Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Borsuk, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
A basal archosauriform from the Early Triassic of Poland
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Evans, S.E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22940.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Osmolskina czatkowiensis
Polska
bone
Middle Triassic
Early Triassic
Czatkowice
basal archosauriform
geographic distribution
Early Olenekian
Archosauriformes
deposit
distribution
paleontology
Opis:
Basal Archosauriformes had a wide geographic distribution through the Lower to Middle Triassic. Osmolskina czatkowiensis gen. et sp. nov. from Early Olenekian karst deposits at Czatkowice, west of Cracow, provides the first record from Poland. The reconstructed skull and attributed postcranial elements show a morphology closely resembling that of the Early Anisian African genus Euparkeria Broom, 1913, while differing at generic level. Both genera display the same mosaic of plesiomorphic and apomorphic character states, but share no unique apomorphic character state. They might thus be combined in the family Euparkeriidae Huene, 1920, but could also constitute two plesions of the same grade lying just below the Archosauria + Proterochampsidae node. Currently, Euparkeriidae remains monotypic because no other genus can be assigned to it with confidence. Until this problem is resolved, the term “euparkeriid” essentially denotes a grade of Lower to Middle Triassic non−archosaurian archosauriforms that are more derived than proterosuchid grade taxa, but lack the specializations of either erythrosuchids or proterochampsids. They were probably Pangaean in their distribution.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lizard from Baltic amber [Eocene] and the ancestry of the crown group lacertids
Eocenska jaszczurka z bursztynu baltyckiego i pochodzenie grupy koronowej lacertidow
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Lubka, M
Bohme, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23168.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
osady czwartorzedowe
Lacertidae
skamienialosci
bursztyn baltycki
Succinilacerta succinea
paleontologia
eocen
jaszczurki
lacertidy
morfologia zwierzat
Opis:
An almost complete lizard specimen discovered from the Baltic amber of middle Eocene age is described and considered conspecific with the first Baltic amber lizard Succinilacerta succinea (Boulenger 1917). The new specimen demonsfrates that the typical lacertid morphotype was fully developed by the middle Eocene. This is in conflict with a possible derivation of all the extant lacertids from a common ancestor of no earlier than Oligocene age based on the recent albumin-immunological and karyologic analyses using molecular clock methodology. Outgroup analysis of the lacenid pileus characters is applied to reconstruct the order and rate of appearance of character states during the pre-Oligocene section of phylogeny of the lacertid clade theoretically beginning by about the Late Jurassic. Two synapomorphies are proposed for the whole lacertid clade, including Eocene Plesiolacerta: frontoparietal scales largely overlapping the parietal table with a corresponding central position of the interparietal, and presence of the occipital. Plesiolacertais the only stem lacertid known. Succinilacerta is considered a member of the crown lacertids on the basis of two other synapomorphies: an integration of parietal scales and a development of early ontogenetic conftol of the pileus pattern. Parietal integrity is suggested to be sensitive to animal size. Pileus fragmentation may be primary or secondary.
Opisany w pracy, drugi z kolei, prawie całkowity okaz jaszczurki zachowanej w środkowoeoceńskim bursztynie bałtyckim został znaleziony na wtórnym złożu w osadach czwartorzędowych koło Gdańska (Kosmowska-Ceranowicz et al. 1996). Jest to przedstawiciel Lacertidae, konspecyficzny z okazem pierwszym, odkrytym w tych samych utworach na Sambii (Klebs 1909, oraz dwoma fragmentami z Sambii), zaliczonymi do Succinilacerta succinea (Boulenger, 1917) (Böhme & Weitschat 1998). Oznaczenie opisanego tu okazu oparte jest na diagnostycznej dla S. succinea specyficznej budowie łusek w okolicy pazurowej palców (Fig. 6). okazjest osobnikiem młodocianym. Okaz zachowuje cechy pokrycia łuskowego skóry, które jest podstawą taksonomii dzisiejszych jaszczurek. W przypadku materiału kopalnego istnieje z zasady jedynie mozliwość rekonstrukcji pokrycia łuskowego sklepienia czaszki (zwanego pileusem) na podstawie odcisków tego pokrycia na kościach. w pracy przypomniano znane relacje pomiędzy łuskami epidermalnymi a kośćmi skórnymi i pokryciem osteodermalnym, przy wyeksponowaniu pewnych aspektów tych relacji, np. wpływu odległości między epidermą a kośćmi skórnymi na styl pokrycia łuskowegoi osteodermalnego, a także przypuszczalny wpływ rozmiarów ciała na ten styl. Głównym celem pracy jest odtworzenie kolejności pojawiania się w filogenezie cech pileusa przy użyciu kladystycznej metody analizy grup zewnętrznych, oraz okręślenie pozycji rodzaju Succinilacerta w stosunku do grupy koronowej (w sensie Jefferiesa 1979) lacertidów. Wśród siedmiu cech pokrycia łuskowego charakterystycznych dla lacertidów, z których wszystkie posiada Succinilacerta, dwie: znaczną rozciągłość szwu łaczącego łuski frontoparietalne (1) i ostrą zmianę typu pokrycia łuskowego na granicy tułowia i głowy (7), uznano za cechy plezjomorficznę. Parzyste, zbliżone w zarysie do owalu, nierozczłonkowane łuski parietalne (3) oraz utrwalenie stylu tylnej części pileus na wczesnym etapie ontogenezy (5) to cechy synapomorficzne grupy koronowej z włączeniem do niej rodzaju Succinilacerta.Trzy pozostałe cechy: (3) głębokie nakładanie się łusek frontoparietalnych na kość ciemieniową poprzez szew fronto-parietalny i, związane z nim, centralne położenie łuski interparietalnej i otworu ciemieniowego (wbrew sugestiom Estesa et al. 1988), obecność (6) trójkątnej łuski potylicznej i, ewentualnie, supraokularii I i IV (2), uznano za synapomorficzne dla całej rodziny Lacertidae Bonaparte, 1831, którą traktuje się tu jako takson obejmujący zarówno grupę koronową, jak i grupy pniowe, z włączeniem rodzaju Plesiolacerta. Stwierdzenie Estesa et al. (1988), jakoby centralne położenie otworu ciemieniowego było plezjomorfią u Squamata nie zostało tu podważone, choć pozornie stoi w sprzeczności z proponowanym tu kierunkiem morfokliny. Według proponowanego tu scenariusza allometryczny wzrost kości ciemieniowych ku tyłowi na wczesnym etapie filogenezy Squamata (zgodny z sugestią Estesa et al. 1988) powodował relatywne przesunięcie otworu ciemieniowego w kieunku szwu, a następnie, na etapie przodków Lacertidae, jego wyrównawczą wędrówkę do tyłu, wraz z towarzyszącymi łuskami interparietalną i frontoparietalnymi. Stąd ułożenie tych łusek jest synapomorficzne dla Lacertidae. Włączenie Succinilacerta do grupy koronowej wskazuje na conajmniej środkowoeoceński wiek tej grupy, co stoi w sprzęczności z proponowanym na podstawie metody zegara molekularnego wiekiem tej grupy nie starszym niz oligoceński (Mayer & Benyr 1994).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 349-382
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A microvertebrate assemblage from the Early Triassic of Poland
Zespol malych kregowcow z wczesnego triasu Polski
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Cook, E
Evans, S E
Maryanska, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22711.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Lepidosauromorpha
trias
Prolacertiformes
archozaur
Procolophonia
Polska
Salientia
kregowce
prokolofony
Czatkowice k.Krakowa
paleontologia
utwory krasowe
Opis:
The Early Triassic microvertebrate assemblage from karst deposits of Czatkowice quarry, Kraków Upland, Poland, has been dated as of latest Olenekian age at youngest. The assemblage contains mainly small reptiles: three to four possible genera of procolophonids, a small predatory archosaur of proterosuchid or pre-proterosuchid grade, a prolacertiform, and one or two genera attributable to Lepidosauromorpha, one of them, very small, being a possible stem-lepidosaurian. Furthermore there are some less numerous amphibians, including the first European salientian (stem-frog) - Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998, as well as fishes. The bones are disarticulated but fairly well preserved. The assemblage provides a glimpse of the Early Triassic diversity of small taxa, otherwise poorly known, and has a considerable potential in highlighting the earliest phylogeny of such groups as lepidosauromorphs and salientians which are virtually unknown from other roughly contemporaneous horizons. The Czatkowice microvertebrate community appears to have lived under the mesic conditions of a freshwater oasis with the otherwise arid circumequatorial belt of Scythm Northern Pangea.
Praca obejmuje wstępne opracowanie zespołu małych kręgowców z wczesnotriasowych utworów krasowych stanowiska Czatkowice k/Krakowa, z leja krasowego Czatkowice 1, na tle porównywalnych zespołów faunistycznych z terenu Pangei. Na podstawie sytuacji geologicznej Paszkowski i Wieczorek (1982) datują utwory Czatkowic 1 na scytyk. Według tych autorów sedymentacja Czatkowic 1 mogła rozpocząć się w późnym permie, lecz musiała zakończyć się z transgresją retu, która zalała ten rejon całkowicie. Opracowany zespół kręgowcow obejmuje jeden rodzaj archozaura, przypuszczalnie poziomu ewolucyjnego proterosuchidowego, dwa rodzaje Lepidosauromorpha, jeden rodzaj Prolacertiformes, kilku przedstwicieli Procolophonia oraz wczesnego przedstawiciela Salientia, bliskiego plazom bezogonowym (Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998), a także niewielką domieszkę szczątków rybich. Zespół ten potwierdza wczesnotriasowy wiek utworów, sugerując późną część tej epoki. Wskazuje na to pewne podobieństwo niektórych przedstawicieli fauny Czatkowic do rodzajów znanych z triasowych utworów wschodniej Europy. Obecne tu prokolofony wykazują podobieństwo do rodzajów Burtensia i Kapes z późnego oleneku, zaś archozaur do Ctenosauriscus ze środkowego pstrego piaskowca oraz do nieco młodszego, środkowotriasowego rodzaju Sarmatosuchus. Także przedstawiciel Prolacertiformes nawiązuje do późnego oleneku przypominając wydłużeniem kręgów szyjnych rodzaj Tanystropheus z górnego pstrego piaskowca Europy zachodniej, a Czatkobatrachus przypomina Triadobatrachus z wczesnego oleneku (Shevyrev 1990) Madagaskaru, jest jednak bardziej nowoczesny niz ten ostatni. Jednak wobec ubóstwa szczątków Lepidosauromorpha i Salientia w utworach dolnego triasu odkrycie przedstawicieli tych grup w faunie czatkowickiej ma przede wszystkim znaczenie filogenetyczne, ponieważ na wczesny trias przypada najprawdopodobniej moment powstania linii ewolucyjnej płazów bezogonowych (Anura), których dotychczasowa dokumentacja kopalna sięga tylko wczesnej jury, a także gadów łuskonośnych (Lepidosauria). Opracowany zespół fauny występował w obrębie równoleżnikowego pasa klimatu suchego, który we wczesnym triasie rozdzielał strefy Pangei o bardziej zróżnicowanym klimacie, położone na północ i na południe od niego. Najbardziej typowe dla tego pasa są utwory pstrego piaskowca Europy zachodniej i formacja Moenkopi Ameryki Pn. (m.in. Shishkin & Ochev 1993). Zespół Czatkowic 1 musiał powstać w warunkach oazy, w sąsiedztwie zbiornika słodkowodnego. Unikalność zespołu polega na selektywnym zachowaniu kręgowców o bardzo małych rozmiarach, nadzwyczaj słabo poznanych skądinąd. Brak dużych temnospondyli i gadów ssakokształtnych utrudnia porównania z faunami równowiekowymi.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 167-188
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Simple Approach to Data Analysis for the Detection of Hazardous Materials by Means of Neutron Activation Analysis
Autorzy:
Kaźmierczak, Ł.
Borsuk, S.
Gierlik, M.
Guzik, Z.
Iwanowska-Hanke, J.
Korolczuk, S.
Kozłowski, T.
Krakowski, T.
Marcinkowski, R.
Swiderski, L.
Szeptycka, M.
Szewiński, J.
Urban, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402637.pdf
Data publikacji:
2015-05
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
29.85.Fj
Opis:
Neutron activation analysis is a well-known method for determining isotopic composition of different materials. Due to the non-destructive nature of the method it can also be used in homeland security application, for example an inspection of packages of unknown origin. For this purpose hazardous material detection system (SWAN) was built. The device has an automatic decision algorithm that analyze the spectrum of gamma rays of $\text{}^{12}C,$ $\text{}^{14}N$ and $\text{}^{16}O$. Characteristic ratio of these lines gives the requested answer. Using such a simple approach SWAN is able to obtain promising results.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2015, 127, 5; 1540-1542
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A stem-group frog from the Early Triassic of Poland
Wczesnotriasowa pra-zaba z Polski
Autorzy:
Evans, S E
Borsuk-Bialynicka, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20581.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
plazy bezogonowe
kregi przedkrzyzowe
kregi krzyzowe
trias
Polska
Anura
kamieniolom Czatkowice
Salientia
kosci ramienne
kregi ogonowe
transgresja retu
ewolucja zwierzat
linie filogenetyczne
Czatkobatrachus polonicus
Triadobatrachus massinoti
filogeneza
kosci
paleontologia
kosci biodrowe
kosci kopalne
zaby
wczesny trias
Opis:
Described on the basis of disarticulated postcranial bones (vertebrae, humeri, ilia) from karst deposits of Scythian age at the locality of Czatkowice in the Kraków Upland, Poland, Czatkobatrachus polonicus gen. et sp. n. is the first salientian known from the Triassic of the Northern part of Pangea. It may be only slightly younger (about 5 MA) than Triadobatrachus massinoti (Piveteau, 1936) from Madagascar, the only Early Triassic salientian known hitherto. Czatkobatrachus resembles Triadobatrachus but is more derived in some features of the vertebrae and elbow joint. It provides evidence of a global distribution of stem-frogs at the very beginning of the Mesozoic, and suggests that the origin of the group must be sought in the Permian.
Czatkobatrachus polonicus gen. et sp. n. jest drugim w świecie, po Triadobatrachus massinoti (Piveteau, 1936), triasowym przedstawicielem linii filogenetycznej płazow bezogonowych (Anura). Jest on równocześnie pierwszym przedstawicielem tego odcinka filogenezy spoza Gondwany. Fragmenty szkieletu pozaczaszkowego zaliczone do Czatkobatrachus polonicus pochodzą z brekcji kostnej wypełniającej struktury krasowe rozwinięte w wapieniach karbońskich w kamieniołomie Czatkowice koło Krakowa. Brekcja ta tworzyła się w permsko-wczesnotriasowej fazie krasowienia wapieni, a końcem tej fazy była transgresja retu (Paszkowski & Wieczorek 1982). Zespół fauny, do którego należy Czatkobatrachus (Borsuk-Białynicka et al. w opracowaniu), jest więc najprawdopodobniej wieku scytyjskiego (wczesny trias). Materiał kostny zaliczony do Czatkobatrachus polonicus składa się z ok. 40 okazów. Wśród nich są liczne lecz niekompletne kości biodrowe (Fig. 2A), kości ramienne (Fig. 2B, C) i kręgi, w tym kręgi krzyżowe (Fig. 3B, E), przedkrzyżowe (Fig. 3A), ogonowe (Fig. 3C, D) i dźwigacz (Fig. 3F, G) oraz pojedynczy fragment proksymalnego zakończenia kości łokciowej (Fig. 2D). Kości te zostały wybrane spośród setek luźnych okazów uzyskanych drogą preparacji chemicznej i przemywania wielu kilogramów brekcji. Przynależność okazów do jednego gatunku opiera się na połączeniu w nich cech żabich (budowa kości biodrowych, ramiennych i dźwigacza, brak szwów między łukami a trzonami kręgów) z jednolitą budową i rozmiarami szcząków (trzony kręgów ektochordalne o podobnej długości i delikatnej budowie, różniące się od innych kregów tego zespołu faunistycznego) oraz podobieństwem względem rodzaju Triadobatrachus (np. rozmiary guzka grzbietowego Fig. 1). Grupa Salientia, do której rodzaj Czatkobatrachus został zaliczony, obejmuje płazy bezogonowe (Anura), znane od jury i ich prymitywnych krewniaków, reprezentowanych dotąd wyłącznie przez Triadobatrachus z wczesnego triasu Madagaskaru. Jako drugi przedstawiciel triasowych Salientia Czatkobatrachus uzupełnia wiadomości na temat tego bardzo słabo poznanego etapu filogenezy, rzacając światło na proces ewolucyjny powstawania samych Anura. W kladogramie ilustrującym stosunki pokrewieństwa wczesnych Salientia (wg Baez & Basso 1996) lokuje się on jako pierwsza grupa zewnętrzna w stosunku do Anura (Fig. 4). Podstawą takiej lokalizacji jest wykształcenie wyrostków poprzecznych kręgów przedkrzyżowych związane z redukcją żeber (a zatem i ruchów bocznych kręgosłupa) uznane za synapomorfię Czatkobatrachus i Anura. Pod względem wykształcenia stawu łokciowego Czatkobatrachus jest także bardziej nowoczesny niż Triadobatrachus, który lokuje się jako dalsza grupa zewnętrzna. Tak skonstruowany kladogram wskazuje, że wydłużenie kości biodrowej i redukcja ruchów bocznych kregosłupa nastąpiła w linii płazow bezogonowych wcześniej niż zrosty podramienia i podudzia oraz powstanie urostylu. Stanowi to wskazanie dla przyszłych rekonstrukcji procesu powstawania żabiego sposobu lokomocji. Laurazyjskie położenie stanowiska z Czatkobatrachus potwierdza światowy zasięg prymitywnych Salientia w triasie (ekstapolowany wcześniej na podstawie rozmieszczenia jurajskich żab), implikując równocześnie długą, może permską, wcześniejszą historię tej linii płazów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 573-580
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrzej Sulimski [1926-1997]
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21661.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
biography
Miocene
Sulimski Andrzej biography
zoology
paleobiology
Polska
Polish Miocene
small mammal
Foraminiferida
paleontology
paleozoology
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the nutritional value of Sida hermaphrodita (L.) Rusby (Virginia fanpetals): chemical composition of herbage and silage
Autorzy:
Borsuk, M.
Purwin, C.
Baranowska, M.
Antoszkiewicz, Z.
Nogalski, Z.
Mazur-Kusnirek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192717.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
Sida hermaphrodita
Virginia fanpetals
herbage
silage
chemical composition
nutritional value
polyphenols
amino acids composition
Opis:
Sida hermaphrodita as a crop plant could be used as raw material for the production of forage. The aim of this study was to evaluate the overall nutritional value of fresh and ensiled biomass of Sida hermaphrodita, harvested in the bud formation stage. The chemical and amino acid composition, fatty acid profile, concentrations of minerals and polyphenols of herbage and silage were determined. Additionally fermentation products were assessed in silage. Herbage contained crude protein (CP) of 182 g kg-1 dry matter (DM), neutral detergent fiber (NDF) of 375 g kg-1 DM and lignin content in NDF (L/NDF) was 8.88. Nitrogen fractions changed as a result of ensiling (P<0.010), non-protein nitrogen (NPN) from 274 g kg-1 total nitrogen (TN) in herbage to 683 g kg-1 TN in silage, and neutral detergent-insoluble nitrogen (NDIN) from 74.6 g kg-1 TN in herbage to 79.5 g kg-1 TN in silage. Silage was characterized by intensive lactic fermentation (114 g kg-1 DM) and pH of 4.30. It contained CP of 176 g kg-1 DM, NDF of 378 g kg-1 DM, and L/NDF (11.3) was higher than in the herbage. The CP of Sida hermaphrodita silage had a high content of essential amino acids (AAs) Lys, Thr, Val, Leu and Phe (3.98, 4.19, 4.55, 7.14 and 4.00 g 100 g-1 CP, respectively). Sida hermaphrodita silage was characterized by the highest K (6.262 g kg-1DM) content among macronutrients, and the highest content of Fe (40.88 mg kg-1 DM) and Mn (33.01 mg kg-1 DM) among micronutrients. Polyunsaturated fatty acids (PUFAs) predominated in the ether extract herbage and silage, and their proportion was three-fold and seven-fold higher than the proportion of monounsaturated fatty acids (MUFAs), respectively. Herbage had high quercetin content (652 µg g-1 DM), which decreased by 45% during the ensiling. Changes in the chemical composition suggest that this crop plant can be preserved by ensiling. The results of this study indicate that Sida hermaphrodita can be used for producing high-quality silage for ruminants.
Źródło:
Journal of Elementology; 2021, 26, 1; 249-260
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Body-surface protease inhibitors in cage and hive Apis mellifera L.
Inhibitory proteaz na powierzchni ciała pszczół (Apis mellifera L.) w klatce i w ulu
Autorzy:
Strachecka, A.
Paleolog, J.
Borsuk, G.
Olszewski, K.
Grzywnowicz, K.
Gryzinska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45012.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Opis:
The aim of the work was to determine the activity of protease inhibitors sampled from the body surface of bee workers kept in a natural hive environment and in a cage. The samples were collected for five weeks. 40 cage samples and 50 hive samples were gathered, each containing 10 bees. Hydrophilic (water-treated) and hydrophobic (Triton-rinsed) proteins were isolated from the insects. The samples containing washed-out proteins were tested as follows: the activity of aspartic and serine protease inhibitors by the Lee and Lin method; electrophoretic analysis of proteins in a polyacrylamide gel for protease inhibitor detection by means of the modified Felicioli method; and in vivo tests of antifungal and antibacterial activity using the double application method. The cage environment had a destabilizing effect on the natural protease inhibitor system causing radical variation in its activity, which was not the case with the hive environment. The samples were not found to be active in relation to M. luteus and E. coli. The cage bees were less resistant to microorganisms. The results of the in vivo microorganismal test confirmed the fact of weaker protease inhibitor activity in the washed-out body-surface samples of the cage bees that was also observed in in vitro biochemical analyses. The results of cage-based analyses of non-specific apian resistance should be treated with caution when used in reference to hive bees.
Określono aktywność inhibitorów proteaz wyizolowanych z powierzchni ciała robotnic utrzymywanych w naturalnym środowisku ula oraz w klatce. Próby pobierano przez pięć tygodni, pozyskując 40 prób z klatek i 50 prób z ula, w każdej po 10 pszczół. Z owadów wyizolowano białka hydrofilne (przy użyciu wody) oraz hydrofobowe (przy użyciu tritonu). Próbki z wypłukanymi białkami poddano następujący moznaczeniom: aktywność inhibitorów proteaz asparaginowych i serynowych wg metody Lee i Lina; analiza elektroforetyczna białek w żelu poliakrylamidowym do wykrywania inhibitorów proteaz wg zmodyfikowanej metody Felicioliego; aktywność przeciwgrzybowa i antybakteryjna w testach in vivo metodą płytek dwuwarstwowych. Środowisko klatki działało destabilizująco na system naturalnych inhibitorów proteaz wywołując duże wahania ich aktywności, co nie zdarzyło się w ulu. W próbkach nie zaobserwowano aktywności wobec M. luteus i E. coli. Pszczoły w klatce miały słabszą oporność przeciwko mikroorganizmom. Wyniki testu z mikroorganizmami in vivo potwierdziły słabszą aktywność inhibitorów proteaz w próbkach wypłukanych z powierzchni ciał pszczół w klatkach, wykazaną również w analizach biochemicznych in vitro. Uzyskane w klatkach wyniki badań oporności nieswoistej pszczół należy ostrożnie odnosić do pszczół w ulu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2011, 10, 4
1644-0714
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carolinidae a new family of xenosaurid-like lizards from the Upper Cretaceous of Mongolia
Carolinidae, nowa rodzina ksenozauroidalnych jaszcurek z górnej Kredy Mongolii
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22093.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Two lizards, Carolina intermedia gen. et sp. n. and Shinisauroides latipalatum gen. et sp. n. from the Late Cretaceous (? Middle Campanian) of the Gobi Desert are assigned to the new family Carolinidae. A hypothesis of a scincomorphan affiliation of this family is supported by two synapomorphies: the dentary overlap on the lateral surface of the coronoid, and the finger-like descensus parietalis, as well as by some other characters which best correspond with this affiliation. Xenosaurid characters displayed by the described lizards: the hour-glass shaped frontals and the diffuse osteodermal skull covering, are considered as homoplasy.
Materiał do niniejszej pracy pochodzi z osadów g. kredy (? śr. kampan) (Gradziński et al 1968, Gradziński and Jerzykiewicz 1972 i Gradziński et al 1977) Mongolii. Materiał ten zebrany został przez Polsko-Mongolskie Ekspedycje Paleontologiczne na pustynią Gobi w latach 1963—71 i przechowywany jest w Zakładzie Paleobiologii PAN w Warszawie. W pracy opisano dwie nowe jaszczurki: Carolina intermedia gen. et sp. n. (pl. 1: 1; 2: 1; 3: 5; 4: 2; fig. 1B, 2B, ЗА,A’; 4A; 5C; 6L) i Shinisauroides latipalatum gen. et sp. n. (pl. 2: 3, 4; 3: 1—4; 4: 1; fig. 1A; 2A; 3B,B’; 4B; 5B; 6K; 7A) ze stanowisk Chermin Caw, Chulsan i Nemegt, podobne na pierwszy rzut oka do Xenosaurus, współczesnego, amerykańskiego rodzaju należącego do Xenosauridae (Anguimorpha). Uznano jednak, że cechy, które upodobniają do siebie te rodzaje: przewężone kości czołowe i pokrycie osteodermalne złożone z licznych drobnych elementów, nie wystarczają do zaliczenia ich do Xenosauridae, tym bardziej, że cechy te są przypuszczalnie sprzężone (Borsuk-Białynicka 1984). Zgodnie z preferowaną tu hipotezą są one uznane za homoplazje (fig. 8B: 1, 2). Również krótka i silnie sklepiona część przedoczodołowa czaszki upodobniająca opisane rodzaje do Shinisaurus crocodilurus (fig. 5), współczesnego azjatyckiego przedstawiciela Xenosauridae, będącego południowochińskim (Kwangsi) endemitem, uznana została za homoplazję (fig. 8B: 4) wobec głębokich różnic, jakie dzielą nowe rodzaje Carolina i Shinisauroides od Anguimorpha. Różnice te są następujące: Wydłużenie kości zębowej poza kość koronową i nakładanie się wyrostka kości zębowej na powierzchnię zewnętrzną kości koronowej (5), szeroko otwarty dół żuchwowy (6), brak wyrostka skrzydłowego kości przedusznej puszki mózgowej (7), parzyste kości przedszczękowe (8), szeroki kontakt kości lemieszowych z podniebiennymi (9), występowanie półki podzębowej w żuchwie (10) i długiego, wąskiego wyrostka zstępującego kości ciemieniowych (11). Tak liczne różnice względem rodziny Xenosauridae i całego podrzędu Anguimorpha wskazują na odrębność opisanych rodzajów od tego podrzędu oraz wzajemne bliskie pokrewieństwo, które dodatkowo potwierdzają nieliczne cechy ksenozauridowe obu rodzajów (cechy 1, 2 i 4). Uprawnia to do utworzenia nowej, wspólnej dla Carolina i Shinisauroides rodziny Carolinidae. Wiele z wymienionych wyżej cech rodziny Carolinidae (5, 6, 8, 9, 10, 11) spotyka się u rozmaitych przedstawicieli Scincomorpha, a niektóre z nich uważane są (Estes et al 1985) za synapomorfie tego podrzędu. Są to cechy następujące: nakładanie się kości zębowej na zewnętrzną powierzchnię kości koronowej (5) i obecność długiego, wąskiego wyrostka kości ciemieniowej (11). Szeroko otwarty dół żuchwowy (6) i parzyste kości przedszczękowe (8) to dwie cechy, które mogą również okazać się synapomorfiami Scincomorpha. Szeroki kontakt lemieszowo-podniebienny (9A) i obecność półki podzębowej w żuchwie (10) oraz obecność wyrostków zstępujących kości czołowych (3) i brak wyrostka skrzydłowego kości przedusznej (7) to przypuszczalnie cechy plezjomorficzne dla obu podrzędów Autarchoglossa, które nie stoją w sprzeczności z zaliczeniem Carolinidae do Scincomorpha, gdyż nie były przypuszczalnie zastąpione cechami nowymi u wspólnego przodka jaszczurek scynkomorfowych i trafiają się często w tym podrzędzie. Zaliczenie Carolinidae do Scincomorpha jest tu jednak traktowane jako próbne, gdy wymaga ono gruntowniejszych studiów nad tym podrzędem, co wykracza poza ramy niniejszej pracy. Terminologia użyta w niniejszej pracy opiera się na opracowaniu Oelricha (1956) i Rieppla (1980). Metodologia kladystyczna zastosowana w pracy wywodzi się z taksonomii filogenetycznej Henniga (1965), (patrz też Schaeffer et al 1972 i Hecht 1976). Praca została wykonana w ramach problemu MR II. 6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1985, 30, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diversity of diapsid fifth metatarsals from the Lower Triassic karst deposits of Czatkowice, southern Poland —functional and phylogenetic implications
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21653.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Three morphotypes of the fifth metatarsal (MttV), one of the most informative bones of the postcranium, have been described herein from the Early Triassic karst deposits of the Czatkowice locality (Southern Poland). Two of them have been assigned to a basal archosauriform Osmolskina czatkowicensis and a basal lepidosauromorph, Sophineta cracoviensis, respectively, while one is undetermined saurian. Two morphological categories of the hooked fifth metatarsals recognized from this assemblage account for two different solutions to the problem of improvement of locomotion. A strongly inflected (sensu Robinson 1975) MttV shaft consists of two parts, a distal one lying on the ground in a plantigrade manner and a proximal one bent at an angle to get align with the ventral surface of the crus and proximal tarsus. In contrast, a straight shaft of the hooked MttV, suggests its subvertical life position and thus a digitigrade foot stance. The hooking of the fifth metatarsal, that is currently accepted saurian synapomorphy, appeared in phylogeny in a primitive state referred to herein as a neckless type: with neither a neck-shaped articular protrusion for the fourth distal tarsal nor a directly medial orientation of the articular facet. A derived long-necked type with protruding arricular part and more directly medial orientation of the articular facet appeared, at various stages of further phylogeny. A strong plantar–dorsal inflexion of the fifth metatarsal associated with a protrusion of lateral plantar tubercle, dates from a directly pre-lepidosaurian stage of evolution.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2018, 63, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of various additives on the chemical composition, fermentation parameters and apparent digestibility of Virginia fanpetals silage in sheep
Autorzy:
Starczewski, M.
Purwin, C.
Borsuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192511.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
Virginia fanpetals
silage additive
apparent digestibility
Opis:
The aim of this study was to determine the effect of various additives (straw, grass, molasses, dried sugar beet pulp – pellets, inoculant, organic acids) on the quality and fermentation profile of Virginia fanpetals (Sida hermaphrodita L.) silage. Silage samples were assayed for the content of dry matter – DM, crude ash, crude protein – CP, water soluble carbohydrates – WSC, neutral detergent fiber – NDF, acid detergent fiber – ADF and acid detergent lignin – ADL as well as pH and the concentrations of ammonia nitrogen, lactic acid, acetic acid and butyric acid. Silage quality was evaluated according to the DLG Key. Apparent digestibility was determined in sheep, and the digestibility coefficients of DM, CP, NDF, organic matter – OM and digestible OM were calculated. The tested additives increased DM, decreased ADL content (P≤0.01), and reduced WSC utilization (P≤0.05, P≤0.01) in silages. Only sugar beet pulp decreased the content of NDF and ADF (P≤0.01). All silages had similar pH values (4.01 - 4.10). The analyzed silages were characterized by intense lactic acid fermentation, which was inhibited only by the grass additive (P≤0.01). All additives suppressed acetic acid fermentation (P≤0.05, P≤0.01). Grass and sugar beet pulp significantly decreased the concentration of butyric acid (P≤0.01). The addition of grass decreased CP digestibility (from 92.1% in the control silage to 89.3%), whereas the addition of a bacterial inoculant (P≤0.01) and a blend of organic acids (P≤0.05) increased CP digestibility to 93.8% and 92.8%, respectively. The addition of grass and sugar beet pulp increased the coefficient of NDF digestibility by 6 percentage points relative to 60.9% in the control silage. The addition of the inoculant and organic acids decreased NDF digestibility to 56.0% and 50.5%, respectively. Dried sugar beet pulp was the most effective additive, which positively affected the chemical composition, fermentation profile and apparent digestibility of Sida silage.
Źródło:
Journal of Elementology; 2020, 25, 4; 1499-1508
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of climate change on microbial community structure and function in the Antarctic glacier lagoon
Autorzy:
Swiatecki, A.
Gorniak, D.
Jankowska, K.
Zdanowski, M.K.
Borsuk, P.
Zmuda-Baranowska, M.J.
Grzesiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11992.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
climate change
microbial community
community structure
community function
Antarctic
glacier lagoon
glacier recession
Opis:
One of the dramatic effects of global warming is the retreat of glaciers. This phenomenon has intensified in the last two decades. Postglacial areas are quickly colonised by various groups of organisms. Auto- and heterotrophic microorganisms play an especially vital role in these processes. They thrive in shallow glacial lagoons which often form in front of retreating glaciers. These reservoirs are characterised by high dynamics of physicochemical parameters, including: salinity, temperature and concentrations of organic compounds and nutrients. The conducted microbiological studies have revealed rich structural and functional diversity of bacteria occurring in the ecosystem of Ecology Lagoon situated on King George Island. Bacteria found on the surface of algae and stones in the shore zone of the lagoon showed particularly intense metabolic activity. A molecular analysis has indicated that unique taxonomic groups of bacteria occur in the ecosystem of Ecology Lagoon.
Źródło:
Papers on Global Change; 2010, 17
2300-8121
1730-802X
Pojawia się w:
Papers on Global Change
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of cultivar and harvest date on the composition of nitrogen fractions in Festulolium herbage
Autorzy:
Borsuk, M.
Fijałkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2019, 24, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic variability of Euglena agilis [Euglenophyceae]
Autorzy:
Zakrys, B
Empel, J.
Milanowski, R.
Gromadka, R.
Borsuk, P.
Kedzior, M.
Kwiatowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/58369.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
phylogenesis
Euglenida
Euglena
genetic variability
molecular systematics
botany
taxonomy
Euglenophyceae
Euglena agilis
Opis:
The results of the internal transcribed spacer (ITS2) of extrachromosomal rDNA and the chloroplast SSU rDNA sequence analysis presented here confirmed elevated genetic polymorphism revealed earlier by RFLP and RAPD for seven clones of the cosmopolitan species - Euglena agilis Carter. High diversity among these clonal strains was not reflected by morphological criteria, with the exception of the only one character - the ability of the cell in its non-motile dividing states (palmella) to produce mucus and form a slimy envelope. Evolutionary adaptation as formation of slimy envelope may be attributed to different survival strategy of the species by which it adapts to life in a highly variable environment.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2004, 73, 4
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies