Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dubrowska, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Tytuł:
„Der gute Ort in Weißensee” Jürgen Rennerts − Zeugnis für das Aufblühen und die Vernichtung der jüdischen Kultur in Berlin
Der gute Ort in Weißensee Jürgena Rennerta − świadectwo rozkwitu i zagłady kultury żydowskiej w Berlinie
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121401.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Głównym celem artykułu jest ukazanie, na podstawie albumu wydanego w 1987 roku w NRD, dwustuletniej prezencji kultury żydowskiej w Niemczech i jej całkowitej zagłady w czasach narodowegeo socjalizmu. Na album składają się teksty filozoficzne i literackie wybitnych filozofów, pisarzy i poetów pochodzenia żydowskiego piszących po niemiecku oraz zdjęcia z niszczejącego cmentarza żydowskiego w Berlinie-Weißensee, jednej z największych nekropolii żydowskich w Europie. Autorka opisuje także sytuację Żydów po Holocauście w NRD, której przywódcy nie utrzymywali kontaktów z Izraelem, a obecność Żydów w NRD była konsekwentnie przemilczana. W tym kontekście autorka wyjaśnia, jak mogło dojść do wydrukowania w NRD książki, która w znacznym stopniu przyczynia się do pojednania niemiecko-żydowskiego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 46-47, 5; 93-102
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jüdinnen auf Wanderschaft. Frauengestalten im literarischen Schaffen Barbara Honigmanns
Żydowskie kobiety „w drodze”. Postaci kobiece w literackiej twórczości Barbary Honigmann
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954965.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tradycja i kultura żydowska
literatura kobieca
pisarze wschodnioniemieccy
Jewish tradition and culture
literature woman authors
East Germany authors
Opis:
Barbara Honigmann. urodzona w 1949 r. w Berlinie Wschodnim, należy do drugiej generacji niemieckich Żydów, którzy zdecydowali się osiedlić po wojnie w kraju, w którym narodził się zbrodniczy plan całkowitej eksterminacji narodu żydowskiego. W swej twórczości literackiej (zbiór opowiadań Roman von einem Kinde, powieści Eine Liebe aus nichts i Soharas Reise) przedstawia ona - na podstawie losów trzech żydowskich kobiet - własne życie, które jest zupełnie nietypowe dla jej przodków, zasymilowanych Żydów niemieckich. Bohaterki tekstów Honigmann, podobnie jak i sama autorka, wybierają inną drogę: odnajdują siebie w religii i tradycji żydowskiej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 73-86
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz przyrody w średniowiecznej niemieckiej liryce dworskiej oraz w Księdze natury Konrada von Megenberga
The image of nature in the medieval German court lyric poetry and in Konrad von Megenberg’s Buch der Natur
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954032.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liryka dworska
Minnesang
pieśni
liryka średniowieczna
natura
court lyric poetry
song
medieval lyric poetry
nature
Opis:
On selected examples the author analyzes the concept of nature in the medieval court poetry. German medieval court lyric poetry, identified with love poetry, being the only phenomenon of its kind in the history of literature, surprises one with multitude of forms and themes. Although the motif of nature does not constitute its essence, it still remains its complement, for the image of nature sketched by the poets that emerges from the court poetry is the background of thoughts about love. The article about the image of nature in Konrad von Megenburg's Buch der Natur makes the reader familiar with the first attempt at systematizing the nature written in German.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 59-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „Jerozolimy Królestwa Polskiego” do miejsca pamięci - żydowski Lublin
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630938.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Town of Jews in Lublin
yeshiva
Maharshal synagogue
Lublin ghetto
Opis:
Jews played a significant role in the development of Lublin. In the articles, the au-thor recapitulates the most important pages in the history of Lublin Jewish community, as well as its spiritual and material contribution to the history of the city. Written tes-timonies, of which the author made ample use, turned out greatly helpful in restoring the image of the lost Jewish quarter
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 371-382
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność antybohatera w niemieckim dramacie współczesnym - Adam Geist Dei Loher jako Woyzeck schyłku XX wieku
Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama - AdamGeist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933664.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dea Loher
Georg Büchner
dramat stacyjny
teatr ekspresjonistyczny
niemiecki dramat współczesny
antybohater
samotność
station drama
theatre expressionism
modern German drama
anti-hero
loneliness
Opis:
[In dem Beitrag „Einsamkeit des Anti-Helden im modernen deutschen Drama – Adam Geist Dea Lohers als Woyzeck Büchners von heute“ wird der Versuch unternommen, zwischen den Dramenfiguren von Woyzeck (entst. 1836/37) Georg Büchners und Adam Geist (1998) Dea Lohers eine Brücke zu schlagen: Trotz der erheblichen zeitlichen Distanz in der Entstehung der beiden Theaterstücke weisen die Texte viele Gemeinsamkeiten auf. Es kann zwischen ihnen eine formale und inhaltliche Analogie hergestellt werden. Zusammengehalten werden die Dramen vornehmlich durch die Titelfiguren: Die Protagonisten sind zum Außenseitertum stigmatisierte Anti-Helden: Mörder und zugleich in Wahnsinn getriebene Selbstmörder. Da sie nicht imstande sind, die Regeln der Wirklichkeit zu durchschauen, stehen sie in der Welt rat- und schonungslos da. Sie scheitern an ihrer Naivität, die in die Brutalität umschlägt und in den Mord mündet. Das Leid, das sie ihren Mitmenschen antun, ist ein stummer Ruf gegen Einsamkeit und Kälte der Umgebung, der ignoriert wird. Ihr Lebensweg wird somit zu einer Sackgasse, zu einer Passionsgeschichte ohne Erlösung. Sie scheitern und sterben an Einsamkeit.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 173-183
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ulrike Grossarth (wyd.), Stefan Kiełsznia. Ulica Nowa 3. Zdjęcia lubelskiej dzielnicy żydowskiej z lat 30
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933683.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 232-233
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antifaschistischer Mythos als Lebenslüge. Zur Enttabuisierung und Dechiffrierung des falschen Umgangs mit der NS- Vergangenheit in „Wir töten Stella“ Marlen Haushofers
Polemika z mitem antyfaszystowskim. Demontaż społeczno-kulturowych strategii niepamięci w noweli „Wir töten Stella“ Marlen Haushofer
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901817.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marlen Haushofer
mitologizacja przeszłości nazistowskiej
literatura austriacka tworzona przez kobiety
false Nazism-myth
Austrian women writers
Opis:
Im vorliegenden Beitrag wird – am Bespiel der Novelle Wir töten Stella Marlen Haushofers – auf die in der österreichischen Öffentlichkeit bis in die späten 1970er Jahre präsenten Strategien hingewiesen, die NS-Schuld zu verdrängen und zu marginalisieren. Für den Ausgangspunkt der Überlegungen dient die Aussage des Soziologen R. M. Lepsius, der im Kontext der NS-Verantwortung von der Externalisierung des Nationalsozialismus in Österreich spricht. Er meint damit den Versuch Österreichs, die Verantwortung für das NS-Verbrechen auf das Hitlerdeutschland zu verschieben und sich somit für das erste NS-Opfer stilisieren zu wollen. Die zwanzig Jahre nach dem Anschluss publizierte Novelle Haushofers initiiert in Österreich die kritische Debatte über die NS-Vergangenheit, die von etlichen österreichischen Schriftstellerinnen fortgesetzt und ausgetragen wird. Vor dem Hintergrund einer privaten Tragödie stellt die Autorin Parallelen zwischen der patriarchalisch regierten Familiensphäre und der Politikwelt her. Haushofer antizipiert somit – auf metaphorischem Wege – die NS-Debatte in Österreich, indem sie nach den Wurzeln der NS-Ideologie in den familiären Strukturen sucht.
Autorka artykułu, analizując ukazane w noweli strategie wypierania nazistowskiej winy w społeczeństwie Austrii, za punkt wyjścia obiera przemyślenia Herfrieda Münklera, który w tomie Die Deutschen und ihre Mythen (2011) pisze o różnym sposobie instrumentalizacji przeszłości. Münkler w kontekście powojennej rzeczywistości austriackiej mówi – powołując się na socjologa Rainera M. Lepsiusa – o tzw. eksternalizacji narodowego socjalizmu w Austrii, rozumianej jako przeniesienie odpowiedzialności na Niemców oraz postrzeganie siebie jako pierwszej ofiary nazizmu. Przekonanie, że Austriacy są pierwszą ofiarą Hitlera (Anschluss 1938) jest obecne w zbiorowej świadomości Austriaków po lata siedemdziesiąte XX wieku. Opublikowana w 1958 r. (dwadzieścia lat po przyłączeniu Austrii do Rzeszy) nowela Wir töten Stella zapoczątkowuje linię krytycznego spojrzenia na nazistowską przeszłość i winę Austrii, dokonywanego przede wszystkim przez autorów kobiecych (np. Bachmann, Frischmuth, Mitgutsch, Streeruwitz, Jelinek). Ukazanie społecznej pozycji kobiety, jej wyobcowania w patriarchalnym agresywnym świecie rządzonym przez mężczyzn stanowi punkt wyjścia tych rozważań. Haushofer zauważa powiązanie zachodzące między procesami rodzinno-społecznymi a politycznymi. Antycypując dyskusję o faszyzmie w Austrii, w sposób metaforyczny przedstawia jej zakorzenienie w formach społecznych – w rodzinie. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 249-261
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christa Wolf, August
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892309.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 341-342
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea
Raj Utracony: Janusza Głowackiego Antygona w Nowym Jorku i Dei Moher Manhattan Medea
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900735.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz Głowacki
Dea Loher
mitologia grecka
dramat współczesny
Greek mythology
modern drama
Opis:
W omawianych w artykule dramatach współczesnych europejskich pisarzy (Głowacki, Loher) szczególną uwagę autorka kieruje na tytułowe postaci kobiece – Antygonę i Medeę, które, w uwspółcześnionej relekturze ich antycznych pierwowzorów (Sofokles i Eurypides), są mieszkankami Nowego Jorku, nielegalnymi emigrantkami z bagażem tragicznych przeżyć, ponoszącymi klęskę także w świecie nowych nadziei i planów. Multietniczny Nowy York, „ziemia obiecana” dla tysięcy emigrantów, sportretowany przez dramatopisarzy, jawi się jako raj utracony, miejsce przeklęte, metropolia rządząca się bezwzględnymi prawami rynku. Obydwie protagonistki przegrywają, tracąc wartości nadrzędne: nadzieję i miłość. Paradise Lost: Janusz Głowackis Antigone in New York und Dea Lohers Manhattan Medea Bei der Analyse der im vorliegenden Beitrag behandelten zeitgenössischen Theaterstücke der namhaften europäischen Dramatiker (Głowacki, Loher) legt die Autorin des Textes ihr besonderes Augenmerk auf die weiblichen Titelfiguren: Antigone und Medea. Die Protagonistinnen, in der aktualisierten Re-Lektüre ihrer antiken Vorlagen (Sophokles und Euripides), sind Einwohnerinnen von New York, illegale Einwanderinnen mit Last der Vergangenheit, die in der „neuen“ Welt ihrer Pläne und Hoffnungen eine Niederlage zu erleiden haben. Die multiethnische Metropole, das Gelobte Land für Exilanten und Emigranten, wird in den beiden Stücken zum verlorenen Paradies, zur Stätte der Verdammnis, in der das Geld regiert und der Ankömmling nicht wahrgenommen wird. Die beiden Protagonistinnen scheitern, indem sie um die wichtigsten Werte, Liebe und Hoffnung, gebracht werden.
In this article, describing the two contemporary dramas written by European writers (Glowacki, Loher), the author is paying a particular attention to the two women that were listed in the titles of these dramas-Antigone and Medea. Both were placed in the neo-contemporary re-reading of their antique prototypes (written by Sophocles and Euripides), now both of them are residents of New York City, illegal immigrants with a baggage of tragic life events, they are defeated in the world of new ideas and plans. Multiethnic New York City, a “promised land” for the thousands of immigrants, portrayed by the two dramatists, appears to be a lost paradise, a cursed place, metropolis that is ruled by the tough business laws. Both protagonists fail, they lose paramount principles: hope and love.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 225-237
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Poetik der Erinnerung im literarischen und essayistischen Schaffen Christa Wolfs
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700361.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Germanistów Polskich
Tematy:
Christa Wolf, Poetry of reminiscence, literary and essayistic texts, remembrance
Opis:
August (2012) was the last, posthumous edition of the literary work of Christa Wolf. In the context of this prosaic text, in which, as Christa Wolf wrote in the letter form-dedicated to her husband, there were many recollections; there was an attempt to analyze the prosaic memory of Christa Wolf (Nachdenken über Christa T., Kindheitsmuster, August). By defining the poetry of reminiscence of Wolf’s works, the author of the article has focused on Wolf’s essay – Lesen und Schreiben – it was a central piece in Christa Wolf’s work.
Źródło:
Zeitschrift des Verbandes Polnischer Germanisten; 2013, 2, 3
2353-656X
2353-4893
Pojawia się w:
Zeitschrift des Verbandes Polnischer Germanisten
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaustgedenken als innerer Imperativ: Zu Gedächtnisorten – Auschwitz und Warschauer Ghetto-Ehrendenkmal – im Nachkriegswerk (1949) Stephan Hermlins
Memory of the Holocaust as an Imperative: Places of Remembrance — Auschwitz and the Monument of the Heroes of the Warsaw Ghetto Uprising — in the Writings of Stephan Hermlin that Were Written after the Second World War
Pamięć o Holokauście jako imperatyw: miejsca pamięci – Auschwitz i Pomnik Bohaterów Getta – w tekstach powojennych (1949) Stephana Hermlina
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886906.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stephan Hermlin
Literatura NRD
Holokaust
GDR-Literature
Holocaust
Opis:
In der DDR-Literatur, in der die Problematik des Zweiten Weltkriegs zentral blieb, sind Texte, die den Völkermord an den Juden thematisieren, kaum präsent. Der Hauptgrund für diese Lücke liegt in der durch die SED-Spitze proklamierten politischen Linie: Die DDR-Führung, die den „antifaschistischen Gründungsmythos“ kreierte, ernannte den sozialistischen Staat zum „Sieger der Geschichte“ und wollte somit keine Verantwortung für die Shoah übernehmen. Darüber hinaus führte das DDR-Regime eine aggressive antiisraelische Politik. Das Schaffen Stephan Hermlins aus dem Gründungsjahr der DDR (1949) ist eines der wenigen Beispiele für die Auseinandersetzung mit dem Holocaust in der DDR-Literatur. Zum Ausgangspunkt seiner Ausführungen werden die von ihm 1949 besuchten Erinnerungsorte: Auschwitz und Warschauer Ghetto-Ehrendenkmal. Das Gedenken der Ermordeten wird bei dem Autor zur absoluten Referenz.
In the literature of the GDR, where the problem of the II World War was a central topic, texts that were related to the annihilation of the European Jews were almost nonexistent. The reasons of this void were political matters: The political leaders of the GDR created so called “anti-fascist creator myth” of a new country and claimed themselves as “the heroes of the history”; additionally they declared aggressive anti-Israeli politics. The works of Stephan Hermlin, written in 1949, in the same year as the creation of the GDR, are a few of the examples that faced the Holocaust in the literature generated in the East Germany. The main starting points in the author’s writings were the places of the remembrance that he visited in 1949: Auschwitz and the Monument of the Heroes of the Warsaw Ghetto Uprising; in his writings the memory of the murdered victims becomes a value of a superior significance.
W literaturze NRD, dla której problematyka II wojny światowej była tematem centralnym, teksty poświęcone zagładzie Żydów są niemalże nieobecne. Powodem tej luki są względy polityczne: przywódcy NRD wykreowali „antyfaszystowski mit założycielski” państwa i ogłosili się „zwycięzcami historii”, ponadto prowadzili agresywną politykę antyizraelską. Teksty Stephana Hermlina, powstałe w 1949 r., czyli w roku utworzenia NRD, są jednym z niewielu przykładów mierzenia się z Holokaustem w literaturze tworzonej we Wschodnich Niemczech. Punkt wyjścia rozważań Hermlina stanowią odwiedzone przez niego w 1949 r. miejsca pamięci: Auschwitz i Pomnik Bohaterów Getta Warszawskiego. Pamięć o zamordowanych staje się w jego tekstach wartością nadrzędną.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 177-190
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies