Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ciećkiewicz, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Historia endoprotez stawu biodrowego do roku 1962
    Endoprosthesis history of hip joint up to 1962
    Autorzy:
    Ciećkiewicz, A.
    Cwanek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/135906.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
    Tematy:
    endoprotezoplastyka biodra
    historia endoprotez
    staw biodrowy
    total hip arthroplasty
    history of hip replacements
    hip joint
    Opis:
    Wstęp i cel: Niezadowalające wyniki leczenia zmian zwyrodnieniowych stawu biodrowego metodami nieoperacyjnymi (zachowawczymi) w XIX wieku, zmusiły lekarzy do poszukiwania chirurgicznych metod leczenia choroby. Przyczyniło się to do skonstruowania endoprotez stawu biodrowego. Materiał i metody: W oparciu o dane z piśmiennictwa, w pracy przedstawiono rozwój endoprotezoplastyki stawu biodrowego od końca XIX wieku do 1962 roku, kiedy Charnley wszczepił pierwszy „niskotarciowy” sztuczny staw biodrowy. Mimo wprowadzenia licznych zmian konstrukcyjnych po 1962 r., zasady budowy endoprotez biodra nie zmieniły się. Wyniki: Wszczepienie w 1962 r. pierwszej „niskotarciowej” endoprotezy, pozwoliło na powszechne stosowanie endoprotezoplastyki biodra w procesie leczenia zmian zwyrodnieniowych stawu biodrowego. Wniosek: Pomimo wielu wad endoprotezoplastyki biodra, jest to najskuteczniejsza metoda leczenia zaawansowanych artroz biodra.
    Introduction and aim: Unsatisfactory results of treatment of degenerative changes in the hip joint methods unresectable (conservative) in the nineteenth century, doctors forced to seek surgical treatments for the disease. This contributed to the construction of hip replacements. Material and methods: Based on data from the literature, the paper presents the development of hip replacement since the late nineteenth century until 1962, when implanted Charnley first “lowfrictional” artificial hip joint. Despite the introduction of numerous design changes to the 1962 rules for the construction of replacement hip has not changed. Results: Implantation in 1962, the first “low-friction” prosthesis, led to widespread use of hip arthroplasty in the treatment of degenerative changes in the hip joint. Conclusion: Despite the many flaws hip arthroplasty is the most effective method of treatment of advanced arthritis hip.
    Źródło:
    Problemy Nauk Stosowanych; 2014, 2; 131-142
    2300-6110
    Pojawia się w:
    Problemy Nauk Stosowanych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształt kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego w IV okresie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa w zależności od stosowanego leczenia
    Shape of the thoraco-lumbar spine in the fourth period of ankylosing spondylitis depending on the applied treatment
    Autorzy:
    Cwanek, J.
    Bać, D.
    Ciećkiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/135924.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
    Tematy:
    stawy kręgosłupa
    zesztywniające zapalenie
    zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
    krzywizny kręgosłupa
    gimnastyka lecznicza
    ankylosing spondylitis
    spinal curvature
    therapeutic exercises
    Opis:
    Wstęp i cel: Leczenie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa powinno być kompleksowe. Celem pracy jest ocena wpływu wykonywanych ćwiczeń gimnastycznych na kształt krzywizn kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego w IV okresie choroby. Materiał i metody: Badaniem objęto 34 mężczyzn, u których rozpoznano IV okres zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Chorych podzielono na dwie grupy (po 17 osób): leczonych systematycznie (IVa) i leczonych niesystematycznie (IVb). Każdemu badanemu (w pozycji stojącej) odwzorowano kształt kręgosłupa i mierzono wielkość kyfozy piersiowej i lordozy lędźwiowej metodą Smolika. Wyniki: Średni wiek pacjentów, średni czas trwania choroby oraz średni wiek wystąpienia pierwszych objawów zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa w obu badanych grupach był podobny (p>0,05). Bardziej niekorzystne zwiększenie kyfozy piersiowej i zmniejszenie lordozy lędźwiowej stwierdzono w grupie pacjentów leczonych niesystematycznie (IVb). Wniosek: Właściwie wykonywane ćwiczenia gimnastyczne wraz z fizyko i farmakoterapią mają korzystny wpływ na kształt krzywizn kręgosłupa.
    Introduction and aim: Treatment of ankylosing spondylitis should be comprehensive. The aim of the study was to evaluate the effect of exercise on gymnastic shape for thoraco-lumbar curves in the fourth stage of the disease. Material and methods: The study involved 34 men who were diagnosed fourth period ankylosing spondylitis. Patients were divided into two groups (17 patients): treated regularly (IVa) and treated irregularly (IVb). Each respondent (in a standing position) mapped the shape of the spine and measured the size of kyphosis and thoracic lumbar lordosis by Smolik method. Results: The mean age of the patients, the mean duration of the disease and the average age of the first symptoms of ankylosing spondylitis in both groups was similar (p> 0.05). More unfavorable increase thoracic kyphosis and lumbar lordosis reduction was found in patients treated systematically (IVb). Conclusion: Correctly executed gymnastic exercises with physical and medical therapy have a beneficial effect on the shape of the curves of the spine.
    Źródło:
    Problemy Nauk Stosowanych; 2016, 5; 133-138
    2300-6110
    Pojawia się w:
    Problemy Nauk Stosowanych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie złamań szyjki kości udowej
    Treatment of femoral neck fractures
    Autorzy:
    Cwanek, J.
    Trybuchowicz, A.
    Ciećkiewicz, A.
    Bać, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/135756.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
    Tematy:
    złamanie
    kość udowa
    szyjka kości udowej
    osteoporoza
    metody leczenia
    fracture
    femoral bone
    femur neck
    osteoporosis
    methods of treatment
    Opis:
    Wstęp i cele: Starość jest naturalnym procesem fizjologicznym. W wieku geriatrycznym stwierdza się (między innymi): zmniejszoną wydolność fizyczną, osteoporozę, spowolnienie psychoruchowe, występowanie upadków z „własnej wysokości”. Konsekwencją upadków może być przerwanie ciągłości kości. Do najtrudniejszych w leczeniu należą złamania szyjki kości udowej, występujące najczęściej między 7-9 dekadą życia. Celem pracy jest podanie metod leczenia złamań szyjki kości udowej w grupie pacjentów pomiędzy 51-100 rokiem życia. Materiał i metody: Materiał badań stanowiło 345 pacjentów leczonych z powodu złamań szyjki kości udowej w latach 2013-2015 (252 kobiet i 93 mężczyzn). Analizowano średni wiek mężczyzn i kobiet, ilość złamań występujących w poszczególnych miesiącach, stronę złamania, okres hospitalizacji w zależności od stosowanego leczenia. Wyniki: Średni wiek kobiet wynosił 80,3 (s=10,8), mężczyzn 75,5 lat życia (s=8,6). Złamania częściej rozpoznano po stronie lewej (u 208 leczonych) i w miesiącach: styczniu oraz lutym (w sumie u 96 poszkodowanych), następnie w listopadzie i w grudniu (u 80 pacjentów), znacznie rzadziej od maja do października (po kilkanaście złamań w każdym miesiącu). Leczeniu operacyjnemu poddano 332 pacjentów (96,2% ogółu chorych). Metodami nieoperacyjnymi leczono 13 chorych. Sztuczne stawy biodrowe wszczepiono 319 pacjentom (połowicze 191, całkowite 128 chorym). U pozostałych 13 pacjentom złamane zespolono metalem (6 chorym płytą DHS, 4 śrubami gąbczastymi, 3 prętami Endera). Najstarszą grupę pacjentów stanowili chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=87,5 lat życia; s=7,1), następnie pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=80,7 lat; s=5,1). Średni wiek chorych, którym wszczepiono całkowite endoprotezy biodra wynosił 77,0 lat życia (s=6,3). Najmłodszą grupę stanowili pacjenci, którym złamaną szyjkę kości udowej zespolono metalem (x=60,0 lat; s=5,2). Prawie 13 dni hospitalizowani byli w szpitalu chorzy którym wszczepiono całkowite sztuczne stawy biodrowe (x=12,9 dni; s=5,1). O półtora dnia krócej przebywali w szpitalu pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=11,3 dni; s=5,2). Wszyscy chorzy, którym wszczepiono całkowite i połowicze sztuczne stawy biodrowe, w dniu wypisu ze szpitala, poruszali się samodzielnie z pomocą dwóch lasek łokciowych lub balkonika. Najkrócej hospitalizowani byli pacjenci którym złamanie zespolono metalem (x=8,7 dni; s=4,8), o jeden dzień dłużej chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=9,5 dni; s=5,1). Wnioski: Złamania szyjki kości udowej znacznie częściej występowały w grupie kobiet oraz w miesiącach „zimowych”. Najczęściej stosowaną metodą leczenia było wszczepienie endoprotezy biodra, w miejsce złamanej szyjki i usuniętej głowy kości udowej. Po implantacji sztucznego stawu można rozpocząć wczesną rehabilitację, która przywraca możliwość poruszania się w ciągu kilku dni po przebytym zabiegu. Leczenie metodami nieoperacyjnymi powinno być stosowane jedynie u pacjentów, którzy z powodu złego stanu zdrowia nie mogą być poddani zabiegowi operacyjnemu.
    Introduction and aims: Old age is a natural physiological process. Older people very often experience the following: psychomotor retardation, difficulties in walking, falling for no obvious reason, decreased physical fitness and osteoporosis. Frequent falling may cause breaking of the continuity of the bone. Proximal femur fractures occurring between the ages of 70-90 are the most difficult to treat. The objective of this paper is specifying treatment methods for femoral neck fractures in a group of patients between the ages of 51-100 (x=79,0; s=10,1). Material and methods: Research was performed on 345 patients treated in the years 2013-2015 due to femoral neck fractures (252 women and 93 men). Patients’ age, place of residence (city, countryside), number of fractures in particular months of the year, side of fracture and period of hospitalization depending on the applied treatment methods were all analysed. Results: The average age for women was 80,3 years (s=10,8), while the average age for men was 75,5 years (s=8,6). Fractures were more frequent on the left side (in 208 of patients). Fractures were more frequent in the following months: January and February (96 fractures in total), then in November and December (80 patients), and rarely in the period from May to October (several femoral neck fractures in each month). 332 patients underwent surgical treatment (96,2% of patients in total). Only 13 patients were treated using nonsurgical methods. Artificial hip joints were implanted to 319 patients (partial in 191 patients, complete in 128 patients). In the remaining 13 patients femoral neck fractures were fixed with metal (4 patients with spongy screws, 6 with DHS system and 3 with Ender nails). The oldest group of patients included patients treated using nonsurgical methods (x=87,5 years; s=7,1), then there were patients with partial artificial hip joints (x=80,7 years; s=5,1). The average age of patients, who had complete hip endoprosthesis implanted was 77,0 years (s=6,3). The youngest group were patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal (x=60,0 years; s=5,2). Patients with complete hip endoprosthesis were hospitalized almost 13 days (x=12,9 days; s=5,1). Patients with partial artificial hip joints implanted stayed at the Orthopaedics Department over a day shorter (x=11,3 days; s=5,2). On the day of discharge all patients with artificial hip joints were moving on their own with the help of two crutches of a walker. Patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal stayed at the hospital for the shortest period (x=8,7 days; s=4,8), i.e. a day longer than patients treated with nonsurgical methods (x=9,5 days; s=5,1). Conclusions: Femoral neck fractures are significantly more frequent in a group of women, patients living in the countryside and during winter months. The most commonly used method was implanting hip endoprosthesis in the place of a fractured neck and removal of the head. After implanting the artificial joint patients may start rehabilitation, which allows them to move on their own in just a few days after the surgery. Treatment with nonsurgical methods should be used in patients, who cannot undergo surgery due to bad condition of health.
    Źródło:
    Problemy Nauk Stosowanych; 2017, 6; 119-126
    2300-6110
    Pojawia się w:
    Problemy Nauk Stosowanych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies