Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chlopek, K." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
Pyłek ambrozji (Ambrosia) w aeroplanktonie Górnego Śląska
Ragweed (Ambrosia) pollen in aeroplankton of Upper Silesia
Autorzy:
Chlopek, K.
Tokarska-Guzik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27557.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The work contains the analysis of Ambrosia pollen producing seasons in the atmosphere of Upper Silesia in the years 1998 - 2004. The research was carried out applying a volumetric method (Burkard pollen sampler) in Sosnowiec and the gravimetric method, for comparative purposes, in Sosnowiec, Będzin, Czeladź and Katowice. The highest pollen concentration in the research years was found in Sosnowiec and in 1999 in Czeladź. The ambrosia pollen in aeroplankton was noticed in the first ten days of August until the middle of October. The maximum pollen concentrations were from 16 August to 21 September. The highest pollen concentration was found in 1999 and 2002 (222 and 127 grains per 1m3 per 24h) on September 4th, the lowest concentration in 2001. Two genera - Ambrosia artemisiifolia and A. psilostachya - can be found over an area of Upper Silesia. They constitute the main source of pollen in aeroplankton, but its transportation from distant areas cannot be excluded. The pollen of these plants can be transported by the wind from neighbouring countries (the Czech Republic, Slovakia, Ukraine, Hungary).
Analizowano przebieg sezonów pyłkowych ambrozji w atmosferze Górnego Śląska w latach 1998-2004. Badania prowadzono metodą wolumetryczną (aparat Burkarda) w Sosnowcu i metodą grawimetryczną, w celach porównawczych w Sosnowcu, Będzinie, Czeladzi i Katowicach. Pyłek ambrozji notowano od pierwszej dekady sierpnia do połowy pażdziernika. Wysokie koncentracje pyłku utrzymywały się w okresie od 16 sierpnia do 21 września. Najwyższą zawartość pyłku w powietrzu w ciągu doby zanotowano w 1999 i 2002 roku (222 i 127 ziarn w 1 m3 na 24h) 4 września, najniższą w 2001 roku (18 ziarn w 1 m3 na 24h). W rejonie Górnego śląska notowana jest obecność dwóch gatunków ambrozji: Ambrosia artemisiifolia i A. psilostachya. To one stanowią główne żródło pyłku w aeroplanktonie, jednak nie można wykluczyć dalekiego transportu. Pyłek tych roślin może być przenoszony z krajów ościennych (Czech, Słowacji, Ukrainy, Węgier).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grass pollen [Poaceae] in the air of Sosnowiec [Poland], 1997-2006
Pylek traw [Poaceae] w powietrzu Sosnowca w latach 1997-2006
Autorzy:
Chlopek, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28179.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pollen concentration
pollen
Sosnowiec town
Polska
meteorological factor
Poaceae
grass pollen
pollen season
air
Opis:
The article presents the analysis results of the grass pollen seasons from 1997 to 2006 in Sosnowiec. The research was carried out by means of the volumetric method with the use of a Burkard device. The duration of the pollen seasons was determined by means of the 98% method. The influence of meteorological conditions on the starting date and duration of the grass pollen seasons has been estimated in the article. The beginning of the pollen seasons was recorded between 23 April and 23 May. It has been demonstrated that the average duration of the pollen season amounted to 138 days. The period of maximum concentrations was recorded in June and the first half of July. The highest daily concentration was found in 2000 (495 grains in m³) and the highest annual sums in 2002 and 2000. The daily concentration distribution curve has shown three peaks. The highest values were recorded from 7 am until 11 am, from 13 pm until 17 pm and from 19 pm until 21 pm. It has been found that there is a significant influence of weather conditions (temperature, precipitation and relative humidity) on the beginning and duration of the pollen seasons and the period of maximum concentrations.
Praca przedstawia wyniki analizy sezonów pylenia traw w latach 1997-2006 w Sosnowcu. Badania prowadzono metodą wolumetryczną aparatem typu Burkard. Długość sezonów pyłkowych wyznaczono metodą 98%. W pracy oceniono wpływ warunków meteorologicznych na termin rozpoczęcia i długość sezonów pyłkowych traw. Początek sezonów pyłkowych rejestrowano między 23.04-23.05. Wykazano że średnia długość sezonu pyłkowego wynosiła 138 dni. Najwyższe stężenie dobowe stwierdzono w 2000 roku (495 ziarn w m³), najwyższe sumy roczne w 2002 i 2000 roku. Okres maksymalnych stężeń notowano w czerwcu i pierwszej połowie lipca. Badania rytmiki dobowej pyłku traw wykazały najwyższe wartości pomiędzy 7⁰⁰-11⁰⁰, 13⁰⁰-17⁰⁰ i 19⁰⁰-21⁰⁰.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposób wytwarzania materiałów o kontrolowanej porowatości z hydroksyapatytu przy wykorzystaniu metody Robocasting
Preparation of controlled porosity hydroxyapatite scaffolds by Robocasting
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Saiz, E.
Tomsia, A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284301.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
Robocasting
hydroxyapatite
Opis:
W artykule przedstawiono nowatorską metodę umożliwiającą wytwarzanie struktur przestrzennych - Robocasting (drukowanie przestrzenne) do budowania bioceramicznych porowatych materiałów implantacyjnych. Celem prowadzonych badań jest wytworzenie idealnie dopasowanego implantu do konkretnego pacjenta pod względem budowy, struktury i funkcji. Takie wszczepy mogą być wykorzystane np. : w chirurgii rekonstrukcyjnej - ubytki tkanki kostnej będące następstwem zmian nowotworowych, urazowych itp. Zaprezentowano sposób przygotowania materiału wsadowego poprzez przeprowadzenie proszku ceramicznego do postaci gęstej mieszaniny - pasty. W badaniach użyto proszku hydroksyapatytu jako najbardziej odpowiedniego do zastosowań medycznych. Przy pomocy omawianej techniki wydrukowano kilka rodzajów próbek, które poddano procesowi wypalania. Pokazano wyniki wstępnych badań strukturalnych.
In the article novel rapid prototyping technique - Robocasting - as a method for porous bioceramic scaffolds assembling is presented. The research of focused on personalized implant fabrication individually designed for a specific patient (shape, structure, properties, biocompatibility). For the base material hydroxyapatite was chosen because of its possible medical application. Plastic or reconstructive surgery is a field of potential use of such implants (neoplasm of the bone, destroyed bone tissue after injuries, etc.). For printing purpose a special feedstock is necessary. A preparation of a dense slurry containing ceramic powder (the paste/ink) is described. Different shapes and sizes of hydroxyapatite scaffolds were printed, fired and tested.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, 62; 26-29
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania nad wytworzeniem kompozytów gradientowych o sterowanym czasie resorpcji
Fabrication and preliminary study of graded composites with controlled resorption time
Autorzy:
Ziąbka, M.
Stodolak, E.
Kilanowicz, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285681.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozytowe materiały gradientowe
alginiany
degradacja polimerów
alginate
graded composites
polymer degradation
Opis:
Celem pracy były wstępne badania nad wytworzeniem i scharakteryzowaniem biopolimerowego materiału, który stanowiłby jedną z faz modyfikujących resorbowalną osnowę. Tak wytworzony materiał wykorzystany został do otrzymania kompozytowych materiałów gradientowych różniących się trwałością w środowisku in vitro. Wyjściowym materiałem był alginian sodu (NaAlg), który poddawano kąpielom formującym w roztworach soli: NaCl2 lub ZnCl2. W ten sposób otrzymano dwa rodzaje modyfikatora różniącego się średnicą (300-400 mim). Dla otrzymywanego materiału określono: skurcz (ds.), czas resorpcji (woda/37 stopni Celsjusza, płyn Ringera/37 stopni Celsjusza) oraz morfologię powierzchni (mikroskop stereoskopowy). W następnym etapie materiał biopolimerowy (kulki alginianowe o różnej średnicy i wyjściowy proszek z alginianu sodu) wprowadzono do osnowy z poli-L-laktydu (PGLA) otrzymując w ten sposób serię materiałów kompozytowych o zróżnicowanym czasie resorpcji. Kompozyty o różnym udziale objętościowym modyfikatora poddano badaniom degradacji stosując jako medium immersyjne bufor fosforanowy (PBS). Stopień degradacji określano na podstawie zmian pH medium, a także na podstawie zmian powierzchniowych - obserwacje w mikroskopie optycznym.
The aim of his study was estimation of production a new biopolymeric material, which could be use as a modification phase for resorbable matrix. Such material was used to fabricate graded composites with various durability in in vitro conditions. An initial material was sodium alginate (NaAlg), which was put into shaping bath in saline solutions such as: CaCl2 or ZnCl2. It allowed to produce two types of modifiers in form of spheres with different diameters (300-400 mim). For this material (air-dried) shrinkage (ds), resorption time in different media (water/37 degrees of Celsius, Ringer solution/37 degrees of Celsius) and the surface morphology were examined (stereoscopic microscope). In the next stage, biopolymeric material (alginate spheres with different diameter, and initial sodium alginate powder) were introduced into poly-L-lactide (PLLA) matrix. By this method, a number of composite materials with diversified resorption time were received. Composites with various volume fraction of modifier were put to the degradation tests, in which as an immersion medium phosphate buffer (PBS) was used. Degradation degree was defined on the basis of pH changes of the immersion medium, as well as the material surface changes - optical microscopic study.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 106-110
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektowanie biomateriałów gradientowych o założonych modułach Younga i ich analiza eksperymentalna
Plans of gradient biomaterials with assumpted Young’s modulus and their analysis
Autorzy:
Chłopek, J.
Migacz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285512.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały gradientowe
kompozyty
moduł Younga
gradient biomaterials
composites
Young's modul
Opis:
Autorzy artykułu przedstawiają zaprojektowany model materiału gradientowego do zastosowań medycznych, z kontrolowaną, stopniową zmianą modułu Younga w jego budowie. Po zaprojektowaniu materiału została określona jego mapa rozkładu naprężeń przy pomocy programu komputerowego NEi Nastran for Windows wykorzystującego metodę elementów skończonych (MES). Do badań eksperymentalnych zostały wykonane próbki z polisulfonu (PSU) wzmocnionego jednokierunkowym włóknem węglowym długim (CF 1D). Wykonany kompozyt o gradientowej budowie wykazuje przydatność jako materiał o dopasowanym module Younga z wartościami podawanymi przez innych autorów dla kości gąbczastej i pierścienia włóknistego krążka międzykręgowego.
The authors of this paper describe designed (introduce) designed model of gradient materials for medical application. This material has monitoring progressive changes of Young's modulus in its structure. After material's designed it was defined its map of stress distribution by using program NEi Nastran for Windows with MES. Samples for investigation were made from polysulfone (PSU) with one-dimensional carbon fibers (1D). Composite with gradient structure shows usability as material with Young's modulus adapted with values obtained by another authors for spongy bone and fibroform ring of intervertebral disc.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 12-15
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resorbowalne kompozyty gradientowe modyfikowane drutami magnezowymi
Resorbable graded composites modified with magnesium wires
Autorzy:
Ziąbka, M.
Szaraniec, B.
Kilanowicz, K.
Kucharski, R.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285605.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty gradientowe
magnez
polimery degradowalne
graded composites
magnesium
polymer degradation
Opis:
Celem pracy było wytworzenie gradientowych materiałów kompozytowych, które mogłyby znaleźć zastosowanie jako implanty przeznaczane dla kierunkowej regeneracji tkanek. W pracy przeprowadzono ocenę zachowania się w środowisku biologicznym resorbowalnych kompozytów polimerowo-metalicznych o osnowie z poli-L-laktydu (pLLA). Jako wzmocnienie zastosowano druty magnezowe, które wprowadzano bezpośrednio do osnowy. Przeprowadzono analizę mikrostruktury kompozytów (mikrotomografia komputerowa) oraz zbadano ich stopień degradacji stosując jako medium immersyjne wodę i izotoniczny płyn Ringera. Stwierdzono, że szybkość degradacji drutów magnezowych jest znacznie większa niż kompozytu PLLA / Mg (zmiany pH płynów immersyjnych, obserwacje SEM, badania ultradźwiękowe). Dodatkowo wykazano, że wprowadzenie drutów magnezowych jako modyfikatorów dla osnowy polimerowej znacznie poprawia właściwości mechaniczne (badania wytrzymałościowe).
The aim of this study was to obtain graded composites, which may be used as implants for direct tissue regeneration. The work presents an analysis of the resorbable composites behaviour with a poly-L-lactide (pLLA) matrix in the biological solution. Magnesium wires were introduced directly into a polymer matrix as its reinforcement. In this work microstructure analysis of the graded composites was carried out (computer microtomography – μCT). During the research degradation rate was investigated. As a immersion medium distilled water and Ringer were used. From this point of view it was found that velocity degradation of magnesium wires was considerably higher than for pLLA / Mg composite (pH of the immersion solution, SEM observation and ultrasonic tests). Additionally, it was revealed that introduction of the magnesium wires as a modifying phase for polymer matrix improves mechanical properties (mechanical tests).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 75; 20-24
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rusztowania hydroksyapatytowe do zastosowań medycznych wykonane metodą „Robocasting - wstępne testy
Hydroxyapatite scaffolds by „Robocasting for medical applications - preliminary tests
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284572.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rusztowania
hydroksyapatyt
metoda robocasting
hydroxyapatite
hydroxyapatite scaffolds
Robocasting
Opis:
Celem prowadzonych badań było wstępne przebadanie i opisanie własności fizycznych, mechanicznych i biologicznych porowatych rusztowań hydroksyapatytowych wykonanych metodą „Robocasting". Badaniom poddano próbki o różnych wariantach geometrii strukturalnej przy zachowaniu tych samych wymiarów zewnętrznych. Wydrukowano trzy rodzaje próbek: siatka gęsta, siatka rzadka, materiał lity. Własności wytrzymałościowe wyznaczono w próbie trójpunktowego zginania. Stwierdzono, że w porównaniu z kością naturalną własności wytrzymałościowe próbek są niższe i pogarszają wraz ze wzrostem makroporowatości. Złożoną mikro i makro strukturę wydrukowanych i spieczonych próbek pokazano na zdjęciach wykonanych przy użyciu mikroskopu skaningowego (SEM). Nie stwierdzono defektów o innej niż osnowa mikrostrukturze. Materiał po spiekaniu był jednorodny w całej objętości (nawet w miejscach połączenia warstw). Wykonano testy w środowisku SBF (simulated body fluid). Po 8 dniach inkubacji zaobserwowano na powierzchni próbek pojawienie się kalafiorowatych struktur apatytowych, a dodatkowo po 14 dniach narosły kryształy chlorkowe. Po przeprowadzonych analizach stwierdzono, że mimo niskich własności wytrzymałościowych drukowane struktury przestrzenne mogą służyć do zastosowań medycznych. Wystarczająca sztywność, odpowiednia porowatość a także biozgodność pozwala na ich zastosowanie jako rusztowań dla komórek - skafoldów. Dodatkową zaletą metody „Robocasting" jest możliwość wykonywania obiektów o dowolnych kształtach, dzięki czemu idealne dopasowanie implantu np.: do ubytku, który ma być wypełniony, nie nastręcza trudności. Dalsze badania będą nastawione na testy odpowiedzi komórkowej (in vitro i in vivo) w celu dokonania pełnego opisu materiału.
The purpose of this preliminary research was to investigate and describe mechanical properties, micro and macro structure and the behavior in immersion solution of 3D hydroxyapatite structures manufactured by "Robocasting". Three different macrostructures were printed and taken under investigation: fine grid, coarse grid and bulk material. It was observed that mechanical properties of such samples in comparison with natural bone are lower and deteriorate with porosity (the bigger macroporosity the lower mechanical properties). For structural analysis of printed and sintered samples scanning electron microscope (SEM) pictures were taken. No defects, bonding or other imperfection in the macrostructure were found. Material was fully homogenous even in layer-to-layer contact areas. Biological activity was tested in simulated body fluid (SBF). After 8 days of incubation SEM pictures revealed apatite structures formed on the samples' surface. Some chloride crystals were observed after 14 days. Analyses show that low mechanical properties are not decisive and do not exclude such structures from medical applications. Sufficient stiffness, appropriate porosity and biocompatibility allow to use them as scaffolds for bone cells growth. Another big advantage of "Robocasting" is an arbitrary shape of manufactured samples. It gives an opportunity to create scaffold (implant) perfectly fitted e.g. to fill the bone tissue defects. That is why consecutive research will be focused on more accurate tests (in vitro and in vivo) to fully describe of manufactured structures.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 76
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rusztowania hydroksyapatytowe do zastosowań medycznych wykonane metodą “Robocasting” – wstępne testy
Hydroxyapatite scaffolds by “Robocasting” for medical applications – preliminary tests
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285043.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
HAp
Robocasting
rusztowania
scaffolds
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki wstępnych badań przeprowadzonych na przestrzennych porowatych strukturach bioceramicznych - rusztowaniach hydroksyapatytowych - wykonanych metodą „Robocasting”. Badaniom poddano próbki o różnych wariantach geometrii strukturalnej przy zachowaniu tych samych wymiarów zewnętrznych. Własności wytrzymałościowe wyznaczono w próbie trójpunktowego zginania. Złożoną mikro i makro strukturę pokazano na zdjęciach wykonanych przy użyciu mikroskopu skaningowego i optycznego. Wykonano testy w środowisku SBF. Analiza wyników pokazała, że pomimo niskich własności wytrzymałościowych drukowane struktury przestrzenne mogą służyć do zastosowań medycznych. Wystarczająca sztywność, odpowiednia porowatość, a także biozgodność, pozwala na ich zastosowanie jako rusztowań dla komórek – skafoldów.
Preliminary results on three-dimensional porous bioceramic structures - hydroxyapatite scaffolds - are presented in this article. “Robocasting” was used as a fabrication method. Sets of prepared samples had the same outer diameter but different structure of macroporosity. 3-pts bending test was applied to reveal mechanical properties. Optical microscope and scanning electron microscope (SEM) pictures were taken for structural analysis of printed and sintered samples. Biological activity was tested in simulated body fluid (SBF). Analyses show that low mechanical properties of three-dimensional porous structures are not decisive and do not exclude such structures from medical applications. Sufficient stiffness, appropriate porosity and biocompatibility allow using them as scaffolds for bone cells growth.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 76; 13-16
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępne badania nad wytworzeniem gąbek magnezowych infiltrowanych polimerem resorbowalnym
Preliminary study of the magnesium sponges infiltrated with resorbable polymer
Autorzy:
Szaraniec, B.
Ziąbka, M.
Zygmunt, K.
Kucharski, R.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284552.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty
materiały resorbowalne
magnez
composites
resorbable materials
magnesium
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę zachowania się w środowisku biologicznym resorbowalnych kompozytów polimerowo-metalicznch. Stanowiące fazę metaliczną gąbki magnezowe impregnowano kopolimerem PLDLA metodą zanurzania w roztworze. Na podstawie testów in vitro określono stopień degradacji kompozytów (pH, przewodnictwo). Przeprowadzono analizę mikrostruktury (SEM, μCT) oraz oszacowano porowatość całkowitą próbek. Stwierdzono, że zastosowany polimer może spełnić funkcję bariery opóźniającej resorpcję implantu magnezowego. Proces ten wymaga jednak dalszych badań i optymalizację warunków imersji ponieważ polimer nie zabezpieczył w dostatecznym stopniu powierzchni magnezu przed zbyt szybko postępującą korozją.
The work concerns the assessment of resorbable polymer-metallic composite behaviour in the biological solution. Magnesium sponges were immersed with copolymer (PLDLA). On the basis of in vitro tests the degradation rate of composites was determined (pH and conductivity). Microstructure analyses (SEM, μCT) and total porosity for all samples were estimated. It was found that the polymer used can perform a function of inhibition barrier for implant's resorption. This process still requires another research and optimization of immersion's conditions due to the magnesium surface insufficient polymer protection against the rapid corrosion progress.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 90-93
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wytrzymałościowa i odkształceniowa biomateriałów gradientowych przeznaczonych na implanty
Strength and strain analysis of gradient biomaterials assigned for medical implants
Autorzy:
Migacz, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285478.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
biomateriały
gradient
implants
biomaterials
Opis:
W pracy autorzy przedstawiają analizę wytrzymałościową i odkształceniową kompozytów gradientowych z kontrolowaną zmianą modułu Younga w warunkach symulowanego środowiska biologicznego. Zaprojektowane przy pomocy MES pięciowarstwowe kompozyty z PSU/CF 1D z gradientem otrzymanym poprzez zmianę udziału procentowego włókien (10, 15, 20, 30, 40%) po wstępnych testach wytrzymałościowych i odkształceniowych zostały umieszczone w płynie Ringera pod działaniem stałego obciążenia siłą P=1200N przez okres 56 dni. Co 14 dni wykonywano pomiary ultradźwiękowe, po okresie inkubacji próbki poddano badaniom wytrzymałościowym do 5000 N. Wyniki pomiarów wykazują przydatność materiału gradientowego PSU/CF 1D jako implantów dokręgosłupowych ze względu na ich dobrze dopasowany moduł Younga i odkształcalność do naturalnego krążka międzykręgowego człowieka. W kolejnym etapie badań zostanie wykonana analiza zmęczeniowa materiałów w celu określenia ich trwałości.
In this article strength and strain analysis of gradient composites with controlled change of Young’s modulus in simulated biological environment was presented. Polysulfon/carbon fibers (PSU/CF) 1D composites with gradient of the content of PSU to CF (10, 15, 20, 30, 40 wt% of CF), built up of 5 layers were designed by using FEM. After preliminary strength and strain tests they were incubated in Ringer’s under the static load P=1200 N solution for 56 days. Ultrasonic measurements were made every 14 days. After incubation samples mechanical strength was tested with the load up to 5000 N. The obtained results show suitability of PSU/CF 1D gradient material for spine implants because of well – matched Young’s modulus and deformability to natural human intervertebral disc. As a next step of the research fatigue testing analysis will be done, in order to obtain materials’ durability.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 176-179
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skafoldy hydroksyapatytowe i kompozytowe wytwarzane metodą robocasting
Development of hydroxyapatite and hydroxyapatite/polymer composite scaffolds by robocasting
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284578.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
skafoldy kompozytowe
skafoldy hydroksyapatytowe
metoda robocasting
composite scaffolds
hydroxyapatite scaffolds
Robocasting
Opis:
W celu poprawy własności mechanicznych implantów kostnych a także chęci odtworzenia rozwiązań wypracowanych przez naturę stale prowadzi się poszukiwania nowych materiałów i technologii wytwórczych. W artykule przedstawiono badania nad rusztowaniami hydroksyapatytowymi (HA) i kompozytowymi o kontrolowanej porowatości wykonanymi metodą Robocasting. Celem badań było wytworzenie materiału bazującego na rusztowaniach HA naśladującego strukturalnie naturalną kość, która zbudowana jest z dwóch głównych składników: organicznej macierzy, składającej się głównie z jednorodnie zorientowanych włókien kolagenowych stanowiących ok. 30wt% i porowatego szkieletu mineralnego zbudowanego z fosforanów wapnia (HA) – ok.70wt%. Dzięki takiej budowie kość jest lekka i sztywna a jednocześnie zachowuje elastyczność w pewnym zakresie. To stanowi o jej naturalnej odporności na obciążenia dynamiczne. Porowate rusztowania bioceramiczne, w dużo większym stopniu niż bioceramika gęsta, podatne są na uszkodzenia związane z obciążeniami dynamicznymi. Ich kruchość stanowi poważny problem i znacząco ogranicza stosowanie takich materiałów. Z tego powodu poszukuje się sposobów polepszających ich własności wytrzymałościowe. Opierając się na zasadach biomimetyzmu zdecydowano o wykonaniu kompozytu ceramiczno-polimerowego.
The quest for a better bone implant and mimicing the nature led to a new material preparation. This article presents further research on Robocasting and controlled porosity bioceramic scaffolds. The aim was to fabricate a compo-site material based on hydroxyapatie scaffold. Because natural bone consists of two main compounds: mineral matrix (hydroxyapatite ≈70%) and organic part (mostly collagen fibrils ≈30%). It was decided to strengthen pure HA robocasted scaffolds with the poly-lactide L-glicolide (PGLA 85/15) which is resorbable polymer widely used in medical applications. HA scaffolds were embedded in PGLA. Newly produced composites were tested and results were compared with pure HA scaffolds. Structural and mechanical testing was conducted. It was observed that HA/PGLA composite has much higher values of Fmax and σ when compared with pure HA. Important fact which has to be highlighted is that after compressive test pure HA samples turned into rubble whereas HA/PGLA stayed coherent and kept their shape.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 201-204
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości biologiczne porowatego tytanu modyfikowanego powierzchniowo – badania in vivo
Biological properties of porous titanium with modified surface – in vivo studies
Autorzy:
Szaraniec, B.
Jodkowska, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286203.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tytan
badania in vivo
hydroksyapatyt
bioszkło
titanium
in vivo tests
hydroxyapatite
bioglass
Opis:
Celem pracy była ocena biologiczna w warunkach in vivo porowatych implantów tytanowych modyfikowanych powierzchniowo ceramiką bioaktywną. Wszczepy tytanowe otrzymywano stosując metalurgię proszków, a następnie przy użyciu metod zol-żel i elektroforezy pokrywano je powierzchniowo bioszkłem, zolem wapniowo-krzemionkowym oraz hydroksyapatytem. Badania in vivo przeprowadzono na królikach nowozelandzkich. Implanty wprowadzano do łoża kostnego powstałego po usunięciu siekacza żuchwy. Na podstawie obserwacji rentgenowskich oraz mikroskopowych oceniono biozgodność materiałów. Żadna z zastosowanych modyfikacji nie wykazuje negatywnego wpływu na otaczające tkanki. Implanty łączą się bezpośrednio z kością bez otoczki łączno-tkankowej, jedynie w przypadku modyfikacji zolem wapniowo-krzemionkowym połączenie kość-implant jest nieco gorsze.
The aim of the work was to evaluate the biological behaviour of porous titanium implants surface modified with bioactive ceramics. Titanium implants were obtained by powder metallurgy. Their surface was modified with: electrophoretically deposited hydroxyapatite, sol-gel coating with bioglass (CaO-P2O5-SiO2), sol-gel coating with calcium-silica. The specimens were implanted in jaw-bone of New Zealand rabbits. The implants were placed into incisor alveolus. Bio-compatibility of materials were evaluated by X-ray and SEM techniques. No modifications negatively influenced on the surrounding tissues. Implants joined with bone directly without fibrous connective tissue. Only for calcium-silica sol modified titanium the bone-implant interface was slightly weaker.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 205-207
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An assessment of the Ambrosia L. pollen threat at a regional scale using the example of the town of Sosnowiec (Silesian Uplands, Poland)
Ocena zagrożenia pyłkiem Ambrosia L. w skali regionalnej na przykładzie miasta Sosnowca (Wyżyna Śląska, Polska)
Autorzy:
Chlopek, K.
Dabrowska-Zapart, K.
Tokarska-Guzik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27805.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
aerobiology
Ambrosia
pollen count
meteorological parameter
invasive plant
Polska
Sosnowiec town
pollen threat
regional scale
Silesian Upland
Opis:
The investigation of Ambrosia pollen counts in the air of Sosnowiec was carried out from 1998 to 2010 by means of the volumetric method. The pollen season which was determined by means of the 98% method started at the end of July and the beginning of August and lasted until the end of October. The highest Ambrosia pollen count was recorded in 1999 (222 grains x m-3) and the lowest in 2001 (18 grains x m-3). It was stated that the daily count of pollen grains depended on the wind direction and maximum air temperature. The strongest correlations were found with maximum temperature and with a wind direction from the south east. A high negative correlation coefficient was found between the frequency of inflows of air masses from the west and the annual total of pollen grains and the value of the maximum daily count. The closest sites of Ambrosia L. are at a distance of 25–40 kilometres from the sampling point. Significant correlations with the frequency of inflow of air masses can support the conclusion that Ambrosia pollen grains recorded in Sosnowiec were most probably carried not only from local sources but also, at least in part, from distant places.
Badania koncentracji pyłku Ambrosia w powietrzu Sosnowca prowadzono w latach 1998-2010 metodą wolumetryczną. Początek sezonu pyłkowego Ambrosia, wyznaczony metodą 98%, rozpoczynał się na przełomie lipca i sierpnia i trwał do końca października. Wysokie koncentracje pyłku notowano najczęściej w trzeciej dekadzie sierpnia lub w pierwszej połowie września. Najwyższe stężenie pyłku Ambrosia odnotowano w 1999 roku (222 ziarn x m-3), najniższe w 2001 roku (18 ziarn x m-3). Wykazano, iż stężenie dobowe ziarn pyłku zależało od kierunku wiatru i temperatury maksymalnej powietrza. Najsilniejszą korelację stwierdzono dla temperatury maksymalnej i dla kierunku wiatru z południowego wschodu. Znaleziono wysoki ujemny współczynnik korelacji między częstością napływu mas powietrza z zachodu a wartością sumy rocznej ziarn pyłku oraz z wartością maksymalnego stężenia. Stwierdzono również oddziaływanie masy powietrza polarno-morskiego na długość sezonów pyłkowych i na wartości maksymalnego stężenia Ambrosia. Przy napływie tego typu powietrza notowano dłuższe sezony pyłkowe oraz niższe maksima sezonowe. Stanowiska z Ambrosia zostały stwierdzone w odległości 25-40 km na SW i NW od punktu pomiarowego. Istotne korelacje z częstością napływu mas powietrza mogą potwierdzać fakt, iż ziarna pyłku Ambrosia rejestrowane w Sosnowcu pochodzą nie tylko z lokalnych źródeł ale również z dalekiego transportu.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of the degradation process on the PLA/TCP locking bolt thread strength as a part of intramedullary locking nail system
Autorzy:
Gryń, K.
Szaraniec, B.
Ziąbka, M.
Morawska-Chochół, A.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285252.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
degradation
intramedullary nailing
bioresorbable materials
Opis:
Intramedullary nailing has received increased attention for the treatment of distal femoral fractures. There are many types of nailing systems commonly used. Among them there is locked intramedullary nailing, which combines closed nailing with a special locking piece (bolt), which expands distal part of a nail and anchoring it when a central screw is tightened. Compared to other interlocking nail systems it is very effective and not so invasive way of fractured long bone treatment. However, it is not perfect and has one major disadvantage related to material (metal) and necessity of removing all parts of the system after the bone is recovered. The biggest issue is connected with the locking piece removal. That is why there was a need to find a material for this piece which is biodegradable and strong enough to maintain its mechanical function at the same time. Poly-L-lactide (PLA) is nowadays one of the most used bioabsorbable materials. Unfortunately, this polymer may not meet some application requirements due to inadequate mechanical properties and its degradation characteristics. One of the easiest ways to overcome these obstacles is to introduce an inorganic phase into the polymer matrix to create a composite. In this article a production method of a biodegradable composite (PLA/TCP, 90/10) locking piece of an interlocking intramedullary nail called "OLIVE" and the influence of degradation process in simulated physiological conditions (H2O, PBS) on its mechanical properties is shown. Main stress was placed on the inner thread strength to discover how it changes with time. A special device for mechanical testing machine imitating working conditions was fabricated. 148 Based on SEM observations, pH and electric conductivity monitoring after 14 days no degradation was found. However, mechanical testing shown, that after incubation for such period of time the material was more ductile. Instead of cracking, what was observed for not incubated samples, they changed their shape during the testing process. Nevertheless, it didn't radically influence on the inner thread strength and didn't change mechanical function of the olive. No inner thread destruction was discovered contrary to a metallic screws which in all cases were broken. Preliminary results indicate that proposed composite and an implant made of this material might be used as a locking piece in a locked intramedullary nailing system.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 148
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porowate kompozyty poliuretan/ß-TCP do zastosowań ortopedycznych
Porous composites polyurethane/ß-TCP for orthopaedic applications
Autorzy:
Szczepańczyk, P.
Pietryga, K.
Pielichowska, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284228.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty
poliuretany
beta-TCP
inżynieria tkankowa
regeneracja tkanki kostnej
polyurethanes
tissue engineering
bone tissue regeneration
Opis:
Celem pracy było otrzymanie serii porowatych kompozytów o osnowie polimerowej modyfikowanych mikrocząstkami ß trifosforanu (V) wapnia (ß-TCP) oraz zbadanie ich właściwości pod kątem zastosowań ortopedycznych. Osnowę otrzymanych kompozytów stanowiły poliuretany ze względu na szereg zalet wynikających z ich budowy chemicznej, m.in. właściwości sprzyjające adhezji żywych komórek i ich proliferacji [1]. Ponadto poliuretany są grupą polimerów o wszechstronnych właściwościach, zmieniających się w zależności od użytych reagentów i średniej masy cząsteczkowej oraz o szerokim wachlarzu zastosowań. Dodatkową zaletą poliuretanów jest potencjalna możliwość wprowadzania ich w miejsce ubytku kostnego metodą iniekcyjną [2]. Kompozyty otrzymywano na drodze jednoetapowej polimeryzacji w masie z 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu (MDI), poli(glikolu etylenowego) (PEG) oraz 1,4-butanodiolu (BDO) jako przedłużacza łańcucha. Sulfonowany olej rycynowy (SCO) oraz stearynian wapnia (CS) zastosowano w celu lepszej kontroli porowatości i otrzymania układów o porach otwartych. Struktura otrzymanych materiałów została potwierdzona za pomocą spektroskopii w podczerwieni. Przy użyciu mikroskopu stereoskopowego oszacowano porowatość, ponadto zbadano wytrzymałość na ściskanie oraz przeprowadzono symulacje biologiczne w warunkach in vitro. Przeprowadzono również inkubację w symulowanym płynie fizjologicznym (SBF) w celu wstępnej oceny bioaktywności otrzymanych biomateriałów. Uzyskane wyniki potwierdziły znaczący wpływ dodatku ß-TCP na właściwości mechaniczne otrzymanych układów jak również na poprawę ich bioaktywności. Ponadto zaobserwowano, że dodatek ß-TCP, SCO oraz CS wpływa na porowatość całkowitą i rozmiary porów.
The purpose of the research was to produce a series of porous composite samples with polymeric matrix modified by ß-tri-calcium phosphate (ß-TCP) microparticles and to study their properties considering orthopaedic applications. Polyurethanes were used as the polymeric matrix on account of their advantages resulting from their chemical structure. These materials also promote cell adhesion and proliferation [1]. Moreover these polymers exhibit wide-ranging properties which can be modulated depending on composition and average molecular weight and are used in broad spectrum of applications. Another advantage of polyurethanes is their potential to be injected into the bone defect by minimally invasive technique [2]. The composites were obtained through the one-step synthesis by mixing 4,4'-diphenylmethane diisocyanate (MDI) with poly(ethylene glycol) (PEG) and 1,4-butanediol (BDO) as a chain extender. Sulphonated castor oil (SCO) and calcium stearate (CS) were applied for better porosity control and to obtain interconnected pore system. Structure of the synthesized materials was confirmed by means of infrared spectroscopy. The porosity was assessed using stereoscopic microscopy. Moreover the compressive strength was studied and in vitro simulation was carried out. Composite samples were also incubated in simulated body fluid (SBF) for preliminary evaluation of the in vitro bioactivity. The research results confirmed significant influence of ß-TCP on mechanical properties and preliminary evaluation of the in vitro bioactivity of the obtained samples. Moreover the influence of ß-TCP, SCO and CS on total porosity and pore sizes was investigated.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 121; 33-41
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies