Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chojnacki, Marek." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
„Sekularyzacja” czy wielość struktur sensu? Pojęcie ograniczonych struktur znaczenia Alfreda Schutza a pytanie o racjonalność religijną
Autorzy:
Chojnacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637645.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
Max Weber i Peter Berger: pytanie o racjonalność religii i o jej miejsce w społeczeństwie Poweberowska tradycja socjologii religii kryje niewykorzystane dotąd możliwości interpretacji pojęcia sekularyzacji. Możliwości te są na tyle zaskakujące, że mogą skłonić do postawienia pytania, czy użycie tego pojęcia w dotychczasowej refleksji na temat religii i społeczeństwa nie jest w pewnym sensie nieporozumieniem. Dobrym przykładem tego rodzaju reinterpretacji jest artykuł Catherine Colliot-Thélène o odczarowaniu i racjonalizacji u Maxa Webera. Odnosząc się do późnych tekstów Webera na temat socjologii religii, powstałych po książce Etyka protestancka a duch kapitalizmu, twierdzi ona, iż nieuzasadnione jest umieszczanie tych analiz w kontekście interpretacji teorii sekularyzacji. Autorka twierdzi, że ów kontekst, w którym zakłada się że zasadnicza różnica pomiędzy światem nowoczesnym i przednowoczesnym polega na emancypacji spod przemożnego wpływu religii na konstytuowanie się społeczeństwa, nie pasuje do analiz Webera, gdyż zakładają one, iż religia pełni w społeczeństwie kluczową rolę, stanowiąc w nim jedyne źródło sensu. Colliot-Thélène podaje przykład zainspirowanej myślą Webera książki Petera Bergera Święty baldachim, gdzie termin „sekularyzacja” oznacza sytuację, w której religia zostaje wrzucona w rynek komercyjnego współzawodnictwa, pozbawiona właściwej sobie mocy nadawania społeczeństwu powszechnie obowiązujących znaczeń i sensów, przez co społeczeństwo powraca do pierwotnego stanu chaosu i anomii..
Źródło:
Principia; 2012, 56
2084-3887
Pojawia się w:
Principia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Bosonóg, czyli polska [nie]dojrzała (nie)dojrzałość. Casus strukturacji tożsamości
Autorzy:
Chojnacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030880.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Marcin Kromer
Kazimierz Brodziński
Johann Gotfried Herder
Witold Gombrowicz
Polish national identity
Jürgen Habermas
Anthony Giddens
social communication
structuration
polska tożsamość narodowa
komunikacja społeczna
strukturacja
Opis:
Due to surprisingly different historical testimonies about Polish identity and character – Poles being astonishingly kind-hearted, naive and polite and at the same time quarrelsome and incapable of acting together – how should a peculiar weakness of Polish social existence leading to „ritual chaos” be understood? Gombrowicz in his ironic historical dramas – in Ślub (Wedding), in Historia (History), in Operetka (Operetta) – leads us to discovering mature immaturity understood much more widely than just criticism of Polish form or „trap” suggesting the possibility of critical but conscious accepting Polishness as a feeling of helplessness in the face of this world powers, a weak, unfinished and vague identity and at the same time showing unexpected benefit from this seemingly hopeless situation: Polish weakness, self-conscious, unassertive identity gives a chance to react more flexibly, maturely to revolutionary changes in contemporary world. Speaking the language of contemporary subjective sociology the Habermas vision of ideal community of communication is defeated by Anthony Giddens’s description of structuration in which true mechanisms of creating efficient collective identities can be seen.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 315-329
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po mochlos – prolegomena do możliwych jeszcze rozważań o kondycji uniwersytetu
After mochlos – prolegomena to any still possible considerations about the condition of univerisity
Autorzy:
Chojnacki, Marek
Żardecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029605.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
university
mochlos
hauntology
Kant
postmodernism
Opis:
The text tackles the problem of the condition of university, in a world blindly believing that the only possible worth measure is economic in nature and, in the name of this belief, setting in motion a ruthless bureaucratic machinery that throttles all kinds of creativity and nips in the bud all nonstandard actions and creations. The world apparently is “out of joint”, and things are taking an unexpected turn. University is one of the victims, but also one of active accomplices of this despicable situation. How to speak about the university to those who are exclusively in business of calculating balance of profits and losses? How to speak about it after deconstruction, when all great ideas have been already repeatedly and manifoldly dismounted and discredited? How to speak about it, when the university’s men and women have discredited themselves repeatedly as well, oscillating between libido sciendi and libido dominandi? Trying to solve this puzzle, we are following in the footsteps of Derrida, who in his texts about university makes appeal to Kant, and inspired by his invention, we set in motion two opposite traditions, represented by Lyotard, Bourdieu, Bauman and Readings on the one hand, and by Humboldt, Schleiermacher and Jaspers on the other. With Derrida, we make noises about the return of the ideas of truth, of the light of reason, of the autonomy of university. It is, however, a return of the specters of the past, in alignment with Derrida’s hauntology. Humanists are people of academia who see these specters, but at the same time are already specters themselves – even if they still show up here and there, they are almost insignificant. They are onlyallowed to contemplate their negligibility and to confess their habitual helplessness. University always had to defend itself, and it does defend itself today.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2020, 49
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies