Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Coghen, Monika" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Lord Byron and the Metamorphoses of Polidori’s Vampyre
    Autorzy:
    Coghen, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/638625.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Lord Byron, Polidori, vampire, vampiric character, byromania, Byron’s reception in Poland, nineteenth-century literature, English Literature
    Opis:
    The aim of this article is to investigate the links between vampire stories and plays and Lord Byron in the context of his early nineteenth-century reception in Europe, and particularly in Poland. Byron is often regarded as one of the main originators of vampire stories in modern European culture and occasionally even as a model for vampiric characters. This image of Byron was mainly constructed on the basis of a passage in The Giaour and John Polidori’s tale The Vampyre, which had first been erroneously attributed to Byron. Owing to Byron’s literary fame as the greatest living British poet as well as to his scandalous reputation, The Vampyre gained great popularity both in Britain and on the Continent, which resulted in numerous theatrical adaptations, especially in France and in Germany. In Poland the French melodrama Upiór (Le Vampire) by Charles Nodier, Pierre Carmouche and Achille de Jouffroy was a great stage success and was published in a book form. Polidori’s tale allegedly originated in Byron’s idea, the record of which appears in the fragment called “Augustus Darvell”. Echoing the techniques Byron used to suggest to his readers that he himself might be identified with the protagonists of his poetic tales, Polidori similarly invites the reader to identify his eponymous vampire Lord Ruthven with Lord Byron. In Byron’s fragment one can trace only a hint of vampirism; in Polidori’s story it becomes a metaphor not only of sexual profligacy but also of “byromania”, the cult of Byron among his female readers. In popular melodrama the vampire character is conflated with Don Giovanni from Mozart’s opera, possibly because of Byron’s publication of the first two cantos of Don Juan.
    Źródło:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2011, 6, 1
    2084-3933
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The construction of the romantic Byron: Scotch reviewers and French critics
    Konstrukcja romantycznego Byrona. Szkoccy recenzenci i francuscy krytycy
    Autorzy:
    Coghen, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361350.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Byron
    romantyzm
    recepcja
    „The Edinburgh Review”
    Francja
    Szwajcaria
    Romantic
    reception
    “The Edinburgh Review”
    France
    Switzerland
    Opis:
    For most Continental readers in the early nineteenth century Byron embodied the spirit of Romanticism. The term ‘romanticism’, however, in reference to the new literary movement, was not used in British criticism. The role of the Romantic Poet was assigned to Byron by French critics, perhaps most influentially in Amédée Pichot’s and Charles Nodier’s introductions to the French translations of his works widely read across Europe. Most of the French critical comments were substantially based on British reviews of his poetry. French critics recognized the subjectivity and emotionalism of Byron’s poetry underlined by Francis Jeffrey and John Wilson in their reviews as expressive of new Romantic literature, and they linked Byron’s name to the literary movement which Germaine de Staël presented in De L’Allemagne. The aim of this paper is to examine the ways in which French writers drew on British literary criticism, particularly Francis Jeffrey’s articles in “The Edinburgh Review”, to establish Byron’s reputation as a leading representative of the new Romantic school of poetry on the Continent.
    Z początkiem XIX wieku dla większości czytelników w krajach Europy kontynentalnej Byron był uosobieniem ducha romantyzmu. Termin „romantyczny” nie był jednak używany w stosunku do poety w Wielkiej Brytanii. Na czołowego przedstawiciela romantyzmu wykreowali Byrona francuscy krytycy, szczególnie Amédée Pichot and Charles Nodier, w swoich wstępach do francuskich przekładów dzieł Byrona, przez które najczęściej europejscy czytelnicy zapoznawali się z twórczością poety. Dyskurs francuskich krytyków oparty był głównie na brytyjskich artykułach, które ukazały się w „The Edinburgh Review”. Francuscy ludzie pióra uznali subiektywizm i emocjonalizm poezji Byrona, podkreślany przez Francisa Jeffreya i Johna Wilsona w recenzjach na łamach tego czasopisma, jako wyraz literatury romantycznej i ogłosili go przedstawicielem nowego ruchu literackiego, ukazanego przez Germaine de Staël w jej głośnej książce O Niemczech.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 53-68
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies