Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cmeciu, Camelia M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Style of Political Images
Autorzy:
CMECIU, CAMELIA M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953726.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
style
image
political fortress
election posters
semiotic invention
technical and physiological semiotic resources
hand gestures as signs
Opis:
Election campaigns become the most suitable spatio-temporal contexts where and when any (possible) President/ MP will implicitly or explicitly connect to some powerful mental images, adapted to the social and cultural embeddings. My paper focuses on the study of three election posters (fixed images) during the 2000 and 2004 election campaigns in Romania, having as their main protagonist Traian Basescu, the actual president of Romania. The reason for my choice lies in Basescu’s attempt to break the monotony of empty words glued next to a mere collection of manly busts, through the use of some creative (non)verbal rhetorical devices which should be decoded by voters. My paper is based on two semiotic theories: - Theo van Leeuwen’s social semiotics is the general framework against which the semiotic resources in the three election posters will be analysed. It also provides a “multimodal function of style” which includes a threefold process: writing, speaking and doing. I am of the opinion that the last functional component of style, namely, doing! acting upon allows a text producer to turn into a discursive master. - Umberto Eco’s semiotic theory constitutes the theoretical background of my representing the discursive reinvention of political candidates as a semiotic circle (beginning point - example/ human being; ending point - stylization/ President) which will not be closed. The gap created between these two points suggests that any election stylization should be perceived as an appearance of reality. It was exactly this subtle game between reality and appearance which has driven me to place (conceptual) metaphors as the theoretical basis for the definition of a political discourse (political discourse = fortress). Traian B&sescu19 (and his team) created memorable election posters within these four years because they knew how to manipulate his social position in order to turn any slight hint of fake appearance into an ingredient of some real facts (B&sescu - the mayor of Bucharest, embodying the image of the mentor in 2000; Basescu - the possible president and a former merchant ship captain, embodying the image of the aggressive but justified punisher or the image of the social commander in 2004). The process of decoding the election posters was a subtle invitation for the Romanian reader to interpret every semiotic resources of technical nature (objects of value: a stake and a lollipop) or of physiological nature (hand gestures) through experiential abduction that will bring to surface associate connections stored in the memory of Romanian voters. B&sescu’s new (non)verbal ways of designating a politician’s involvement stops, in a way, the monotony of the inexpressiveness rendered by the vizualization of the political bust. The idiomatic expressions (a fi dus cu zaharelul = to believe in eye candy, a da (eapa = to give the shaft; to impale) coincide with the colloquial language style, the unpolished charisma and the sense of humor Traian Basescu is famous for.
Źródło:
Stylistyka; 2008, 17; 201-221
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Spinning the thread/(t)s” around images of time
Spory i kłótnie wokół obrazowania czasu
Autorzy:
Cmeciu, Camelia M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192139.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
surrealism
Salvador Dali
threads of time
Carl Sandburg
surrealizm
nici czasu
Opis:
Salvador Dali’s words are actually the embodiment of surrealism, founded in 1924, in Paris, by André Breton with his Manifeste du surréalisme. This literary and art movement was based on surprising and unexpected juxtaposition of elements of reality. These startling transformations of the real world bring forth new objects that are the creative expressions of imagination, “free of the conscious control of reason and free of convention”. The plunge into the subconscious or spontaneous thought could be actually linked to the physical state of headache, mentioned by Dali when starting to paint watches. The combination between the hard metal texture of watches and the softness of the molded watches relies on the “principle of paranoiac metamorphosis” in tangible form (Descharnes, Néret, 2001: 171).My paper is actually a “digging into” the process of creating (of spinning) the nonverbal and verbal images of some indices (threads) of time, watches becoming such a semiotic object. The theoretical background used in the understanding of the reasoning beyond the subjective depicting of some real objects is epistemological in nature, dealing with traditional and social semiotics. The empirical data will be provided by Salvador Dali’s The Persistence of Memory (Soft Watches) and Carl Sandburg’s Solo for Saturday Night Guitar. These two verbal and visual images are closely connected, the former being the picture accompanying the discursive representation of time by Sandburg.
Słowa Salvadora Dali rozpoczynające niniejszy artykuł stanowią w zasadzie motto surrealizmu, ruchu ustanowionego w Paryżu w 1924 r. przez André Bretona. Ten literacki i artystyczny ruch zasadzał się na zadziwiających i nieoczekiwanych zestawieniach pewnych elementów rzeczywistości. W wyniku takich zaskakujących przekształceń powstają nowe jakości, będące twórczym wyrazem wyobraźni, „wolne od świadomej kontroli rozumu i wolne od konwencji”. Zanurzenie się w podświadomą czy spontaniczną myśl można połączyć z fizycznym stanem bólu głowy, wspomnianym przez Dalego, gdy malował zegary. Połączenie twardej, metalicznej faktury zegarów z miękkością topiących się zegarów zasadza się na dotykalnej formie „paranoicznej metamorfozy” (Descharnes, Néret, 2001: 171). W moim artykule zasadniczo „wgłębiam się” w proces tworzenia (przędzenia) zarówno werbalnych jak i niewerbalnych obrazów niektórych wskaźników (nici) czasu. Takim semiotycznym wskaźnikiem są tu zegarki. Teoretyczną podstawą, wykorzystaną do odkrycia rozumowania stojącego za subiektywnym przedstawieniem niektórych rzeczywistych przedmiotów natury epistemologicznej, jest semiotyka tradycyjna i społeczna. Bazę do analizy stanowi obraz Salvadora Dali „Uporczywość Pamięci” [Cieknące Zegary], jak również wiersz Carla Sandburga „Solo for Saturday Night Guitar”. Oba te werbalne i wizualne obrazy są bardzo blisko ze sobą związane, gdyż praca Dalego powstała jako ilustracja dyskursywnego przedstawienia czasu z wiersza Sandberga.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 367-383
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies