Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Doroshko, Mykola" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Чи можлива перемога демократії в Росії?
Czy możliwe jest zwycięstwo demokracji w Rosji?
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343691.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
democracy
dictatorship
war in Ukraine
demokracja
dyktatura
wojna w Ukrainie
Opis:
A voice in the discussion that took place in the panel "Democracy vs. dictatorship in the context of Russia's war against Ukraine" organized by the UMCS Center for Eastern Europe as part of the International Scientific Conference "Democracy in the process of change on January 13, 2023." at the Faculty of Political Science and Journalism of Maria Curie-Skłodowska University.
Głos w dyskusji która odbyła się w panelu „Demokracja vs dyktatura w kontekście wojny Rosji przeciwko Ukrainie” organizowanej przez Centrum Europy Wschodniej UMCS w ramach Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Demokracja w procesie przemian w dniu 13 stycznia 2023 r.” na Wydziale Politologii i Dziennikarstwa UMCS.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 195-197
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Росія проти України: історичний фронт
Rosja kontra Ukraina: front historyczny
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine
Russia
wars of memory
historical politics
Ukrainian state-building traditions
Ukraina
Rosja
wojny pamięci
polityka historyczna
ukraińskie tradycje państwotwórcze
Україна
Росія
війни пам’яті
історична політика
українські державотворчі традиції
Opis:
Невід’ємною складовою відносин України і Росії є «війни пам’яті». Сучасна російсько-українська війна є не лише війною за українську територію, що її прагне захопити РФ, але й протистоянням між українським світом, як органічною частиною Європи, та так званим «русским миром», в основу якого покладено ідею імперського реваншу. Автор вважає, що справжньою суттю українсько-російських відносин є протидія українського світу планам Росії (Московії) поглинути Україну, що триває вже кілька століть.
«Memory wars» are an integral part of relations between Ukraine and Russia. The modern Russian-Ukrainian war is not only a war for Ukrainian territory, which the Russian Federation seeks to capture, but also a confrontation between the Ukrainian world, as an organic part of Europe, and the so-called "Russian world", which is based on the idea of imperial revenge. The author believes that the real essence of Ukrainian-Russian relations is the opposition of the Ukrainian world to the plans of Russia (Muscovy) to absorb Ukraine, which has been going on for several centuries.        
„Wojny pamięci” są integralną częścią stosunków między Ukrainą a Rosją. Współczesna wojna rosyjsko-ukraińska to nie tylko wojna o terytorium Ukrainy, które chce przejąć Federacja Rosyjska, ale także konfrontacja światu ukraińskiego, jako organicznej części Europy, u podstaw którego leży idea imperialnej zemsty. Autor uważa, że prawdziwą istotą stosunków ukraińsko-rosyjskich jest trwający od kilku stuleci sprzeciw świata ukraińskiego wobec planów Rosji (Moskwa) wchłonięcia Ukrainy.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 141-153
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Baltic – Black Sea Area as a Geopolitical Reality: Does It Exist?
Obszar Mórz Bałtyckiego i Czarnego jako fakt geopolityczny: czy on w ogóle istnieje?
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929241.pdf
Data publikacji:
2021-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Baltic Sea
Black Sea
Baltic – Black Sea Area
geopolitical reality
multilateral cooperation
Morze Bałtyckie
Morze Czarne
obszar mórz Bałtyckiego i Czarnego
rzeczywistość geopolityczna
współpraca wielostronna
Opis:
As the social and political transformations observed in the modern world have recently made current the issue of formation of new geopolitical regions, the Baltic – Black Sea Area deserves particular attention because the geopolitical status of this junction territory still remains questionable. The geopolitical boundaries of the Baltic – Black Sea Area are constantly changing not only functionally, but also structurally, which is why it can be considered as a specific geopolitical formation located at the junction of the two geopolitical mega-regions of Western Europe and Northern Eurasia. This area is highly fragmented and still undergoing very painful political, cultural, and economic transformations. The power competition between Russia, NATO and the EU, as well as the region’s historical legacy have determined the path of its development. As a result, the Baltic – Black Sea Area does not have any system of political division or economic management, but close connections between the countries located there and many spheres of their common interest promote comprehensive cooperation and dialogue on a variety of issues. If their cooperation leads to multilateral relationships based on the principle of the sovereign equality of states which are trying to expand the scope of their collaboration and limit the scope of confrontation, they could organize a system of complementary elements which provide synergies and ensure the existence of the Baltic – Black Sea Area as a geopolitical reality.
Ponieważ przemiany społeczne i polityczne, jakie obserwujemy we współczesnym świecie, uaktualniły w ostatnim czasie kwestię powstawania nowych regionów geopolitycznych, obszar mórz Bałtyckiego i Czarnego zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ status geopolityczny tego znajdującego się na rozdrożach obszaru jest wciąż dyskusyjny. Geopolityczne granice obszaru mórz Bałtyckiego i Czarnego nieustannie się zmieniają nie tylko funkcjonalnie, ale także strukturalnie: można więc uznać ten obszar za specyficzną formację geopolityczną, która znajduje się na styku dwóch geopolitycznych megaregionów – Europy Zachodniej i Północnej Eurazji. Obszar ten jest głęboko podzielony i nadal przechodzi bardzo bolesne przemiany polityczne, kulturowe i gospodarcze. Rywalizacja o władzę między Rosją, NATO i UE, a także dziedzictwo historyczne tego rejonu uwarunkowały ścieżkę jego rozwoju. W efekcie w obszarze mórz Bałtyckiego i Czarnego nie istnieje żaden system podziału politycznego czy zarządzania gospodarką, ale bliskie związki znajdujących się tam krajów i wiele obszarów wspólnych zainteresowań sprzyjają wszechstronnej współpracy i dialogowi w różnorakich kwestiach. Jeśli ich współpraca przybierze formę wielostronnych relacji opartych na zasadzie suwerennej równości państw, które starają się poszerzyć zakres współpracy i ograniczyć pole konfrontacji, państwa te będą w stanie stworzyć system komplementarnych elementów zapewniających efekt synergii, urzeczywistniając powstanie obszaru mórz Bałtyckiego i Czarnego stanowiących rzeczywisty byt geopolityczny.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2021, 1; 107-136
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the Russian Orthodox Church in the context of the Russian-Ukrainian armed conflict
Autorzy:
Baluk, Walenty
Doroshko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031308.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Orthodox Christianity
“Russian world”
hybrid war
Ukraine
Russia
OCU
ROC
Kyiv Patriarchate
Moscow Patriarchate
Kościół prawosławny
wojna hybrydowa
konflikt na Ukrainie
Ukraina
Rosja
Patriarchat Kijowski
Patriarchat Moskiewski
Opis:
The article analyses the influence of the religious factor on the internal processes of nation-state consolidation in Ukraine and on the causes and consequences of the Russian-Ukrainian conflict. The division of the Ukrainian Orthodoxy into three branches (UAOC, UOC-KP and UOC-MP) did not allow the Church to become a consolidating factor in the formation of a nation-state in independent Ukraine and a generator of social transformation. The situation may change for the better after the creation of the Autocephalous Orthodox Church of Ukraine in 2018.
Artykuł analizuje wpływ czynnika religijnego na wewnętrzne procesy konsolidacji państw narodowych na przykładzie Ukrainy oraz na przyczyny i konsekwencje konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Podział ukraińskiego prawosławia na trzy gałęzie (UKP, UKP-KP i UKP-MP) nie pozwolił Cerkwi stać się czynnikiem konsolidującym tworzenie państwa narodowego na niepodległej Ukrainie i generatorem przemian społecznych. Sytuacja może zmienić się na lepsze po utworzeniu Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej Ukrainy w 2018 roku.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 3; 121-140
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
Autorzy:
Doroshko, Mykola
Tsyrfa, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic culture
Russia
strategy
foreign policy
national security
history
kultura strategiczna
Rosja
strategia
polityka zagraniczna
bezpieczeństwo narodowe
historia
Opis:
Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies