Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dytko, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Wyłączenie członka Polskiej Komisji Akredytacyjnej
Exclusion of a Polish Accreditation Committee member
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953803.pdf
Data publikacji:
2016-12-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
system jakości kształcenia
Polska Komisja Akredytacyjna
Kodeks postępowania administracyjnego
zasada bezstronności
Quality Education System
Polish Accreditation Committee
Code of Civil Procedure
Principle of Impartiality
Opis:
Nad systemem jakości kształcenia w szkolnictwie wyższym czuwa Polska Komisja Akredytacyjna. Wpisuje się w strukturę organizacyjną europejskich instytucji akredytacyjnych. Jest niezależna w swoim działaniu, nie podlega nadzorowi organów państwowych. Ma charakter środowiskowy. Wydaje opinie i oceny dotyczące jakości kształcenia w szkołach wyższych, a jej uchwały mają charakter niepodważalny. Działalność Komisji zakotwiczona jest w dwóch zasadach: obiektywizmu i bezstronności. Polska Komisja Akredytacyjna nie jest organem administracyjnym, a jej czynności nie podlegają przepisom Kodeksu postępowania administracyjnego. Jednakże dla zachowania obiektywizmu i bezstronności w pracach Komisji, Kodeks postępowania administracyjnego ma zastosowanie w odniesieniu do wyłączenia członka (członków) Komisji. Sytuacje, które wymuszają takie wyłączenie to: zatrudnienie w kontrolowanej uczelni samego członka Komisji, zatrudnienie osoby pozostającej z nim w określonym stosunku bliskości, powołanie członka Komisji w charakterze eksperta, wykluczenie dualizmu ról procesowych (jednoczesne występowanie w roli eksperta i członka Komisji) oraz konieczność zmiany składu osobowego przy ponownym rozpatrzeniu sprawy dotyczącej oceny Komisji. O wyłączeniu członka Komisji postanawia jej przewodniczący, którego czynność w tym zakresie jest odformalizowana i nie stanowi aktu administracyjnego.
Watching over the quality education in Poland is at the heart of Polish Accreditation Committe’s purview of activity. The Committee accounts for the organizational structure of European accrediting institutions. Its activity is independent, and it doesn’t come under any national supervisory body. By assessing the education quality as well as issuing opinions about academic institutions, the committee activity pertains exclusively to this community. Committee decisions have got the incontrovertible character and are anchored in two principles: objectivity and impartiality. Polish Accreditation Committee is not an administrative body, and its activities are not subjected to the Code of Administrative Proceedings. However, for the sake of objectivity and impartiality in the work of the Committee, the Code of Administrative Proceedings should be applied in order to exclude a Committee member. Situations that necessitate such an exclusion are: employment of a Commit tee member at a supervised university, nepotic character of an employment, appointment of a Committee member as an expert – preventing the duality of roles (if performed at the same time as an expert and a member of the Committee), and the need for reshuffling while re-examination of a case related to the Committee assessment. The Committee chairman decides the committee member’s exclusion, but such an action is not an administrative act.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 4; 53-69
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weryfikacja rozporządzeń wojewody w trybie nadzoru i samokontroli
Verification of voivode’s ordinances by supervision and self-control
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476577.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Local law
ordinance
voivode
supervision
prawo miejscowe
rozporządzenie
wojewoda, nadzór
Opis:
Voivodes’ ordinances are manifestations of local law-making in the domain of public duties pertinent to government administration. There is an established praxis that voivodes legislate local law in shape of ordinances which are in force in the given voivodship or part thereof. Ordinances have their place in the constitutional system of sources of law albeit they cannot be equated to regulations issued by the national administrative organs. Since the issuance of ordinances by voivodes is indicative of legislative activity of centralized administration, supervision of this activity is based not only on the criterion of lawfulness but also on the criterion of reliability and economy, and compliance with government policy. Supervision, however, is not exclusive form of verification of voivodes’ ordinances because these authorities may, in the framework of self-control, overrule or change their acts on their own. This happens, nevertheless, under the inspiration of the supervisory authority. Verification of the voivode ordinance, one way or another, entails that an act shall cease to apply and is removed from the legal system, and is replaced with a new legal regulation.
Rozporządzenia wojewodów są przejawem lokalnego prawotwórstwa, w obszarze wykonywania zadań publicznych przynależnych administracji rządowej. Utrwaloną praktyką jest, że w formie rozporządzenia wojewodowie ustanawiają prawo miejscowe, obowiązujące na terenie województwa lub jego części. Rozporządzenia wojewodów posiadają swoje miejsce w konstytucyjnym systemie źródeł prawa, aczkolwiek nie można ich utożsamiać z rozporządzeniami wydawanymi przez ogólnokrajowe organy administracyjne. Ponieważ wydawanie rozporządzeń przez wojewodów jest przejawem aktywności prawodawczej administracji scentralizowanej, nadzór nad tą aktywnością oparty jest nie tylko na kryterium legalności, ale także na kryterium rzetelności i gospodarności oraz zgodności z polityką rządu. Nadzór nie stanowi jednak wyłącznej formy weryfikacji rozporządzeń wojewodów, albowiem organy te mogą w ramach samokontroli dokonywać uchylenia lub zmiany swych aktów we własnym zakresie. Dzieje się to wszakże z inspiracji organu nadzoru. Weryfikacja rozporządzenia wojewody, w takim czy innym trybie powoduje, że ów akt przestaje obowiązywać i zostaje usunięty z obrotu prawnego. W jego miejsce można jednak ustanowić nową regulację prawną.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2016, 2(19); 77-88
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w sprawie incydentów medycznych
Proceedings regarding medical incidents
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476443.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
medical product
medical phenomena
protection of health and human live
wyrób medyczny
zjawiska medyczne
ochrona zdrowia i życia ludzkiego
Opis:
Medical incident is a negative phenomenon both in the area of medical activities performed by authorized entities as well as in the processes of creating medical products by its producers. No medical product gives full guarantee both of its effectiveness in the therapeutic process, as well as in achieving only the positive results to the therapy. There are cases where in addition to the primary purpose for which the product was created and subjected to use, a negative phenomenon appears in terms of health and human life – it can form a so-called medical incident. Those are the subjects of administrative opposition which is the purpose of using appropriate normative instruments. This study, based on descriptive method, is a presentation of ways and efforts eliminating the phenomenon’s of such incidents in a form of legally organized series of activities of which the most radical form is the withdrawal of a defective medical product from the market in the broadly understood area of medical activities.
Incydent medyczny stanowi negatywne zjawisko zarówno w obszarze wykonywania działalności leczniczej przez uprawnione do tego podmioty, jak i procesów wytwarzania wyrobów medycznych przez producentów. Żaden produkt medyczny nie daje pełnej gwarancji swojej skuteczności w procesie leczniczym ani w osiąganiu wyłącznie pozytywnych rezultatów związanych z prowadzą terapią. Istnieją bowiem przypadki, gdy oprócz podstawowego celu, dla którego wyrób medyczny został wytworzony i jest używany, pojawiają się negatywne z punktu widzenia zdrowia i życia pacjenta zjawiska, przybierające postać tzw. incydentów medycznych. Podlegają one zwalczaniu metodami administracyjnymi, czemu służy odpowiednie instrumentarium normatywne. Niniejsze opracowanie, oparte na metodzie opisowej, stanowi prezentację sposobów skutecznego zapobiegania występowaniu takich incydentów, w formie prawnie zorganizowanego ciągu czynności, które ostatecznie mogą doprowadzić do wycofania wadliwego produktu medycznego z obrotu w szeroko pojętym obszarze działalności medycznej
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 2(23); 156-171
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weryfikacja uchwał organów kolegialnych szkół wyższych
Verification of Resolutions Issued by University Collegial Bodies
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596476.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autonomy of the university
resolution of university collegial bodies
supervision
autonomia szkoły wyższej
uchwały organów kolegialnych uczelni
nadzór weryfikacyjny
Opis:
Jednym z przejawów autonomii szkół wyższych jest działalność uchwałodawcza organów kolegialnych uczelni. Akty (uchwały) tych organów nie figurują jednak w konstytucyjnym systemie źródeł prawa, natomiast stanowią źródło wewnętrznego prawa administracyjnego. Ich konstrukcja oparta jest na zasadach techniki prawodawczej, przez co powinny być one właściwie zredagowane oraz nie wykazywać sprzeczności z aktami o charakterze powszechnie obowiązującym. Adresatami uchwał organów kolegialnych szkoły wyższej są przede wszystkim użytkownicy zakładu administracyjnego (uczelni), zatem uchwały te są jedną z form realizacji władztwa zakładowego. Podlegają nadzorowi weryfikacyjnemu ze skutkiem w postaci stwierdzenia ich nieważności. Zastosowanie takiej sankcji jest następstwem naruszenia prawa bądź statutu szkoły wyższej przez uchwałę rady wydziału lub senatu uczelni. Nie jest to jednak sankcja definitywna, albowiem akt nadzoru nad działalnością uchwałodawczą organów kolegialnych szkół wyższych podlega kontroli sądu administracyjnego w trybie skargi. Skarga taka stanowi emanację autonomii szkoły wyższej. W ostateczności więc, to sąd administracyjny może decydować zarówno o legalności uchwały organu kolegialnego uczelni, jak i o legalności aktu nadzoru nad tą uchwałą. 
One of the manifestations of the autonomy of an academy is the activity of issuing resolutions by proper academy collegial bodies. Although acts (resolutions) of these bodies are not included in the constitutional system of sources of law, they are a source of internal administrative law. Their construction is based on the principles of legislative technique, hence should be properly edited and conform with the acts of general application. Academy is the primarily recipient of these resolutions qua users of an administrative facility and, therefore, resolutions posit a form of an implementation of the rulership. This sort of legislation comes under supervision with the possible effect of the annulment thereof. The use of such a penalty is a result of violations of the law or the statute of the university by a resolution of the faculty council or the senate. Yet this is not a definite penalty because the supervision of legislation comes under the control of the administrative court by means of complaint. Such a complaint is derived from the autonomy of an academy. Eventually, it is the administrative court that can decide both about the legality of the resolution of a collegial body and the supervision of the legality of that resolution. Translated by Jan Dytko
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 10, 2; 93-107
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowania w sprawie akredytacji w ochronie zdrowia
Procedure for Accreditation in Health Care
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046808.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
akredytacja
dekodyfikacja
postepowanie
accreditation
codification
procedure
Opis:
Akredytacja w ochronie zdrowia jest procesem. Odbywa się w zdekodyfikowanej procedurze administracyjnej - przybiera postać szczególnego postępowania administracyjnego o charakterze autonomicznym. Wyłączone w tym wypadku pozostaje stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. W proces akredytacyjny zaangażowanych jest wiele podmiotów i organów (ośrodek akredytacyjny, Rada Akredytacyjna, zainteresowane osoby fizyczne bądź prawne wykonujące działalność leczniczą), przy czym wiodącą rolę w tym procesie odgrywa minister właściwy do spraw zdrowia. Organ ten w formie certyfikatu akredytacyjnego (nie stanowiącego decyzji administracyjnej) potwierdza, że dana jednostka lecznicza spełnia przewidziane prawem kryteria – standardy do świadczenia usług medycznych - w zakresie infrastrukturalnym, farmakoterapeutycznym oraz kompetencyjnym. Od odmowy udzielenia akredytacji przysługuje sprzeciw zaiteresowanemu podmiotowi, a ostateczna odmowa po rozpatrzeniu sprzeciwu podlega skardze do sądu administracyjnego jako akt z zakresu administracji publicznej, nie będący decyzją administracyjną.  
Health care accreditation is a process. It takes place in a codified administrative procedure - it takes the form of a specific administrative procedure of an autonomous nature. The application of the provisions of the Code of Administrative Procedure remains excluded. The accreditation process involves many entities and bodies (accreditation centre, accreditation board, interested natural or legal persons performing therapeutic activities), with the minister in charge of health playing a leading role in this process. This body in the form of an accreditation certificate (not constituting an administrative decision) confirms that a given medical unit meets the criteria stipulated by law - standards for the provision of medical services - in terms of infrastructure, pharmacotherapy and competence. A refusal to grant accreditation may be objected to by an interested entity, and the final refusal, after consideration of the objection, is subject to complaint to the administrative court as an act in the field of public administration, which is not an administrative decision.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 39-55
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzja administracyjna jako forma sprawowania nadzoru nad uchwałami organów stanowiących instytutu badawczego
Administrative decision as a form of supervision over resolutions of authorities constituting a research institute
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046931.pdf
Data publikacji:
2018-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
instytut badawczy
nadzór
decyzja administracyjna
research institute
supervision
administrative decision
Opis:
Instytuty badawcze wpisują się w szeroko pojęty system nauki w Polsce. Są jednostkami organizacyjnymi wyodrębnionym organizacyjnie i finansowo – posiadającymi osobowość prawną. Działalność instytutu opiera się na statucie, zaś do jego organów należą: dyrektor i rada naukowa, która podejmuje uchwały w istotnych sprawach związanych z działalnością instytutu. Uchwały rady naukowej instytutu badawczego podlegają nadzorowi właściwego ministra, który w ramach ingerencji nadzorczej może uchylić w części lub w całości uchwałę rady. Nadzór nad działalnością uchwałodawczą rad naukowych instytutów badawczych wyraża się w formie decyzji administracyjnej, która podlega weryfikacji w trybie ponownego rozpatrzenia sprawy oraz w trybie skargi sądowoadministracyjnej. Jedynym kryterium nadzoru nad uchwałami rad naukowych instytutów badawczych jest legalność – zgodność z powszechnie obowiązującym prawem oraz statutem instytutu. Legalność jest także punktem odniesienia przy weryfikacji decyzji nadzorczych nad uchwałami rad naukowych, czy to w trybie administracyjnym czy to w trybie sądowej kontroli. W tym ostatnim wypadku organ nadzoru może skorzystać z uprawnienia samokontrolnego.            
Research institutes are filled into widely understood science system in Poland. They are organizational units separated organizationally and financially – having legal personality. Activities of a institute is based on the statute and its organs include: director and science council which adopts resolutions in important matters related to institute tasks. The resolutions of science council of research institute are subject of supervision of competent minister who, in the course of supervisory interference can repeal in part or entirely the resolution of the council. The supervision on legislative activity of science councils of research institutes is expressed in forms of administrative decision which is a subject to review by means of a reconsideration of the case and by a court-administrative complaint. The only criterion of supervision on science council resolutions of research institutes is the legality – compliance with universally applicable law and the statute of the institute. Legality is also the point of reference during verification of supervisory decisions over the resolutions of scientific councils, whether in administrative procedure or juridical control. In the latter case, the supervisory authority may exercise the right of self-control.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 37-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadanie pierwszego statutu niepublicznej szkole wyższej
Bestowal of the First Statutes upon a Nonpublic University
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046959.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
niepubliczna szkoła wyższa
statut
materie statutowe
non-public university
statute
statutory matter
Opis:
Statut szkoły wyższej jest jednym z przejawów autonomii uczelni. Jest aktem wewnątrzustrojowym, który nie zwiera norm powszechnie obowiązujących, albowiem adresowany jest do zamkniętego kręgu adresatów. Stanowi akt prawa wewnętrznego. Swoje zakotwiczenie znajduje w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, która kazuistycznie wyznacza zagadnienia przekazane do unormowania statutowego. Ustawowe upoważnienie do regulacji statutowej może mieć charakter obligatoryjny albo fakultatywny, aczkolwiek w obydwu wypadkach regulacja ta nie może wykraczać poza zakres udzielonej delegacji. Nadanie pierwszego statutu niepublicznej szkole wyższej jest wyłączną prerogatywą jej założyciela – osoby fizycznej bądź prawnej, z wyłączeniem  państwowych i samorządowych osób prawnych. Nadanie statutu jest silnym uprawnieniem założyciela uczelni, jednakże nie zwalnia go z przestrzegania zasady legalizmu. Pierwszy statut niepublicznej szkoły wyższej obejmuje swym zasięgiem nie tylko zagadnienia ustrojowe uczelni, ale także sprawy personalne, finansowe oraz reguluje obszar działalności naukowej.
Statute of an University is the manifestation of an autonomy of the latter. It is an intersystemic act that do not contain universally applicable norms because it is addressed to inner circle of recipient. Questions that are normalized by a statute are determined by Law on Higher Education. Authorization to regulate the statute can be mandatory or optional just in case the regulation does not go beyond the scope of the delegation granted. The only accountable subject for the conferral of the first statute to a non-public University is a legal person except for government or local governments. Statute conferral is a powerful privilege for the founder of the university, however, that does not exempt him from compliance with the principle of legality. The first statute of non-public University encompasses no only systemic issues, but also staff and financial matters, and it regulates the area of scientific activity.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 2; 39-53
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROCEDURA FINANSOWANIA PROGRAMÓW NARODOWEJ AGENCJI WYMIANY AKADEMICKIEJ
Autorzy:
Jan, Dytko,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567659.pdf
Data publikacji:
2019-09-04
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
Programy NAWA
beneficjenci finansowania programów NAWA
decyzja administracyjna i jej weryfikacja
dekodyfikacja
Opis:
Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej (NAWA) jest agendą rządową, której przedmiotem działalności jest realizacja zadań określonych ustawami na rzecz systemu nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce. Posiada osobowość prawną, a w stosunkach międzynarodowych posługuje się nazwą "Polish National Agency for Academic Exchange". Programy służące realizacji zadań NAWA ustanawia jej Dyrektor. W programach takich mogą uczestniczyć osoby fizyczne i osoby prawne, znajdujące się w szeroko pojętym systemie nauki i szkolnictwa wyższego. Prawem tych podmiotów jest ubieganie się o finansowanie lub współfinansowanie realizacji programów NAWA. Przyznanie środków na realizację tych programów odbywa się w postępowaniu administracyjnym zakończonym wydaniem decyzji przez Dyrektora Agencji. Postępowanie to poprzedzone jest konkursem na wyłonienie najlepszej oferty, która podlega ocenie formalnej i merytorycznej przez ekspertów niezależnych od NAWA. W tym celu ustanawiana jest lista rankingowa, a podmiot usytuowany na jej czele staje się zwycięzcą konkursu, a zarazem beneficjentem środków finansowych. Decyzja o przyznaniu lub odmowie przyznania środków na finansowanie lub współfinansowanie realizacji programów NAWA podlega weryfikacji w trybie remonstracji albo skargi sądowo-administracyjnej. W postępowaniu w sprawie finansowania lub współfinansowania programów realizujących zadania NAWA nie stosuje się przepisów ustawy Kodeksu postępowania administracyjnego. Postępowanie to mieści się zatem w kręgu postępowań administracyjnych szczególnych – dekodyfikowanych.
Źródło:
International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2019, 5(1); 185-200
2543-7097
2544-9478
Pojawia się w:
International Journal of Legal Studies (IJOLS)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies