Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Briks, Piotr" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Biblia i teologia o stworzeniu
    Autorzy:
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627276.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Recenzja: Piotr Jaskóła, Stwórcze dzieło Boga, Opole 2002
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 4; 292-294
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christian Worship at the Tomb of the Prophet Samuel on Mount Joy
    Autorzy:
    Briks, Piotr Mieszko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623415.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nabi Samuel
    Nebi Samwil
    Samuel
    Rama
    Mons Gaudii
    maqam
    cenotaph
    Opis:
    One of the exceptionally interesting examples of a living biblical tradition, maintained by Christian, Muslim and Jewish pilgrims for over sixteen hundred years, is the history of St. Samuel monastery on the Mount of Joy. The shrine was founded in the Byzantine period, but its heyday falls on the period of the Crusades. It was from here, after the murderous journey, that the troops of the First Crusade saw Jerusalem for the first time. The knights were followed by more and more pilgrims. On the hill, called Mons Gaudii, the Premonstratensians built their monastery, which in time became a real pilgrimage center. Based on the preserved traces, the author reconstructs the Christian chapters of the history of Nabi Samuel. He recalls people, events and traditions related to it, and also the accounts of pilgrims coming here.Christians left the Mons Gaudii probably at the end of the 12th century. Worship of the prophet Samuel were taken over by Muslims and Jews. For the latter the Tomb of Prophet Samuel became one of the most important places of pilgrimage, in some periods even more important than Jerusalem itself. There were numerous disputes and conflicts about holding control over this place, there were even bloody battles. In 1967 this place was taken by the Israeli army. Over time, a national park was created in the area around the mosque, in the mosque itself was established a place of prayer for Jews, and a synagogue in the tomb crypt. A slightly forgotten sanctuary began to warm up emotions anew.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2021, 11, 3; 519-546
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nabi Junis – ślady obcego proroka. Bliskowschodnie tradycje lokalne związane z historią proroka Jonasza
    Nabi Yunis—Traces of a Foreign Prophet. Local Traditions in the Middle East associated with the Story of the Prophet Jonah
    Autorzy:
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578244.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-14
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    Nabi Yunis
    Nabi Yunus
    Nebi Yunis
    prophet Jonah
    Niniveh
    Halhul
    Mashhad
    Meshhed
    Opis:
    The Prophet Jonah enjoys special esteem among both Christians and Muslims in the Middle East. Over the centuries more than 20 places were established as being associated with his worship. Many of them still function to this day. This article is devoted to the three mosques erected in places that various traditions indicated as the Prophet’s burial site. The oldest known sanctuary of Jonah was built in Gath-Hepher, the hometown of the Prophet, now identified with a Palestinian village Meshhed. St. Jerome already mentioned it in the fourth century, probably referring to the local Jewish tradition. Unfortunately, no one today can confirm Jonah’s place of worship in Meshhed. The author tries to discover the reasons for this while describing the history of Jonah’s two other sanctuaries. The first of these is Halhul near Hebron, mentioned for the first time in 1173, that is, during the Crusades to the Holy Land, then rebuilt as a mosque that still functions, recently with great trouble, to this day. The second sanctuary, until recently, was in Mosul, on one of the hills that now covers the ruins of ancient Nineveh. One may learn about Jonah’s worship at this place from documents dated to the 6th / 7th century when there was a church dedicated to the prophet, conver-ted in later centuries to a mosque and finally blown up by ISIS fighters in 2014. All three places of worship show the complicated historical weave of the followers of the three monotheistic religions in this region, not only in the distant past but today too.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2017, 3-4 (263-264); 371-383
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przymierze Nehemiasza a istnienie Izraela jako Ludu Bożego (Ne 9-10)
    Autorzy:
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627275.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Nehemiasza
    przymierze
    Ne 9-10
    szabat
    świątynia
    czystość
    Opis:
    Der nehemianische Bund gehört nicht zu den meinst bekanntesten Bünde des Alten Testament. Er ist nicht so majestätisch dargestellt, es fehlt ihm die prachtvolle Wunder und Zeichen, die Jahwes Bunden mit Abram, Noach oder Mose geleiteten. Trotzdem wurde er vom Hagiograph mit allen der Bundstiftung entsprechenden Details beschrieben. Es ist sicher keine klassische Darstellung, aber es gehören dazu alle unentbehrlichen Elemente und zwar in einer originellen Form. Indem Text Neh 9-10 finden wir also Theophanie, Berufung, Volk, Bündnisvoraussetzungen, Segnungen und Verfluchungen für die, die den Bund brechen würden.Ein sehr wichtiges Problem für diesen Text ist die richtige Datierung, was im Fall von Nehemia Buch besonders schwierig ist. Die größte Schwierigkeit ist die Fragmentierung des Buches. Manche Kapitel bestehen aus mehreren ursprünglichen Fragmenten. Das ist eben auch unser Fall. Die „Beschreibung“ des Bundes ist ein Kombination der früheren Texten; die der Redaktor so zusammengestellt hat, um seine eigene Idee auszudrücken. Es ist kaum zu determinieren, wann die Texte entstanden sind. Auf jeden Fall kann man sagen, dass sie endgültige ca. im IV Jh. kompiliert und an die Israeliten der späteren nachexilischen Zeitperiode gerichtet wurden. Der Autor des Textes, der im Artikel Nehemia genannt wird, versucht im Form von einer Bundstiftungbeschreibung, auf überlebenswichtigste Sachen Aufmerksamkeit seiner Landsleuten zu richten. Seines Erachtens sind das: die Reinheit der Nation, Sabbat und eine finanziell stabiles Tempel. Die drei Elemente sollen seiner Meinung nach eine Gewehrleistung dafür sein, dass in der Zukunft eine religiöse und nationale Reform möglich sein konnte.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 4; 79-97
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślady żeglugi po Morzu Martwym w tekstach antycznych (IV BC-II AC)
    Traces of navigation in the Dead Sea in ancient texts (4th BC-AD 2nd).
    Autorzy:
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601219.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Dead Sea
    Israel
    antiquity
    navigation
    Morze Martwe
    Izrael
    antyk
    żegluga
    Opis:
    Od niemal 100 lat żegluga po Morzu Martwym praktycznie nie istnieje. Dwa jego brzegi zajmują nieutrzymujące ze sobą ścisłych stosunków państwa Izrael i Jordania, na jego wodach nie unoszą się już bryły asfaltu, a rybołówstwo z oczywistych względów nigdy tutaj nie istniało. Od czasu do czasu pojawi się tutaj co najwyżej jakaś łódź badawcza. Tym większe zdziwienie i zainteresowanie budzą coraz liczniejsze informacje o odkryciach archeologicznych świadczących o bogatej historii żeglugi po tym akwenie. Wydaje się, że najbardziej intensywnie rozwijała się ona w okresie pomiędzy IV w. BC a II w. AC. Artykuł poświęcono analizie dziewięciu tekstów antycznych, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób informują o żegludze w tym właśnie okresie. Omówione teksty to: – trzy relacje Hieronima z Cardii (IV/III w. BC) zachowane w wersji Diodora Sycylijskiego (I w. BC), – notatka Strabona (ok. 63 BC–24 AC) w jego dziele Geografia, w której cytuje on opis wydobycia asfaltu pochodzący od Posejdoniosa z Rodos (ok. 135–50 BC), – dwa teksty Józefa Flawiusza (37– ok. 94 AC), – opis Tacyta (ok. 55–120 AC), – opinia Marka Junianusa Justyniusa (II/III w. AC) przekazana przez Pompejusza Trogusa (koniec I w. BC), – fragment listu Bar Kochby (II w AC), w którym pisze on o towarach przechowywanych na statkach w porcie w En Gedi. W artykule znalazło się także krótkie omówienie zachowanych informacji ikonograficznych oraz streszczono aktualny stan badań archeologicznych dotyczących okresu, o którym donoszą wcześniej przedstawione źródła pisane.
    For almost 100 years there has been no navigation in the Dead Sea. Its two banks are occupied by two states – Israel and Jordan – which do not maintain close relations with one another; yet, there are no lumps of asphalt any longer, and fishery has never existed here for obvious reasons. A research boat appears here sometimes, and that is it. That is why, more and more information on the archaeological discoveries testifying a rich history of the Dead Sea navigation causes such a big surprise. As it seems, it had been developing in the most intensive form between the 4th century BC and the AD 2nd century. The paper analyses nine ancient texts, which mentioned – in a more or less direct way – the navigation in the Dead Sea in the period in question: – three reports by Hieronymus of Cardia (4th–3rd centuries BC) kept in the version written by Diodorus of Sicily (1st century BC), – a note by Strabo (about 63 BC – AD 24) in his ‘Geography’, where he quotes a description of extracting asphalt coming from Posidonius of Rhodes (about 135–50 BC), – two texts by Titus Flavius Josephus (AD 37–94), – the description by Tacitus (about AD 55–120); – the text written by Marcus Junianius Justinus (AD 2nd–3rd centuries) based on Gnaeus Pompeius Trogus (the end of the 1st century BC), – a fragment of the letter written by Simon bar Kokhba (2nd century AC), in which he writes about the goods kept on ships in the port of Ein Gedi. The article also includes a short description of the iconographic information that has survived and a summary of the current state of archaeological research concerning the period the above mentioned written sources deal with.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2016, 29; 43-61
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczne i prawne normy dotyczące obcych i przybyszów w Biblii hebrajskiej
    Social and Legal Norms Concerning Strangers and Newcomers in the Hebrew Bible
    Autorzy:
    Briks, Piotr Mieszko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178944.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przybysz
    obcy
    gość
    uchodźcy
    ger
    newcomer
    stranger
    guest
    refugees
    Opis:
    W fundamentalnej dla przyszłości Europy dyskusji na temat zjawiska masowej migracji ludności z Bliskiego Wschodu i Afryki północnej ważkim argumentem stały się fragmenty z Biblii. Już sam fakt, że środowiska najczęściej lewicowe i niechętnie lub wręcz wrogo odnoszące się do religii posługują się argumentami religijnymi każe spojrzeć na sprawę ze szczególną uwagą i wyjątkowo poważnie rozważać prezentowane argumenty. Fragmenty odnoszące się do przyjmowania obcych/przybyszów pochodzą w dużej części z ksiąg Starego Testamentu. Warto więc przeanalizować je w kontekście całości nauczania Biblii hebrajskiej na problem norm dotyczących obcych i przybyszów. Autor przytacza 12 fragmentów bezpośrednio odnoszonych do problemu przyjmowania lub nieprzyjmowania uchodźców (Wj 22,20; 23,9.12; Kpł 19,33–34; Pwt 1,16; 10,18–19; 24,14; Ml 3,5; Iz 1,17; Za 7,10; Jr 7,6–7; Hi 31,32, Ps 146,6 oraz przykłady gościnności wobec obcych takie jak wizyta aniołów u Abrahama i Lota, gościna Lewity u starca w Gibea). Teksty te pochodzą z różnych okresów historii Izraela i z różnych tradycji teologicznych, mogłyby być więc traktowane jako reprezentatywne dla nauczania Biblii hebrajskiej w tym temacie. Nie jest to jednak obraz kompletny, a jedynie nakazy i normy odnoszące się do obcego określanego terminem ger i konsekwentnie tłumaczonego przez „obcy” bardzo często w liczbie mnogiej. Analiza znaczenia tego pojęcia, zasadności używania w tłumaczeniach liczby mnogiej (kiedy w oryginale jest pojedyncza) oraz uzupełnienie powyższego zestawienia o inne terminy używane w BH na określenie obcych czy przybyszów prowadzi do zaskakujących wniosków.
    Fragments of the Bible have recently became an important argument in the discussion about the attitude that should be adopted by Europeans referring their the Judeo-Christian roots with reference to refugees/immigrants from Africa and the Middle East. Considering that the quoted texts are mainly from the Old Testament, it is worth looking more closely at what the Hebrew Bible actually says about the postulated attitude of the Israelites, and especially their rulers to the strangers and newcomers. Author analyses within a broader biblical context 12 fragments of the Hebrew Bible (Exod 22:20; 23:9.12, Lev 19:33–34, Deut 1:16, 10:18–19; 24:14, Mal 3:5; Isa 1:17; Zech 7:10, Jer 7:6–7; Job 31:32, Psa 146:6) and some examples of hospitality described on Bible’s cards (visit of angels at Abraham and Lot, and Levite's visit at an old man in Gibeah). Author excerpts texts covering status and duties of guests in Israel, duties of Israelites and their rulers in the face of a danger from foreign peoples and examples of dealing with strangers other than wanderers, proselytes or guests (understood as individuals). In the texts of the Hebrew Bible, there is a clear distinction between single travellers, strangers who seek a better life, respecting Israeli law or customs and submit to them, and those who either threaten Israel or dissuade Israelites from purity of faith.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2019, 9, 4; 611-628
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The History of the Birth of Traditions and Conflicts over the Nabi Samuel Shrine (Israel/Palestine)
    Historia narodzin tradycji i konfliktów wokół sanktuarium Nabi Samuel (Izrael/Palestyna)
    Autorzy:
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340880.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Nebi Samwil
    Mons Gaudii
    Mount Joy
    sanktuaria w Izraelu
    Grób proroka Samuela
    Shrines in Israel
    Tomb of the Prophet Samuel
    Opis:
    During the Crusades, the almost forgotten small Byzantine monastery of St. Samuel (4th-c.) became a key place on the map of Holy Land pilgrimages. Initially important only to Christians, the shrine quickly became a pilgrimage destination for Jews and later for Muslims. Each of these communities left an indelible mark on the traditions and customs of this holy place. During some periods, they managed to celebrate the memory of Samuel in unison, but largely the shrine was a source of conflicts or even bloody battles. In 1967, the area around Nabi Samuel was incorporated into the Israeli-Occupied Territories. Due to the rich tradition associated with the cult of the OT prophet, but even more the significance of Nabi Samuel (identified as the ancient Mizpah), the Israeli authorities have tried to make this site a memorial to Israel’s ancient history, and at the same time a tourist attraction. Since then, the actions of the authorities have provoked constant protests and unrest. As has recently been revealed, the motivations of the Israeli administration are not only religious, historical, and political, but also business-related, although this is shamefully hidden behind lofty slogans.
    Niemal zapomniany, maleńki bizantyjski klasztor (z IV w.) pw. proroka Samuela stał się w okresie wypraw krzyżowych jednym z najważniejszych miejsc na pielgrzymkowej mapie Ziemi Świętej. Sanktuarium, ważne początkowo wyłącznie dla chrześcijan, z czasem stało się celem pielgrzymek żydów, a później także muzułmanów. Każda z tych wspólnot religijnych pozostawiła niezatarte piętno na tradycjach i zwyczajach tego sanktuarium. W niektórych okresach udawało się czcić pamięć proroka Samuela w miarę zgodnie, ale przeważnie sanktuarium było źródłem konfliktów, a nawet krwawych bitew. W 1967 r. obszar wokół Nabi Samuel został włączony do Terytoriów Okupowanych przez Izrael. Ze względu na bogatą tradycję związaną z kultem proroka Starego Testamentu, ale także historyczno-polityczne znaczenie Nabi Samuel (utożsamianego ze starożytnym Mizpah) izraelskie władze próbowały uczynić to miejsce pomnikiem historii Izraela, a jednocześnie atrakcją turystyczną. Od tego czasu działania władz wywoływały ciągłe protesty i niepokoje. Jak ostatnio ujawniono, motywacje administracji izraelskiej miały charakter nie tylko religijny, historyczny i polityczny, ale także biznesowy, choć fakt ten jest ze wstydem ukrywany za wzniosłymi hasłami.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2024, 30, 1; 36-49
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    XIV Walne zebranie I 55 Sympozjum Biblistów Polskich, Legnica 18-20.09.2017
    Fourteenth general meeting and 55th Symposium of Polish Biblicists Legnica, 18-20.09.2017
    Autorzy:
    Zaklukiewicz, Tomasz
    Briks, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592038.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    General meeting
    symposium
    bible
    association
    biblical studies
    walne zebranie
    sympozjum
    bibliści
    stowarzyszenie
    biblistyka
    Opis:
    Tegoroczne, XVI walne zebranie i 55. sympozjum Biblistów Polskich odbyło się w Legnicy. Uczestnicy uczestniczy w trzydniowym spotkaniu. Pierwszym etapem walnego zebrania omówiono bieżące sprawy Stowarzyszenia Biblistów Polskich. Dwa kolejne dni wypełniło sympozjum. Prelegenci omówili aktualne kierunki badań w biblistyce polskiej.
    This year’s fourteenth General Meeting of Polish Biblists and the 55th Polish Biblical Symposium took place in Legnica. Participants took part in a three-day meeting. The first stage was the general meeting where the current issues of the Polish Biblical Association were discussed. The next two days were taken by the symposium. The speakers discussed the current directions of research in Polish biblical studies.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 301-307
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies