Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dutsch-Wicherek, Magdalena" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Analiza immunoreaktywności antygenów B7H4 i HLA-G w ognisku wznowy raka jajnika i jego mikrośrodowisku
A nalysis of B7H4 and HLA-G immunoreactivity within ovarian cancer relapse and its microenvironment according to the preceding applied chemotherapy
Autorzy:
Basta, Paweł
Gałązka, Krystyna
Stasienko, Elżbieta
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031011.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
B7H4
HLA-G
chemotherapy
macrophages
ovarian cancer relapse
chemioterapia
makrofagi
wznowa raka jajnika
Opis:
Introduction: We decided to examine the immunoreactivity of two antigens, B7H4 and HAL-G, within ovarian cancer cells and the macrophages that infiltrate the ovarian cancer microenvironment. It is well known that these two antigens are responsible for the inhibition of both cytotoxic T lymphocytes and NK cells. It has also been suggested that the response of the patient to applied therapy (surgery and chemotherapy) may be related to the status of the tumor microenvironment. Certainly, both B7H4 and HLA-G have been found in the ovarian cancer nest. Methods: We analyzed the immunoreactivity levels of both B7H4 and HLA-G on ovarian cancer cells with respect to the number of different chemotherapy regiments the patient underwent between the first- and second-line surgeries. Additionally, we detected the immunoreactivity of these two antigens on the macrophages present in the ovarian cancer microenvironment. The immunoreactivity analysis was performed on tissue samples derived from 17 patients. Result: In our study, we observed a statistically significantly higher amount of infiltration of B7H4-positive macrophages into the ovarian cancer relapse microenvironment in those patients who had had more than one type of chemotherapy regiment between surgical procedures compared to those who had had only one. Likewise, the HLA-G immunoreactivity level was higher in the first than in the second group. Conclusion: An immunosuppressive ovarian cancer relapse microenvironment, as indicated by the presence of suppressive macrophages, may be related to the need to supplement the primary chemotherapy.
Ekspresja antygenu B7H4 i antygenu HLA-G jest związana z ucieczką komórek raka spod nadzoru immunologicznego, ponieważ antygeny te odpowiadają za ograniczenia aktywności limfocytów cytotoksycznych T i komórek NK. Ich ekspresję wykazano zarówno w komórkach raka jajnika, jak i w obrębie błony komórkowej makrofagów znajdujących się w mikrośrodowisku raka jajnika. Ponieważ odpowiedź na zastosowane leczenie chirurgiczne i chemioterapię może zależeć od stopnia zahamowania aktywności układu odpornościowego gospodarza, postanowiliśmy zbadać immunoreaktywność tych antygenów w tkance wznowy raka jajnika u 17 chorych w zależności od odpowiedzi na zastosowane wcześniej leczenie. Metody: Oceniliśmy immunoreaktywność antygenów B7H4 oraz HLA-G w komórkach raka jajnika i w obrębie makrofagów naciekających mikrośrodowisko raka jajnika w próbkach tkankowych pochodzących od 17 chorych. Następnie przeprowadziliśmy analizę zmian ekspresji badanych antygenów w zależności od odpowiedzi na zastosowane leczenie chirurgiczne i chemioterapię. Wyniki: W naszej pracy zaobserwowaliśmy statystycznie znamiennie więcej makrofagów B7H4-dodatnich w mikrośrodowisku wznowy raka jajnika w przypadkach, w których wznowa występowała po wcześniejszym leczeniu chirurgicznym i chemioterapii I i II rzutu, w porównaniu z przypadkami wznowy po leczeniu chirurgicznym i chemioterapii I rzutu. Podobnie w pierwszej grupie obserwowano wyższą immunoreaktywność antygenu HLA-G. Wnioski: Obecność w mikrośrodowisku raka jajnika makrofagów o działaniu hamującym układ odpornościowy jest związana z powstaniem hamującego mikrośrodowiska guza i może mieć związek z odpowiedzią na leczenie.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 9-17
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza immunoreaktywnosci metalotioneiny w zasniadzie groniastym i w doczesnej w zaleznosci od zastosowanego leczenia – wyłacznie operacyjnego albo operacyjnego z uzupełniajaca chemioterapia
The immunohistochemical analysis of metallothionein in complete hydatidiform mole and in decidual cells in correlation with the applied therapy of surgery alone or surgery followed by chemotherapy
Autorzy:
Basta, Paweł
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Biedka, Marta
Koper, Krzysztof
Mach, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031213.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
metallothionein
complete hydatidiform mole
chemotherapy
decidua
endometrium
metalotioneina
zaśniad groniasty całkowity
chemioterapia
doczesna
Opis:
Introduction: The presence of metallothionein in both the endometrium and decidua is associated with the resis- tance of both endometrial and decidual cells to immune-mediated apoptosis. Consequently, the aim of the pres- ent study has been to typify metallothionein immunoreactivity within the molar lesions of both the patients who were treated with surgery alone and those who were also given chemotherapy. Methods: We analyzed the immu- noreactivity of metallothionein in both the trophoblast and decidual cells derived from patients on whom curet- tage was performed due to a diagnosis of complete molar pregnancy. These patients were then divided into two subgroups according to whether or not they required chemotherapy following the surgical procedure. Results: We observed a statistically significantly lower metallothionein immunoreactivity levels within the trophoblast cells derived from the complete hydatidiform mole patients who had had surgery alone in comparison to the levels found in those patients for whom surgery was followed by chemotherapy. Conclusion: Resistance to apoptosis linked with metallothionein intracellular immunoreactivity may influence the clinical course of hydatidiform mole.
Wprowadzenie: Obecność metalotioneiny w endometrium i doczesnej, czynnika antyapoptotycznego, jest zwią- zana z opornością na apoptozę zarówno komórek endometrium, jak i komórek doczesnej zależną od aktywności komórek układu odpornościowego. Celem niniejszego badania była ocena immunoreaktywności metalotioneiny w ogniskach zaśniadu u pacjentek leczonych wyłącznie operacyjnie i u chorych, u których dodatkowo zastosowa- no chemioterapię. Metoda: Analizowano immunoreaktywność metalotioneiny zarówno w komórkach trofoblastu, jak i w komórkach błony doczesnej uzyskanych w wyniku łyżeczkowania jamy macicy przeprowadzonego z powo- du rozpoznania ciąży zaśniadowej całkowitej. Pacjentki podzielono na dwie podgrupy: chorych, które wymaga- ły dodatkowej chemioterapii po zabiegu operacyjnym, oraz chorych, u których takiego leczenia nie zastosowano. Wyniki: Stwierdzono statystycznie znamienny niższy poziom immunoreaktywności metalotioneiny w obrębie ko- mórek trofoblastu pochodzących od pacjentek z zaśniadem groniastym całkowitym leczonych wyłącznie operacyj- nie w porównaniu z pacjentkami, u których leczenie operacyjne uzupełniono chemioterapią. Wniosek: Oporność na apoptozę może zależeć od wewnątrzkomórkowej obecności metalotioneiny, co prawdopodobnie ma wpływ na przebieg kliniczny zaśniadu groniastego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 261-269
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative analysis of RCAS1 level in neoplasms and placenta.
Autorzy:
Wicherek, Lukasz
Dutsch, Magdalena
Mak, Pawel
Klimek, Marek
Skladzien, Jacek
Dubin, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043411.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
EBAG9
RCAS1
immune escape
apoptotic cell death
fetal rejection
Opis:
The tumor associated antigen RCAS1 (receptor-binding cancer antigen expressed on SiSo cells) expressed with high frequency in various cancer and trophoblast cells, inhibits growth of estrogen receptor-expressing cells and induces apoptosis. Because previous reports demonstrated RCAS1 presence only by non-quantitative immunocytochemistry methods, we decided to use a Western blotting with anti-RCAS1 monoclonal antibodies for estimation of the relative content of the tumor-associated antigen. One hundred tissue samples were assayed (neoplasms, chronic inflammatory diseases, healthy tissues, trophoblasts and placentas at term). RCAS1 was present in all neoplastic, placental and trophoblast tissue samples and its level in malignant samples was statistically significantly higher than in benign neoplasms. The amount of RCAS1 in chronic inflammations was also significantly increased in immune mediated diseases, like allergic nasal polyps and sarcoidosis. The RCAS1 protein was not revealed in healthy mucous membrane and in muscle tissues. The presented results suggest that RCAS1 might play an important role in tumor escape from host immunological surveillance and carry weight in the down regulation of the maternal immune response, thereby maintaining pregnancy.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2003, 50, 4; 1187-1194
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy immunologiczne powstawania i leczenia nowotworów kobiecego układu płciowego
Immune phenomena associated with the development and treatment of female genital malignancies
Autorzy:
Leśniak, Michał
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Koper, Krzysztof
Basta, Tomasz
Makarewicz, Michał
Śpiewankiewicz, Beata
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031195.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Treg
immune therapy
immune tolerance
macrophages
ovarian cancer
immunoterapia
makrofagi
rak jajnika
tolerancja immunologiczna
Opis:
A prerequisite for the development of a malignant tumor is the occurrence of a series of mutations in suppressor genes, so that cells acquire a malignant phenotype. There is no single molecular alteration that would lead a cell through a complex process of carcinogenesis. In the case of late-stage ovarian cancer, the next necessary step is the escape of these genetically altered cells from the supervision of the host immune system. Initially, the process of evasion from immune control is merely one of “cheating” the immune system. However, as the tumor increases in size, it takes control over the immune system, at least on a local scale, and the escalation of this phenomenon may result in generalized immune suppression. First, a cancer cell masks its presence, then it inhibits the non-specific immune system as well as the specific immune response by (among other things) initiating the apoptosis of the cytotoxic cells infiltrating its microenvironment. Finally, cancer cells modify their microenvironment so that it supports their development and by accumulating immunosuppressive Treg lymphocytes inhibits the immune response against them. Understanding the principles governing this phenomenon would thus appear to be key to being able to, but also to counteract it. The resulting knowledge might allow us to supplement the standard combination of antitumor treatment and immune therapy, thus improving its efficacy. Currently one of the most promising forms of immune therapy is the removal of Treg cells from the tumor microenvironment.
Warunkiem powstania nowotworu złośliwego jest pojawienie się szeregu mutacji w zakresie genów supresorowych, tak aby komórka uzyskała fenotyp nowotworowy. Nie ma pojedynczej zmiany molekularnej, która mogłaby przeprowadzić komórkę przez złożony proces karcynogenezy. W przypadku klinicznie zaawansowanego raka jajnika oprócz tego konieczna jest jeszcze ucieczka tych zmienionych genetycznie komórek przed układem odpornościowym gospodarza. Początkowo proces ucieczki guza spod nadzoru immunologicznego jest tylko „oszukiwaniem” układu odpornościowego. Jednak w miarę wzrostu guza przejmuje on co najmniej miejscowo kontrolę nad układem odpornościowym, a narastanie natężenia tego zjawiska może doprowadzić do uogólnionej supresji. Najpierw komórka nowotworowa maskuje swoją obecność, następnie hamuje nieswoisty układ odpornościowy, po czym hamuje swoistą odpowiedź układu odpornościowego między innymi poprzez doprowadzenie do apoptozy komórek cytotoksycznych naciekających jej mikrośrodowisko. Ostatecznie komórki raka tak modyfikują swoje mikrośrodowisko, że wspiera ono ich rozwój i uczestniczy w zahamowaniu skierowanej przeciwko nim odpowiedzi układu odpornościowego, np. poprzez nagromadzenie limfocytów hamujących Treg. Wydaje się, iż poznanie zasięgu tego procesu z jednej strony ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia praw rządzących tym fenomenem, z drugiej umożliwia ingerencję w ten proces. W ten sposób będzie można uzupełnić skojarzone leczenie przeciwnowotworowe o immunoterapię i poprawić jego skuteczność. Jednym z obiecujących sposobów immunoterapii jest usunięcie komórek Treg z mikrośrodowiska guza.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 307-316
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. Część I
Monoclonal antibodies in oncologic gynecology. Part I
Autorzy:
Wicherek, Łukasz
Windorbska, Wiesława
Wiśniewski, Michał
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Drzewiecka, Marta
Kwiatkowski, Adam
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/771946.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bevacizumab
bewacizumab
monoclonal antibodies
monoklonalne przeciwciała
ovarian cancer
rak jajnika
targeted therapy
terapia celowana
volociximab
wolocyksymab
Opis:
The technique for producing monoclonal antibodies is presently quite advanced. These antibodies comprise not only murine antibodies, which block a particular receptor, but also recombinant human monoclonal antibodies which are often hybrid compounds (combined with another active antitumor substance). Since we are currently able to design monoclonal antibodies that are directed against particular receptors, the practical application of the principles of “tailored therapy” (more recently known as “personalized medicine”) is now a reality. From the point of view of gynecologic-oncologic clinical practice, however, the technique of producing monoclonal antibodies is not the key issue; of more importance is the issue of how to use this still new generation of agents for the maximum benefit of patients with genital malignancies as well as the related issue of what remains to be done in order to safely improve the overall survival rate of the patient who uses these drugs. This paper reviews the current literature devoted to the use of monoclonal antibodies in oncologic gynecology. In part I, we discuss how monoclonal antibodies, particularly bevacizumab, block the molecular mechanisms that regulate neoangiogenesis. We also seek to determine whether oncologic gynecology, like modern hemato-oncology, can continue to function without monoclonal antibodies.
Obecnie technika produkcji monoklonalnych przeciwciał jest wysoce zaawansowana – nie są to już tylko mysie przeciwciała blokujące dany receptor, ale rekombinowane ludzkie monoklonalne przeciwciała, często leki hybrydowe (sprzężone z inną aktywną substancją przeciwnowotworową). Ponieważ istnieje możliwość projektowania monoklonalnych przeciwciał przeciw konkretnym receptorom, możliwe staje się realizowanie w praktyce zasad terapii skrojonej na miarę, ostatnio określanej mianem medycyny spersonalizowanej. Z punktu widzenia praktyki ginekologiczno-onkologicznej sama technika uzyskiwania monoklonalnych przeciwciał nie jest najważniejsza, o wiele istotniejsze pozostaje pytanie, jak wykorzystać tę nadal nową generację leków z korzyścią dla chorych na nowotwory wywodzące się z narządów płciowych oraz co jeszcze należy zrobić, by za pomocą omawianej grupy leków bezpiecznie wydłużyć całkowite przeżycie pacjentów. Dokonaliśmy przeglądu aktualnego piśmiennictwa w zakresie zastosowania monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. W pierwszej części pracy zostały omówione monoklonalne przeciwciała blokujące mechanizmy molekularne regulujące neoangiogenezę, w tym przede wszystkim bewacizumab. Chodziło o uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł już czas, w którym ginekologia onkologiczna, tak jak hematoonkologia, nie może dalej funkcjonować bez monoklonalnych przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 38-45
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. Część II
Monoclonal antibodies in oncologic gynecology. Part II
Autorzy:
Wicherek, Łukasz
Windorbska, Wiesława
Wiśniewski, Michał
Koper, Krzysztof
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Mazur, Aleksandra
Franczak, Paola
Drzewiecka, Marta
Kwiatkowski, Adam
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
EGFR
Treg
monoclonal antibodies
monoklonalne przeciwciała
ovarian cancer
rak jajnika
targeted therapy
terapia celowana
Opis:
Milstein and Köhler’s discovery of monoclonal antibodies has resulted in their widespread use in various fields of medicine. Monoclonal antibodies constitute a separate group of drugs that do not behave as either classic cytostatics or inhibitors of particular components of intracellular signaling pathways. Monoclonal antibodies are essentially highly specific biological agents able to block a particular receptor by showing a higher affinity for that receptor than its natural ligand. This property has been exploited in order to design monoclonal antibodies that block the receptors of the EGFR family and in order to develop drugs that block the receptors needed for the transmission of the signal controlling the activity of the host immune system. The next step in increasing the clinical use of monoclonal antibodies is the creation of hybrid drugs. The base for this kind of drug is an active substance with strong cytotoxic properties for which the monoclonal antibody serves as a carrier. While in the first part of this paper we reviewed the current literature on the use of monoclonal antibodies in oncologic gynecology, in this second part, we discuss monoclonal antibodies that block the molecular mechanisms involved in the regulation of the response of the immune system and signal the pathway associated with the EGFR receptor. We ask whether the time has not arrived when oncologic gynecology, like hemato-oncology, can no longer function without monoclonal antibodies.
Odkrycie Milsteina i Köhlera doprowadziło do powszechnego zastosowania monoklonalnych przeciwciał w różnych dziedzinach medycyny. Monoklonalne przeciwciała stanowią odrębną grupę leków – nie są to klasyczne cytostatyki czy też leki z rodzaju inhibitorów poszczególnych składowych wewnątrzkomórkowego sygnałowania. Monoklonalne przeciwciała to przede wszystkim czynnik biologiczny o wysokiej specyficzności, który w związku z tym może zablokować konkretny receptor, wykazując większe powinowactwo do danego receptora niż jego naturalne ligandy. Właściwość tę wykorzystano, projektując monoklonalne przeciwciała blokujące receptory z rodziny EGFR, ale także leki blokujące receptory ważne dla przekazywania sygnałów regulujących aktywność układu odpornościowego gospodarza. Kolejnym krokiem w coraz szerszym zastosowaniu monoklonalnych przeciwciał jest stworzenie leków hybrydowych. Podstawę takiej terapii stanowi substancja czynna, która wykazuje silne właściwości cytotoksyczne, a jej nośnikiem jest monoklonalne przeciwciało. Dokonaliśmy przeglądu aktualnego piśmiennictwa w zakresie zastosowania monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. W drugiej części manuskryptu zostały omówione monoklonalne przeciwciała blokujące mechanizmy molekularne związane z regulacją odpowiedzi układu odpornościowego oraz szlakiem sygnałowania związanym z receptorem EGFR. Chodziło o uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł już czas, w którym ginekologia onkologiczna, tak jak hematoonkologia, nie może dalej funkcjonować bez monoklonalnych przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 46-60
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w populacji limfocytów Treg podczas chemioterapii u chorych na raka jajnika
Changes in the Treg lymphocyte population levels in patients being treated for ovarian cancer with chemotherapy
Autorzy:
Wiśniewski, Michał
Koper, Krzysztof
Łukaszewska, Ewelina
Jóźwicki, Wojciech
Windorbska, Wiesława
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031037.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CD4+CD25+FOXP3+
Treg
chemotherapy
immune tolerance
ovarian cancer
chemioterapia
immunologiczna tolerancja
limfocyty cd4+cd25+foxp3+
rak jajnika
Opis:
Regulatory T lymphocytes CD4+CD25+FOXP3+ or Treg cells play a major role in immune system surveillance and tolerance. Treg cells are critical for controlling the immunological system because they inhibit the cytotoxic response. Moreover, it has been found that Treg cell recruitment into the tumor microenvironment reduces the chances of survival in cancer patients and that an increase in Treg cells in the peripheral blood correlates with the progression of ovarian cancer. In our study we addressed Treg cell population changes in cases of ovarian cancer where the patients were treated with chemotherapy. Using flow cytometry we determined the levels of CD4+CD25+FOXP3+ lymphocytes in the peripheral blood of the patients prior to chemotherapy, after 3 courses of chemotherapy, and then after 6 courses (the respective regimens were: TK – 13, CP – 1, TPT – 1 patient). We observed that the Treg lymphocyte levels of ovarian cancer patients decreased after 3 courses of chemotherapy though the difference (p=0.3) was not statistically significant. After 6 chemotherapy courses, however, levels did increase to a statistically significant degree (p=0.02). We have therefore concluded that a measurement of the Treg cell population could be helpful in estimating the impact of chemotherapy on a patient’s host immune system during the systemic treatment of ovarian cancer.
Limfocyty regulatorowe T CD4+CD25+FOXP3+ (komórki Treg) odgrywają istotną rolę w mechanizmach nadzoru i tolerancji immunologicznej, hamując odpowiedź cytotoksyczną układu odpornościowego. Wykazano, że w trakcie rozwoju choroby nowotworowej liczebność limfocytów Treg wzrasta. Obecność nacieków z limfocytów Treg w mikrośrodowisku guza wiąże się z gorszym rokowaniem, a wzrost populacji komórek Treg we krwi obwodowej koreluje z progresją raka jajnika. W niniejszym badaniu sprawdzano wpływ chemioterapii stosowanej u chorych z rakiem jajnika na liczebność populacji Treg we krwi obwodowej. W tym celu odsetek Treg we krwi oznaczano przed, po 3 oraz po 6 kursach chemioterapii (TK – 13, CP – 1, TPT – 1 chora) za pomocą cytometrii przepływowej. Podczas pierwszych 3 cykli chemioterapii zaobserwowano początkowe zmniejszenie odsetka limfocytów T CD4+CD25+ FOXP3+ wśród limfocytów T CD4+, niemniej jednak różnica ta nie była znamienna statystycznie (p=0,3). Następnie w miarę kontynuowania chemioterapii odsetek limfocytów T CD4+CD25+FOXP3+ wśród limfocytów T CD4+ wzrastał i po 6. cyklu w stosunku do aktywności po 3. cyklu chemioterapii był statystycznie znamiennie większy (p=0,02). Autorzy wnioskują, że badanie populacji Treg może być przydatne do oceny wpływu chemioterapii na układ odpornościowy gospodarza podczas leczenia systemowego chorych na raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 139-146
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies