Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bugajska, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 13
Tytuł:
“Harmony and Dissonance”: The Musical Perspective on Posthumanity
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451433.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
music
dystopia
posthuman
phenomenology
body
Opis:
This paper explores the role of music as a communicative tool between the human and the posthuman. It utilizes the theories of embodiment and performativity of Karen Barad and Deniz Peters, as well as the perspectives of Continental Realism and contemporary phenomenology (Serres, Merleau-Ponty, Harman, and Morton). The examples are drawn from a range of pieces of speculative fiction: dystopia, biopunk and science-fiction. It is shown that the authors bring to attention the enharmonic quality of the relationship between the ALife and its creators and advocate eupsychian coexistence between these, portraying posthumanity as musica ficta: the sounds without notation that, although not recognized by musica recta (“true music”), make the invisible part of reality outside of currently described systems.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2019, 3, 3(9); 14-28
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Poems of Ossian: Between Memory and Imagination
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441091.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
imagination
memory
Poems of Ossian
Scottish literature
eighteenth century
wyobraźnia
pamięć
Pieśni Osjana
literatura szkocka
osiemnasty wiek
Opis:
The Poems of Ossian (1760, 1765) by James Macpherson are considered the most famous literary hoax in history. On the wave of pseudo-historical productions of the first half and – especially – the middle of the eighteenth century the counterfeit songs of a fictional third-century Scottish bard gained popularity that spanned the ocean, exerting a lasting influence on literature and culture (to mention the endurance of such names as Malvina or Oscar). The battle over their authenticity, waged for fifty years, testifies to the eagerness with which the contemporary people embraced the fictional version of history, choosing to preserve the idealized and heroic version of the past. Considering the destruction of the old Highland culture that Scotland was facing at that time, the attitude of the Scots can be understood. However, the rising sensibility movement also expressed its support for Macpherson’s creation, regardless of nationality. In the words of Thomas Gray (1716–71): „I am resolved to believe them genuine, spite of the Devil and the Kirk” (Poems and Letters, 1820, 276). It must be noted that the eighteenth century was the time in which the division between factual history and fictional history was in its nascence. Imagination, traditionally distrusted, was sometimes considered a part of memory. Some thinkers – like seventeenth-century Hobbes – believed the two are essentially the same. Others – like David Hume – saw the difference in the vividness of the images they create. From the attempts to define the mental faculties responsible for perception there arises the image of the „universe of imagination” (Hume): built of ever-changing impressions, hazy and blurry. The Poems of Ossian, a complex and little-studied work, responds to all the questions of the period outlined above. It is a perfect example of imaginative alternate history arrested between the Enlightened reverence for history and Romantic awe for imagination. The main hero, Ossian, a blind bard, the last of his race, tries to retrieve from his crumbling memory the „tales of the times of old”, creating the world of mist and shadow: a liminal, limbo-like space, between the actual memory of the past and imagination filling in for the missing facts.
Pieśni Osjana (1760, 1765) Jamesa Macphersona uważane są za najsłynniejsze oszustwo literackie w historii. Sfabrykowane poematy fikcyjnego szkockiego barda z trzeciego wieku naszej ery zyskały popularność po obu stronach Atlantyku na fali osiemnastowiecznej mody na pseudo-historyczne dzieła. Pieśni wywarły trwały wpływ na literaturę i kulturę (by wspomnieć używane wciąż imiona Malwina czy Oskar). Pięćdziesięcioletni konflikt, dotyczący ich autentyczności dowodzi, jak chętnie ówcześni ludzie zanurzyli się w fikcyjnej wersji historii, która zachowuje wyidealizowany, heroiczny obraz przeszłości. Biorąc pod uwagę zniszczenie starej kultury szkockich Highlands, można zrozumieć entuzjazm Szkotów. Macpherson znalazł jednak również głosy poparcia wśród rodzącego się ruchu sentymentalistów, niezależnie od ich narodowości. W słowach Thomasa Graya (1716–71): “Chcę wierzyć w ich autentyczność, niezależnie od tego, co mówi diabeł czy Kościół” (Poems and Letters, 1820, 276; tłum. własne). Należy zauważyć, iż wiek osiemnasty był czasem, w którym rozdział pomiędzy faktycznością i fikcyjnością historii dopiero powstawał. Wyobraźnia, tradycyjnie traktowana z niedowierzaniem, uważana była za część pamięci. Niektórzy filozofowie – jak siedemnastowieczny Hobbes – sądzili, że wyobraźnia i pamięć są tym samym. Inni – jak David Hume – dostrzegali różnicę w żywości obrazów, tworzonych przez te władze. Próby zdefiniowania władz umysłowych odpowiedzialnych za percepcję przyniosły obraz “uniwersum wyobraźni” (Hume), które zbudowane jest ze zmieniających się impresji, zacierających się i mglistych. Pieśni Osjana, złożone i mało zbadane dzieło, dotyka wszystkich powyżej nakreślonych kwestii. Jest to doskonały przykład fantastycznej historii alternatywnej, zawieszonej pomiędzy oświeceniową rewerencją dla historii i romantycznym zachwytem nad wyobraźnią. Główny bohater, Osjan, niewidomy bard, ostatni ze swojej rasy, próbuje przywołać ze swej słabnącej pamięci „opowieści o dawnych czasach”, tworząc świat mgły i cienia: liminalną przestrzeń limbo, pomiędzy faktyczną pamięcią o przeszłości i wyobraźnią, wypełniającą w niej luki.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2015, 18; 29-41
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artemis Fowl: Posthumanism For Teens
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441260.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
posthumanism
transhumanism
bioethics
Fukuyama
Hayles
Colfer
Artemis Fowl
postczłowiek
transhumanizm
bioetyka
Opis:
The Artemis Fowl series (2001-2012) by Eoin Colfer is a surprising blend of a James-Bond-style thriller, a science-fiction novel and folklore, targeted at young adult audience. It features a teenage criminal mastermind, who decides to kidnap a fairy for ransom and thus repair his family’s failing fortune. Doing so, he discovers that what people consider magic is in fact fairy technology. In spite of highly technical jargon in which the novel was written, the freshness of the treatment of the topic of fairies and the humorous narration won Colfer an instant success and a shower of awards (among others, shortlisted for the Whitbread Children’s Book of the Year 2001). However, somewhat in spite of the action-packed content, the strength and the attraction of the novels lies in their opening themselves to the problems which appear in the current discussion as a result of the advancements in science. Colfer presents for consideration such issues as cloning, experimenting on animals or genetic engineering. The juvenile quest to discover one’s true self, coupled with bioethical and technoethical concerns, makes the series a powerful question about the place of human beings in the age of the rapid scientific development and about our identity. Embodying many of post- and transhuman concerns, it echoes such works as Haraway’s Cyborg Manifesto or Hayles’s How We Became Posthuman. For instance, in the posthuman world the body is essentially malleable: dependent on the mind and the willpower of an individual. It can be upgraded by transplantations and modifications, utilizing genetic engineering and the newest technologies. Colfer brings it to attention especially in the construction of such heroes as Opal Koboi, Butler and Artemis himself. Human enhancement breaches the boundaries of the “natural,” provoking questions about its limitations. The author also undertakes the questions of androgyny and unclear gender roles, resulting from tampering with the traditional image of the body. In the article, I would like to focus on the aspects of the cycles concerning the search for human identity, as the most prominent feature of the cycle. As a contemporary literature’s answer to the current changes, the books should render a fairly accurate picture of the important questions of the present era.
Seria Artemis Fowl (2001-2012) autorstwa Eoina Colfera to ciekawa propozycja dla młodych czytelników będąca zaskakującym połączeniem elementów sensacyjnych rodem z filmów o Jamesie Bondzie, powieści science fiction i konwencji ludowej. Jej główny bohater to nastoletni przestępca-geniusz, który postanawia porwać dla okupu elficzkę, by w ten sposób odwrócić los swojej rodziny. Odkrywając świat wróżek, orientuje się, że to, co ludzie nazywają magią, jest w istocie niczym innym jak zaawansowaną technologią. Mimo mocno technicznego żargon stosowanego przez pisarza, dzięki niezwykle świeżemu podejściu do tematyki baśniowej i prowadzeniu narracji w humorystyczny sposób, Colfer odniósł natychmiastowy sukces i otrzymał za swoje książki wiele prestiżowych nagród (m.in. Whitbread Children’s Book of the Year w 2001). I choć powieści te pełne są atrakcyjnej akcji, ich największa wartość wydaje się leżeć w sposobie, w jaki wpisują się one w aktualną dyskusję na tematy związane z postępem technologicznym, takie jak klonowanie, eksperymenty na zwierzętach czy inżynieria genetyczna. Młodzieńcze poszukiwanie własnej tożsamości w połączeniu z rozważaniami na temat bioetyki i najnowszych technologii, sprawiają, że seria skłania czytelników do rozważań na temat kondycji człowieka w epoce szybkiego rozwoju technologicznego. Podejmując liczne zagadnienia z zakresu transhumanizmu, książki Colfera nawiązują niejako do „A Cyborg Manifesto” Dony Haraway czy „How We Became Posthuman” N. Katherine Hayles. I tak ,zgodnie z koncepcją postczłowieka, ciało podlega tu umysłowi oraz woli jednostki i jako takie może być ulepszane przy pomocy rozwiązań z zakresu transplantologii, genetycznych ulepszeń czy najnowszych technologii. U Colfera widać to wyraźnie w kreowaniu takich postaci jak Opal Koboi, Butler czy sam Artemis. Ciągłe ulepszanie człowieka narusza granice wyznaczone przez naturę, skłaniając do refleksji na temat jej granic. Autor podejmuje też zagadnienia związane z androgynią i niejasnymi rolami płciowymi będącymi konsekwencją tak daleko posuniętego ingerowania w ludzkie ciało.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2014, 16; 189-203
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remaining human in a transhumanist world
Pozostać człowiekiem w transhumanistycznym świecie
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137638.pdf
Data publikacji:
2022-07-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
utopia
transhumanism
immortality
extropy
artificial intelligence
transhumanizm
nieśmiertelność
ekstropia
sztuczna inteligencja
Opis:
Given that the transhumanist vision of the world is frequently painted as desirable for people and optimistically utopian, the article’s aim is to investigate one of such visions, imagined by Scott Westerfeld in The Succession duology to see if such a utopian model accounts for the necessity of the survival of humanity. While avoiding the usual strictly dystopian and alarmist scenarios, Westerfeld’s postmortal and extropian world is rife with challenges to the transhumanist ideas, asking about the actual grounds on which future communication and cooperation would be based, and the limits of enhancement that need to be drawn not to lead to dehumanization.
Biorąc pod uwagę, że transhumanistyczna wizja świata jest często przedstawiana jako pożądana dla ludzi i optymistycznie utopijna, celem artykułu jest zbadanie jednej z takich wizji, wyobrażonej przez Scotta Westerfelda w duologii Succession, aby sprawdzić, czy taki utopijny model nie zagraża przetrwaniu ludzkości. Unikając zwykłych, stricte dystopijnych i alarmistycznych scenariuszy, postmortalny i ekstropijny świat Westerfelda jest pełen wyzwań dla transhumanistycznych idei i pobudza do refleksji nad rzeczywistymi podstawami, na których miałaby się opierać przyszła komunikacja i współpraca, oraz nad granicami ulepszeń, których nie należy przekraczać, by uniknąć dehumanizacji.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 1(31); 61-72
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Future of Education in the Context of Cognitive Enhancement Practices
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454130.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cognitive enhancement
new technologies
education
Opis:
The exponential growth of technological advancements creates an environment in which the traditionally conceived cognitive enhancement – education – must constantly redefine itself in the face of the invasive presence of A.I., the social media and various biotechnologies that strive to augment the effect-oriented performance. Whereas on the conceptual level there is a visible shift from the static to flow-modelled education, and the rising trend to invest in the skills like flexibility and creativity, not many of emerging technologies are seriously considered as educational tools. The paper looks into the varieties of cognitive enhancement within educational context. Of major concern are the already available technologies of collective intelligence and nootropics, as well as experimental dowloadable learning. I review the problems occasioned by these technologies, as well as the existing solutions, which tend to incorporate rather than exclude the possibilities of radical cognitive enhancement.
Źródło:
Multidisciplinary Journal of School Education; 2020, 17; 83-99
2543-7585
Pojawia się w:
Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temponautyka dla bystrzaków. O książce „Fantastycznonaukowe podróże w czasie” Mariusza M. Lesia
Temponautics for Brainiacs. On „Fantastic Time Travels” by Mariusz M. Leś
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520014.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
science fiction studies
time travel
temponutics
Mariusz M. Leś
Opis:
Reviewed book: Mariusz M. Leś, Fantastycznonaukowe podróże w czasie. Między logiką a emocjami, Białystok Wydawnictwo Temida2 2019, ISBN: 978-83-65696-23-6, pp. 317
Źródło:
Creatio Fantastica; 2018, 2(59); 179-186
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transhumanizm według Scotta Westerfelda: „brzydki” czy „śliczny”?
Trahshumanism in Westerfeld’s Uglies series. "Ugly" or "Pretty"?
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520070.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
transhumanism
Scott Westerfield
utopia
dystopia
young adult dystopia
Opis:
Transhumanism, seeking the enhancement of human features beyond the limitations of biology, has claimed a considerable space in contemporary culture. Thence extensive research aimed at the elimination of debilitating diseases, combatting the ageing processes and the attempts at augmenting human skills and reflexes through the use of genetic engineering and modern technologies. As such, transhumanism appears as an offshoot of posthumanism, coupled with a firm belief in the rightness of the creation of the perfect world, with no weakness, ugliness, vice or death. The paper “Ugly” or “Pretty”? Trahshumanism in Westerfeld’s Uglies series investigates the elements of transhumanist thought present in The Uglies cycle (2005-2007) by Scott Westerfeld. Although primarily critical of human enhancement, the author leaves space for doubt: the main heroine, Tally Youngblood, having become Special, with a modified body and a modified brain, never takes the cure for becoming “normal” again, although it backlashes on her ability to relate to others and to control her own behaviour. This example, and many others from the cycle, create an ambiguous picture of the place of “transhumans” in the society, provoking deep bioethical reflection on the things to come.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2017, 1(56); 45-55
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomorrow’s Kin: Intergenerational Solidarity after The Genome
Autorzy:
Bugajska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962252.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
young adult
posthumanism
science-fiction
solidarity
bioethics
Opis:
One of the issues that emerges with regard to radical human enhancement is the destruction of the intergenerational connections. It is variously envisioned in science fiction, and we can speak of many possible plateaus on which the human continuity, which entails solidarity, can be contested. Contemporary young adult dystopias, such as Shusterman’s Unwind Dystology (2007-15) and The Arc of a Scythe (2016-) cycles, Beckett’s Genesis (2010), Patterson’s Maximum Ride (2005-15) or Wells’s Partials (2009-14), very often conjoin the intergenerational issues typical of juvenile fiction with bioethical concerns in the posthuman and transhuman world. I look at the speculative futures of intergenerational solidarity from the point of view of the biological continuity, the subjective continuity and postgenerationality in an immortal society. In the majority of cases it may be observed how the child-adultdichotomy, with the superimposed adult normativity prejudice, threatens the coexistence of trans- and posthumans with their “parents,” leading to the redefinition of altruism in the wake of the homicidal ALife apocalypse. The relatively broad spectrum of the cases and perspectives I have selected yields a fairly comprehensive picture of contemporary projections of intergenerational solidarity “after the genome” (Herrick 2013).
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 3
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 13

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies