Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dudziak, M" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Usuwanie mykoestrogenów z roztworów wodnych w zintegrowanym procesie fotokataliza-mikrofiltracja-nanofiltracja
Removal of mycoestrogens from aqueous solutions in the integrated photocatalysis-microfiltration-nanofiltration process
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236700.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
mykoestrogeny
proces zintegrowany
fotokataliza
nanofiltracja
water treatment
mycoestrogens
integrated process
photocatalysis
nanofiltration
Opis:
Wykazano dużą skuteczność (>90%) usuwania zanieczyszczeń, w tym małocząsteczkowych mykoestrogenów (zearalenon i [alfa]-zearalenol w ilości 500 mg/m3) w zintegrowanym procesie oczyszczania wody fotokataliza-mikrofiltracja-nanofiltracja. Skuteczność usuwania mykoestrogenów w tym procesie była znacznie większa niż w samym procesie fotokatalizy. Porównując skuteczność samej nanofiltracji ze skutecznością procesu zintegrowanego stwierdzono, że usunięcie mykoestrogenów w obu przypadkach było zbliżone, jednakże realizacja nanofiltracji w procesie zintegrowanym była korzystniejsza pod względem wydajności hydraulicznej membrany. Rozpatrując skuteczność i wydajność nanofiltracji w procesie zintegrowanym wykazano większą przydatność membran wykonanych z octanu celulozy (CK) niż membran kompozytowych (DK) o poliamidowej warstwie naskórkowej, które były bardziej podatne na blokowanie. Wprowadzenie do układu oczyszczania wody fotokatalizy przed nanofiltracją w zasadniczy sposób ograniczyło występowanie zjawiska blokowania membran. Należy wziąć jednak pod uwagę niebezpieczeństwo pojawienia się w wodzie związków organicznych o mniejszej masie cząsteczkowej niż występujące w wodzie modelowej, co może zmniejszyć skuteczność procesu oczyszczania.
The efficiency of pollutant removal obtained with the integrated photo-catalysis-microfiltration-nanofiltration process exceeded 90%, which includes the removal of low-molecular-weight mycoestrogens (zearalenone and [alfa]-zearalenole, at concentrations of 500 mg/m3). The extent of mycoestrogen removal was significantly higher in the integrated process than in photocatalysis alone. Comparisons have shown that nanofiltration alone produced removal of mycoestrogens similar to that obtained in the integrated process, but when nanofiltration was integrated with photocatalysis and microfiltration, the hydraulic capacity of the membrane was more advantageous. Analysis of the efficiency and capacity of nanofiltration in the integrated process substantiated the advantage of cellullose acetate membranes over composite membranes with polyamide skin, which display greater proneness to clogging. When in the integrated system photocatalysis preceded nanofiltration, the occurrence of membrane clogging was noticeably reduced. Yet, there is still a real risk that surface water may contain organic compounds with lower molecular weight as compared to those present in model solutions, and this may cause the removal efficiency of the treatment process to decline.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2012, 34, 1; 29-32
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Removal of Zearalenone from Water by means of Ozonation and Integrated System of Ozonation/Nanofiltration
Usuwanie zearalenonu z wody w procesie ozonowania oraz w układzie ozonowanie/nanoflitracja
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387932.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zearalenon
mikrozanieczyszczenia organiczne
ozonowanie
nanofiltracja
oczyszczanie wody
zearalenone
organic micropollutants
ozonation
nanofiltration
water treatment
Opis:
Results of the study on the effectiveness of zearalenone removal via ozonation and integrated ozonation/nanofiltration water treatment are presented in the paper. The influence of ozone dose, contact time, pH and water properties on ozonation performance was investigated. The impact of nanofiltration membrane type on the integrated system effectiveness was tested. The study shows that application of integrated system of ozonation and nanofiltration is advantageous according to the effectiveness of zearalenone and other water contaminants removal as well as membrane capacity. The best performance of the system was observed for cellulose acetate nanofiltration membrane.
Zaprezentowano wyniki badań dotyczące efektywności usuwania zearalenonu w procesie ozonowania i w zintegrowanym układzie oczyszczania wody ozonowanie/nanofiltracja. W trakcie ozonowania badano wpływ dawki ozonu, czasu kontaktu, pH i rodzaju wody na stopień usunięcia zearalenonu. Badano również wpływ rodzaju membrany nanofiltracyjnej na efektywność pracy układu zintegrowanego. Wyniki wskazują, że zastosowanie układu zintegrowanego kojarzącego ozonowanie z nanofiltracją jest korzystne pod względem efektywności usuwania zearalenonu oraz innych wskaźników zanieczyszczenia wody, jak również biorąc pod uwagę wydajność membrany. Wyższą efektywność pracy układu obserwowano w przypadku zastosowania membrany nanofiltracyjnej z octanu celulozy.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 7; 779-785
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A
Wpływ warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388587.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
aquatic environment
decomposition
solution toxicity
biodegradation
bisfenol A
środowisko wodne
rozkład
toksyczność roztworu
biodegradacja
Opis:
Bisphenol A is a compound used to produce plastics. Today, it is identified in the aquatic environment. As part of the work there are performed studies to determine the effect of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A. As the subject of research there were used different aqueous solutions prepared on the basis of deionized or surface water with addition of a bisphenol A standard at concentration of 1 mg/dm3. To the selected solutions it was added the mineral medium or surface water, which was the source of both organic materials and inorganic compounds and microorganisms. Optionally, the selected solutions had been kept in the dark or in the light of sun, and they had been aerated. Solutions after biodegradation were also subjected of the toxicological evaluation with application of the enzymatic test using bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri, survival test using shellfish Daphnia magna and the growth test of aquatic plant Lemna minor. It was determined that the decomposition of bisphenol A in an aquatic environment is low and it is mainly under the influence of sunlight, with the participation of microorganisms. The presence of mineral salts in aquatic environment is also important. on the other hand, the toxicological assessment of solutions, which was made during testing biodegradation, showed that they have a different toxicity. Toxicity class of the solution also depended on the type of applied indicator, which proves their differences in sensitivity to bisphenol A. High toxicity was noted in the case of bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri after 14 days of the biodegradation study.
Bisfenol A to związek chemiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Współcześnie identyfikowany jest on w środowisku wodnym. W ramach pracy podjęto badania dotyczące oceny wpływu warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A. Przedmiot badań stanowiły różne roztwory wodne sporządzone na bazie wody zdejonizowanej lub powierzchniowej z dodatkiem wzorca bisfenolu A w stężeniu 1 mg/dm3. Do wybranych roztworów dodawano pożywkę mineralną lub wodę powierzchniową, która to stanowi ła źródło zarówno substancji organicznych, jak i nieorganicznych oraz mikroorganizmów. Opcjonalnie wybrane roztwory były przetrzymywane w ciemni lub w świetle słonecznym oraz napowietrzane. Roztwory po biodegradacji poddano również ocenie toksykologicznej z użyciem testu enzymatycznego z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri, testu przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna oraz testu wzrostowego z rośliną wodną Lemna minor. Określono, że rozkład bisfenolu A w środowisku wodnym jest niewielki i zachodzi głównie pod wpływem światła słonecznego przy udziale mikroorganizmów. Istotna jest również obecność w środowisku wodnym soli mineralnych. Natomiast dokonana ocena toksykologiczna roztworów podczas badań biodegradacyjnych wykazała, że charakteryzują się one różną toksycznością. Klasa toksyczności roztworu zależała także od rodzaju użytego organizmu wskaźnikowego, co dowodzi o ich różnej wrażliwości na działanie bisfenolu A. Wysoką toksyczność odnotowano w przypadku bakterii bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri po 14 dobach trwania badań biodegradacyjnych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2017, 24, 2; 207-216
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of the Contact Angel on the Effectiveness of Mycśstrogens Removal from Water Using Nanofiltration Membranes
Wpływ kąta zwilżania membran nanofiltracyjnych na efektywność usuwania mykśstrogenów z wody
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389708.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nanofiltracja
mykoestrogeny
oczyszczanie wody
usuwanie mikrozanieczyszczeń
nanofiltration
mycoestrogens
water treatment
removal micropollutants
separation mechanism
Opis:
The research addressed the removal of selected mycoestrogens by nanofiltration using membranes different in membrane casting polymers, degree of NaCl removal and efficiency. It also determined the effect of hydrophobicity of a membrane characterized by the measurement of contact angle on micropollutants retention. The tests were carried out on a new membrane and one modified by inorganic and organic matter. The membrane prepared from cellulose acetate CK characterized by a high contact angle and NaCl removal yielded the highest mycoestrogens retention. The presence of inorganic and organic matter in water reduced membrane efficiency and increased hydrophobicity due to the modification of the membrane surface. Those filtration conditions brought about a change in micropollutants retention.
Badano efektywność usuwania wybranych mykoestrogenów w procesie nanofiltracji z użyciem membran różniących się polimerem membranotwórczym, stopniem usunięcia soli NaCl i wydajnością. Okreoelono wpływ hydrofobowości membrany scharakteryzowanej przez pomiar kąta zwilżania na retencję mikrozanieczyszczeń. Badania prowadzono dla membrany nowej i zmodyfikowanej przez substancję nieorganiczną i organiczną. Najwyższą retencję mykoestrogenów odnotowano w przypadku membrany wykonanej z octanu celulozy CK charakteryzującej się dużymi wartościami kąta zwilżania oraz stopnia usuwania soli NaCl. Obecność w wodzie substancji nieorganicznej i organicznej powodowała zmniejszenie wydajności membran oraz wzrost hydrofobowości na skutek modyfikacji powierzchni. W tych warunkach filtracji odnotowano zmianę w retencji mikrozanieczyszczeń.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 7; 903-910
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Combined Ozonation - Nanofiltration for Mycoestrogens Removal from Water
Ozonowanie-nanofiltracja w usuwaniu mykoestrogenów z wody
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204556.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mykoestrogeny
mikrozanieczyszczenia organiczne
ozonowanie
nanofiltracja
system zintegrowany
uzdatnianie wody
mycoestrogens
organic micropollutants
ozonation
nanofiltration
integrated system
water treatment
Opis:
The paper describes the effectiveness of mycoestrogen removal in an integrated ozonation - nanofiltration system for water treatment. The results were compared to those obtained for ozonation and nanofiltration carried out as single processes. It has been found that the effectiveness of mycoestrogen removal in the integrated system was higher than that observed for single ozonation. During ozonation, the removal of micropollutants was affected by the dose of an oxidizing agent and type of treated water. As far as nanofiltration is concerned, its effectiveness both in the integrated system and as a single process was similar. Nevertheless, it is advisable to precede nanofiltration with ozonation because of membrane efficiency.
W pracy przedstawiono efektywność usuwania mykoestrogenów w zintegrowanym układzie oczyszczania wody ozonowanie - nanofiltracja. Wyniki badań porównano do wyników uzyskanych podczas ozonowania i nanofiltracji, które realizowane były jako procesy pojedyncze. Określono, że efektywność usuwania mykoestrogenów w układzie zintegrowanym jest wyższa niż obserwowana w pojedynczym procesie ozonowania. W przypadku ozonowania na usuwanie mikrozanieczyszczeń ma wpływ dawka utleniacza i rodzaj oczyszczanej wody. Z kolei efektywność nanofiltracji realizowanej jako proces pojedynczy i w układzie zintegrowanym pod kątem usuwania mykoestrogenów była zbliżona. Jednak biorąc pod uwagę wydajność membrany korzystniej jest proces nanofiltracji poprzedzić procesem ozonowania wody.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2012, 38, 2; 103-109
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania skuteczności usuwania mykoestrogenów z roztworów wodnych w zintegrowanym procesie sorpcja-rozkład fotokatalityczny-nanofiltracja
The Study on the Effectiveness of the Mycoestrogens Removal from Water via Integrated Sorption-Photocatalysis-Nanofiltration System
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819095.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
usuwanie mykoestrogenów
proces sorpcja-rozkład
ceramic membranes
separation
Opis:
The efficiency of mycoestrogens removal by means of integrated sorption-photocatalysis-nanofiltration system was evaluated. The hydraulic capacity of membranes was also investigated. The simulated solution based on tap water with the addition of humic acids as well as surface water were treated. Zearalenone and α-zearalenol were added to both treated waters in the amount of 500 µg/dm3. The sorption process with the use of powdered activated carbon was carried out simultaneously with photocatalysis in the medium-pressure reactor equipped with immersed lamp (the time of the treatment was established at 5 min). Next, after separation of carbon and photocatalyst particles the water was treated via nanofiltration. The obtained results were compared with ones derived for single stage treatments (i.e. photocatalysis, nanofiltration) and integrated systems of photocatalysis-nanofiltration and sorption-photocatalysis. The removal rate of mycoestrogens exceeded 82% (simulated water) for 3-stage integrated system and was much higher than for photocatalysis performed as a single stage and integrated with sorption. It was also found that the addition of activated carbon improved the hydraulic capacity of membranes. The relative permeability of nanofiltration membranes was higher for the system with photocatalysis enhanced with sorption. Additionally, the polishing of water via nanofiltration enabled the total removal of high-molecular weight organic compounds (UV absorbance values) as well as the decrease of inorganic compounds concentration (conductivity measurements).
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 2; 1929-1936
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A
Influence of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125951.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisfenol A
środowisko wodne
rozkład
toksyczność roztworu
bisphenol A
aquatic environment
decomposition
solution toxicity
Opis:
Bisfenol A to związek chemiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Współcześnie identyfikowany jest on w środowisku wodnym. W pracy podjęto badania dotyczące oceny wpływu warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A. Przedmiot badań stanowiły różne roztwory wodne sporządzone na bazie wody zdejonizowanej lub powierzchniowej z dodatkiem wzorca bisfenolu A w stężeniu 1 mg/dm3. Do wybranych roztworów dodawano pożywkę mineralną lub wodę powierzchniową, która to stanowiła źródło zarówno substancji organicznych, jak i nieorganicznych oraz mikroorganizmów. Opcjonalnie wybrane roztwory były przetrzymywane w ciemni lub w świetle słonecznym oraz napowietrzane. Roztwory po biodegradacji poddano również ocenie toksykologicznej z użyciem testu enzymatycznego z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri, testu przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna oraz testu wzrostowego z rośliną wodną Lemna minor. Określono, że rozkład bisfenolu A w środowisku wodnym jest niewielki i zachodzi głównie pod wpływem światła słonecznego przy udziale mikroorganizmów. Istotna jest również obecność w środowisku wodnym soli mineralnych. Natomiast dokonana ocena toksykologiczna roztworów podczas badań biodegradacyjnych wykazała, że charakteryzują się one różną toksycznością. Klasa toksyczności roztworu zależała także od rodzaju użytego organizmu wskaźnikowego, co świadczy o ich różnej wrażliwości na działanie bisfenolu A. Wysoką toksyczność odnotowano w przypadku bakterii bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri po 14 dobach trwania badań biodegradacyjnych.
Bisphenol A is a compound used to produce plastics. Today, it is identified in the aquatic environment. As part of the work there are performed studies to determine the effect of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A. As the subject of research there were used different aqueous solutions prepared on the basis of deionized or surface water with addition of a bisphenol A standard at concentration of 1 mg/dm3. To the selected solutions it was added the mineral medium or surface water, which was the source of both organic materials and inorganic compounds and microorganisms. Optionally, the selected solutions had been kept in the dark or in the light of sun, and they had been aerated. Solutions after biodegradation were also subjected of the toxicological evaluation with application of the enzymatic test using bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri, survival test using shellfish Daphnia magna and the growth test of aquatic plant Lemna minor. It was determined that the decomposition of bisphenol A in an aquatic environment is low and it is mainly under the influence of sunlight, with the participation of microorganisms. The presence of mineral salts in aquatic environment is also important. on the other hand, the toxicological assessment of solutions, which was made during testing biodegradation, showed that they have a different toxicity. Toxicity class of the solution also depended on the type of applied indicator, which proves their differences in sensitivity to bisphenol A. High toxicity was noted in the case of bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri after 14 days of the biodegradation study.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 131-139
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny wpływu składu roztworu modelowego na rozkład wybranych ksenobiotyków w procesie utleniania z wykorzystaniem promieni nadfioletowych i nad-tlenku wodoru
Evaluation attempt of influence of model solution composition on selected xenobiotic degradation upon oxidation with UV and hydrogen peroxide
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236706.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
zaawansowane procesy utleniania
bisfenol A
diklofenak
rozkład
toksyczność
advanced oxidation processes
bisphenol A
diclofenac
degradation
toxicity
Opis:
Współczesne technologie oczyszczania wody i ścieków coraz częściej wykorzystują różne procesy chemicznego utleniania. W procesach tych mogą powstawać uboczne produkty utleniania o często nieznanej aktywności biologicznej. Z tego względu podjęto próbę oceny stopnia rozkładu dwóch ksenobiotyków (bisfenol A, diklofenak) oraz zmiany toksyczności roztworu modelowego w procesach UV oraz UV/H2O2. Ocenę przebiegu procesu zaawansowanego utleniania przeprowadzono stosując jako roztwory modelowe wodę zdejonizowaną i ścieki oczyszczone z dodatkiem wzorców badanych ksenobiotyków. Wykazano, że stopień rozkładu tych związków był większy w przypadku ich utleniania w środowisku ścieków oczyszczonych niż wody zdejonizowanej. W przypadku wody zdejonizowanej zaobserwowano powstawanie ubocznych produktów rozkładu badanych ksenobiotyków i ich wpływ na toksyczność roztworu modelowego zarówno w procesie UV, jak i UV/H2O2. W zależności od rodzaju zastosowanego procesu utleniania i czasu naświetlania promieniami nadfioletowymi oraz usuwanego związku roztwór modelowy charakteryzował się różną toksycznością. Dowodzi to, że podczas usuwania ksenobiotyków w procesach zaawansowanego utleniania zachodzą złożone zjawiska, które nie są jeszcze do końca rozpoznane.
Modern technologies of water and wastewater treatment have been increasingly employing various processes of chemical oxidation. These processes generate by-products of often unknown biological activity. This is the reason why attempts at evaluation of the two xenobiotics (bisphenol A, diclofenac) degradation level were made as well as of the change in model solution toxicity in the UV and UV/H2O2 oxidation. Assessment of the advanced oxidation mechanism was performed using deionized water and treated wastewater with analytical standards of tested compounds added as model solutions. It was demonstrated that xenobiotic degradation level was higher when oxidation was carried out in the treated wastewater compared to the deionized water. When deionized water was used as an environmental matrix xenobiotic degradation by-products were formed and affected the model solution toxicity both during the UV and UV/H2O2 process. The toxicity of model solution was a function of the oxidation type, the UV exposure time and the compound being degraded. It becomes evident that during xenobiotic removal in the advanced oxidation process complex phenomena occur that have not yet been fully understood.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 2; 21-25
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Removal of zearalenone from water by means of ozonation and integrated system of ozonation/nanofiltration
Usuwanie zearalenonu z wody w procesie ozonowania i w układzie ozonowanie/nanofiltracja
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126125.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zearalenon
organic micropollutants
ozonation
nanofiltration
water treatment
mikrozanieczyszczenia organiczne
ozonowanie
nanofiltracja
oczyszczanie wody
Opis:
Results of the study on the effectiveness of zearalenone removal via ozonation and integrated ozonation/nanofiltration water treatment are presented. The influence of ozone dose, contact time, pH and water properties on ozonation performance was investigated. The study shows that application of integrated system of ozonation and nanofiltration is advantageous according to the effectiveness of zearalenone and other water contaminants removal as well as membrane capacity.
Zaprezentowano wyniki badań dotyczące efektywności usuwania zearalenonu w procesie ozonowania i w zintegrowanym układzie oczyszczania wody ozonowanie/nanofiltracja. W trakcie ozonowania badano wpływ dawki ozonu, czasu kontaktu, pH i rodzaju wody na stopień usunięcia zearalenonu. Wyniki wskazują, że zastosowanie układu zintegrowanego kojarzącego ozonowanie z nanofiltracją jest korzystne pod względem efektywności usuwania zearalenonu oraz innych wskaźników zanieczyszczenia wody, a także biorąc pod uwagę wydajność membrany.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 371-375
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ złożonego procesu utleniającego na toksyczność wody zawierającej bisfenol A
The impact of complex oxidizing process on toxicity of water containg bisphenol A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127503.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
Opis:
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6-12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox®, wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Aliivibrio fischeri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał zarówno od czasu napromieniowania UV, jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6-12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Allivibrio fischeri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 201-207
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and Validation of a GC-MS Method for the Simultaneous Quantitation of Zearalenone and Its Metabolites in Water
Opracowanie i walidacja metody GC-MS do równoczesnego oznaczania zearalenonu i jego metabolitów w wodzie
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388081.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zearalenon
metabolity
mykoestrogeny
SPE
GC-MS
oznaczanie
analiza wody
zearalenone
metabolites
mycoestrogens
determination
water analysis
Opis:
The method of simultaneous determination of zearalenone and its metabolites in water with use of GC-MS chromatography was evaluated. The solid phase extraction SPE was used for analytes separation from water and as an enrichment method. The influence of compounds concentration and water sample volume on analytes recovery was investigated. The chromatographic analysis was preceded by conversion of compounds to trimethylsilyl ethers derivatives. The developed SPE-derivatization-GC/MS method allow to separate quaternary mixture of mycoestrogens with the quantitative analysis in water, when their concentration is greater than 0.2–0.5 ng/dm3. The repeatability of the results was from 1 to 8 %. The recovery of compounds exceeded 60 % for samples contains from 50 to 200 ng/dm3 of mycotoxins. The concentration of analytes and volume of the sample (100–500 cm3) did not have an influence on the extraction output. The developed method can be applied to analyze water samples containing mycoestrogens at the level of ng/dm3.
Ocenie poddano metodę równoczesnego oznaczania zearalenonu i jego metabolitów w wodzie z użyciem chromatografii GC-MS. Ekstrakcja do fazy stałej SPE wykorzystana została jako metoda wydzielania i wzbogacania analitów z wody. Badano wpływ stężenia i objętości próbki wody na odzysk związków. Z kolei przed chromatograficznym oznaczeniem mykoestrogeny przeprowadzono w etery trimetylosiliowe. Metoda SPE-derywatyzacja-GC/MS umożliwia rozdział czteroskładnikowej mieszaniny mykoestrogenów i ich ilościowe oznaczenie w wodzie na poziomie stężeń 0,2–0,5 ng/dm3. Powtarzalność oznaczeń była w zakresie 1–8 %. Wyznaczony odzysk związków dla stężenia w zakresie 50–200 ng/dm3 przekraczał 60 %. Nie obserwowano znacznego wpływu stężenia analitów jak i objętości próbki wody (100–500 cm3) na wydajność ekstrakcji. Przedstawioną metodykę można więc zastosować do kontroli analitycznej obecności mykoestrogenów w środowisku wodnym na poziome stężeń ng/dm3.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 11; 1397-1404
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Change of toxicity of water containing bisphenol A during its treatment by complex oxidation process
Zmiany toksyczności wody zawierającej bisfenol a w trakcie jej uzdatniania w złożonym procesie utleniającym
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388558.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
Opis:
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6–12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Vibrio fisheri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6–12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox® wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Vibrio fisheri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał od czasu napromieniowania UV jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 269-277
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania hybrydowego procesu utleniającego (UV/TiO2/H2O2) w aspekcie eliminacji wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych oraz zmian toksyczności wody
Investigation of hybrid oxidation processes (UV/TiO2/H2O2) for selected organic micropollutants elimination and change of water toxicity
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400070.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mikrozanieczyszczenia
oczyszczanie wody
procesy utleniające
toksyczność wody
micropollutants
water treatment
oxidation processes
water toxicity
Opis:
Żaden z dostępnych i możliwych do zastosowania w praktyce utleniaczy chemicznych nie jest obojętny dla jakości oczyszczonej wody, czy też ścieków. Powszechne jest zjawisko generowania ubocznych produktów utleniania często o nieznanej aktywności biologicznej. Biorąc powyższe pod uwagę w ramach niniejszej pracy oceniono stopień rozkładu mieszaniny wybranych mikrozanieczyszczeń i zmianę toksyczności roztworu w procesie hybrydowym UV/TiO2/H2O2. Oczyszczaniu poddano wodę zawierającą diklofenak i bisfenol A w stężeniu 1 mg/dm3. Do oceny toksykologicznej próbek roztworu wykorzystano trzy różne testy tj. enzymatyczny Microtox® wykorzystującego luminescencyjny szczep bakterii morskich Aliivibrio fischeri, przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna i wzrostowego z rzęsą wodną Lemna minor. Rozkład badanych mikrozanieczyszczeń zależał od czasu procesu utleniającego i rodzaju związku. Jednak w trakcie realizacji procesu zaobserwowano niekorzystne zmiany toksyczności wody. Toksyczność udokumentowano zarówno w przypadku bakterii jak i rośliny wodnej.
All of the available and applicable chemical oxidants were found to affect the quality of the treated water or wastewater. It has been commonly observed that the oxidation processes generate by-products of frequently unknown biological activity. Accordingly, the present study assessed the degree of degradation of mixture of selected micropollutants and the change of the solution toxicity in the UV/TiO2/H2O2 hybrid process. Water containing bisphenol A and diclofenac at a concentration of 1 mg/dm3 was treated. For toxicological evaluation of solution sample three different tests were used, i.e. enzymatic Microtox® using luminescent strain of marine bacteria Aliivibrio fischeri, survival of the crustaceans Daphnia magna and the growth of duckweed Lemna minor. Decomposition of tested micropollutants depend on the processing time and the type of the oxidizing compound. However, during the process we observed adverse effects of water toxicity. The toxicity was documented in both bacteria and water plant.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2016, 50; 189-194
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie mikrozanieczyszczeń estrogenicznych w procesie fotokatalizy wspomaganym sorpcją i nanofiltracją
The removal of estrogenic micropollutants by means of photocatalysis process enhanced with sorption and nanofiltration
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372406.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
usuwanie mikrozanieczyszczeń estrogenicznych
mikrozanieczyszczenia estrogeniczne
oczyszczanie wody
removal of estrogenic micropollutants
estrogenic micropollutants
water treatment
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań związanych z opracowaniem skutecznej metody oczyszczania wody zawierającej mikrozanieczyszczenia estrogeniczne. Prace prowadzono z wykorzystaniem procesu fotokatalizy wspomaganego sorpcją i nanofiltracją. Określono efektywność usuwania 17β-estradiolu (naturalny związek estrogeniczny) i bisfenolu A (związek estrogeniczny o pochodzeniu antropogenicznym) w badanym procesie.
The paper discusses results of studies on the development of the effective method of treatment of water contaminates with estrogenic micropollutants. Photocatalysis enhanced with sorption and nanofiltration was used. The effectiveness of 17β-estradiol (natural estrogenic compound) and bisphenol A (anthropogenic estrogenic compound) removal was evaluated.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2013, 149 (29); 51-58
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie mykoestrogenów z wody z użyciem przemysłowego modułu do nanofiltracji
Removal of mycoestrogens from water using industrial nanofiltration module
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296748.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
mikrozanieczyszczenia organiczne
nanofiltracja
oczyszczanie wody
retencja
mechanizm separacji
organic micropollutants
nanofiltration
water treatment
retention
separation mechanism
Opis:
Użyto przemysłowego modułu membranowego do nanofiltracji wód o różnym stężeniu substancji organicznych i nieorganicznych zawierających małocząsteczkowe mykoestrogeny. Ocenie poddano wpływ stopnia odzysku permeatu w zakresie od 10 do 80% obj. na wydajność i efektywność procesu. Wzrost stopnia odzysku powodował jednocześnie obniżenie wydajności procesu i stopnia usuwania mykoestrogenów. Określona zależność jest jednym z powodów niższej efektywności usuwania mikrozanieczyszczeń w instalacjach przemysłowych w odniesieniu do wyników badań uzyskanych w skali laboratoryjnej.
The industrial scale membrane module was used for nanofiltration of waters containing low molecular weight mycoestrogens and various concentrations of organic and inorganic substances. The influence of the permeate recovery degree in the range from 10 to 80 vol.% on the capacity and the effectiveness of the process was investigated. The increase of the permeate recovery resulted in the decrease of both, the capacity of the process and the degree of removal of mycoestrogens. The determined dependence is one of the many reasons of the decrease of the removal of microcontaminants in industrial installations in comparison with the results obtained during laboratory scale studies.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2010, 13, 4; 279-285
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies