Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Brzeziński, Andrzej." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Французско-советские расхождения по делу разоружения в период между двумя войнам
Rozbieżności francusko-radzieckie w kwestii rozbrojenia w okresie międzywojennym
Autorzy:
Brzeziński, Andrzej Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647704.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W dwudziestoleciu międzywojennym Francja i Związek Radziecki zajmowały krańcowo różne stanowiska w kwestii rozbrojenia. Francuskiej tezie „najpierw bezpieczeństwo, potem rozbrojenie”, dyplomacja radziecka przeciwstawiała konsekwentnie postulat powszechnego i całkowitego rozbrojenia, które osiągnięte jednorazowo lub etapami byłoby „najskuteczniejszą” i „najbardziej uniwersalną” gwarancją międzynarodowego bezpieczeństwa. Różnice pomiędzy francuską a radziecką koncepcją rozbrojenia ujawniły się m.in. podczas konferencji genueńskiej w 1922 r., rzymskiej konferencji w sprawie ograniczenia zbrojeń morskich w 1924 r., oraz w toku prac Komisji Przygotowawczej do Konferencji Rozbrojeniowej w drugiej połowie łat dwudziestych. Z nową siłą wystąpiły one podczas kilkuletnich obrad światowej konferencji rozbrojeniowej. Różnice ideologiczne, odmienne cele polityki zagranicznej i wzajemna nieufność powodowały, że między delegacjami obu państw w Genewie nie doszło do zbliżenia stanowisk. Po wystąpieniu Niemiec hitlerowskich z konferencji rozbrojeniowej dyplomacja radziecka uznała, że jedynym sposobem zapobieżenia groźbie nowej wojny byłby system paktów regionalnych o pomocy wzajemnej. Okresowa współpraca francusko-radziecka na rzecz Paktu Wschodniego zakończyła się jednak niepowodzeniem. Zmiana taktyki radzieckiej w kwestii bezpieczeństwa i rozbrojenia nastąpiła wskutek pogarszającej się sytuacji międzynarodowej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 111-119
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie analizy zdjęć lotniczych w poszukiwaniu miejsc pochówków ofiar wojen i zbrodni systemów totalitarnych
Application of analysis of aerial photographs in search of burial sites of victims of war and totalitarian crimes
Autorzy:
Ossowski, Andrzej
Bykowska-Witowska, Milena
Brzeziński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057422.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
fotografia lotnicza
dron
ekshumacja
aerial photography
drone
exhumation
Opis:
Poszukiwanie niewidocznych i tajnych miejsc pochówku ofiar wojen i zbrodni systemów totalitarnych jest bardzo trudnym zadaniem. Zespoły badawcze i ekshumacyjne stosują różne metody pomagające w lokalizacji miejsc pochówku. Według doświadczeń naszego zespołu jednym z najlepszych źródeł informacji o pochówkach są archiwalne i współczesne zdjęcia lotnicze. Fotografia lotnicza w czasie II wojny światowej stała się jednym z najważniejszych narzędzi służących rozpoznaniu działań wojennych. Z tego względu obecnie mamy ogromną liczbę zdjęć lotniczych, na których przypadkowo utrwalono miejsca pochówków ofiar. Zdjęcia lotnicze są często pomocne nie w bezpośredniej identyfikacji grobów, ale w rekonstrukcji topografii poszczególnych obiektów w określonym czasie, a dzięki temu pośrednio w lokalizacji grobów. Celem badania było zademonstrowanie przydatności historycznych zdjęć lotniczych, zdjęć satelitarnych lub wykonanych przez drony w procesie poszukiwania szczątków ofiar konfliktów zbrojnych i zbrodni systemów totalitarnych. Praca przedstawia doświadczenia zebrane w trakcie zrealizowanych projektów badawczych.
The search for invisible and clandestine burial places of victims of wars and totalitarian crimes is a very difficult task. Research and exhumation teams use various methods to help locate burial places. According to the experience of our team, one of the best sources of information about burials are archival and contemporary aerial photographs. During World War II, aerial photography became one of the most important tools for warfare reconnaissance. For this reason, huge numbers of aerial photographs are currently available, in which the victim’s burial sites have been accidentally recorded. Aerial photographs are often helpful not in the direct identification of graves, but in the reconstruction of topographies of individual objects within a defined period of time, and thus, indirectly, in the location of graves. The aim of the study was to demonstrate the usefulness of historical aerial, satellite and drone photographs in the process of searching for the remains of victims of armed conflicts and totalitarian crimes. The paper presents the experience gained in the course of research projects carried out.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2018, 299; 30-43
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z historii Instytutu Francuskiego w Warszawie w okresie międzywojennym
De l’histoire de l’institut Français de Varsovie en période entre-deux-guerres
Autorzy:
Brzeziński, Andrzej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18055593.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Institut Français de Varsovie a inauguré son activité le 27 avril 1925. Dés le début il constituait l’instrum ent im portant de la diplomatie culturelle en Pologne, en tant que centre de science de culture et du français. Les directeurs de l’institut c’étaient: Paul Feyel (jusqu’à la fin du novembre de 1934), le professeur de l’histoire à la Sorbonne et Henri M azeaud, le professeur de droit de l’Université de Lille, qui dirigeait le poste jusqu’au septembre de 1939. Les directeurs de l’institut s’efforcaient d’inviter à Varsovie les spécialistes de première classe. Dans les années 20 et 30 plusieurs représentants (et professeurs) de différentes branches de la culture française et de l’art visitaient l’institut, entre autres: Maria Sklodowska-Curie, Emil Bourgeois, les professeurs de Faculté de Droit de l’Université de Paris: Jean P. Niboyet, Henri Truchy et Jules Basdevant, les connaisseurs de la littérature française: Charles Bruneau - le professeur de Sorbonne et Paul Hazard - le professeur de Collège de France. À l’institut professaient les spécialistes français et polonais, surtout les professeurs de l’Université de Varsovie - Władysław Tatarkiewicz, Oskar Halecki, Stanisław Wędkiewicz, Witold Doroszewski et Marceli Handelsman. Les études à l’Université finissaient des examens dont les notes décidaient de l’accord du diplôme ou d’un certificat décernés au nom de l’Université de Paris dans le domaine de la littérature, de la civilisation et du droit français. L’Institut se trouvait au Palais de Staszic - le siège de la Société de Science de Varsovie, dans les logements loués par le gouvernement français.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1997, 59; 83-95
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z działalności Polskiego Biura Prasowego w Sofii w latach 1915-1918
О деятельности Польского Пресс-Бюро в Софии в 1915—1918 гг.
Autorzy:
Brzeziński, Andrzej Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647555.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Польское Пресс-Бюро в Софии было представительством Главного Национального Комитета (с апреля 1915 г. до сентября 1917 г.), а затем Регентского Совета. Основоположником и организатором Бюро был краковский славяновед др Тадеуш Станислав Грабовски. Бюро вело информационно-пропагандистскую деятельность, целью которой было снискать мнение болгарского общества для идеи создания польского государства под Австро-Венгерским патронатом. Политическая акция Бюро стремилась, прежде всего, к тому, чтобы заинтересовать польским вопросом болгарские правительственные круги. В течении 3-летней деятельности, которая велась с разной степенью напряжённости, Бюро многое совершило для популяризации Польши и польских проблем на территории Болгарии. Оно подготовило почву для официальных польско-болгарских отношений до 1918 г., а также создало организационные формы польско-болгарских культурных связей. Успех деятельности Бюро был в основном личной заслугой др Грабовского.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1980, 1; 41-50
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z działalności Marii Skłodowskiej-Curie w Komisji Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej Ligi Narodów (1922–1934)
From the Activity of Maria Skłodowska-Curie in the International Committee on Intellectual Cooperation of the League of Nations (1922–1934)
Über die Aktivität von Maria Skłodowska-Curie in der Internationalen Kommisston für die Intellektuelle Kooperation des Völkerbundes (1922–1934)
De l’activité de Marie Skłodowska-Curie en Commission de l’International Coopération Intellectuelle dans La Ligue de Nations (1922–1934)
Autorzy:
Brzeziński, Andrzej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22877471.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Activity of Maria Skłodowska-Curie on the International Committee on Intellectual Cooperation (CICI) of the League of Nations it was her only infidelity to scientific research. In 1922 Skłodowska-Curie agreed to work "temporarily" as a member of the CICI. As Professor of Physics at the University of Paris and Honorary Professor of the University of Warsaw she represented. after acceptance French authorities. Polish science in the CICI. From the beginning she appreciated the role of CICI on the international intellectual cooperation and attended almost all meetings as very active and diligent Committee member during her last twelve years of life. Skłodowska-Curie initiated creation the Sub-Committees CICI and direct contact with "national" committees on the intellectual cooperation. In September 1922 she presented to the League of Nations Council the report about the state of Polish science and her necessities. She tried to support the all initiatives towards the developing intellectual life in Poland. As a member of CICI. M. Skłodowska-Curie was interested the question of protecting scientific property rights. She appealed and made some projects for international funding of post-university research and also for international aid for universities. libraries. scholarships and laboratories. She joined the Sub-Committee on Bibliography in order to produce an international bibliographical index of the sciences. In 1931, after organizational reform international intellectual cooperation of the League of Nations. M. Skłodowska-Curie was elected Vice-president Intellectual Cooperation Organization. the member of the Executive Committee and Committee of Experts on Bibliography of the SCiences. In May 1933 Skłodowska-Curie presided over a public forum on the international conference in Madrid entitled "future of Culture" sponsored by the League of Nations.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2006, 5, 2; 143-165
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies