Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Czerczak, Sławomir" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Zasady ustalania dopuszczalnych poziomów narażenia dla czynników rakotwórczych w środowisku pracy w Polsce i w krajach Unii Europejskiej
Principles of establishing occupational exposure limits for carcinogens in Poland and in other EU countries
Autorzy:
Skowroń, Jolanta
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166330.pdf
Data publikacji:
2014-11-04
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
czynniki rakotwórcze
klasyfikacja
wartości dopuszczalnych stężeń
ocena ryzyka
carcinogens
classification
occupational exposure level
risk assessment
Opis:
W artykule omówiono zasady ustalania wartości dopuszczalnych stężeń dla czynników rakotwórczych przyjęte w Polsce, Unii Europejskiej i wybranych państwach WE. Substancje rakotwórcze i/lub mutagenne stanowią bezpośrednie zagrożenia życia osób narażonych na ich działanie. Jeżeli nie można ich wyeliminować ze środowiska pracy i życia, narażenie na nie należy ograniczyć do minimum. Ocena ryzyka zdrowotnego ze strony substancji rakotwórczych polega na określeniu prawdopodobieństwa zachorowania na chorobę nowotworową lub zgonu z powodu choroby nowotworowej w następstwie narażenia zawodowego na daną substancję rakotwórczą. Med. Pr. 2013;64(4):541–563
The principles of determining exposure limits for carcinogens adopted in Poland, the European Union and in other selected countries of the EC are discussed in this article. Carcinogens and/or mutagens pose a direct health risk to people exposed to them. If carcinogens cannot be eliminated from the work and living environments, their exposure should be kept at the lowest possible level. To assess health risk for carcinogens it is necessary to determine the probability of developing a disease or of death from cancer as a result of occupational exposure to carcinogenic substances. Med Pr 2013;64(4):541–563
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 4; 541-563
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia zdrowotne wynikające z narażenia na cynk i jego związki nieorganiczne w przemyśle
Health hazards resulting from exposure to zinc and its inorganic compounds in industry
Autorzy:
Pakulska, Daria
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164002.pdf
Data publikacji:
2017-10-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
cynk
zagrożenia zdrowotne
zastosowanie
związki cynku
odległe skutki narażenia
wartości dopuszczalnych stężeń
zinc
health hazards
application
zinc compounds
remote exposure effects
occupation exposure levels
Opis:
W artykule omówiono zagrożenia zdrowotne wynikające z narażenia na cynk i jego związki nieorganiczne w przemyśle. Głównymi źródłami narażenia na cynk są dymy powstające w procesach termicznych i chemicznych, głównie dymy tlenku cynku uwalniane w wyniku natychmiastowego utleniania par metalicznego cynku podczas procesów wysokotemperaturowych. W mniejszym stopniu źródłem narażenia jest emisja pyłów powstających podczas mechanicznej obróbki galwanizowanej stali, jak również podczas produkcji i procesów przemysłowych z użyciem binarnych stopów cynku. Uznaje się, że za skutki zdrowotne narażenia na pył cynkowy oraz pyły i/lub dymy większości związków cynku odpowiedzialny jest cynk, a ich szkodliwość jest uzależniona m.in. od stopnia rozdrobnienia cząstek zawieszonych w powietrzu. Ponieważ skutki narażenia zależą od rozmiaru cząstek, wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego zaczęto ustalać oddzielnie dla frakcji respirabilnej i wdychalnej. Uznano, że skutkiem krytycznym narażenia zawodowego na frakcję respirabilną cynku i jego związków nieorganicznych jest „gorączka metaliczna”, która występuje głównie jako skutek ostrego narażenia i nie pozostawia następstw długotrwałych, a w narażeniu przewlekłym występuje jako efekt związany z nawrotami objawów zatrucia ostrego. Za skutki krytyczne narażenia na frakcję wdychalną uważa się zaburzenia czynnościowe płuc i objawy astmatyczne. W przypadku związków o działaniu żrącym (np. dichlorku cynku) zagrożenia zdrowotne wynikają głównie z działania żrącego. Ze względu na ograniczoną wartość dostępnych danych nie jest możliwa ocena rakotwórczości, wpływu na rozrodczość i działania teratogennego cynku i jego związków nieorganicznych. Celem artykułu była analiza najważniejszych zagrożeń zdrowotnych wynikających z zawodowego narażenia na cynk i jego związki nieorganiczne w kontekście ich właściwości fizykochemicznych, szerokiego spektrum zastosowań oraz danych dotyczących narażenia zawodowego. Med. Pr. 2017;68(6):779–794
This article deals with health risks resulting from exposure to zinc and its inorganic compounds in industry. The main source of zinc exposure are fumes generated during thermal and chemical processes, mainly zinc oxide fume formed by immediate oxidation of metallic zinc vapor formed during high-temperature processes, as well as dust generated during the mechanical processing of zinc-containing materials. It is recognized that zinc ions are responsible for health effects of exposure to dust/fumes of the majority of zinc compounds, and the final effect of exposure depends on the degree of dispersion of dusts/fumes suspended in the air. Since the effects of exposure depends on the particle size, occupational exposure limits have began to be established separately for respirable and inhalable fractions. A critical effect of acute exposure to respirable fraction is a “fume fever” which in chronic exposure occurs as an effect associated with recurrent symptoms of acute poisoning. Impaired lung function and asthma symptoms are considered to be the main effects of exposure to inhalable fraction. Due to the limited number of the available data it is not possible to assess carcinogenicity, reproductive toxicity and teratogenicity of zinc and its compounds. The aim of the study was to analyze the major health hazards resulting from occupational exposure to zinc and its inorganic compounds in the context of their physico-chemical properties, a wide range of applications and occupational exposure data. Med Pr 2017;68(6):779–794
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 6; 779-794
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trichlorek fosforylu : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Phosphoryl trichloride : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Autorzy:
Konieczko, Katarzyna
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138284.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
trichlorek fosforylu
toksyczność
środowisko pracy
narażenie zawodowe
NDS
nauki o zdrowiu
inżynieria środowiska
phosphoryl trichloride
toxicity
working environment
occupational exposure
OEL
MAC
health sciences
environmental engineering
Opis:
Trichlorek fosforylujest przezroczystą, bezbarwną lub żółtawą cieczą o nieprzyjemnym, ostrym zapachu. W kontakcie z wodą lub z parą wodną gwałtownie hydrolizuje, wydzielając chlorowodór i kwas fosforowy(V). Związek jest stosowany w przemyśle, przede wszystkim do produkcji alkilowych i arylowych triestrów kwasu fosforowego(V). Trichlorek fosforylu znalazł również zastosowanie w produkcji: plastyfikatorów, środków opóźniających palenie, cieczy hydraulicznych, insektycydów, farmaceutyków, dodatków do produktów naftowych oraz półproduktów do otrzymywania barwników. Jest stosowany także jako: czynnik chlorujący, regulator pH, katalizator, rozpuszczalnik w krioskopii, domieszka donorowa w półprzewodnikach krzemowych, a także jako odczynnik w laboratoriach. Trichlorek fosforylu jest zaklasyfikowany (ze względu na toksyczność ostrą) do kategorii zagrożenia 2. przy narażeniu drogą oddechową (wdychanie grozi śmiercią) oraz do kategorii zagrożenia 4. po połknięciu (działa szkodliwie po połknięciu). Ponadto związek jest sklasyfikowany do kategorii zagrożenia 1A jako substancja żrąca (powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu) oraz do kategorii zagrożenia 1. jako substancja działająca toksycznie na narządy docelowe w wyniku narażenia powtarzanego (powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie). Zarówno w przypadkach ostrych, jak i przewlekłych zatruć inhalacyjnych trichlorkiem fosforylu podstawowym skutkiem było działanie drażniące na drogi oddechowe i oczy: pieczenie oczu i gardła, uczucie duszności, łzawienie, kaszel, skurcz oskrzeli, ból za mostkiem, zapalenie opłucnej. U narażonych obserwowano pogorszenie parametrów spirometrycznych płuc, a późnymi skutkami narażenia były problemy astmatyczne i obturacyjna choroba układu oddechowego. Dostępne wyniki badań na zwierzętach są słabo udokumentowane. Trichlorek fosforylu nie wykazuje działania mutagennego. W piśmiennictwie nie znaleziono informacji ani o rakotwórczym działaniu tej substancji, ani o jej działaniu embriotoksycznym lub teratogennym. Skutkiem krytycznym działania związku jest silne działanie drażniące na błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Stężenie 0,48 mg/m3, stanowiące próg działania toksycznego trichlorku fosforylu w badaniach na szczurach i świnkach morskich, przyjęto jako wartość LOAEC. Po zastosowaniu współczynników niepewności obliczona na tej podstawie wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) trichlorku fosforylu wynosi 0,06 mg/m3. Proponuje się przyjęcie wartości NDS zgodnej z rekomendacją SCOEL i ACSH, tj. 0,064 mg/m3. Trichlorek fosforylu jest substancją działającą silnie drażniąco. W celu zapobiegania pikowym stężeniom substancji proponuje się ustalenie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) na poziomie 0,13 mg/m3 (2 razy wartość NDS). Nie ma merytorycznych podstaw do ustalenia wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) trichlorku fosforylu. Ze względu na działanie żrące trichlorku fosforylu proponuje się oznaczenie normatywu literą „C” – substancja żrąca. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
Phosphoryl trichloride is a clear, colorless or yellowish liquid with an unpleasant, pungent odor. In contact with water or steam, it rapidly hydrolyses by releasing hydrogen chloride and phosphoric(V) acid. Phosphoryl trichloride is used in industry primarily for the production of alkyl and aryl triesters of phosphoric(V) acid. It is also used in the production of plasticizers, flame retardants, hydraulic fluids, insecticides, pharmaceuticals, gasoline additives and dye intermediates. Phosphoryl trichloride is also used as chlorinating agent, pH regulator, catalyst, solvent in cryoscopy, dopant for semiconductor grade silicon, and as reagent in laboratories. Phosphoryl trichloride is classified for acute toxicity as category 2 with inhalation (inhalation may lead to death) and as category 4 if swallowed (harmful if swallowed). In addition, it is classified as corrosive category 1A (causes severe skin burns and eye damage) and toxic to target organs due to repeated exposure, category 1 (causes damage to organs through prolonged or repeated exposure). Both in acute and chronic cases of inhalation exposure, the primary effect was irritating to the respiratory tract and eyes (burning eyes and throat, feeling of breathlessness, tearing, coughing, bronchospasm, pain behind the sternum, pleurisy). In exposed workers, deterioration of pulmonary spirometric parameters was observed. The late effects of exposure were asthmatic problems and obstructive respiratory disease. Available animal studies are poorly documented. Phosphoryl trichloride did not show any mutagenic effects. There is no information on the carcinogenic, embryotoxic or teratogenic effects of this substance in the available literature. The critical effect of the action of phosphoryl trichloride is a strong irritation on the mucous membranes of the eyes and upper respiratory tract. A concentration of 0.48 mg/m³ constituting the threshold for toxic effects of phosphoryl trichloride in studies in rats and guinea pigs was taken as the LOAEC value. After applying the uncertainty coefficients, the MAC value of phosphoryl trichloride calculated on this basis is 0.06 mg/m³ . It is proposed to adopt the MAC value in accordance with the SCOEL and ACSH recommendation, i.e., 0.064 mg/m³ . Phosphoryl trichloride is a strongly irritating substance, in order to prevent peak concentrations of this substance it is proposed to set the maximum allowable short-term concentration (MAC-STEL) at level 2 x MAC value, i.e., 0.13 mg/m³ . There are no substantive foundations to determine the permissible biological exposure indices to phosphoryl trichloride (DSB). Due to the corrosive effect of phosphoryl chloride, it is proposed to label it with the letter “C” (a substance with a corrosive effect). This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2019, 3 (101); 121-137
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The overview of current evidence on the reproductive toxicity of dibutyl phthalate
Autorzy:
Czubacka, Ewelina
Czerczak, Sławomir
Kupczewska-Dobecka, Małgorzata M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086165.pdf
Data publikacji:
2021-01-07
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
reprotoxicity
toxicology
dibutyl phthalate
endocrine disruptor
embryotoxicity
teratogenicity
Opis:
Over the past years, many legitimate concerns have been raised about the effects of dibutyl phthalate (DBP) as an endocrine disruptor, especially on reproduction. The aim of this publication is to critically review the literature related to the developmental and reproductive toxicity of DBP in animals. Several electronic databases were systematically searched until 2019. Studies were qualified for the review if they: linked exposure to DPB with reproduction, were published in English after 1990, and were conducted on animals. In the studies of the testicular effects of DBP on experimental animals, the most common effects of exposure included reduced fertility, atrophic changes in male gonads, degenerative changes in the epididymis, as well as a reduction in sperm count and motility, cryptorchidism, hypospadias, poor sperm quality and other genital defects (decreased testicular weight, delayed spermatogenesis, Leydig cell aggregation, impaired Sertoli cell maturation, and significant inhibitions of testicular enzymes). The embryotoxic effects of DBP on laboratory animals included mainly an increase in fetal resorption and a decrease in live births. The teratogenic effects of DBP also manifest as skeletal malformations in fetuses, malformations of male gonads and other genital effects. On the basis of the literature data, it is clearly demonstrated that DBP shows anti-androgenic effects; however, there are also reports confirming its weak estrogenic effect. Additionally, lower doses cause more adverse effects than the highest dose, which is an important fact because of the widespread environmental exposure to DBP. The studies clearly confirm that DBP is an endocrine disruptor.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2021, 34, 1; 15-37
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ChemSM-Hub project in the light of a new paradigm for chemical safety management
Autorzy:
Pakulska, Daria
Czerczak, Sławomir
Michalak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116637.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
chemical safety management
downstream users
distributors
Erasmus+ program
training program
e-learning platform
Opis:
ObjectivesThe work is aimed to present and promote the Chemical Safety Management Training Hub for Chemicals Users (ChemSM-Hub) project implemented by the Nofer Institute of Occupational Medicine in cooperation with the Lodz University of Technology, Poland, and other partners from Germany (Oekopol GmbH), Greece (Prolipsis) and Romania (Romtens). The project is co-funded by the European Commission under the Erasmus+ program, whose aim is to support downstream users (DUs) and distributors (Ds) of chemicals in complying with the REACH and CLP Regulations by developing an innovative training program in chemical safety management (CSM), available via the online project platform, adapted to the real needs of the target groups.Material and MethodsThe methodology for implementing the ChemSM-Hub project includes: 1) conducting survey research among the target groups, 2) conducting a state-of-the-art review of literature and websites, 3) developing the Dissemination and Promotion Plan, 4) developing the Monitoring and Evaluation Procedure, 5) developing the CSM training curriculum, 6) designing the project e-learning platform and mobile app, 7) developing the “Training pattern for trainers” guidance, and 8) organizing training events.ResultsThe project is being implemented in response to the changing EU legislation on chemicals. As a result of the project, a CSM training program has been established consisting of 3 modules (introductory, basic and advanced) with varying degrees of complexity. In addition, a pocket guide has been developed that contains basic information for DUs and Ds regarding the REACH and CLP Regulations, as well as the “Training pattern for trainers” guidance containing a CSM training session plan for trainers. All these materials will be available via the project platform, and their selected elements also via a mobile app.ConclusionsThe publication is aimed to familiarize the potential users of the ChemSM-Hub training program with its thematic scope, the structure of the training and the expected results. It is also a way to promote online training adapted to the needs of its target groups.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 3; 247-261
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szacowanie narażenia konsumentów na czynniki chemiczne na przykładzie modelu ConsExpo
Assessment of consumer exposure to chemical agents on the example of the ConsExpo model
Autorzy:
Niepsuj, Agnieszka
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162642.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie
model
konsumenci
szacowanie
ConsExpo
produkt konsumencki
exposure
consumers
assessment
consumer product
Opis:
Na substancje chemiczne narażeni są nie tylko pracownicy zakładów w szeroko pojętym przemyśle, ale również konsumenci korzystający z gotowych produktów. Dlatego oprócz oceny narażenia pracowników równie ważne jest szacowanie narażenia konsumentów: potrzebne są do tego wielkości narażenia, których zmierzenie w warunkach domowych konsumentów najczęściej nie jest możliwe. Aplikację ConsExpo Web (w artykule dla ułatwienia zwaną ConsExpo) zaprojektowano, by ułatwiać szacowanie narażenia na substancje zawarte w produktach konsumenckich. Dostępna jest ona nieodpłatnie w języku angielskim pod adresem www.consexpoweb.nl. Narzędzie ConsExpo, opracowane przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i Środowiska w Holandii (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu), zawiera zestaw modeli pomocnych w ocenie narażenia na substancje w produktach konsumenckich. Są to modele matematyczne, opisujące narażenie drogą inhalacyjną, dermalną i pokarmową. ConsExpo umożliwia – dla tych dróg narażenia – korzystanie z modeli o rosnącej złożoności: od pierwszego rzędu do bardziej szczegółowych, które opisano w tej pracy. Aplikacja zawiera również bazę danych o produktach, dla których zdefiniowano scenariusze narażenia, posiadającą zestaw wartości domyślnych używanych jako parametry wejściowe modeli. Celem pracy było dokonanie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego ConsExpo oraz przybliżenie aplikacji polskiemu użytkownikowi poprzez opisy zawartych w niej modeli i zamieszczenie przykładowych szacowań. Przeglądu dokonano na podstawie baz czasopism naukowych. ConsExpo jest narzędziem powszechnie znanym, a jednym z jego zastosowań jest szacowanie narażenia na produkty konsumenckie w badaniach porównawczych i przy opracowywaniu nowych modeli do szacowania narażenia. Przez mniej zaawansowanych użytkowników może być z powodzeniem używana do analiz niższego szczebla i w połączeniu z bazami danych ConsExpo. Najkorzystniejsze dla polskich użytkowników byłoby utworzenie polskojęzycznej wersji aplikacji ConsExpo lub instrukcji użytkowania w języku polskim. Med. Pr. 2019;70(6):747–762
Not only employees in industrial plants but also consumers, by using finished products, are exposed to chemical substances. Therefore, consumer exposure assessment is also important. To assess the risk for the consumer, the exposure magnitude is needed but measuring these values in residential conditions of consumers is usually impossible. ConsExpo has been designed to facilitate the exposure assessment to substances in consumer products. It is available in English as a free web application at www. consexpoweb.nl. The ConsExpo Web tool, developed by the Netherlands National Institute for Public Health and the Environment (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu), contains a set of models that help in the assessment of exposure to the substances in consumer products. These are mathematical models with increasing complexity, describing exposure by inhalation, dermal and oral routes. Available models are described in this work. ConsExpo is also equipped with a products database with defined exposure scenarios and default values, which could be a starting point for the models. The aim of this work was to review the literature regarding ConsExpo and to present the application to Polish users through the description of the models contained therein and by providing assessments examples. The review was based on databases of scientific journals. ConsExpo is a commonly known tool, and one of its applications is exposure estimation in comparative studies and the development of new models. For lower-tier analyses ConsExpo can be used by less advanced users. The most favorable for Polish users would be the creation of the Polishlanguage version of the ConsExpo application or a detailed Polish-language instruction manual. Med Pr. 2019;70(6):747–62
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 6; 747-762
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substancje chemiczne i procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy w Polsce w latach 2013–2017
Carcinogenic or mutagenic chemical substances and technological processes in the workplace in Poland in 2013–2017
Autorzy:
Niepsuj, Agnieszka
Czerczak, Sławomir
Konieczko, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085473.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie zawodowe
rejestr
środowisko pracy
czynniki rakotwórcze
czynniki mutagenne
rozkład przestrzenny
occupational exposure
register
work environment
carcinogens
mutagens
spatial distribution
Opis:
WstępCelem pracy było przedstawienie danych o narażeniu zawodowym na czynniki rakotwórcze i mutagenne w Polsce w latach 2013–2017 na podstawie informacji nadesłanych do „Centralnego rejestru danych o narażeniu na substancje chemiczne, ich mieszaniny, czynniki lub procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym”, prowadzonego przez Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi. Omówiono także podstawy prawne i cel prowadzenia rejestru oraz zakres zbieranych danych.Materiał i metodyPrzeanalizowano dane dotyczące narażenia zawodowego na rakotwórcze i mutagenne substancje chemiczne oraz ich mieszaniny i procesy technologiczne, które polscy pracodawcy przesłali do centralnego rejestru w latach 2013–2017. Dane zestawiono w różnych konfiguracjach i przedstawiono w formie rozkładów przestrzennych narażenia oraz występowania wybranych kancerogenów i mutagenów zawodowych.WynikiOd 2013 r. liczba substancji chemicznych zgłaszanych do centralnego rejestru systematycznie rosła. W 2017 r. zgłoszono 368 substancji, co stanowi wzrost o 21,1% względem 2013 r. Zwiększyła się również (do ponad 4000 zakładów w 2017 r.) liczba zakładów dokonujących zgłoszeń. Najbardziej rozpowszechnionymi czynnikami chemicznymi w omawianych latach były formaldehyd, poszczególne wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, benzen i związki chromu(VI). Spośród procesów technologicznych najwięcej zakładów zgłosiło prace w narażeniu na pył drewna twardego (corocznie ok. 800 zakładów i od ponad 10 tys. do prawie 15 tys. narażonych pracowników).WnioskiDo celów związanych z prowadzeniem rejestrów w zakładach pracy konieczne jest prawne zdefiniowanie pojęcia narażenia i jego ilościowe określenie, aby uniknąć wątpliwości pracodawców i służb nadzoru co do liczby osób narażonych w zakładzie pracy. Mapy rozkładu przestrzennego narażenia są przejrzystym i prostym w odbiorze sposobem przedstawienia danych o narażeniu na kancerogeny i mutageny zawodowe.
BackgroundThe aim of this paper was to present data on occupational exposure to carcinogens and mutagens in Poland in 2013–2017, based on information sent to the “Central Register of Data on Exposure to Carcinogenic or Mutagenic Chemical Substances, Mixtures, Agents or Technological Processes,” kept by the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland. The legal bases, purpose and scope of data collection were also discussed.Material and MethodsData on occupational exposure to carcinogenic and mutagenic substances, mixtures and technological processes, submitted to the Central Register by Polish employers in 2013– 2017, were analyzed. The data were shown in various configurations and presented in the form of spatial distribution of the exposure to and occurrence of selected occupational carcinogens and mutagens.ResultsThe number of chemical substances reported to the Central Register in the reference period had increased gradually since 2013. In 2017, 368 substances were reported, i.e., an increase of 21.1% compared to 2013. Also, the number of reporting enterprises increased (to over 4000 enterprises in 2017). The most common chemical agents in the reference years were formaldehyde, particular polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH), benzene and chromium( VI) compounds. Among the technological processes, most of the plants reported works in exposure to hardwood dust (about 800 plants and over 10 000 to almost 15 000 exposed workers).ConclusionsIt is necessary to legally define the term “exposure” and its quantification so that there would be no doubts for employers and supervision services about the number of people exposed in the workplace. Exposure spatial distribution maps are a transparent and easy-to-understand way of presenting data on exposure to occupational carcinogens and mutagens.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 2; 187-203
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rules and recent trends for setting health-based occupational exposure limits for chemicals
Autorzy:
Skowroń, Jolanta
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177380.pdf
Data publikacji:
2015-03-12
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational exposure limit
chemicals
legislation
MAC
OEL
Opis:
The working environment is the special case of the non-natural environment created by man in which the increased production activity brings about the concentration of stimulators particularly aggressive to the human organism, such as chemical hazards, noise, vibration, extreme temperatures, and finally, intensified psychological and emotional stress. Depending on the nature and intensity, working environment factors have been classified into dangerous, harmful and annoying. The workers are more and more frequently exposed to dangerous chemicals in the working environment. The chemicals cause many diseases including, in the 1st place, respiratory insufficiency, inflammatory skin conditions, psychoneurological disorders and neoplastic diseases. Occupational exposure limit values (OELs), the main criteria for occupational exposure assessment, constitute an important factor for the safe use of chemicals in the working environment. In Poland, to date there are 524 chemical substances and 19 dusts for which maximum admissible concentrations (MAC) have been established.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 2; 243-252
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OELs derivation in Poland and in the former Eastern Bloc with reference to approaches and practices applied in the EU
Ustalanie dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego w Polsce i państwach dawnego bloku wschodniego w świetle podejścia i rozwiązań UE
Autorzy:
Soćko, Renata
Czerczak, Sławomir
Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165385.pdf
Data publikacji:
2015-07-02
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
Polska
UE
Europa Wschodnia
narażenie zawodowe
NDS
NDSCh
Polska
Eastern Europe
occupational exposure
MAC-TWA
MAC-STEL
Opis:
Based on the literature, current legislation and the European Union (EU) directives, the rules to protect the health of workers in Poland and the countries of the former Eastern Bloc were analyzed. Since 2002, the activities in the field of hygiene standards in the countries of the former Eastern Bloc have been correlated with the EU policy. The functioning of the system of maximum admissible concentrations (MAC) having been implemented in Poland for many years before the accession to the EU, has provided for a relatively quick adjustment of Polish regulations on chemicals to the relevant European law. The Polish list includes 543 substances. In the former Eastern Bloc countries, intensification of work after joining the EU has caused the lists in those countries to contain from 285 substances in Slovakia to 780 in Lithuania. Currently, all substances included in the EU lists (up to and including the 3rd list of occupational exposure limit values of the Directive 2009/161/EC) have been governed by the Polish, Lithuanian, Czech, Latvian and Hungarian law. In Estonia and Slovakia the provisions of the Directive 2006/15/EC establishing the second list of occupational exposure limits have been implemented. Individual national lists contain much more chemicals than the EU list containing currently 122 substances. The legislative process in the EU is slow, and that is why the national law is important and necessary due to the local needs in selected areas. It is necessary to correlate the activities in the field of determining regional occupational exposure limit (OEL) values in the countries of the Eastern Bloc and the EU. Med Pr 2015;66(3):383–392
W oparciu o dane literaturowe, aktualne akty prawne i dyrektywy Unii Europejskiej (UE) przedstawiono zasady ochrony zdrowia pracowników w Polsce i państwach dawnego bloku wschodniego. Od 2002 r. zadania w obszarze normatywów higienicznych w tych państwach są skorelowane z polityką UE. Funkcjonowanie w Polsce systemu ustalania wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) przez wiele lat przed wejściem do UE pozwoliło szybko dostosować polskie przepisy dotyczące chemikaliów do prawa europejskiego. Obecnie w polskim wykazie dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego znajdują się 543 substancje. W państwach byłego bloku wschodniego zintensyfikowanie prac nad ustaleniem tych poziomów po wejściu do UE spowodowało, że w wykazach tych państw znajduje się od 285 substancji (na Słowacji) do 780 (na Litwie). Obecnie wszystkie substancje w wykazach dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego w UE (do trzeciego wykazu wartości narażenia zawodowego opublikowanego w dyrektywie 2009161/EC włącznie) zostały wprowadzone do prawa polskiego, litewskiego, czeskiego, łotewskiego i węgierskiego. W innych państwach bloku wschodniego – Estonii i Słowacji – wdrożono przepisy dyrektywy 2006/15/WE ustanawiającej drugi wykaz wartości narażenia zawodowego w UE. Indywidualne wykazy krajowe zawierają znacznie więcej substancji niż wykaz UE (w którym są obecnie 122 substancje). Proces legislacyjny w UE jest powolny, dlatego wartości krajowe są ważne i potrzebne ze względu na lokalne potrzeby w wybranych dziedzinach i konieczność samodzielnych rozwiązań problemów. Niezbędne jest skorelowanie działań w zakresie ustalania regionalnych wartości dopuszczalnego narażenia zawodowego (occupational exposure limit – OEL) w krajach dawnego bloku wschodniego i w UE oraz wymiana informacji wynikających z przetworzenia olbrzymiej ilości danych literaturowych. Med. Pr. 2015;66(3):383–392
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 3; 383-392
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occupational risk resulting from exposure to mineral wool when installing insulation in buildings
Autorzy:
Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
Konieczko, Katarzyna
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116490.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
mineral wool
insulation
fibers
health effects
toxicity
labeling
Opis:
Mineral wool is widely used for thermal and sound insulation. The subject of the study is to identify hazards for employees resulting from exposure to mineral wool, when it is used to insulate buildings, and to assess the risk arising from this exposure. When installing mineral wool insulation, respirable mineral fibers, dust, and volatile organic compounds may pose a hazard at workplaces. Based on the results of concentration measurements, it was assessed that the probability of adverse health effects related to the work of insulation installers, resulting from exposure to mineral wool fibers, is low, but for dust associated with exposure, an average health risk was estimated. An additional threat may be the sensitizing effect of substances used as binders and additives improving the utility properties of mineral wool, for example, phenol formaldehyde resins. The paper also contains some information on the labeling of mineral wool; this is very important because the label allows downstream users to recognize mineral wools, the composition and properties of which cause that they are not classified as carcinogens.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 6; 757-769
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occupational exposure to diisocyanates in polyurethane foam factory workers
Autorzy:
Świerczyńska-Machura, Dominika
Brzeźnicki, Sławomir
Nowakowska-Świrta, Ewa
Walusiak-Skorupa, Jolanta
Wittczak, Tomasz
Dudek, Wojciech
Bonczarowska, Marzena
Wesolowski, Wiktor
Czerczak, Sławomir
Pałczyński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177097.pdf
Data publikacji:
2015-08-10
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
biomarkers
diisocyanates
asthma
polyurethanes
biological monitoring
occupational exposure
occupational diseases
Opis:
Objectives The aim of the study was to evaluate health effects of occupational exposure to diisocyanates (DIC) among polyurethane foam products factory workers. Material and Methods Thirty workers had a physical examination, skin prick tests with common allergens, allergen-specific immunoglobulin E (IgE) antibodies to diisocyanates and pulmonary function tests. Concentrations of selected isocyanates in the workplace air samples as well as concentration of their metabolites in the urine samples collected from the workers of the plant were determined. Results The most frequent work-related symptoms reported by the examined subjects were rhinitis and skin symptoms. Sensitization to at least 1 common allergen was noted in 26.7% of the subjects. Spirometry changes of bronchial obstruction of a mild degree was observed in 5 workers. The specific IgE antibodies to toluene diisocyanate (TDI) and 4,4’-methylenebis(phenyl isocyanate) (MDI) were not detected in any of the patients’ serum. Cellular profiles of the collected induced sputum (ISP) did not reveal any abnormalities. Air concentrations of TDI isomers ranged 0.2–58.9 μg/m³ and in 7 cases they exceeded the Combined Exposure Index (CEI) value for those compounds. Concentrations of TDI metabolites in post-shift urine samples were significantly higher than in the case of pre-shift urine samples and in 6 cases they exceeded the British Biological Monitoring Guidance Value (BMGV – 1 μmol amine/mol creatinine). We didn’t find a correlation between urinary concentrations of TDI, concentrations in the air and concentrations of toluenediamine (TDA) in the post shift urine samples. Lack of such a correlation may be an effect of the respiratory protective equipment use. Conclusions Determination of specific IgE in serum is not sensitive enough to serve as a biomarker. Estimation of concentrations of diisocyanate metabolites in urine samples and the presence of work-related allergic symptoms seem to be an adequate method for occupational exposure monitoring of DIC, which may help to determine workers at risk as well as to recognize hazardous workplaces.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 6; 985-998
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanozłoto – działanie biologiczne i dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego
Nanogold – Biological effects and occupational exposure levels
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164070.pdf
Data publikacji:
2017-06-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nanocząstki
narażenie zawodowe
nanoobiekty
toksyczność
nanozłoto
toksykokinetyka
nanoparticles
occupational exposure
nanoobjects
toxicity
nanogold
toxicokinetics
Opis:
Nanozłoto różni się właściwościami i działaniem biologicznym od złota metalicznego. Może ono znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak medycyna, diagnostyka laboratoryjna czy elektronika. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach laboratoryjnych wynika, że nanozłoto może się wchłaniać drogą oddechową i pokarmową. Może penetrować w głąb naskórka i skóry właściwej, ale nie ma dowodów, że wchłania się przez skórę. Nanoobiekty złota kumulują się głównie w wątrobie i śledzionie, ale mogą docierać do innych narządów wewnętrznych. Nanozłoto może pokonywać bariery krew–mózg i krew–łożysko. Toksykokinetyka nanozłota zależy od wielkości cząstek, kształtu oraz ładunku powierzchniowego. U zwierząt narażanych drogą inhalacyjną nanocząstki złota wywoływały niewielkie zmiany w płucach. Podawane drogą pokarmową nie powodowały negatywnych skutków zdrowotnych u gryzoni. U zwierząt, którym wstrzykiwano dootrzewnowo nanoobiekty złota, obserwowano zmiany w wątrobie i płucach. Wykazano genotoksyczność nanozłota w badaniach in vitro na komórkach, ale nie potwierdzono takiego działania u zwierząt. Nie zaobserwowano szkodliwego wpływu nanoobiektów na płód czy rozrodczość. Nie ma badań dotyczących działania rakotwórczego nanocząstek złota. Mechanizm działania toksycznego nanozłota może być związany z jego oddziaływaniem z białkami i DNA, co w efekcie prowadzi do indukowania stresu oksydacyjnego lub uszkodzeń materiału genetycznego. Wpływ nanostruktur na zdrowie człowieka nie jest jeszcze w pełni wyjaśniony. Osoby pracujące z nanomateriałami powinny zachować szczególną ostrożność i stosować istniejące zalecenia przy ocenie narażenia zawodowego na nanoobiekty. Przeprowadzona ocena ryzyka powinna stanowić podstawę do podejmowania odpowiednich działań ograniczających potencjalne narażenie na nanometale, w tym również nanozłoto. Med. Pr. 2017;68(4):545–556
Nanogold has different properties and biological activity compared to metallic gold. It can be applied in many fields, such as medicine, laboratory diagnostics and electronics. Studies on laboratory animals show that nanogold can be absorbed by inhalation and ingestion. It can penetrate deep into the epidermis and dermis, but there is no evidence that it is absorbed through the skin. Gold nanoobjects accumulate mainly in the liver and spleen, but they can also reach other internal organs. Nanogold can cross the blood–brain and blood–placenta barriers. Toxicokinetics of nanogold depends on the particle size, shape and surface charge. In animals exposure to gold nanoparticles via inhalation induces slight changes in the lungs. Exposure to nanogold by the oral route does not cause adverse health effects in rodents. In animals after injection of gold nanoobjects changes in the liver and lungs were observed. Nanogold induced genotoxic effects in cells, but not in animals. No adverse effects on the fetus or reproduction were found. There are no carcinogenicity studies on gold nanoparticles. The mechanism of toxicity may be related to the interaction of gold nanoobjects with proteins and DNA, and it leads to the induction of oxidative stress and genetic material damage. The impact of nanostructures on human health has not yet been fully understood. The person, who works with nanomaterials should exercise extreme caution and apply existing recommendations on the evaluation of nanoobjects exposure. The risk assessment should be the basis for taking appropriate measures to limit potential exposure to nanometals, including nanogold. Med Pr 2017;68(4):545–556
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 4; 545-556
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanosrebro – szkodliwe skutki działania biologicznego
Nanosilver – Harmful effects of biological activity
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166196.pdf
Data publikacji:
2015-02-20
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nanocząstki
srebro
nanoobiekty
działanie toksyczne
nanosrebro
srebro koloidalne
silver
nanoparticles
toxicity
nanoobjects
nanosilver
colloidal silver
Opis:
Nanosrebro, zwane także srebrem koloidalnym, od wieków było znane i stosowane do zwalczania chorób i przedłużania trwałości produktów spożywczych. Najczęściej występuje w postaci zawiesiny, składającej się z cząstek wielkości < 100 nm. Dzięki swoim specyficznym właściwościom nanocząstki srebra są wykorzystywane w wielu technologiach do tworzenia wyrobów medycznych, tekstyliów, materiałów przewodzących czy ogniw fotowoltaicznych. Wzrastająca popularność zastosowania nanosrebra przyczynia się do zwiększenia liczby osób pracujących w narażeniu na tę substancję. Potencjalnymi drogami narażenia jest droga inhalacyjna, pokarmowa i dermalna. Nanocząstki srebra mogą być wchłaniane przez płuca, jelita, a także przez skórę do krwiobiegu i w ten sposób docierać do narządów wewnętrznych (wątroby, nerek, śledziony, mózgu, serca i jąder). Nanosrebro może wywoływać lekkie podrażnienie oczu i skóry, może także działać jak łagodny alergen na skórę. W narażeniu inhalacyjnym nanocząstki srebra działają głównie na płuca i wątrobę. Wykazano, że nanocząstki srebra mogą działać genotoksycznie na komórki ssaków. Istnieją niepokojące doniesienia na temat szkodliwego działania nanocząstek srebra na rozrodczość zwierząt eksperymentalnych. Narażenie na nanocząstki srebra może działać neurotoksycznie i wpływać na funkcje poznawcze, wywołując zaburzenia pamięci krótkotrwałej i pamięci roboczej. Obowiązujacy obecnie w Polsce normatyw higieniczny dla frakcji wdychalnej srebra (najwyższe dopuszczalne stężenie) wynosi 0,05 mg/m³. W świetle wyników badań toksykologicznych nad działaniem biologicznym nanocząstek srebra uzasadniona wydaje się potrzeba zaktualizowania normatywów higienicznych dla srebra z wyodrębnieniem frakcji nanocząstek. Med. Pr. 2014;65(6):831–845
Nanosilver, also identified as colloidal silver, has been known and used for ages to combat diseases or prolong food freshness. It usually occurs in the form of a suspension consisting of particles of size < 100 nm. Due to its specific properties, silver nanoparticles are used in many technologies to produce medical devices, textiles, conductive materials or photovoltaic cells. The growing popularity of nanosilver applications increases the number of people occupationally exposed to this substance. Potential exposure routes for silver nanoparticles are through dermal, oral and inhalation pathways. Silver nanoparticles may be absorbed through the lungs, intestine, and through the skin into circulation and thus may reach such organs as the liver, kidney, spleen, brain, heart and testes. Nanosilver may cause mild eyes and skin irritations. It can also act as a mild skin allergen. Inhalation of silver nanoparticles mainly affects the lungs and liver. It has been demonstrated that silver nanoparticles may be genotoxic to mammalian cells. There are some alarming reports on the adverse effects of silver nanoparticles on reproduction of experimental animals. Exposure to silver nanoparticles may exert a neurotoxic effect and affect cognitive functions, causing the impairment of short-term and working memory. Maximum admissible concentration (MAC) for the inhalable fraction of silver of 0.05 mg/m³ is currently binding in Poland. In light of toxicological studies of silver nanoparticles it seems reasonable to update the hygiene standards for silver with nanoparticles as a separate fraction. Med Pr 2014;65(6):831–845
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 6; 831-845
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanosrebro – dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego
Nanosilver – Occupational exposure limits
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165388.pdf
Data publikacji:
2015-07-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nanocząstki
narażenie zawodowe
srebro
nanoobiekty
NDS
nanosrebro
nanoparticles
occupational exposure
silver
nanoobjects
MAC-TWA
nanosilver
Opis:
Nanosrebro historycznie było określane mianem srebra koloidalnego i składa się z cząstek w rozmiarze poniżej 100 nm. Nanocząstki srebra są wykorzystywane w wielu technologiach do tworzenia szerokiego zakresu produktów. Dzięki właściwościom antybakteryjnym znajdują zastosowanie m.in. w wyrobach medycznych (środki opatrunkowe), tekstyliach (odzież dla sportowców, skarpety), tworzywach sztucznych czy materiałach budowlanych (farby). Srebro koloidalne przez wielu uważane jest za idealny środek w walce z drobnoustrojami chorobotwórczymi, który w przeciwieństwie do antybiotyków nie wywołuje skutków ubocznych. Wyniki badań toksykologicznych pokazują jednak, że nanosrebro nie jest obojętne dla organizmu. W narażeniu inhalacyjnym nanocząstki srebra działają szkodliwie głównie na wątrobę i płuca u szczurów. Za toksyczność nanocząstek w dużej mierze odpowiedzialny jest stres oksydacyjny wywołany przez reaktywne formy tlenu, co przyczynia się do cyto- i genotoksycznego działania nanosrebra. U podłoża molekularnego mechanizmu toksyczności nanosrebra leży aktywność powierzchni nanocząstek, która łatwo ulega utlenieniu. Prowadzi to do uwalniania jonów srebra o znanym działaniu toksycznym. Narażenie zawodowe na srebro nanocząstkowe może występować w procesach jego wytwarzania, formulacji, a także stosowania, szczególnie podczas rozpylania. W Polsce, podobnie jak na świecie, nie obowiązują osobne normatywy higieniczne dla nanomateriałów. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę oszacowania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla srebra – frakcji nanoobiektów, która wyniosła: 0,01 mg/m³. Autorzy stoją na stanowisku, że obecnie obowiązująca wartość NDS dla frakcji wdychalnej srebra metalicznego (0,05 mg/m³) nie zapewnia wystarczającej ochrony przed szkodliwym działaniem srebra w postaci nanoobiektów. Med. Pr. 2015;66(3):429–442
Historically, nanosilver has been known as colloidal silver composed of particles with a size below 100 nm. Silver nanoparticles are used in many technologies, creating a wide range of products. Due to antibacterial properties nanosilver is used, among others, in medical devices (wound dressings), textiles (sport clothes, socks), plastics and building materials (paints). Colloidal silver is considered by many as an ideal agent in the fight against pathogenic microorganisms, unlike antibiotics, without side effects. However, in light of toxicological research, nanosilver is not inert to the body. The inhalation of silver nanoparticles have an adverse effect mainly on the liver and lung of rats. The oxidative stress caused by reactive oxygen species is responsible for the toxicity of nanoparticles, contributing to cytotoxic and genotoxic effects. The activity of the readily oxidized nanosilver surface underlies the molecular mechanism of toxicity. This leads to the release of silver ions, a known harmful agent. Occupational exposure to silver nanoparticles may occur in the process of its manufacture, formulation and also usage during spraying, in particular. In Poland, as well as in other countries of the world, there is no separate hygiene standards applicable to nanomaterials. The present study attempts to estimate the value of MAC-TWA (maximum admissible concentration – the time-weighted average) for silver – a nano-objects fraction, which amounted to 0.01 mg/m³. The authors are of the opinion that the current value of the MAC-TWA for silver metallic – inhalable fraction (0.05 mg/m³) does not provide sufficient protection against the harmful effects of silver in the form of nano-objects. Med Pr 2015;66(3):429–442
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 3; 429-442
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanorurki węglowe – charakterystyka substancji, działanie biologiczne i dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego
Carbon nanotubes – Characteristic of the substance, biological effects and occupational exposure levels
Autorzy:
Świdwińska-Gajewska, Anna M.
Czerczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164120.pdf
Data publikacji:
2017-03-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie zawodowe
nanoobiekty
toksyczność
nanorurki węglowe
nanowłókna
narażenie inhalacyjne
occupational exposure
nanoobjects
toxicity
carbon nanotubes
nanofibers
inhalation
Opis:
Nanorurki węglowe (carbon nanotubes – CNT) są grupą nanoobiektów zróżnicowaną pod względem budowy, rozmiaru (długości i średnicy), kształtu oraz własności. Dzięki wielu interesującym właściwościom znajdują szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach. Rosnące zainteresowanie tymi strukturami pociąga za sobą zwiększenie liczby osób pracujących w narażeniu na CNT. Ekspozycja zawodowa na nanorurki może występować zarówno w laboratoriach prowadzących nad nimi badania, jak i w zakładach produkujących CNT lub zawierające je nanokompozyty. Poziomy stężeń liczbowych CNT w pobliżu źródła ich emisji mogą sięgać wielkości rzędu 10⁷ cząstek/cm³. Wartości te jednak znacznie się obniżają po zastosowaniu odpowiedniej wentylacji. Z badań na zwierzętach wynika, że główną drogą narażenia jest inhalacja. Nie ma dowodów na wchłanianie przez skórę. Nanorurki węglowe podawane drogą pokarmową w znacznym stopniu są wydalane z kałem. Nie opisano metabolizmu nanorurek węglowych. W badaniach inhalacyjnych na zwierzętach CNT wywoływały głównie stan zapalny, na skutek stresu oksydacyjnego, prowadząc przede wszystkim do zmian w płucach. U zwierząt narażanych drogą dermalną główny efekt to stres oksydacyjny wywołujący miejscowy stan zapalny. Najmniej objawów toksyczności zaobserwowano u zwierząt eksponowanych drogą pokarmową. Nanorurki węglowe nie indukowały mutacji w testach bakteryjnych, jednak działały genotoksycznie w wielu testach prowadzonych zarówno na komórkach in vitro, jak również u narażanych myszy in vivo. Działanie embriotoksyczne CNT zależy głównie od ich modyfikacji, natomiast rakotwórcze – od rozmiaru i sztywności. Zaproponowane przez światowych ekspertów wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego dla CNT mieszczą się w przedziale 1–80 μg/m³. Różnorodność skutków działania CNT skłania do tego, żeby każdy rodzaj nanorurek był traktowany jak oddzielna substancja wymagająca osobnego szacowania normatywu higienicznego. Med. Pr. 2017;68(2):259–276
Carbon nanotubes (CNTs) are a diverse group of nano-objects in terms of structure, size (length, diameter), shape and characteristics. The growing interest in these structures is due to the increasing number of people working in exposure to CNTs. Occupational exposure to carbon nanotubes may occur in research laboratories, as well as in plants producing CNTs and their nanocomposites. Carbon nanotubes concentration at the emission source may reach 10⁷ particles/cm³. These values, however, are considerably reduced after the application of adequate ventilation. Animal studies suggest that the main route of exposure is inhalation. Carbon nanotubes administered orally are largely excreted in the feces. In animals exposed by inhalation, CNTs caused mainly inflammation, as a result of oxidative stress, leading above all to changes in the lungs. The main effect of animal dermal exposure is oxidative stress causing local inflammation. In animals exposed by ingestion the mild or no toxicity was observed. Carbon nanotubes did not induce mutations in the bacterial tests, but they were genotoxic in a series of tests on cells in vitro, as well as in exposed mice in vivo. Embryotoxicity of nanotubes depends mainly on their modifications and carcinogenicity – primarily on the CNT size and its rigidity. Occupational exposure limits for CNTs proposed by world experts fall within the range of 1–80 μg/m³. The different effects of various kinds of CNT, leads to the conclusion that each type of nanotube should be treated as a separate substance with individual estimation of hygienic normative. Med Pr 2017;68(2):259–276
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 2; 259-276
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies