- Tytuł:
-
Brief history of crematoria and mourning halls. Modern cremation history
Krótka historia krematoriów i sal żałobnych. Współczesna historia kremacji - Autorzy:
-
Dlábiková, Ivona
Peřinková, Martina
Kovář, Jan - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2174408.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
- Tematy:
-
crematorium
modern cremation
architecture
mourning hall
history
burying
furnace
ash
krematorium
kremacja nowoczesna
architektura
sala żałobna
historia
grzebanie
piec
popiół - Opis:
-
Cremation was a common way of burying in old cultures, for example in Ancient Greece, Celts, Ancient Rome, Vikings and many other cultures around the world. In Europe burial practices changed since the Christian culture ruled the society, because it did not support this kind of burials and later Charles the Great prohibited the cremation under pain of death. This ban lasted in Europe almost thousand years. The church started to tolerate the cremation as a way of burying only in 1963. In spite of the church’s opinion, the societies built the first crematoriums in Europe from 1874. But these buildings for cremation have nothing to do with the old cremation rituals when the body was burnt down on a big amount of wood which lasted several hours. The main part of new buildings are furnaces and chimneys where the body is burnt after around one hour. This old – new way of burying brought a new type of buildings and the discussion as to the style and symbolism of this architecture was huge. In the crematorium building a new type of space emerged, namely a mourning hall. Later this space was separated from a crematorium and created an independent unit. Mourning halls are now a common type of architecture in Europe and exist side by side with churches, where the religious funerals are generally held. In other parts of the world the old types of ritual cremation with wood are preserved until today, however, the modern cremation became more suitable in these countries as well. The aim of the article was to clearly describe circumstances in which the spaces for modern cremation were built. The main method was studying styles of the first crematorium buildings and literature for this topic. These structures would never have been built without an effort of few personalities, who, despite the general Christian opinion, succeeded in establishing the first crematoriums.
Kremacja była powszechnym sposobem grzebania w dawnych kulturach, na przykład w starożytnej Grecji, Rzymie, u Celtów, Wikingów, a także w kulturach pozaeuropejskich. W Europie praktyki grzebalne zmieniały się, odkąd chrześcijaństwo zaczęło dominować w lokalnych społecznościach. Od czasów Karola Wielkiego obowiązywał (pod karą śmierci) zakazał kremacji. Motywy kulturowo-religijne spowodowały, że w różnych krajach Starego Kontynentu przez prawie 1000 lat istniał prawny zakaz kremacji ciał. Kremację jako sposób grzebania Kościół zaczął tolerować dopiero w 1963 r. Mimo oporu Kościoła rzymsko-katolickiego nowo powołane w tym celu towarzystwa od 1874 r. budowały pierwsze krematoria w Europie. Obiekty te – budynki kremacyjne – nie miały nic wspólnego ze starymi rytuałami kremacyjnymi, kiedy ciało było spalane na dużej ilości drewna, co trwało kilka godzin. Główną część nowych budynków stanowiły piece i kominy, w których ciało popieli się w ciągu godziny. Powstanie takich miejsc przyczyniło się do powszechnej dyskusji na temat stylu i symboliki tej architektury. W budynku krematorium powstał nowy typ przestrzeni: sala żałobna. Później pomieszczenie to zostało oddzielone od krematorium i utworzono samodzielną jednostkę. Sale żałobne są obecnie powszechnym typem architektury w Europie i istnieją obok kościołów, w których zazwyczaj odbywają się ceremonie religijne. W innych częściach świata do dziś zachował się stary typ rytualnej kremacji drewnem, jednak współczesna kremacja stała się bardziej odpowiednia również w krajach korzystających z doświadczeń architektury historycznej. Celem artykułu było zwięzłe opisanie okoliczności, w jakich powstawały przestrzenie służące współcześnie do kremacji. Główną metodą było studiowanie stylów pierwszych budynków krematoryjnych oraz literatury przedmiotu. Budowle te nigdy nie powstałyby bez wysiłku kilku osobistości, którym wbrew powszechnej opinii chrześcijańskiej udało się założyć pierwsze krematoria. - Źródło:
-
Architectus; 2022, 2 (70); 27--35
1429-7507
2084-5227 - Pojawia się w:
- Architectus
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł