Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dubu, Jean" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Elizabeth Tudor traductrice de Marguerite de Navarre
Rywalizacja dwóch księżniczek: Elżbieta Tudor tłumaczką Małgorzaty z Nawarry
Autorzy:
Dubu, Jean V
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034603.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W 1531 r. opublikowany został poemat Małgorzaty z Nawarry, Miroir de l'âme pécheresse, zaś pierwszego wznowienia doczekał się w 1533 r., kiedy rodziła się Elżbieta Tudor, córka Henryka VIII, króla Anglii i jego drugiej żony, Anny Boleyn, przyszła tłumaczka poematu Małgorzaty. Niniejszy artykuł składa się z dwu części: historycznej i filologicznej. W pierwszej Przedstawia Autor fragment burzliwych dziejów Anglii, w których przyszło żyć Elżbiecie Tudor. Ten okres wzmożonej walki z heretykami wpłynął na treści i kierunek wykształcenia, jakie otrzymała młoda księżniczka. Dlatego też tłumaczenie Miroir de l’âme pécheresse Podejmuje ona w klimacie ortodoksji zaszczepionej przez mistrzów. Druga część artykułu stanowi porównanie obydwu tekstów. Cytaty biblijne przełożone zostały w zgodzie z „autoryzowaną”, luterańską wersją Pisma Świętego. Znacznym osiągnięciem Elżbiety jest uchwycenie atmosfery i idei przewodniej dzieła Małgorzaty, w którym przecież Metaforyce służącej określeniu duszy chrześcijańskiej wiele brakuje do spójności. Rozpatrując kilka przykładów nieścisłości, opuszczeń lub modyfikacji w stosunku do oryginału, Autor wnioskuje, że przekład Elżbiety Tudor dość wiernie oddaje przesłanie poematu Małgorzaty, przede wszystkim jednak świadczy o doniosłości utworu królowej z Nawarry, dostrzeganej nie tylko we Francji, ale również w Anglii i całej Europie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1997, 38
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Racine et les voyages
Racine i podróże
Autorzy:
Dubu, Jean V
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034350.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1992, 33
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludovicus - pastorale latine du jésuite Mario Bettino
Ludovicus - sielanka łacińska jezuity Mario Bettino
Autorzy:
Dubu, Jean
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034976.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikom sielanki łacińskiej, napisanej przez jezuitą Mario Bettino, opublikowanej w Parmie w 1622 r., wystawionej na scenie w 1612 r. po łacinie, a w 1614 - po włosku. Autor tej pracy zarysowuje najpierw zagadnienie dwu dedykacji dramatu. Utwór ten jest mianowicie kierowany do Angelo Grillo, opata Mont-Cassin i poety nowołacińskiego. To podwójne powinowactwo, religijne i literackie, wyjaśnia, że Bettino nie zadedykował swojej sielanki jakiejś innej postaci z wyższej sfery społecznej. Z drugiej strony, temat utworu - epizod z życia poety greckiego żyjącego w VIII w., który jako pustelnik buduje klasztor przy pomocy króla Galii Ludwika IV, znanego pod imieniem Klodwiga - pozwala zrozumieć dedykacją wierszem do Ludwika XIII jako hołd złożony królowi Francji. Autor przedstawia następnie postaci sielanki (m. in. poetą - św. Gillesa, króla Ludwika IV, giermka monarchy - Valdimirusa, Wielkiego Łowczego Theobaldusa, cztery chóry) oraz jej treść. W tekście zbudowanym zasadniczo z monologów lirycznych i zawierających też nieliczne fragmenty dialogu dramatycznego, Bettino opowiada o tragicznym polowaniu w lasafch Narbonnaise; Valdimirus ugryziony przez węża, św. Gilles przypadkowo śmiertelnie raniony przez Valdimira. Szczęśliwe zabicie byka przez króla nie zmienia tego nastroju. Większość zdarzeń dramatu jest pretekstem do opiewania życia na łonie przyrody albo Boga. Towarzyszą im liczne, często niejasne i niespójne aluzje do życia rodziny królewskiej Ludwika XIII. Praca ta ma na celu jedynie zachęcenie do badań nad dziełem Bettina, nie zaś wyciąganie wniosków ostatecznych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1990, 26
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies