. i 4. stadium larw T. pityocampa w warunkach laboratoryjnych. Przetestowano toksyczność sześciu wyciągów roślinnych wobec 2., 3. i 4. stadium larwalnego T. pityocampa. Zastosowano 10 larw tego owada z 15 g świeżych (rocznych) igieł Pinus brutia umieszczonych na szalkach Petriego (głębokości 9 × 1,5 cm). Każdą dawkę rozpuszczono w acetonie. 0,25, 0,5 oraz 1 mg wyciągów roślinnych w 1 ml roztworu rozpylono na 2., 3., oraz 4. stadium larwalnym T. pityocampa na szalkach Petriego, co odpowiada 2,08, 4,16 i 8,33 mg·l -1 stężeń w powietrzu. Szalki przykryto pokrywką. Wszystkie testy przeprowadzono w temperaturze 26ºC (±2), przy wilgotności względnej 60% (±5) oraz przy 14/10 godz. fotoperiodzie światła dziennego/zaciemnienia. Śmiertelność larw określono po 24, 48 oraz 96 godzinach. Szalki Petriego ze sterylną wodą i acetonem były użyte jako kontrola. Wszystkie testy wykonano trzykrotnie. Wykazano, że sześć wyciągów roślinnych ma wpływ larwobójczy na 2., 3., oraz 4. stadium larwalne T. pityocampa w porównaniu z kontrolą. Te naturalnie występujące wyciągi roślinne mogą być użyteczne w zwalczaniu populacji larw.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 5; 145-162
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia
Selekcja obiecujących genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) ze środkowej Anatolii
Autorzy:
Keles, H.
Akca, Y.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
biodiversity
fruit quality
genetic resource
selection
walnut
genotype
Juglans regia
Inner Anatolia region
Opis:
Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively.
Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahaáy się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86– –33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 167-175
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro propogation of Physalis peruviana (L.) using apical shoot explants
Rozmnażanie in vitro Physalis peruviana (L.) przy użyciu eksplantów ze szczytowych pędów
Autorzy:
Guney, M.
Kafkas, S.
Kefayati, S.
Motalebipour, Z.
Turkeli, Y.
Ercisli, S.
Kafkas, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Physalis peruviana L. is belongs to Solanaceae family and commonly known as Cape gooseberry. More recently it is very popular and widely used as medicinal plant to treat malaria, asthma, hepatitis, dermatitis and rheumatism and has diuretic and antiinflammatory properties. In this study, it was aimed to develop in vitro propagation protocol for P. peruviana L. using apical shoots as an explant sources. Regenerated plants were evaluated based on their multiplication rate and shoot length using various concentration of BAP (1, 2, 3 mg l-1) in combination with IBA (0, 0.1, 0.2, 0.4 mg l-1) and NAA (0, 0.1, 0.2, 0.4 mg l-1). In addition, efficiency of various auxin concentrations of (1 and 2 mg l-1 IBA and NAA) was also applied on root formation of P. peruviana L. The highest shoot numbers were obtained from 2 mg l-1 BAP with 0.4 mg l-1 IBA (6.00) combinations and shoot length obtained in 2 mg l-1 BAP with 0.2 mg l-1 IBA combinations (3.30 cm). As for the effects of BAP and NAA combinations; the highest shoot length were obtained from 2 mg l-1 BAP without NAA combinations (3.33 cm) while the lowest one was in 3 mg l-1 BAP with 0.4 mg/I NAA combinations. The highest root numbers were obtained from NAA application (2 mg l-1 and 1 mg l-1, respectively). In vitro derived plants were acclimatized to the soil smoothly. The present study highlights the importance of plant tissue culture in order to be used for large-scale production of P. peruviana (L.) due to the elimination of sexual propagation.
Gatunek Physalis peruviana L. należy do rodziny Solanaceae i znany jest powszechnie jako miechunka peruwiańska. Ostatnio jest bardzo popularny i używany jako roślina lecznicza w terapii malarii, astmy, zapalenia wątroby, zaplenia skóry i reumatyzmu. Posiada właściwości moczopędne i przeciwzapalne. Celem badania było opracowanie protokołu rozmnażania in vitro dla Physalis peruviana L. przy użyciu szczytowych pędów jako źródła eksplantów. Zregenerowane rośliny oceniono na podstawie ich współczynnika rozmnażania oraz długości pędów przy użyciu różnych stężeń BAP (1, 2, 3 mg l-1) w kombinacji z IBA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l-1) oraz NAA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l-1). Ponadto sprawdzono też skuteczność różnych koncentracji auksyn (1 i 2 mg l- 1 IBA i NAA) w tworzeniu korzeni P. peruviana L. Największą liczbę pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l- 1 BAP z 0.4 mg l- 1 IBA (6.00) i dla długości pędów w kombinacji 2 mg l- 1 BAP z 0.2 mg l- 1 IBA (3,30 cm). Odnośnie do efektów kombinacji BAP i NAA: największą długość pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l- 1 BAP bez NAA (3,33 cm) natomiast najmniejszą z kombinacji 3 mg l- 1 BAP z 0,4 mg/I NAA. Największą liczbę korzeni otrzymano przy zastosowaniu NAA (odpowiednio, 2 mg l- 1 i 1 mg l-1). Rośliny uzyskane in vitro dobrze aklimatyzowały się w warunkach glebowych. Badanie podkreśla znaczenie hodowli tkanek roślin w celu wykorzystania ich do produkcji P. peruviana (L.) na dużą skalę ze względu na eliminację rozmnażania płciowego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 5; 109-118
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of methyl jasmonate application on bioactive contents and agro-morphological properties of strawberry fruits
Autorzy:
Gundogdu, M.
Berk, S.K.
Yildiz, K.
Canan, I.
Ercisli, S.
Tuna, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12699814.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
In this study, methyl jasmonate were applied to strawberry cultivars, and the pomological and biochemical characteristics of the fruits were investigated. The highest increase in fruit weight was determined in the Honeoye cultivar and it was detected in the application of 0.50 mM MeJa according to the control group. When the organic acid contents of fruits were examined, it was determined that the dominant acid was citric acid and the maximum range (Control: 1.49 g kg⁻¹; 0.50 mM MeJa: 16.49 g kg⁻¹) was in the Seascape cultivar. When the ellagic acid content of the fruits was examined, the highest increase (Control: 13.350 mg 100 g⁻¹, 0.25 mM MeJa: 22.768 mg 100 g⁻¹) was found in the Sweet Ann cultivar. In this study, it was determined that appropriate concentrations of MeJa should be preferred in cultivation of strawberry and these concentrations affected the fruit quality parameters.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2020, 19, 4; 133-142
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies