Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "DOLEGA, Anna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Badanie jakości powietrza w obiekcie sakralnym
AIR QUALITY STUDIES IN A SACRED OBJECT
Autorzy:
Dolega, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2231691.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
jakość powietrza wewnętrznego
mikroklimat obiektów sakralnych
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki badań jakości powietrza wewnętrznego w kościele. W pierwszej części artykułu scharakteryzowano badany obiekt. Następnie przedstawiono aparaturę pomiarową oraz opisano procedurę pomiarową. W sposób graficzny przedstawiono wyniki pomiarów dla wybranych dni z okresu pomiarowego trwającego od marca do czerwca. Na podstawie wyników określono wpływ warunków zewnętrznych oraz uczestników nabożeństw na mikroklimat wnętrza obiektu.
Variability of temperature, relative humidity, and the concentration of carbon dioxide in the tested church depends largely on human activity. Responsible for this may be a small thermal inertia of the building and not enough on-air exchange. In the absence of designed vents influenced on worsen air change in the object. The result was exceeded permissible concentration of carbon dioxide in the church.
Źródło:
Interdyscyplinarne zagadnienia w inżynierii i ochronie środowiska 6; 86-99
9788374938976
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność stężenia CO2 jako podstawa wyznaczania średniego wieku powietrza na potrzeby oceny jego jakości
VARIABILITY OF CO2 CONCENTRATION AS THE BASIS TO DETERMINE LOCAL MEAN AGE OF AIR FOR INDOOR AIR QUALITY EXAMINATION
Autorzy:
MACIEJEWSKA, Monika
DOLEGA, Anna
SZCZUREK, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1965491.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Opis:
Jednym z głównych czynników wpływających na jakość powietrza wewnętrznego jest jakość jego wymiany. Wśród dostępnych wskaźników interesującym jest lokalny średni wiek powietrza. Za jego pomocą można zidentyfikować strefy, w których powietrze podlega stagnacji, co sprzyja akumulacji zanieczyszczeń i przekłada się na złą jakość powietrza. Istniejące techniki określania lokalnego średniego wieku powietrza bazują na substancja znacznikowych i są dedykowane obiektom z wentylacją mechaniczną. Ich stosowanie w budynkach z wentylacją naturalną jest utrudnione. Nastręcza to trudności w badaniach obiektów zabytkowych, których większość należy do tej kategorii. W pracy zaproponowano alternatywny sposób określania lokalnego średniego wieku powietrza. Bazuje on na długookresowym monitoringu stężenia dwutlenku węgla w powietrzu wewnętrznym, monitoringu który jest prowadzony w warunkach normalnego funkcjonowania badanej przestrzeni. W pracy przedstawiono rezultaty badań wykonanych w przykładowym obiekcie sakralnym z zastosowaniem proponowanego podejścia. Wykazały one, że średni wiek powietrza najczęściej wynosił tam od 6 do 7 godzin. W określonej lokalizacji parametr ten wykazywał jednak znaczne zróżnicowanie w czasie. Na przestrzeni 30 dni jego wartość wahała się od ok. 3 do ok. 12 godzin. Uzyskane wyniki potwierdziły przestrzenne zróżnicowanie lokalnego średniego wieku powietrza w obiekcie. Z przeprowadzonych badań wynika, że proponowane podejście jest atrakcyjną alternatywą dla istniejących technik określania średniego lokalnego wieku powietrza.
One of major factors which have impact on indoor air quality is the quality of air exchange. An informative indicator of this process is local mean age of air. It may be used to identify zones of stagnating air, where the accumulation of pollutants takes place and, as a consequence, the air quality is impaired. The existing techniques of local mean age of air determination utilise tracer gases and they are dedicated to mechanically ventilated spaces. Their application in naturally ventilated ones is difficult. This is a serious drawback as far as historical buildings studies are concerned. In this work there was proposed an alternative approach to determining local mean age of air. It is based on long term monitoring of carbon dioxide concentration indoors, when the building functions are realised as normal. We presented the results of study performed in a church using this approach. Our analysis showed that on average, the mean age of air in two locations within this building was between 6 and 7 hours. However, at a particular place, the parameter revealed considerable temporal variation. In the period of 30 days, local mean age of air was between 3 and 12 hours. Spatial variation of the parameter was also confirmed. Based on our study, the proposed approach is an interesting alternative to the existing tracer gas techniques.
Źródło:
Powietrze atmosferyczne. Jakość – zagrożenia – ochrona; 233-241
9788374939423
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occurrence of defects of potato tubers in conditions of application of herbicides and biostimulants
Występowanie wad bulw ziemniaka w warunkach stosowania herbicydów i biostymulatorów
Autorzy:
Gugała, Marek
Zarzecka, Krystyna
Sikorska, Anna
Dołęga, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223278.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
external defects
growth regulators
internal defects
potato
yield of the commercial fraction
plon frakcji handlowej
regulatory wzrostu
wady wewnętrzne
wady zewnętrzne
ziemniak
Opis:
Background. The aim of this study was to estimate the effect of herbicides and biostimulants on the occurrence of external and internal defects in the yield of semi-early cultivars of table potato. Material and methods. The field experiment was established as two-factorial in the split-plot design, in three replications. The experiment included: I factor – three semi-early cultivars of table potato: Bartek, Gawin, Honorata; II factor – five methods of application of herbicides and biostimulants: 1) the control: only mechanical weed control, 2) herbicide Harrier 295 ZC in a dose of $2.0 dm^3·ha^(-1, 3)$) herbicide Harrier 295 ZC in a dose of $2.0 dm^3·ha^(-1)$ and then, after the plant emergence, the bioregulator Kelpak SL twice, in a dose of 2.0 dm3·ha-1, 4) herbicide Sencor 70 WG in a dose of $1.0 kg·ha^(-1,5)$) herbicide Sencor 70 WG, an then, after the plant emergence, the biostimulant Asahi SL twice, in a dose of $1.0 dm^3·ha^(-1)$. To identify external defects, 100 tubers were collected from each plot and replicate at the time of harvesting. In the commercial fraction, external defects including: shape defects, greening, mechanical damage as well as those caused by pests and couch grass, were determined by weight. Then, to determine internal defects, samples were collected from three replicates for each cultivar and each method of application of herbicides and biostimulants. Internal defects, i.e. internal heart necrosis and brown hollow heart, were determined on 30 tubers of size above 0.035 m, on the longitudinal cross-section. Results. Analysis of variance showed that both the yield of tubers of the commercial fraction and the yield of tubers <0.035 m were significantly affected by the humidity and thermal conditions during the study, the cultivar and the ways of application of herbicides and biostimulants. Moreover, a significant effect of the years of the study, cultivars and ways of application of herbicides and biostimulators on the percent share of tubers with external and internal defects and the weight of tubers with defects was demonstrated. Conclusion. The highest yield of tubers of commercial and small fractions were obtained in 2012. Most external defects were found in 2014, in addition, the sum of external and internal defects was the highest in this season and amounted to 12.2%. The smallest number of tubers with external and internal defects was found in the Honorata cultivar, 1.4% and 0.2%, respectively. Also, the sum of defects and the weight of tubers with defects was the smallest in the Honorata cultivar and was, respectively, 1.6% by weight and $0.60 Mg·ha^(-1)$. The herbicides and biostimulants used in the study influenced the percent share of tubers with defects in yield. The smallest number of external and internal defects was found after the application of the herbicide Sencor WG and the biostimulant Asahi SL.
Celem badań było określenie oddziaływania herbicydów i biostymulatorów na występowanie wad zewnętrznych i wewnętrznych w plonie średnio wczesnych odmian ziemniaka jadalnego. Doświadczenie polowe założono jako dwuczynnikowe w układzie (split–plot), w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu zastosowano: I czynnik – trzy średnio wczesne odmiany ziemniaka jadalnego: Bartek, Gawin, Honorata; II czynnik – pięć sposobów stosowania herbicydów i biostymulatorów: 1) wariant kontrolny: pielęgnacja mechaniczna, 2) herbicyd Harrier 295 ZC w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1,3)$) herbicyd Harrier 295 ZC w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1)$, a następnie po wschodach roślin dwukrotnie bioregulator Kelpak SL w dawce $2,0 dm^3·ha^(-1,4)$) herbicyd Sencor 70 WG w dawce $1,0 kg·ha^(-1,5)$) herbicyd Sencor 70 WG, a następnie po wschodach roślin dwukrotnie biostymulator Asahi SL w dawce $1,0 dm^3·ha^(-1)$. Do oznaczenia wad zewnętrznych z każdego poletka i powtórzenia pobrano w czasie zbioru po 100 bulw. W frakcji użytkowej określono wagowo wady zewnętrzne obejmujące: defekty kształtu, zazielenienia, uszkodzenia mechaniczne oraz przez szkodniki i perz. Następnie do oznaczenia wad wewnętrznych pobrano dla każdej odmiany i każdego sposobu stosowania herbicydów i biostymulatorów próby z trzech powtórzeń. Na 30 bulwach wielkości powyżej 0,035 m, na przekroju podłużnym oznaczono wady wewnętrzne, tj. rdzawą plamistość i brunatną pustowatość. Analiza wariancji wykazała, że zarówno na plon bulw frakcji handlowej i plon bulw < 0,035 m istotny wpływ miały warunki wilgotnościowo-termiczne w czasie badań, odmiany oraz sposoby stosowania herbicydów i biostymulatorów. Ponadto wykazano istotny wpływ lat badań, odmian oraz sposobów stosowania herbicydów i biostymulatorów na udział bulw z wadami zewnętrznymi i wewnętrznymi oraz masy bulw z wadami. Największy plon bulw frakcji handlowej i bulw małych uzyskano w 2012 roku. Najwięcej wad zewnętrznych stwierdzono w 2014 roku, ponadto suma wad zewnętrznych i wewnętrznych była największa w tym sezonie i wynosiła 12,2%. Najmniej bulw z wadami zewnętrznymi i wewnętrznymi stwierdzono u odmiany Honorata, odpowiednio 1,4% i 0,2% wagowo. Również udział i masa bulw z wadami była najmniejsza u odmiany Honorata i wynosiła odpowiednio 1,6% wagowo i $0,60 Mg·ha^(-1)$. Stosowane w badaniach herbicydy i biostymulatory miały wpływ na udział bulw z wadami w plonie. Najmniej wad zewnętrznych i wewnętrznych stwierdzono po zastosowaniu herbicydu Sencor WG i biostymulatora Asahi SL.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 13-22
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies