Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Doliński, Romuald" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ działania gorącej wody, chemicznej skaryfikacji i czasu przechowywania na kiełkowanie nasion ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita (L.) Rusby)
Influence of treatment with hot water, chemical scarification and storage time on germination of Virginia fanpetals (Sida hermaphrodita (L.) Rusby) seeds
Autorzy:
Doliński, Romuald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42619706.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
gorąca woda
kwas siarkowy
przechowywanie skaryfikowanych nasion
Sida hermaphrodita
skaryfikacja
twarde nasiona
hard seeds
hot water
scarification
storing the scarified seeds
sulphuric acid
Opis:
Ze świeżo zebranych, ręcznie młóconych nasion ślazowca pensylwańskiego pobrano 9 próbek po 6 gram. Nasiona sześciu próbek zanurzano na 20 sekund w gorącej wodzie (50–100°C), ochładzano i suszono na bibule. Pozostałe próbki trzymano przez 10, 20 i 30 minut w stężonym H2SO4, płukano w wodzie i również suszono. Kombinacją kontrolną były nasiona nieskaryfikowane. Następnego dnia część nasion każdej kombinacji (4 × 50) wysiano w szalkach Petriego, na bibule zwilżonej wodą, pozostałe przechowywano do dalszych badań. Co pół roku (5 terminów) badano kiełkowanie nasion kontrolnych, przechowywanych po skaryfikacji i świeżo skaryfikowanych. Skaryfikację powtarzano na 1-gramowych próbkach nasion pobieranych z rezerwy kontrolnej. Tuż po zbiorze wykiełkowało 3% nasion kontrolnych, po 6 miesiącach ich kiełkowanie wzrosło do 14,5%, po 1,5 roku do 35,5%, a potem malało. Twarde nasiona S. hermaphrodita przerywały spoczynek pod wpływem krótkiego działania gorącej wody. Świeże nasiona najlepiej kiełkowały (73%) po zanurzeniu we wrzącej wodzie, wraz z obniżaniem temperatury wody kiełkowanie malało. Na nasiona roczne najkorzystniej działała woda o temperaturze 70 do 90°C, a na 2,5 letnie temp. 70°C. Wrząca woda nie uszkadzała zarodków świeżych nasion, ale w kolejnych terminach badań coraz więcej nasion pęczniało i nie kiełkowało. Przy skaryfikacji chemicznej świeże nasiona najlepiej kiełkowały (68,5%) po najdłuższym działaniu kwasu. Kiełkowanie nasion rocznych i starszych było podobne po 10, 20 i 30 minutach skaryfikacji. Jednak, część nasion 2 i 2,5 letnich po dłuższej skaryfikacji opóźniała kiełkowanie, obserwowano też uszkodzenia korzeni. Badania wykazały, że nasiona S. hermaphrodita skaryfikowane przy pomocy gorącej wody i stężonego H2SO4 można długo przechowywać bez obawy o szybką utratę zdolności kiełkowania. W kolejnych terminach przechowywania najlepszym kiełkowaniem wyróżniały się nasiona, które po zbiorze zanurzano we wrzącej wodzie i nasiona po najdłuższym działaniu stężonego H2SO4.
Nine samples (6 g each) were collected from freshly harvested and manually threshed Virginia fanpetals seeds. Seeds of six samples were immersed into hot water (50–100°C) for 20 seconds, cooled, and dried on the filter paper. Other samples were kept for 10, 20, or 30 minutes in concentrated sulphuric acid, then washed out with water, and dried. Non-scarified seeds constituted the control. The next day, part of seeds from every combination (4 × 50) were sown onto Petri dishes on wetted filter paper, while others stored for further studies. Every six months (5 dates), the germination of control seeds, those stored after scarification, and freshly scarified, was checked. Scarifying was repeated using 1-gram seed samples taken from the control reserve. Immediately after the harvest, only 3% of control seeds sprouted, whereas after the 6 months their germination increased to 14.5%, to 35.5% after 1.5 years, with subsequent decrease. Hard seeds of Virginia fanpetals stopped their dormancy due to hot water treatment. Fresh seeds had the best germination (73%) after immersing into the boiling water; germination capacity decreased along with the water temperature decrease. Water at 70 to 80°C temperature had the most positive effects on 1-year-old seeds, while at 70°C on the 2.5-year-old ones. Boiling water has not damaged the germs of fresh seeds, but more and more seeds imbibed without germination in subsequent examination dates. When chemically scarified, fresh seeds showed the best germination (68.5%) after the longest acid operation. Germination of one-year-old and older seeds were similar after 10, 20, and 30 minutes of scarification. However, some 2 and 2.5-year-old seeds delayed their germination after longer scarification; root injuries were also observed. The study revealed that Sida hermaphrodita seeds scarified using hot water and concentrated sulphuric acid could have been stored for a long time with no fear of their fast loss of germination capacity. In subsequent storage dates, seeds that were kept in boiling water and those immersed into the sulphuric acid for the longest time, were distinguished by the best germination.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 293-303
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena odporności na porastanie i spoczynek pożniwny ziarniaków pszenicy twardej
Evaluation of sprouting resistance and post-harvest grain dormancy of durum wheat
Autorzy:
Doliński, Romuald
Segit, Zbigniew
Surmacz-Magdziak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41516672.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Triticum durum Desf.
linie
odporność na porastanie
pożniwny spoczynek nasion
lines
sprouting resistance
post-harvest seed dormancy
Opis:
Materiał doświadczalny stanowiły 32 linie Triticum durum Desf. i jedna wzorcowa odmiana Triticum aestivum L. Kłosy zebrane w polu moczono w wodzie (15 minut) i umieszczano w komorze wilgotnościowej. Odporność na porastanie oceniano po 3 i 7 dobach. Kłosy suszono w suszarce, a następnie młócono ręcznie oddzielając ziarniaki porośnięte od nie porośniętych. W tym samym czasie oznaczano kiełkowanie nasion na bibule w szalkach Petriego. Ocenę tą powtórzono po 4 i 8 tygodniach. W ostatnim terminie wykonano też kiełkowanie w 10-4 M roztworze kwasu abscysynowego. Wrażliwość na ABA podano w procentach jako iloraz różnicy średnich wartości energii kiełkowania w wodzie i ABA przez wartość dla wody. W warunkach komory wilgotnościowej wzorcowa odmiana pszenicy zwyczajnej wykazała się dużą odpornością na porastanie. Stwierdzono duże zróżnicowanie linii pszenicy twardej pod względem jawnego porastania ziarna (W = 99% po 3 dobach i W = 50,7% po 7 dobach). Najodporniejsze linie porastały na poziomie wzorcowej odmiany T. aestivum L. (w pierwszym terminie 13, a w drugim 1). Dla porastania ziarna otrzymaliśmy u T. durum wysokie wartości współczynników odziedziczalności w szerokim znaczeniu (h2 = 0,93 i 0,92). Oceny jawnego porastania po 3 i 7 dobach nawilżania kłosów były skorelowane z energią kiełkowania (rxy = 0,408 i 0,608) oznaczaną w tym czasie w szalkach Petriego. U większości badanych form pszenicy twardej jawne porastanie ziarna w kłosach było wyraźnie mniejsze od kiełkowania w szalkach. U trzech linii porastanie w kłosach było większe od kiełkowania na bibule. Korelacje pomiędzy porastaniem ziarna w kłosach i współczynnikami wrażliwości na ABA, oznaczanymi po zaniku spoczynku pożniwnego, były w naszych badaniach nie istotne.
The experimental material consisted of 32 lines of Triticum durum Desf. and one standard variety of Triticum aestivum L.. Ears harvested in the field were soaked in water (15 minutes) and placed in moist chamber. The resistance to sprouting was evaluated after 3 and 7 days. The ears were dried in dryer and threshed manually with separation of sprouted grains from those not sprouted. Simultaneously, the germination of grains was measured on a filter paper in Petri dishes. This evaluation was repeated after 4 and 8 weeks. Last time sprouting in 10-4 M solution of abscisic acid was carried out. Grain responsiveness to ABA was given in percentage as the quotient of the result of subtraction of average values of germination energy in water and ABA, and the value in water. Under the moist chamber conditions the standard of common wheat variety showed high resistance to sprouting. The results proved a high variability of durum wheat lines with regard to visible grain sprouting (W = 99% after 3 days and W = 50.7% at the second notice). The most resistant lines of T. durum sprouted on the level of standard T. aestivum variety (at the first time 13 lines, at the second time 1). Heritability coefficients in broad sense estimated for grain sprouting were very high (h2 = 0.93 and 0.92 – respectively for the 3 days and the 7 days results). The estimations of visible sprouting of moistened ears after 3 and 7 days were correlated with germination energy (rxy = 0.408 and 0.608) which were evaluated at the same time in Petri dishes. In majority of the studied lines of durum wheat the visible grain sprouting in ears was distinctly lower than germination ability determined in Petri dishes. In three lines sprouting in ear was higher than germination on a filter paper. The correlation coefficients between grain sprouting in ears and ABA responsiveness coefficients, assessed after post-harvest period, were in our study not significant.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 250; 125-134
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies