Autor: Domagała, Arkadiusz. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Operacja w obronie jezydów w 2014 roku: od interwencji na zaproszenie do interwencji humanitarnej i odpowiedzialności za ochronę?
Operation to protect the Yezidis in 2014: from intervention by invitation to humanitarian intervention and responsibility to protect?
Autorzy:: Domagała, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/666720.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: jezydzi
interwencja humanitarna
odpowiedzialność za ochronę
Irak
Yezidis
humanitarian intervention
responsibility to protect
Iraq
Opis:: The article presents an issue of the intervention to protect the Yezidis started in August 2014 in northern Iraq. The United States, the crucial intervener, had the consent of the Iraqi government to conduct military operations in favour of its territorial integrity and to protect Iraqi citizens. However, there were also other interveners and the military actions took place nor only in the Iraqi territory. The author of the article argues that in the military operation to protect the Yezidi people, much more elements of humanitarian intervention than of the responsibility to protect can be found. Thus the various components of the military action in 2014 to protect the Yezidis were presented through the prism of ideas of humanitarian intervention and responsibility to protect.
W artykule przedstawiona jest interwencja w obronie jezydów zapoczątkowana w sierpniu 2014 roku w północnym Iraku. Podmiotem operacji były przede wszystkim Stany Zjednoczone dysponujące zgodą irackiego rządu na prowadzenie działań zbrojnych na rzecz integralności terytorialnej oraz ochrony obywateli Iraku. Autor artykułu dowodzi, że w operacji w obronie jezydów, wbrew powszechnym przekonaniom, można odnaleźć znacznie więcej elementów interwencji humanitarnej niż odpowiedzialności za ochronę. W tym celu poszczególne komponenty operacji w obronie jezydów zostały zaprezentowane przez pryzmat koncepcji interwencji humanitarnej i odpowiedzialności za ochronę.
Źródło:: Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2019, 25; 121-137
1895-3492
2353-9747
Pojawia się w:: Studia Politicae Universitatis Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przesłanki i bariery interwencji humanitarnej na przykładzie Libii (2011) i Syrii (2013)
Reasons for and Barriers to Humanitarian Intervention on the Example of Libya (2011) and Syria (2013)
Autorzy:: Domagała, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2091910.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:: Arab Spring
Humanitarian intervention
Armed conflicts
Human rights
Arabska Wiosna
Interwencja humanitarna
Konflikty zbrojne
Prawa człowieka
Opis:: Artykuł przedstawia prosty model wyjaśniający działanie potencjalnych interwentów w sytuacji poważnych i masowych naruszeń praw człowieka. Za kluczowe w decyzji o interwencji humanitarnej autor uważa nie kryteria wojny sprawiedliwej, a perspektywę sukcesu definiowaną jako kompleks uwarunkowań sprzyjających realizacji humanitarnego skutku przy minimalnych stratach własnych interwenta. Wskazuje na zależność między stopniem realizacji operacyjnych celów akcji zbrojnej a prawdopodobieństwem decyzji o podjęciu interwencji humanitarnej. Na podstawie krytycznego przeglądu literatury przedmiotu oraz historii wymuszania przestrzegania praw człowieka po 1991 r. identyfikuje następujące warunki składające się na wysokie prawdopodobieństwo sukcesu interwencji humanitarnej: (a) siła potencjalnego interwenta; (b) strategia reakcji neutralizacji potencjalnego przeciwnika; (c) możliwości precyzyjnego określenia celów w wymiarze politycznym i humanitarnym; (d) sprzyjające interwentom warunki klimatyczne, przyrodniczo-geograficzne oraz infrastrukturalne; (e) efektywne wykorzystanie zasobów logistycznych interwenta; (f) determinacja interwenta w realizacji celu; (g) czytelna sytuacja polityczna rozumiana jako istnienie skonsolidowanej opozycji wobec centrum władzy będącego naruszycielem praw człowieka; (h) zakres powiązań prawnomiędzynarodowych i politycznych państwa-przedmiotu interwencji; (i) legitymizacja działań interwenta; (j) spójność interwenta. Analizując powyższe warunki na przykładzie sytuacji w Libii (2011) oraz Syrii (2013), proponuje wyjaśnienie decyzji o interwencji w przypadku Libii oraz braku decyzji o interwencji w przypadku Syrii. Wśród warunków perspektywy sukcesu za szczególnie istotne należy uznać funkcjonowanie lokalnego sojusznika potencjalnego interwenta, opozycyjnego wobec naruszyciela praw człowieka i mającego potencjał do skutecznego działania polityczno-militarnego przy wsparciu ze strony interwenta.(abstrakt oryginalny)
The article presents a simple model explaining the actions of potential interveners in a situation of serious and mass violations of human rights. In this model, the key factor in making a decision to launch a humanitarian intervention are not the criteria of just war but the prospect of success defined as a complex of determinants facilitating the achievement of humanitarian effects with minimum losses for the intervener. The article points out the relation between the execution of the operational goals of an armed intervention and the probability of a decision to launch a humanitarian intervention. On the basis of a critical literature review and the history of enforcing the observance of human rights after 1991 it identifies the conditions that, when combined, determine high probability of success of a humanitarian mission: (a) the power of the potential intervener; (b) the reaction strategy for neutralising the potential enemy; (c) the possibilities of precisely defining goals in political and humanitarian terms; (d) the climate, environment, geographic and infrastructural conditions favouring the interveners; (e) effective use of the intervener's logistic resources; (f) the intervener's determination in pursuing the objective; (g) a clear political situation understood as the existence of a consolidated opposition to the central authority as the party that violates human rights; (h) the extent of connections under international law and political relations of the country subject to the intervention; (i) the legitimacy of the intervener's actions; (j) the intervener's coherence. An analysis of the above conditions on the example of the situation in Lybia (2011) and Syria (2013) offers an explanation as to why it was decided to intervene in Libya while no operations were launched in Syria. Particularly important among the conditions increasing the prospect of success are: the presence of a local ally of the potential intervener, who opposes the human rights violator and has the potential for effective political and military action when supported by the intervener.(original abstract)
Źródło:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 3; 155-174
0209-0961
Pojawia się w:: Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Forms of Sexual Violence in the Jurisprudence of Ad Hoc International Criminal Tribunals
Formy przemocy seksualnej w orzecznictwie międzynarodowych trybunałów karnych ad hoc
Autorzy:: Domagała, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31845615.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przemoc seksualna
Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii
Międzynarodowy Trybunał Karny dla Rwandy
sexual violence
International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia
International Criminal Tribunal for Rwanda
Opis:: Identyfikacja i zdefiniowanie we współczesnym prawie międzynarodowym form przemocy seksualnej – zgwałcenia, niewolnictwa seksualnego, wymuszonej prostytucji, wymuszonej ciąży i wymuszonej sterylizacji – to skutek wieloletnich wysiłków społeczności międzynarodowej zmierzającej do skutecznego ścigania i karania sprawców przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych. Kluczowym etapem owego procesu było funkcjonowanie trybunałów karnych powołanych w celu ukarania zbrodni popełnionych w trakcie konfliktu w byłej Jugosławii (1991–1995) oraz w Rwandzie (1994 r.). W wyniku prac Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ) i Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Rwandy (MTKR) doszło do wypracowania nowych w sensie prawnym form przemocy seksualnej (niewolnictwa seksualnego i wymuszonej ciąży), a także obowiązującej do dziś formuły definicyjnej zgwałcenia. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na główne elementy procesu identyfikacji i definiowania form przemocy seksualnej w MTKJ i MTKR, kluczowe dla powyższego procesu postępowania toczące się przed trybunałami karnymi ad hoc, jak i prześwietlenie praktyki orzeczniczej trybunałów karnych ad hoc pod kątem wskazanych form przemocy seksualnej. Analizie form przemocy seksualnej od momentu zakończenia II wojny światowej do czasów funkcjonowania MTKJ i MTKR towarzyszy koncepcja autonomizacji form przemocy seksualnej, która na użytek niniejszego artykułu rozumiana jest jako proces wyodrębniania zarówno przemocy seksualnej, jak i jej form przemocy seksualnej od innych, ogólniejszych zbrodni prawa międzynarodowego.
The identification and definition in contemporary international law of forms of sexual violence – rape, sexual slavery, forced prostitution, forced pregnancy and forced sterilization – is the result of many years of efforts by the international community to effectively prosecute and punish perpetrators of sexual violence in armed conflicts. A key stage in this process was the functioning of the criminal tribunals established to punish crimes committed during the conflict in the former Yugoslavia (1991–1995) and Rwanda (1994). As a result of the work of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) and the International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR), new legal forms of sexual violence (sexual slavery and forced pregnancy) have been developed, as well as the current definition of rape. The purpose of this article is to point out the main elements of the process of identifying and defining forms of sexual violence in the ICTY and ICTR, the key proceedings before the ad hoc criminal tribunals for the above process, and to screen the jurisprudential practice of the ad hoc criminal tribunals for the forms of sexual violence identified. The analysis of forms of sexual violence since the end of the Second World War to the time of the functioning of the ICTY and the ICTR is accompanied by the concept of the autonomy of forms of sexual violence, which for the purposes of this article is understood as the process of distinguishing both sexual violence and its forms of sexual violence from other, more general crimes of international law.
Źródło:: Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2023, 2; 27-45 (eng); 9-26 (pol)
2719-4795
Pojawia się w:: Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki