Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmiel, Bogumił" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Rozum w filozofii średniowiecznej
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643950.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Rationalismus
Verstand
Mittelalter
medieval philosophy
rationalism
reason
theology
racjonalizm
rozum
średniowiecze
Opis:
Der Artikel bespricht grundlegende Aspekte der mittelalterlichen Auffassung des theoretischen Verstandes. Der Hauptakzent wurde auf die Beziehung zwischen dem Verstand als der autonomen Erkenntniskraft und der Autorität der Kirche, des Glaubens und der Theologie gelegt. Die Autonomie des Verstandes in der mittelalterlichen Philosophie beruhte nicht auf ihrer absoluten Unabhängigkeit von den erwähnten Autoritäten, sondern verwirklichte sich im Bereich des unter ihrem Einfluss geformten religiösen Denkens. Die Glaubensdogmen wurden im Mittelalter nicht als „äußere“, aufgezwungene Beschränkungen der Rationalität der Forschung betrachtet, die von allein die Überschreitung und die Anfechtung religiöser Wahrheiten anstreben sollte, sondern als ein Rahmen, der den Umfang und die Ziele der möglichen Forschung bestimmte. In Konfliktsituationen unterlagen die Philosophen keinesfalls passiv den Autoritäten, sondern sie griffen zu gewissen Maßnahmen, die es ihnen erlaubten, kontroverse Thesen zu unterrichten, ohne in Konflikt mit kirchlichen Institutionen zu geraten. Die Abweichungen in der Beurteilung der Rationalität von Historikern ergeben sich vor allem daraus, dass die Rationalitätsvorstellungen der Aufklärungszeit auf frühere Jahrhunderte übertragen werden.
The purpouse of this paper is to examine main factors determining the medieval understanding of reason and explain differences among contemporary historians in their evaluation of medieval rationalism. According to this interpretation proper characteristic of scholastic thought should take into account teleological orientation of medieval culture. Religious faith and revelation were considered by most of philosophers not as external authority but rather as a internal ,,frame” which settled either aim and boundaries for rational investigations. This ,,frame” appoined by revelation pointed out scope not only for philosophical investigations but organised whole medieval culture providing its unity. Medieval reason was independent within this theological limitations in a similar manner as contemporary analitic philosophy is independent from science and scientific rationalism. Contemporary criticism toward medieval rationalism is caused by transposition of Enlighment's criterions of rationality on medieval thought.
W artykule omawiam zasadnicze aspekty średniowiecznego pojmowania natury rozumu teoretycznego. Główny nacisk położony został na relację między rozumem jako autonomiczną władzą poznawczą a autorytetami Kościoła, wiary i teologii. Autonomia rozumu w filozofii średniowiecznej nie polegała na jej absolutnej niezależności od wspomnianych autorytetów, ale realizowała się w obrębie myślenia religijnego ukształtowanego pod ich wpływem. Dogmaty wiary nie są w wiekach średnich postrzegane jako ,,zewnętrzne” i narzucone ograniczenia dla racjonalności dociekań, które same z siebie miałyby dążyć do przekroczenia i podważenia prawd religijnych, ale jako ramy wyznaczające zakres i cele możliwych dociekań. W sytuacjach konfliktów filozofowie nie poddawali się biernie autorytetom, lecz uciekali się do szeregu zabiegów pozwalających im nauczać kontrowersyjnych tez filozoficznych bez popadania w konflikt z instytucjami kościelnymi. Rozbieżność w ocenie racjonalności pojawiające się wśród historyków wynikają przede wszystkim z przenoszenia kanonów racjonalności właściwych dla myśli Oświecenia na wieki wcześniejsze.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 7
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanikanie świętości. Natura i źródła procesu desakralizacji w kulturze Zachodu
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669143.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sacrum
profanum
desacralisation
perennial philosophy
desakralizacja
filozofia wieczysta
Opis:
The aim of this article was to indicate the essential elements of the process of desacralization of Western culture. In the first part, I individuated fundamental elements characterizing the “traditional” concept of culture, whose main feature was the lack of a sharp distinction between the realm of the sacred and the profane grounded in the idea of cosmic order. The second part concerns the genesis of desacralization, which – in the case Western culture – is associated with the idea of the sophists’ concepts and ideas of the Renaissance. In both cases, desacralization is associated with anthropocentrism. The essence of anthropocentrism is the perception of reality, in which man perceives himself not as an integral part of the divine order, which he should recognize and accomplish in the right way, but as an autonomous creator, directing the world according to his own laws. The question whether these human laws are in harmony with the divine order or remain in contradiction with it appears to be secondary – essential is genesis and nature of order in the human world.
Celem niniejszego artykułu było wskazanie zasadniczych elementów składających się na proces desakralizacji kultury Zachodu. W pierwszej części przedstawiono zasadnicze elementy charakteryzujące „tradycyjne” pojmowanie kultury, którego wyróżnikiem był brak ostrego rozróżnienia na sferę sacrum i profanum ugruntowany w idei kosmicznego ładu. Druga część dotyczy genezy desakralizacji, którą – w przypadku kultury zachodniej – należy wiązać najpierw z myślą sofistów, a następnie z ideami renesansu. W obu przypadkach desakralizacja wiąże się z antropocentryzmem. Istotą antropocentryzmu jest takie postrzeganie rzeczywistości, w którym człowiek pojmuje samego siebie nie jako integralną część boskiego ładu, który winien rozpoznać i realizować we właściwy sobie sposób, ale jako autonomicznego twórcę kreującego „swój” świat wedle własnych praw. Kwestia, czy owe ludzkie prawa są zgodne z boskim porządkiem, czy pozostają z nim w sprzeczności jawi się tym samym jako drugorzędna – tym, co zasadnicze, jest geneza i natura ładu panującego w świecie człowieka.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat możliwości rozróżniania między „formą” a „sensem” ekspresji religijnej
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669754.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religion
language
desacralisation
form
essence
religia
język
desakralizacja
forma
istota
Opis:
The purpouse of this paper is to examine basal assumptions lying at the bottomof intentional transformations of religious expression’s forms. According to examinedconcept “forms” in which these ideas are transmited and taught, are historicaly conditioned,variable and thus should be adjusted to mentality of conteporary culture. Thisproposal rest upon assumtion that we are able to distinguish between relative “form”of expresion and its objective “essence”/“menaning”. Consideration conducted in anarticle prove that this assumtion lack of justification and such efforts to “modernise”religious language leads do desacralisation.
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie problematyki związanej z leżącym u podstaw„modernizacji” języka teologii rozróżnieniem na absolutny/ahistoryczny „sens”Objawienia oraz jego relatywną/dziejowo uwarunkowaną „formę”. Celem analiz jestwykazanie, że owo rozróżeninie nie może być pojmowane jako obowiązujące absolutnie.Jest ono jedynie relatywnie ważne, gdy występuje w ramach poszczególnychteologicznych „paradygmatów”. Dodatkowo wskazano argumenty za tezą, wedlektórej takie próby „modernizacji” form wyrazu mogą przyczyniać się do stopniowejlaicyzacji chrześcijańskiego przesłania.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem pluralizmu religijnego i wzajemnych oddziaływań międzyreligijnych w perspektywie filozofii tradycjonalizmu integralnego
An Issue of Religious Pluralism and Interreligious Impacts in the Scope of Philosophy of the Integral Tradicionalism
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040450.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tradycjonalizm integralny
R. Guénon
F. Schuon
A.K. Coomaraswamy
tradycja
dialog międzyreligijny
pluralizm religijny
traditionalist school
Guénon
Schuon
Coomaraswamy
tradition
interreligious impact
religious diversity
Opis:
Przedmiotem artykułu jest podejście do kwestii pluralizmu religijnego oraz międzyreligijnych oddziaływań właściwe dla tradycjonalizmu integralnego reprezentowanego przez R. Guenona, F. Schuona, A.K. Coomaraswamy. Celem rozważań jest wyeksponowanie różnic pomiędzy punktem widzenia tradycjonalizmu a synkretyzmem i stanowiskiem Kościoła katolickiego. Pierwsza część artykułu dotyczy zasadniczych idei tradycjonalizmu, które mogą być pojmowane jako fundament dla jego teorii religii (pojęcie Boga, poznania, prawdy). W drugiej części rozważona jest koncepcja transcendentalnej jedności religii oraz roli oddziaływań międzyreligijnych. Całą pracę podsumowuje krótka analiza zaprezentowanych tez.
The purpose of this paper is an issue of religious pluralism and inter-religious impacts typocal for the integral tradictionalism represented by R. Guenon, F. Schuon and A.K.Coomaraswamy. The aim of this study is to expose differences between the points of view of traditionalism and syncretism as well as the Catholic Church. The first part concerns essential tradistionalistic concepts which can be regarded as a foundation of its religious theory (the notion of God, cognition, the truth). The second part involves an idea of transcendent unity of religion and a role of inter-religious influences. Finally, there is a short analysis of the presented theses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 17-39
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka nowożytnej postaci chrześcijaństwa zachodniego z perspektywy tradycjonalizmu integralnego
Autorzy:
Chmiel, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
traditionalism
humanism
perennial philosophy
tradycjonalizm integralny
filozofia wieczysta
krytyka nowoczesności
antropocentryzm
Opis:
The purpouse of this paper is to examine main objection against modern form of western christianity formulated by representatives of Traditionalist School (R. Guénon, F. Schuon, A. K. Coomaraswamy). According to traditionalist’s point of view degeneration of contemporary culture was caused by metaphysical shift toward humanism, indyvidualism and anthropocentrism, which began XIV century and gradually destroyed whole hierarchical and theocentrical culture. In case of religion this revolution led to sentimentalism, moralism, and religious syncretism. These attitudes realised by Reformation spoiled not only modern theology but whole religious world view.
Przedmiotem niniejszej pracy jest krytyka nowożytnych form chrześcijaństwa zachodniego sformułowana przez głównych przedstawicieli tradycjonalizmu integralnego. Celem pracy jest wskazanie najważniejszych zarzutów ze szczególnym uwzględnieniem ich metodologicznego tła. Za podstawową przyczynę degeneracji nowożytnej kultury i religii uznano renesansowy humanizm tożsamy z antropocentryzmem i indywidualizmem. Skutkiem takiej zmiany perspektywy był upadek tradycyjnej metafizyki pojmującej człowieka w kontekście hierarchicznie uporządkowanego świata, będącego przejawem boskiego ładu, którego człowiek był częścią. W kontekście religijnym efektem przeniesienia akcentów z wszechświata na człowieka jest sentymentalizm, moralizm i synkretyzm religijny, które swój najpełniejszy wyraz znalazły w protestantyzmie.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies