Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, Z." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Występowanie pestycydów persystentnych w wodach użytkowanych dla potrzeb komunalnych na terenie miast Krakowa i Warszawy oraz województw gdańskiego, łódzkiego i olsztyńskiego
Persistent pesticides in waters used for community purposes in the cities of Cracow and Warsaw and in the provinces of Gdańsk, Olsztyn and Łódź
Autorzy:
Luczak, J.
Brudny, E.
Chmielewska, Z.
Traczyk, J.
Jurkiewicz, J.
Krzeczkowska, I.
Siudak, F.
Lewtak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871882.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
pestycydy
wody uzytkowe
Krakow
Warszawa
woj.gdanskie
woj.lodzkie
woj.olsztynskie
wystepowanie
zawartosc pestycydow
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1973, 24, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fed with Calcium using foliar nutrition
Cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.) dokarmianej pozakorzeniowo wapniem
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27509.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anatomical feature
leaf
sweet pepper
pepper
Capsicum annuum
calcium fertilization
foliar fertilization
Opis:
The effect of three foliar-applied Ca-containing preparations on the anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) was studied. The following preparations were used: Ca(NO3)2, Librel Ca and Wapnowit, applied at the respective concentrations of 0.5%, 1%, 1%, which corresponded to a content of 2000 mg Ca dm-3. Light and scanning electron microscopy were used in the study. It was demonstrated that in amphistomatic bifacial pepper leaves numerous specialised cells occurred which accumulated calcium oxalate crystals in the form of crystalline sand. Anisocytic stomata were found with a much greater density in the abaxial epidermis. They were characterized by very well-developed outer cuticular ledges. It was found that in the leaves of the plants sprayed with the nutrient supplements with increased Ca content there was a much smaller number of epidermal cells per 1 mm2 than in the control plants. These cells were distinguished by an increased size. In the case of the application of the nutrient supplements Librel Ca and Wapnowit, the number of stomata also decreased. However, the application of the calcium supplements resulted in an increase in the value of the stomatal index compared to the control, which is attributable to a significant reduction in the number of epidermal cells not belonging to the stomata. The plants additionally supplied with Ca were marked by a larger number of colenchyma layers and an increased volume of leaf parenchyma cells. In the case of pepper leaves, the thin cuticle and the outer cell wall are not a major barrier to the Ca-containing preparations applied for spray treatment. Nevertheless, the decrease in the number of stomata may restrict the possibility of Ca uptake by this way, which compensates the increase in surface area of particular epidermal cells that will be the main way of Ca penetration into the internal leaf tissues.
Ca stosowanych drogą dokarmiania dolistnego na cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.). Wykorzystano: Ca(NO3)2, Librel Ca oraz Wapnowit stosowane odpowiednio w stężeniach) 5%, 1%, 1%, co odpowiadało zawartości 2000 mg Ca x dm-3. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Wykazano, że w amfistomatycznych, bifacjalnych liściach papryki wystepują liczne wyspecjalizowane komórki gromadzące kryształy szczawianu wapnia w postaci piasku krystalicznego. Anizocytyczne aparaty szparkowe wystepowały w znacznie większym zagęszczeniu w epidermie abaksjalnej. Charakteryzowały się bardzo dobrze rozwiniętymi zewnętrznymi listwami kutykularnymi. Stwierdzono, że w liściach roślin spryskiwanych preparatami ze zwiększoną zawartością Ca występowała znacznie mniejsza liczba komórek epidermy w 1 mm2 niż u roślin kontrolnych. Komórki te odznaczały się zwiększonymi rozmiarami. W przypadku zastosowania preparatów Librel Ca i Wapnowit nastąpiło także zmniejszenie liczby aparatów szparkowych. Natomiast aplikacja preparatów z Ca wpłynęła na zwiększenie wartości indeksu stomatalnego w porównaniu z kontrolą, co wynika ze znacznego zmniejszenia się liczby komórek epidermy nie należących do aparatów szparkowych. Rośliny zaopatrzone dodatkowo w Ca odznaczały się większą liczbą warstw sklerenchymy i powiększoną objętością komórek parenchymy liścia. W przypadku liści papryki cienka kutykula i zewnętrzna ściana komórkowa nie stanowią dużej bariery dla zastosowanych do oprysku preparatów z Ca. Jednakże zmniejszenie się liczby aparatów szparkowych może ograniczyć możliwości pobierania Ca tą drogą, co rekompensuje powiększenie powierzchni poszczególnych komórek epidermy, które będą stanowiły główną drogę przenikania Ca do wewnętrznych tkanek liścia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical traits of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fruit
Cechy anatomiczne owoców papryki słodkiej (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28017.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the epidermis as well as the anatomy of the pericarp and fruit pedicle in Capsicum annuum L., cv. ‘Red Knight F1’, were studied using light and scanning electron microscopy. The pericarp was found to consist of an epidermis with strongly thickened outer walls, several layers of tangential and angular collenchyma as well as multi-layered parenchyma composed of cells of varying size in which very large lobed nuclei were observed. Chromoplasts were found in the cells of the above-mentioned tissues. The inner epidermis of the pericarp was characterized by thick cell walls and numerous straight pits. Among the tissues of the fruit pedicle, we observed epidermis with numerous stomata, collenchyma, chlorenchyma with very large intercellular spaces, small clusters of sclerenchyma, secondary phloem and xylem as well live and dead cells of the pith which were characterized by the presence of thin walls with numerous pits. The structural traits of the pericarp of the red pepper cultivar under study show adaptations to significantly reduced transpiration, which is an important feature during storage. At the same time, the strongly thickened and cutinized walls of the fruit contribute to a reduction in its digestibility and impede nutrient penetration in non-root feeding.
Przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej oraz skaningowej elektronowej badano mikromorfologię epidermy oraz anatomię owocni i szypułki owoców Capsicum annuum L. cv. ‘Red Knight F1’. Stwierdzono, że owocnię tworzy epiderma o silnie zgrubiałych ścianach zewnętrznych, kilka warstw kolenchymy płatowej i kątowej oraz wielowarstwowa parenchyma o zróżnicowanych pod względem wielkości komórkach, w których obserwowano bardzo duże płatowate jądra. W komórkach wymienionych tkanek występowały chromoplasty. Wewnętrzna epiderma owocni wyróżniała się grubymi ścianami komórek oraz licznymi jamkami prostymi. Wśród tkanek szypułki obserwowano epidermę z licznymi aparatami szparkowymi, kolenchymę, chlorenchymę z bardzo dużymi przestworami międzykomórkowymi, niewielkie skupienia sklerenchymy, wtórny floem i ksylem oraz martwe komórki rdzenia, które charakteryzowały się obecnością cienkich ścian z licznymi jamkami. Cechy budowy owocni badanej odmiany papryki wskazują na przystosowania do znacznego ograniczenia transpiracji, co stanowi ważną cechę w czasie przechowywania. Równocześnie silnie zgrubiałe i skutynizowane ściany owoców przyczyniają się do zmniejszenia ich strawności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miękka podkładka pod centralną częścią fundamentu bezpośredniego elektrowni wiatrowej
Soft comprehesive layer under the central part of wind turbine shallow foundations
Autorzy:
Dołżyk, K.
Szypcio, Z.
Chmielewska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/402709.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
elektrownie wiatrowe
fundamenty bezpośrednie
obciążenie wiatrem
wind turbines
shallow foundations
wind load
Opis:
W pracy omówiono niektóre problemy fundamentowania bezpośredniego elektrowni wiatrowych. Elektrownie wiatrowe są bardzo specyficznymi budowlami. Główne siły przekazywane na fundament są wywołane działaniem wiatru. Wiatr wieje o różnej sile z różnych kierunków, zatem fundament musi mieć dużą sztywność. Zwykle fundamentem jest płyta kołowa o różnej grubości i średnicy kilkunastu metrów. W pracy wykazano, że celowym jest wykonanie miękkiej podkładki w centralnej części fundamentu, znacząco eliminującej różnice osiadań nieodwracalnych części środkowej i brzegów fundamentu. Miękka podkładka o promieniu mniejszym niż 0,3 promienia fundamentu nie zmniejsza jego nośności i sztywności na obrót.
The paper discusses some problems relating to shallow foundations of wind turbines. Wind turbines are very specific buildings. Main actions transmitted onto foundations are produced by wind. The power of wind varies as it blows from different directions and at a different speed so the foundation must be very stiff. Usually, the foundation is a circular plate of different thickness and a diameter of more than ten meters. It has been shown in this study that it is reasonable to build soft compressive material under the central part of the foundation. The compressive material significantly eliminates irreversible settlement differences of the center and edge of the foundation. The soft compressive material which radius is smaller than 0.3 of foundation radius does not reduce its bearing capacity and rotational stiffness.
Źródło:
Budownictwo i Inżynieria Środowiska; 2013, 4, 3; 193-197
2081-3279
Pojawia się w:
Budownictwo i Inżynieria Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych antypirenów fosforowo ‑azotowych na właściwości pożarowe i użytkowe poliakrylanowego kleju rozpuszczalnikowego
The Influence of Selected Phosphorus‑Nitrogen Flame Retardants on the Utility and Combustion Properties of Polyacrylate Solvent‑Based Adhesive
Autorzy:
Łukaszek-Chmielewska, A.
Bednarek, M.
Zielicz, A.
Czech, Z.
Bujnowic, K.
Isajenko, K. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137129.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
poliakrylanowy klej rozpuszczalnikowy
antypireny
lepność
adhezja
maksymalna szybkość wydzielania ciepła
polyacrylate solvent-based adhesive
flame retardants
viscosity
adhesion
maximal heat release rate
Opis:
Kleje samoprzylepne, a szczególnie rozpuszczalnikowe kleje samoprzylepne cieszą się coraz większą popularnością, ze względu na ich unikalne właściwości, m.in. dobrą przyczepność do podłoży polarnych, odporność na starzenie, łatwość usuwania z klejonych powierzchni, niskie koszty oraz wysoką wydajność produkcji. Poliakrylanowe kleje samoprzylepne używane są zarówno w przemyśle, jak i w życiu codziennym. Zastępują one coraz częściej tradycyjne techniki łączenia, takie jak spawanie czy nitowanie. Z punktu widzenia bezpieczeństwa pożarowego posiadają jednak istotną wadę, są łatwopalne. Głównym celem pracy było określenie wpływu wybranych fosforowo- azotowych środków ogniochronnych na parametry pożarowe otrzymanych kompozycji oraz określenie wpływu wprowadzonych retardantów palenia na parametry użytkowe kleju. Pomiary wykonano za pomocą mikrokalorymetu stożkowego oraz maszyny wytrzymałościowej. Stwierdzono, że wprowadzenie środków ogniochronnych spowodowało obniżenie wartości maksymalnej szybkości wydzielania ciepła HRRmax oraz wydłużyło czas do jej osiągnięcia. Wprowadzone retardanty palenia w analizowanych stężeniach spowodowały pogorszenie przyczepności kleju samoprzylepnego. Zarówno dodatek środka ogniochronnego w postaci polifosforanu melaminy, jak i pirofosforanu melaminy przyczynił się do wzrostu adhezji kleju samoprzylepnego, o ile stężenie wprowadzanych antypirenów nie było zbyt wysokie. Słowa kluczowe: poliakrylanowy klej rozpuszczalnikowy, antypireny, lepność, adhezja, maksymalna szybkość wydzielania ciepła
Selfadhesive glues, in particular solvent-based adhesives, are becoming increasingly popular due to their unique properties. In particular they are characterised by good adhesivity to polar surfaces, are aging-resistant and can be easily removed from the glued surfaces while their production is efficient and cheap. Polyacrylate selfadhesive glues are being used both in the industry and in everyday situations. They are increasingly often used in place of the traditional joining methods such as welding or riveting. Yet,cosidering the fire safety, these glues have also the disadvantage of being highly flamable. The main goal of the research was to determine the impact of selected phosphorus-nitrogen flame retardants on the combustion parameters of the obtained composites and on their utility parameters. Measurments were conducted using conical microcalorimeter and the endurance testing machine. It could be concluded that the introduction of flame retardants caused a decrease of the maximum heat release rate HRRmax and increased the time needed to reach HRRmax. Introduction of flame retardants in the considered rates of concentration also caused the deterioration of the adhesion properties of the selfadhesive. In case of both melamine polyphosphate and melamine pyrophosphate it could be observed that they contributed to the increased adhesion provided that the concentration of the introduced flame retardant was not too high.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2017, 1, 61; 171-184
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Equid herpesvirus type 1 (EHV-1) disrupts actin cytoskeleton during productive infection in equine leukocytes
Autorzy:
Drebert, Z.
Golke, A.
Cymerys, J.
Slonska, A.
Chmielewska, A.
Tucholska, A.
Banbura, M.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30687.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Equid herpesvirus type 1 (EHV-1) is a prevalent causative agent of equine diseases worldwide. After primary replication in the respiratory epithelium the virus disseminates systemically through a peripheral blood mononuclear cell (PBMC)-associated viraemia. EHV-1 is the only alphaherpes-virus known so far which is capable of establishing latent infection not only in neurons but also in immune system cells (mainly in lymphocytes and macrophages). Since leukocytes are not the target cells for viral replication but are used to transport EHV-1 to the internal organs, the question remains how the virus avoids the immune response and whether it could potentially be associated with virus-induced cytoskeletal rearrangements. Therefore, the aim of this study was to investigate the progress of EHV-1 replication in leukocytes stimulated by phytohemagglutinin and the impact of EHV-1 infection on the actin cytoskeleton. Using the real-time PCR method we evaluated the quantity of viral DNA from samples collected at indicated time points post infection. In order to examine possible changes in actin cytoskeleton organization due to EHV-1 infection, we performed immunofluorescent staining using TRITC-phalloidin conjugate. The results showed that EHV-1 replicates in leukocytes at a restricted level but with the accompaniment of chromatin degradation. Simultaneously, infection with EHV-1 caused disruption of the actin cytoskeleton; this was particularly apparent in further stages of infection. Disruption of the actin cytoskeleton may lead to the limited release of the virus from the cells, but may be also beneficial for the virus, since at the same time it potentially impairs the immune function of leukocytes.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2015, 18, 1
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching for a trace of Artemisia campestris pollen in the air
Poszukiwanie śladów ziaren pyłku Artemisia campestris w powietrzu
Autorzy:
Grewling, L.
Kasprzyk, I.
Borycka, K.
Chlopek, K.
Kostecki, L.
Majkowska-Wojciechowska, B.
Malkiewicz, M.
Myszkowska, D.
Nowak, M.
Piotrowska-Weryszko, K.
Puc, M.
Stawinska, M.
Balwierz, Z.
Szymanska, A.
Smith, M.
Sulborska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27159.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
aerobiology
mugwort
phenology
biogeography
land use
allergy
human disease
Artemisia campestris
pollen
distribution
air
Opis:
The aim of the study was to determinate whether Artemisia campestris was present in the vicinity of 8 pollen monitoring stations in Poland by examining temporal variations in daily average airborne Artemisia pollen data recorded by Hirst type volumetric traps. Three day moving averages of airborne Artemisia pollen were examined by Spearman’s rank correlation test. Results show that Artemisia pollen seasons in Poland generally display similar unimodal patterns (correlation coefficients r > 0.900; P < 0.05). The only exception was the Artemisia pollen concentration noted in the outskirts of Poznań (Morasko), where the bimodal pattern was revealed. Correlations between Artemisia pollen data recorded at Poznań-Morasko and the other Polish sites were the lowest in the investigated dataset; this was particularly noticeable in the second part of pollen season (r ~0.730). We show that the typical bimodal pattern in Artemisia pollen seasons, which is characteristic of the presence of both A. vulgaris (first peak) and A. campestris (second peak), does not occur at the majority of sites in Poland and is restricted to the outskirts of Poznań. In fact, it was noted that the pollen monitoring site in Poznań-Centre, just 8 km from Morasko, only exhibited one peak (attributed to A. vulgaris). This shows that the influence of A. campestris on airborne pollen season curves is limited and can be largely disregarded. In addition, this study supports previous records showing that the spatial distribution of airborne Artemisia pollen within a city (urban-rural gradient) can vary markedly, depending on the species composition.
Celem pracy było stwierdzenie, czy bylica polna (Artemisia campestris) występuje w pobliżu 8 stacji monitoringu aerobiologicznego w Polsce, poprzez prześledzenie czasowej zmienności dobowych wartości stężenia ziaren pyłku Artemisia zarejestrowanych za pomocą aparatów wolumetrycznych typu Hirst. Trzydniowe średnie ruchome średnich wartości stężenia ziaren pyłku bylicy w poszczególnych miastach zostały porównane ze sobą za pomocą testu korelacji rang Spearmana. Wyniki wykazały, że sezony pyłkowe bylicy w Polsce mają generalnie podobny jednomodalny przebieg (współczynnik korelacji > r = 0.900; P < 0.05). Jedynym wyjątkiem była stacja monitoringu aerobiologicznego zlokalizowana na przedmieściach Poznania (Morasko), gdzie sezon pyłkowy Artemisia miał dwumodalny przebieg. Współczynniki korelacji pomiędzy stężeniem ziaren pyłku bylicy odnotowanym na Morasku a innymi miastami w Polsce były najniższe w analizowanej bazie; było to szczególnie widoczne w drugiej części sezonu pyłkowego (r ~0.730). Wykazaliśmy, że typowy dwumodalny przebieg sezonu pyłkowego bylicy, który związany jest z obecnością ziaren pyłku bylicy pospolitej, A. vulgaris (pierwszy szczyt pylenia) i bylicy polnej, A. campestris (drugi szczyt pylenia), nie występuje w większości badanych stanowisk miejskich i jest ograniczony jedynie do terenów podmiejskich Poznania. Co ciekawe, sezon pyłkowy bylicy w centrum Poznania, oddalonego jedynie 8 km od stacji pomiarowej Morasko, charakteryzuje się tylko jednym szczytem pylenia (przypisanym A. vulgaris). Wyniki te pokazują, że wpływ ziaren pyłku bylicy polnej na przebieg sezonu pyłkowego rodzaju Artemisia na obszarach miejskich jest bardzo ograniczony. Badania te, wspierają wcześniejsze prace, wykazujące, że przestrzenny rozkład stężenia ziaren pyłku bylicy w mieście (na osi centrum miasta – tereny podmiejskie) waha się znacząco w zależności od występujących tam gatunków z rodzaju Artemisia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fluctuation of birch (Betula L.) pollen seasons in Poland
Zmienność sezonów pyłkowych brzozy (Betula L.) w Polsce
Autorzy:
Puc, M.
Wolski, T.
Camacho, I.C.
Myszkowska, D.
Kasprzyk, I.
Grewling, L.
Nowak, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Piotrowska-Weryszko, K.
Chlopek, K.
Dabrowska-Zapart, K.
Majkowska-Wojciechowska, B.
Balwierz, Z.
Malkiewicz, M.
Grinn-Gofron, A.
Stacewicz, A.
Kruczek, A.
Borycka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28555.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
birch
Betula
pollen
allergen
linear trend
pollen season
weather condition
air pollution
fluctuation
Polska
Opis:
Birch pollen grains are one of the most important groups of atmospheric biological particles that induce allergic processes. The fluctuation pattern of birch pollen seasons in selected cities of Poland is presented. Measurements were performed by the volumetric method (Burkard and Lanzoni 2000 pollen samplers). The distributions of the data were not normal (Shapiro–Wilk test) and statistical error risk was estimated at a significance level of α = 0.05. Pollen season was defined as the period in which 95% of the annual total catch occurred. The linear trend for the selected features of the pollen season, skewness, kurtosis and coefficient of variation (V%) were also analyzed. During the 12–14 years of study, the beginnings of birch pollen seasons were observed 7–14 days earlier, the ends were noted 5–10 days earlier, and the days with maximum values occurred 7–14 days earlier compared to the long-term data. The left-skewed distribution of the pollen season starts in most sampling sites confirms the short-lasting occurrence of pollen in the air. The threat of birch pollen allergens was high during the pollen seasons. If vegetation is highly diverse, flowering and pollen release are extended in time, spread over different weeks and occur at different times of the day. Flowering time and pollen release are affected by insolation, convection currents, wind, and turbulence. Therefore, pollen seasons are characterized by great inter-annual variability.
Sezony pyłkowe brzozy charakteryzują się bardzo dużą zmiennością głównie w odniesieniu do daty początku sezonu oraz jego intensywności. Bardzo krótki czas trwania sezonu pyłkowego Betula L. sprawia, że właśnie te cechy sezonu są bardzo ważne w profilaktyce i leczeniu alergii wziewnej u osób uczulonych. Badania przeprowadzono metodą objętościową (Burkard i Lanzoni VPPS 2000). Sezony pyłkowe zdefiniowano jako okres, w którym wystąpiło 95% całkowitej rocznej sumy stężeń pyłku. W pracy analizowano trend liniowy wybranych cech sezonu, skośność, kurtozę i współczynnik zmienności (V%). Większość ziaren pyłku brzozy pojawia się w powietrzu w pierwszej połowie sezonu, a maksima sezonowe notowane są średnio 7 dni po jego rozpoczęciu. W ciągu 12–14 lat badań zaobserwowano przyspieszenie daty początku sezonu pyłkowego oraz daty wystąpienia wartości maksymalnego stężenia, średnio o 7–14 dni. Natomiast koniec sezonu notowano o 5–10 dni wcześniej, w porównaniu do danych wieloletnich. Dłuższe sezony pyłkowe Betula charakteryzują się niską wartością SPI, w porównaniu z sezonami krótkimi, ponieważ te ostanie cechują się z reguły większą intensywnością uwalniania pyłku. Analiza korelacji elementów pogody ze stężeniem pyłku brzozy w Szczecinie wykazała, że największy wpływ na koncentrację pyłku wywierają: temperatura maksymalna powietrza, całkowite promieniowanie, wilgotność względna i prędkość wiatru. Ponadto wykazano silną, istotną statystycznie korelację pomiędzy występowaniem pyłku brzozy w powietrzu a stężeniem tlenków azotu oraz słabą korelację z koncentracją tlenku węgla i dwutlenku siarki. Takie zależności pomiędzy badanymi czynnikami mogą wpływać na nasilenie objawów alergii u osób uczulonych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies