Autor: Dybich, K. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Influence of RME contents in diesel fuels on Cetane number determination quality
Autorzy:: Stępień, Z.
Dybich, K.
Przybek, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/245979.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Tematy:: biofuels
RME
combustion chamber deposits
cetane number
Opis:: Increasing RME contents in Diesel fuels has an adverse impact for engine combustion chamber deposits formation as well on fuel injection system components. In the article discussed issues concerning with Cetane number determination of Diesel fuels about increased RME contents. Described troubles caused by difficulties in keeping stable engine running during making Cetane number determination by using of engine test bed. The influence of these issues for repeatability of obtained results has been also examined. Presented great own experience in the assessing the usefulness of engine test bed type Waukesha CFR for biofuels Cetane number determination. Comparison of repeatability obtained results Cetane numbers depending on the quantity of RME contained in Diesel fuel has been also performed. View of CFR test bed for Cetane number determination according to ASTM D 613 and picture engine's combustion chamber for the determination of Waukesha CFR Cetane number and piston assembly, view of injector hole pintle nozzle coking field of CFR engine for Cetane number determination, carbon deposit on piston crown and piston skirt, comparison of spraying stream fuel distribution through injector of CFR Waukesha test engine after biofuels determinations with standard distribution according to ASTM D 613, results of CN are presented in the paper.
Źródło:: Journal of KONES; 2011, 18, 3; 421-430
1231-4005
2354-0133
Pojawia się w:: Journal of KONES
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Development of "CEC" engine test methods for fuels performance
Rozwój silnikowych metod badawczych "CEC" do oceny właściwości użytkowych paliw
Autorzy:: Stępień, Z.
Oleksiak, S.
Dybich, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/242725.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Tematy:: paliwa silnikowe
silniki spalinowe
metody badawcze
CEC
osady
engine fuels
combustion engines
test methods
deposits
Opis:: CEC (Co-ordinating European Council) jest organizacją europejskich stowarzyszeń przemysłowych (ACEA, ATIEL, ATC i CONCAWE), której zadaniem jest opracowywanie, rozpowszechnianie i rozwój metod badań paliw silnikowych, środków smarowych i innych płynów eksploatacyjnych dla potrzeb transportu. W artykule omówiono wyniki działalności grup roboczych CEC, tworzących i doskonalących silnikowe metody badania właściwości użytkowych paliw. W pracach większości tych grup roboczych czynny udział biorą od wielu lat przedstawiciele Instytutu Technologii Nafty, wnosząc swój wkład w rozwój przedmiotowych metod o kluczowym, międzynarodowym znaczeniu. W dziedzinie paliw do silników z zapłonem iskrowym (ZI) przedstawiono metody badawcze CEC F-04-87 (Opel Kadett), CEC F-05-93 (M 102E) i CEC F-20-98 (M111) stosowane do oceny skłonności benzyn do tworzenia osadów w układach dolotowych, na zaworach i w komorach spalania silników oraz procedurę CEC F-16-96 (VW Water Boxer) wykorzystywaną do oceny tendencji do zawieszania się zaworów dolotowych. Wspomniano także o pracach grupy roboczej TDG-F-034, której zadaniem było wprowadzanie testu do oceny wpływu paliwa na zanieczyszczenie układu dolotowego, a także rozpylaczy silnika z zapłonem iskrowym i bezpośrednim wtryskiem benzyny. W dziedzinie paliw do silników z zapłonem samoczynnym (ZS) omówiono procedurę CEC F-23-01 umożliwiającą w sposób miarodajny określanie tendencji paliwa do zakoksowania rozpylaczy wtryskiwaczy silnika Peugeot XUD9 A/L oraz wyniki prac grup roboczych TDG-F-035 i ostatnio utworzonej, zastępującej ją grupy TDG-F-098, przygotowujących nową metodę oceny tego zjawiska z zastosowaniem nowoczesnego silnika ZS z bezpośrednim, wysokociśnieniowym wtryskiem paliwa.
CEC (Co-ordinating European Council) is an industry-based organisation for the development of new test procedures for the performance testing of Automotive Engine Oil, Fuels & Transmission Fluids (using gasoline & diesel engines). CEC represents the Automotive Fuels, Lubricants, Additives and allied industries in the development ofperformance tests, usually via their European Industry groups; ACEA, ATIEL, ATC and CONCAWE. CEC Test Methods are used extensively by the automotive and petroleum industries in Europe and throughout the world. In paper were described results of CEC Working Groups, creating and improving engine test methods for fuels performance evaluation. From many years in major of these Groups representatives of Petroleum Processing Institute took an active part. In field of gasoline fuels test methods CEC F-04-87 (Opel Kadett), CEC F-05-93 (M 102E) and CEC F-20-98 (M111), used to evaluation of deposit tendency on valves and combustion chamber, were presented. Also procedure CEC F-16-96 (VW Water Boxer) for determination of inlet valve sticking tendency of gasoline fuels was presented. The work of Group TDG-F-034, trying to introduce test method for evaluation of tendency to deposit formation in inlet system and nozzles of direct injection gasoline engine, was mentioned. In field of diesel fuels procedure CEC F-23-01, enabling to determine of diesel fuel tendency to coking of engine Peugeot XUD9 A/L injector nozzle, was presented. Also was mentioned the activity of Working Group TDG-F-035, and replaced it recently by Working Group TDG-F-098, preparing new test method for evaluation this phenomena by use of modern CI engine with direct, high pressure fuel injection system.
Źródło:: Journal of KONES; 2007, 14, 4; 463-470
1231-4005
2354-0133
Pojawia się w:: Journal of KONES
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Badanie stabilności termooksydacyjnej smarów plastycznych. Część 4: Smary bentonitowe
Determination of thermal-oxidation stability of lubricating greases. Part 4: Bentonite greases
Autorzy:: Skibińska, M.
Żółty, M.
Krasodomski, W.
Dybich, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835151.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: smary
inhibitory utleniania
odporność na utlenianie
greases
antioxidants
oxidation stability
additives
Opis:: W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych odporności na utlenianie smarów bentonitowych, które zostały wytworzone na olejach bazowych zaklasyfikowanych do trzech różnych grup według API (tj. I, IV oraz V), z zastosowaniem dodatków przeciwutleniających o różnej strukturze chemicznej (dwa dodatki o charakterze fenolowym i po jednym aminowym, fenolowoaminowym, ditiofosforan cynku oraz karbaminian). Badanie odporności na utlenianie prowadzono według dwóch metod: klasycznej PN-C-04143, przeznaczonej do smarów plastycznych, oraz zmodyfikowanej metody PN-EN 16091 (tzw. metoda Petrooxy). W pierwszym etapie badań zestawiono próbki bazowych smarów plastycznych na bazie parafinowej, naftenowej i polialfaolefinowej. Próbki te przebadano pod kątem wyjściowej odporności na utlenianie obiema metodami. W przypadku oznaczenia prowadzonego metodą klasyczną najmniejszy spadek ciśnienia, a więc największą stabilność termooksydacyjną, wykazał smar bentonitowy na bazie parafinowej. Najmniej stabilny okazał się smar na bazie polialfaolefinowej. W przypadku oznaczenia prowadzonego zgodnie ze zmodyfikowaną metodą PN-EN 16091 stabilność smarów bentonitowych na bazie parafinowej i naftenowej była porównywalna, znacznie lepsza niż dla smaru na bazie polialfaolefinowej. W drugim etapie do bazowych smarów bentonitowych wprowadzano po 0,5% (m/m) wytypowanych inhibitorów utleniania. Również na tych próbkach smarów przeprowadzono ocenę stabilności termooksydacyjnej. Wyniki badań otrzymane z obu metod badawczych wskazują na to, że wprowadzenie dodatku do bazowego smaru plastycznego spowodowało poprawę stabilności – w największym stopniu smarów bentonitowych na bazie polialfaolefinowej, dla których to smarów najefektywniejszym dodatkiem był inhibitor aminowy. Najbardziej efektywnym dodatkiem przeciwutleniającym do smarów bentonitowych na bazie parafinowej, zarówno w przypadku oznaczenia stabilności metodą PN-C-04143, jak i zmodyfikowanej metody PN-EN 16091, okazał się ditiofosforan cynku, a najgorszym – karbaminian. Z kolei w przypadku smarów na bazie naftenowej wyniki uzyskane obiema metodami badawczymi są rozbieżne. Stabilność oksydacyjna oznaczona metodą PN-C-04143 była najlepsza dla smarów uszlachetnionych dodatkami fenolowymi, natomiast najgorsza – karbaminianem. W badaniu zmodyfikowaną metodą PN-EN 16091 najefektywniejszy był dodatek fenolowy (1) i aminowy, a najgorszy – karbaminian, dla którego oznaczono wartość stabilności oksydacyjnej na poziomie o połowę mniejszym niż w przypadku smaru bazowego. Dla ostatniej grupy smarów bentonitowych na bazie polialfaolefinowej oznaczono najmniejszy spadek ciśnienia w metodzie PN-C-04143 (a więc najlepsza odporność na utlenianie) dla smarów uszlachetnionych dodatkiem aminowym i ZnDTP. Stosując metodę Petrooxy, największą wartość odporności na utlenianie oznaczono dla smaru, który został uszlachetniony dodatkiem aminowym.
The article presents the results of laboratory tests of the oxidation stability of bentonite greases, manufactured on base oils belonging to three different groups according to API classification (i.e I, IV and V) with the use of antioxidant additives characterized by a different chemical structure (two phenolic additives and one amino, phenol-amino, zinc dithiophosphate and carbamate). The oxidation stability was carried out in accordance with two methods: classic PN-C-04143, dedicated to lubricating greases, and the modified PN-EN 16091 method (so-called Petroxy method). In the first stage of the research, samples of base lubricating greases obtained from paraffinic, naphthenic and poly-alpha-olefinic base oils were manufactured. These samples were tested for initial oxidation stability by both methods. In the case of the classical method, the lowest pressure drop, and thus the greatest thermooxidative stability, showed the paraffin oil based bentonite grease. The least stable was the polyalphaolefin based grease. In the case of the determination carried out in accordance with the modified method PN-EN 16091, the stability of bentonite-based lubricants based on paraffinic and naphthenic oils was comparable and much better than for the polyolefin-based lubricant. In the second stage, 0.5% (m/m) of selected oxidation inhibitors were introduced into the base bentonite lubricants. The thermooxidation stability assessment was also carried out for these greases samples. Test results obtained from both research methods indicate that the introduction of the additive to the base grease of the lubricant resulted in improved stability, most of all bentonite greases based on polyalphaolefin oil, for which the most effective additive was an amine inhibitor. Among the bentoniotic greases based on paraffin oil, the most effective antioxidant additive, in the case of both oxidation stability determination PN-C-04143 and the modified PN-EN 16091 method, was zinc dithiophosphate, and the worst – carbamate. In the case of naphthenic based greases, the results obtained with both test methods are divergent. Oxidation stability determined by the PN-C-04143 method was the best for lubricants refined with phenolic additives, while the worst - carbamate. For the modified PN-EN 16091 method, the most effective was the phenolic (1) and amine additives, and the worst - carbamate, for which the oxidation stability value was determined at half the level of the base grease. For the last group of bentonite based greases based on polyalphaolefin, the smallest pressure drop in the PN-C-04143 method (thus the best resistance to oxidation) was determined for greases with amine and ZnDTP additives. For the Petrooxy method the highest value of oxidation stability was determined for a grease with an amine additive.
Źródło:: Nafta-Gaz; 2018, 74, 12; 951-957
0867-8871
Pojawia się w:: Nafta-Gaz
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Dybich, K." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język