Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Domański, Wojciech." wg kryterium: Autor


Tytuł:
N-nitrozoaminy : możliwości oznaczania w procesach technologicznych przemysłu gumowego
Autorzy:
Domański, Wojciech.
Makles, Zbigniew.
Powiązania:
Biuletyn Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii, 1996, nr 1, s. 71-81
Data publikacji:
1996
Tematy:
Toksykologia przemysłowa
Chemikalia a środowisko człowieka
Środowisko człowieka a chemikalia
Środki i urządzenia ochrony przed skażeniami
Przemysł gumowy
Opis:
Rys., tab.; Bibliogr.; Streszcz.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory ślinianek przyusznych. Wyniki retrospektywnej analizy leczenia 149 pacjentów hospitalizowanych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie w latach 2006–2016.
Autorzy:
Chloupek, Aldona
Zarzycki, Krzysztof
Dąbrowski, Jarosław
Domański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398575.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory ślinianek przyusznych
gruczolak wielopostaciowy
rak gruczołowato-torbielowaty
Opis:
Wstęp: Nowotwory mające swoją etiologię w gruczołach ślinowych występują rzadko i stanowią ok. 3–10% wszystkich guzów w obrębie głowy i szyi. Materiał i metody: W latach 2006–2016 w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie z powodu nowotworów ślinianek przyusznych hospitalizowano i leczono 149 pacjentów. Podstawą do analizy były historie chorób pacjentów, wyniki badań histopatologicznych oraz protokoły zabiegów operacyjnych. Wyniki: W 126 przypadkach guzy były łagodne, natomiast w 26 guzy złośliwe. Analizując wyniki można stwierdzić, że nowotwory - zarówno łagodne, jak i złośliwe – częściej występowały u mężczyzn. Średni wiek całej grupy badanych wynosił 58,3 lat, dla zmian złośliwych – 65,5 lat, a dla zmian łagodnych był nieznacznie niższy i wynosił 56,9 lat. Wśród pacjentów objętych analizą szczyt zachorowalności przypadał na przedział wiekowy 60–69 lat. Ponadto zwraca uwagę, iż przedział ten był taki sam dla ogólnej liczby guzów, jak i nowotworów łagodnych, natomiast dla nowotworów złośliwych był nieznacznie wyższy i wynosił 70–79 lat. Z analizy zebranego materiału wynika, że guzy łagodne występowały znamiennie częściej, stanowiąc 84,56% wszystkich guzów. Najczęstszymi rozpoznaniami wśród nowotworów łagodnych były gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphicum) oraz gruczolak limfatyczny (adenolymphoma), które stanowiły łącznie 93,66%. Rezultaty badań wskazują, że wśród nowotworów złośliwych dominowały: gruczolakorak polimorficzny o niskiej złośliwości (polymorphous low-grade adenocarcinoma) występujący w 26,07% przypadków, gruczolakorak inaczej nieokreślony (adenocarcinoma NOS) oraz rak zrazikowokomórkowy (acinic cell carcinoma). Każdy z nich stanowił po 13,04% rozpoznań. Jak wynika z przeprowadzonej analizy najczęstszą metodą leczenia było leczenie chirurgiczne jako metoda stosowana samodzielnie. Wnioski: Uzyskane z retrospektywnej analizy dane korelują z piśmiennictwem krajowym i światowym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 42-47
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parotid gland tumors. Results of retrospective analysis of 149 patients treated at the Clinical Department of Cranio-Maxillofacial Surgery, Clinic of Otolaryngology and Oncologic Laryngology of Military Institute of Medicine in Warsaw in years 2006–2016.
Autorzy:
Chloupek, Aldona
Zarzycki, Krzysztof
Dąbrowski, Jarosław
Domański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398551.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chronic suppurative otitis media
complications extracranial
hearing loss
Opis:
Wstęp: Nowotwory mające swoją etiologię w gruczołach ślinowych występują rzadko i stanowią ok. 3–10% wszystkich guzów w obrębie głowy i szyi. Materiał i metody: W latach 2006–2016 w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie z powodu nowotworów ślinianek przyusznych hospitalizowano i leczono 149 pacjentów. Podstawą do analizy były historie chorób pacjentów, wyniki badań histopatologicznych oraz protokoły zabiegów operacyjnych. Wyniki: W 126 przypadkach guzy były łagodne, natomiast w 26 guzy złośliwe. Analizując wyniki można stwierdzić, że nowotwory - zarówno łagodne, jak i złośliwe – częściej występowały u mężczyzn. Średni wiek całej grupy badanych wynosił 58,3 lat, dla zmian złośliwych – 65,5 lat, a dla zmian łagodnych był nieznacznie niższy i wynosił 56,9 lat. Wśród pacjentów objętych analizą szczyt zachorowalności przypadał na przedział wiekowy 60–69 lat. Ponadto zwraca uwagę, iż przedział ten był taki sam dla ogólnej liczby guzów, jak i nowotworów łagodnych, natomiast dla nowotworów złośliwych był nieznacznie wyższy i wynosił 70–79 lat. Z analizy zebranego materiału wynika, że guzy łagodne występowały znamiennie częściej, stanowiąc 84,56% wszystkich guzów. Najczęstszymi rozpoznaniami wśród nowotworów łagodnych były gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphicum) oraz gruczolak limfatyczny (adenolymphoma), które stanowiły łącznie 93,66%. Rezultaty badań wskazują, że wśród nowotworów złośliwych dominowały: gruczolakorak polimorficzny o niskiej złośliwości (polymorphous low-grade adenocarcinoma) występujący w 26,07% przypadków, gruczolakorak inaczej nieokreślony (adenocarcinoma NOS) oraz rak zrazikowokomórkowy (acinic cell carcinoma). Każdy z nich stanowił po 13,04% rozpoznań. Jak wynika z przeprowadzonej analizy najczęstszą metodą leczenia było leczenie chirurgiczne jako metoda stosowana samodzielnie. Wnioski: Uzyskane z retrospektywnej analizy dane korelują z piśmiennictwem krajowym i światowym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 42-47
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pleomorphic adenoma - the results of a retrospective analysis of 104 patients treated at the Clinical Department of Cranio-Maxillofacial Surgery, Clinic of Otolaryngology and Laryngologic Oncology of the Military Institute of Medicine
Autorzy:
Korba, Michał
Chloupek, Aldona
Dąbrowski, Jarosław
Piętka, Tomasz
Domański, Wojciech
Biernacka, Barbara
Leśniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398512.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pleomorphic adenoma
tumor mixtus
parotid gland
parotidectomy
Opis:
Pleomorphic adenoma, also known as tumor mixtus, is one of the most common types of benign neoplasm of the salivary gland, which presents as a slow growing, painless tumor. Major salivary glands are the typical localization of this neoplasm. It rarely undergoes malignant transformation, however may recur locally post resection. In this study, we present the results of a retrospective analysis of 104 patients treated at the Clinical Department of Cranio-Maxillofacial Surgery, Clinic of Otolaryngology and Laryngologic Oncology of the Military Institute of Medicine between 2004 and 2015 due to pleomorphic adenoma. The study confirmed the parotid gland as the most common location of tumor mixtus. In some cases, the large size of the tumor and its location were the cause of life-threatening complications.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 34-36
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gruczolak wielopostaciowy – wyniki retrospektywnej analizy leczenia 104 pacjentów Klinicznego Oddziału Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej WIM
Autorzy:
Korba, Michał
Chloupek, Aldona
Dąbrowski, Jarosław
Piętka, Tomasz
Domański, Wojciech
Biernacka, Barbara
Leśniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398526.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gruczolak wielopostaciowy
guz mieszany
ślinianka przyuszna
parotidektomia
Opis:
Gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphum), zwany również guzem mieszanym, jest uważany za jeden z najczęstszych nowotworów gruczołów ślinowych. Zazwyczaj występuje w dużych gruczołach ślinowych, jego wzrost jest powolny, a charakter przebiegu łagodny. Rzadko ulega zezłośliwieniu, wykazuje jednakże tendencje do wznowy miejscowej. W niektórych przypadkach jego nietypowa lokalizacja może stać się przyczyną dużych dolegliwości, w tym również zagrażających życiu pacjenta. W niniejszej pracy przedstawiamy wyniki retrospektywnej analizy 104 chorych leczonych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej WIM w Warszawie w latach 2004–2015 z powodu gruczolaka wielopostaciowego. Badania potwierdziły śliniankę przyuszną jako najczęstszą lokalizację guza. W niektórych przypadkach duże rozmiary nowotworu i jego lokalizacja były przyczyną groźnych dla życia powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 34-36
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martwica kości szczęk związana ze stosowaniem bifosfonianów. Opis przypadków
Osteonecrosis of the jaws related to bisphosphonate therapy. Cases’ report
Autorzy:
Leśniak, Wojciech
Chloupek, Aldona
Biernacka, Barbara
Przybysz, Jan
Piętka, Tomasz
Domański, Wojciech
Dąbrowski, Jarosław
Krzymański, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032889.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bifosfoniany
bisphosphonate
jaws
osteonecrosis
osteoporosis
systemic cancer
Opis:
Bisphosphonates are strong inhibitors of osteoclasts. They are used in therapy of osteoporosis, Paget’s disease and imperfect osteogenesis. They prevent the loss of bone mass, pain and hypercalcaemia caused by multiple myeloma and metastases of systemic cancer. The widening of indications for use of bisphosphonates is supported by their solid safety profile. Oncologic patients receiving high intravenous doses of bisphosphonates are more prone to side effects of the therapy than patients who take these medicaments orally. One of the most serious side effects is osteonecrosis of the jaws. The description of the correlation between bisphosphonates and osteonecrosis of jaw was first described in 2003. This side effect is described frequently. The ailments are oppressive and reduce patients’ quality of life and include pain, swelling, ulceration, exposure of bone, fistulae and pathological fractures. The treatment of bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaws is difficult and uncertain. Conservative treatment and symptom reduction is the main course of action. Discontinuation of bisphosphonates is controversial (due to their accumulation in the bones). It is crucial patients are prepared to bisphosphonate therapy: dental examination and treatment of all dental diseases is recommended. This requires strict cooperation between oncologists, orthopaedics and maxillofacial surgeons. The aim of this study is the presentation of three cases of bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaws.
Bifosfoniany należą do silnych inhibitorów osteoklastów. Znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób przebiegających ze wzmożoną resorpcją kości: osteoporozy, choroby Pageta i osteogenesis imperfecta. Leki te zmniejszają adhezję komórek nowotworowych do kości, ograniczają osteolizę wywołaną nowotworem i hiperkalcemię. Zmniejszają dolegliwości bólowe w szpiczaku mnogim i w przerzutach do kości. Powszechnie panujące przekonanie o bezpieczeństwie spowodowało rozszerzenie wskazań do ich stosowania. Pacjenci onkologiczni przyjmujący bifosfoniany dożylnie, w wysokich dawkach są bardziej narażeni na działania niepożądane terapii niż pacjenci przyjmujący je doustnie. Jednym z najpoważniejszych powikłań jest martwica kości szczęk. W 2003 roku opisano po raz pierwszy związek pomiędzy terapią bifosfonianami a martwicą kości szczęk. W piśmiennictwie znajdujemy coraz więcej przykładów tego działania niepożądanego, także po stosowaniu leków doustnie. Mogą pojawiać się ból, obrzęk, owrzodzenie, odsłonięcie kości, przetoki, złamania patologiczne, uciążliwe dla pacjenta i obniżające jakość życia. Leczenie martwicy kości szczęk jest trudne i rzadko przynosi spodziewany efekt. Główną rolę odgrywa leczenie zachowawcze i redukcja objawów. Odstawienie bifosfonianów nie ma bezpośredniego wpływu na przebieg martwicy kości szczęk, ze względu na kumulację leku w kości. Istotne jest przygotowanie pacjenta przed rozpoczęciem podawania bifosfonianów, wymagające stałej współpracy pomiędzy lekarzami onkologami, ortopedami i chirurgami szczękowo-twarzowymi. Higiena jamy ustnej i leczenie chorób współistniejących stanowi ważny element postępowania. Celem pracy jest przedstawienie trzech przypadków martwicy kości szczęk u pacjentów poddanych leczeniu bifosfonianami.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 197-200
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies