Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Borowik, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Impact of temperature on the biological properties of soil
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
soil temperature
soil property
biological property
microorganism
biodiversity
ecophysiology
enzyme activity
Źródło:
International Agrophysics; 2016, 30, 1
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response of Microorganisms to Soil Contamination with Cadmium, Nickel and Lead
Reakcja drobnoustrojów na zanieczyszczenie gleby kadmem, miedzią, cynkiem i ołowiem
Autorzy:
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389445.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
metale ciężkie
bakterie
grzyby
promieniowce
heavy metals
bacteria
fungi
Actinomycetes
Opis:
In pot experiment the effect of loamy sand contaminated with cadmium, copper, zinc and lead on number of oligotrophic bacteria, actinomycetes and fungi was studied. Heavy metals were applied to soil as a single pollution and in mix each other. Two level of heavy metals pollution were examined: 1st level (mg kg–1 of soil): Cd – 4, Cu – 150, Pb – 100 and Zn – 300; 2nd level (mg kg–1 of soil): Cd – 12, Cu – 450, Pb – 300 and Zn – 900. It was found that oligotrophic bacteria were the most sensitive on contamination of soil with cadmium, copper, zinc and lead, slightly less – actinomycetes and the least susceptible were fungi. The negative effect of heavy metals on microorganisms was not the sum of single heavy metals action.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia piasku gliniastego kadmem, miedzią, cynkiem i ołowiem oraz ich mieszaninami w różnych proporcjach na liczebność bakterii oligotroficznych, promieniowców i grzybów. Zastosowano 2 poziomy zanieczyszczenia, które wynosiły [mg kg-1 gleby]: I poziom: Cd - 4; Cu - 150; Pb - 100; Zn - 300; II poziom: Cd - 12; Cu - 450; Pb - 300; Zn - 900. W wyniku badań stwierdzono, że bakterie oligotroficzne były najbardziej wrażliwe na zanieczyszczenie gleby metalami ciężkimi (kadmem, miedzią, ołowiem i cynkiem), nieco mniej - promieniowce, a najmniej - grzyby. Negatywne oddziaływanie metali ciężkich na drobnoustroje nie miało charakteru addytywnego, tzn. nie było sumą skutków działania pojedynczych metali.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 10; 1323-1329
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biological effects produced by urea phosphate in soil
Biologiczne skutki działania fosforanu mocznika w glebie
Autorzy:
Kucharski, J.
Wyszkowska, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334898.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
urea phosphate
enzymes activity
microorganisms numbers
soil fertilization
fosforan mocznika
aktywność enzymów
liczebność mikroorganizmów
nawożenie gleby
Opis:
A pot experiment on eutrophic proper brown soil developed from loamy sand has been conducted in order to determine the effect of urea phosphate on the counts of selected groups of microorganisms, activity of soil enzymes, nitrifying activity of soil and the value of the potential biochemical soil fertility index. The results have demonstrated that urea phosphate stimulated the multiplication of copiotrophic, ammonifying, cellulolytic, Arthrobacter and Pseudomonas bacteria, but inhibited the activity of dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase as well as the nitrifying activity of soil. In response to phosphorus added to soil in the form of urea phosphate, values of the indices describing the effect of microorganisms on the rhizosphere have declined.
W celu określenia wpływu fosforanu mocznika na liczebność wybranych grup drobnoustrojów, aktywność enzymów glebowych, aktywność nitryfikacyjną gleby oraz na wielkość potencjalnego biochemicznego wskaźnika żyzności gleby wykonano doświadczenie wazonowe na glebie brunatnej eutroficznej typowej wytworzonej z piasku gliniastego. Rośliną uprawną był jęczmień jary. W wyniku badań wykazano, że fosforan mocznika stymulował namnażanie bakterii kopiotroficznych, amonifikacjnych, celulolitycznych, Arthrobacter i Pseudomonas oraz promieniowców i grzybów, a hamował aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej oraz aktywność nitryfikacyjną. Pod wpływem działania fosforu w postaci fosforanu mocznika zmniejszały się wartości współczynników charakteryzujących efekt ryzosferowy drobnoustrojów. Fosforan mocznika, chociaż korzystnie działa na wzrost i rozwój jęczmienia jarego, to może powodować zakłócenia metabolizmu glebowego, objawiające się obniżeniem potencjalnej żyzności gleby, skorelowanej z aktywnością biochemiczną.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 4; 25-28
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biological effects of L-tryptophan and the vaccine azotobakteryna in soil
Biologiczne skutki działania L-tryptofanu i azotobakteryny w glebie
Autorzy:
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337195.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
L-tryptophane
enzymes activity
microorganisms numbers
L-tryptofan
aktywność enzymów
liczebność mikroorganizmów
Opis:
The objective of this study has been to determine the effect of L-tryptophan on the biological properties of soil. The influence of L-tryptophan, a precursor of auxins, was tested in a pot experiment. Another aim has been to check whether it is possible to enhance the effect of L-tryptophan by increasing the pool of soil-borne Azotobacter spp. bacteria. The experiments were performed on samples of eutrophic brown soil developed from loamy sand of the pHKCl equal to 6.9. Portions of soil weighing 3.2 kg were placed in pots. The research comprised two series: with and without the vaccine Azotobakteryna added to soil. L-tryptophan was applied in the following doses: 0; 0.5; 5; 50 and mg kg-1 of soil. Onion was the tested plant. The results have demonstrated that L-tryptophan significantly affected the growth and development of onion. It had positive influence on the microbiological and biochemical properties of soil. L-tryptophan raised counts of the following bacteria: oligotrophic and their endospores, copiotrophic and their endospores, ammonifying, nitrogen-immobilizing, Azotobacter, and cellulolytic cells, as well as actinomycetes and fungi. It also stimulated the activity of dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase. In contrast, it decreased the counts of Arthrobacter and Pseudomonas. The vaccine Azotobakteryna increased the counts of such bacteria as Azotobacter, oligotrophs and their endospores, copiotrophs and their endospores, nitrogen-fixing bacteria, Arthrobacter, Pseudomonas, actinomycetes and fungi. The vaccine stimulated the activity of urease, but lowered the counts of ammonifying and cellulolytic bacteria as well as the activity of dehydrogenases.
Celem badań było określenie wpływu L-tryptofanu na biologiczne właściwości gleby. Działanie tego prekursora auksyn testowano w doświadczeniu wazonowym. Sprawdzano możliwość wzmocnienia efektywności L-tryptofanu poprzez zwiększenie w glebie puli bakterii z rodzaju Azotobacter. Badania wykonano w próbkach gleby brunatnej eutroficznej typowej wytworzonej z piasku gliniastego (loamy sand) o pHKCl 6,9. W wazonach umieszczono po 3,2 kg gleby. Badania obejmowały dwie serie: bez i z dodatkiem do gleby szczepionki Azotobakteryny. L-tryptofan stosowano w następującej ilości: 0; 0.5; 5 i 50 mg kg-1 gleby. Rośliną doświadczalną była cebula. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że L-tryptofan istotnie wpływał na wzrost i rozwój cebuli. Korzystnie oddziaływał na mikrobiologiczne i biochemiczne właściwości gleby. Zwiększał liczebność bakterii oligotroficznych i ich form przetrwalnych, kopiotroficznych i ich form przetrwalnych, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, Azotobacter, celulolitycznych, promieniowców i grzybów oraz aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej, a zmniejszał - Arthrobacter i Pseudomonas. Azotobakteryna zwiększała liczebność bakterii: Azotobacter, oligotroficznych i ich form przetrwalnych, kopiotroficznych i ich form przetrwalnych, immobilizujących azot Arthrobacter, Pseudomonas, promieniowców i grzybów oraz stymulowała aktywność ureazy a zmniejszała liczebność bakterii amonifikacyjnych i celulolitycznych i aktywność dehydrogenaz.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 4; 238-241
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the functional diversity of bacterial communities in soil contaminated with diesel oil
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Oszust, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15636.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2018, 23, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nitrification Process in Soil Contaminated with Benzene
Proces nitryfikacji w glebie zanieczyszczonej benzenem
Autorzy:
Kucharski, J.
Wyszkowska, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389648.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
benzen
nitryfikacja
bakterie nitryfikacyjne
aktywność nitryfikacyjna
benzene
nitrification
nitrifying bacteria
nitrifying activity
Opis:
A laboratory experiment was conducted to determine the effect of light loam contamination with benzene doses of O, 250, 500, 750 and 1000 mm3 o kg-1 d.m. soil on the nitrification process. The N-NH4+ and N-NO3- content of soil was measured at 7-day intervals over a period of 28 days. The soil nitrifying activity and nitrifying bacteria counts (MPN) were also determined. The results of the study indicate that soil contamination with benzene in quantities exceeding 250 mm3 o kg-1 d m. soil inhibits the nitrification process. The highest level of benzene pollution (1000 mm3 o kg-1) reduced the populations of phase II nitrifying bacteria 38-fold and lowered the soil nitrifying activity 3.6-fold. Benzene had a more toxic effect on phase II than phase I nitrifying of bacteria which could lead to the excessive accumulation of NO2-in soil contaminated with the studied hydrocarbon.
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ zanieczyszczenia gliny lekkiej benzenem w dawkach: 0, 250, 500, 750 i 1000 mm3 o kg-1 s.m. gleby na przebieg procesu nitryfikacji. Przez 28 dni w odstępach 7-dniowych oznaczano zawartość N-NH4+ i N-NO3- w glebie. Określano także aktywność nitryfikacyjną gleby oraz miano (NPL) bakterii nitryfikacyjnych. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby benzenem w ilościach większych od 250 mm o kg-1 s.m. gleby powoduje zakłócenia w przebiegu procesu nitryfikacji. Największe zanieczyszczenie gleby benzenem (1000 mm3 o kg-1) 38-krotnie zmniejszało liczebność bakterii II fazy nitryfikacji i 3,6-krotnie obniżało aktywność nitryfikacyjną gleby. Benzen okazał się bardziej toksyczny dla bakterii II fazy nitryfikacji niż dla bakterii l fazy, co w przypadku zanieczyszczenia nim gleby może doprowadzić do nadmiernej kumulacji NO2-.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 8; 963-969
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applicability of biochemical indices to quality assessmnet of soil pulluted with heavy metals
Zastosowanie wskaźników biochemicznych do oceny jakościowej gleby zanieczyszczonej metalami ciężkimi
Autorzy:
Wyszkowska, J.
Borowik, A.
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13689.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The objective of this study has been to test a series of soil quality biochemical indices so as to select the one(s) that would mainly rely on enzymes participating in the processes of carbon and nitrogen transformations and reflect objectively the quality of soil. Moreover, an ideal index should be comparable to yields of crops. A vegetative experiment with 5 replications was set up on two soils: loamy sand and sandy loam, which had been polluted with cadmium, copper and zinc. Once the soil moisture content was raised to the level of 60% capillary water retention capacity, the following plants were sown: oat, spring oilseed rape and yellow lupine. Twice during the growing season, the activity of soil enzymes such as dehydrogenases, catalase, urease, ß-glucosidase, acid phosphatase, alkaline phosphatase and arylsulphatase was determined. Next, based on the soil enzymatic activity as well as the content of clay and organic carbon, 21 indices of the biochemical soil activity (BA1 to BA21) were proposed, which were divided into two groups: simple and complex ones. In addition, coefficients of correlation between yields of plants and biochemical soil quality indices were calculated. The experiment has demonstrated that the activity of enzymes should be expressed in units of the product of a catalyzed reaction in 1 h time calculated per 1 kg d.m. of soil, i.e. the activity of dehydrogenases in ìmol TFF, catalase – mol O2, alkaline phosphatase and arylsulphatase – mmol PNP, while that of urease in mmol N-NH4 +. Introduction of uniform units facilitates comparison of the results and quality assessment of different soils, irrespective of the author or research centre they originate from. It has also been shown that among the 21 tested biochemical indices of soil quality assessment, the best ones are BA20 = %C × (Deh + Pal + Pac + Ure), derived from the content of organic carbon and activity of four enzymes: dehydrogenase, alkaline phosphatase, acid phosphatase and urease, and BA21 = Deh + Kat + Pal + Pac + Ure + Glu + Aryl, calculated from the activity of seven enzymes: dehydrogenases (Deh), catalase (Cat), acid phosphatase (Pac), alkaline phosphatase (Pal), urease (Ure), β-glucosidase (glu) and arylsulphatase (Aryl).
Źródło:
Journal of Elementology; 2013, 18, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response of bacteria to soil contamination with heavy metals
Reakcja bakterii na zanieczyszczenie gleby metalami ciezkimi
Autorzy:
Wyszkowska, J
Kucharski, J.
Borowik, A.
Boros, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13797.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
Arthrobacter
bacteria
Pseudomonas
cadmium
zinc
lead
nitrogen immobilizing bacteria
copiotrophic bacteria
ammonifying bacteria
copper
soil
contamination
cellulolytic bacteria
heavy metal
Opis:
The effect of contamination of loamy sand with single heavy metals (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) and with their mixtures on the number of copiotrophic, ammonifying, nitrogen immobilising, cellulolytic bacteria and bacteria of the Arthrobacter and Pseudomonas genera was examined in a pot experiment. The research was performed in two series: with soil sown with oat and unsown soil. It was found that the sensitivity of bacteria to Cd2+, Cu2+, Zn2+ and Pb2+ is a specific characteristic related to the content of these metals in soil and to the method of soil use. The development of the bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas was most strongly inhibited in the soil sown with oat, while ammonifying, nitrogen immobilising, and cellulolytic bacteria were most inhibited in the unsown soil. Copiotrophic, cellulolytic, nitrogen immobilising and ammonifying bacteria proved to be more resistant to this contamination than bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas genera. Increasing the number of heavy metals simultaneously contaminating the soil to two (Cd2+ and Cu2+; Cd2+ and Zn2+; Cd2+ and Pb2+) and to three (Cd2+, Cu2+ and Zn2+; Cd2+, Cu2+, and Pb2+; Cd2+, Pb2+ and Zn2+) generally did not increase the intensity of their effect on the examined bacteria. Changes brought about by these mixtures were usually similar to changes caused by individual heavy metals.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia piasku gliniastego pojedynczymi metalami ciężkimi (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) i ich mieszaninami na liczebność bakterii kopiotroficznych, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, celulolitycznych oraz bakterii z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Badania wykonano w dwóch seriach: z glebą obsianą owsem i nieobsianą. Stwierdzono, że wrażliwość bakterii na Cd2+, Cu2+, Zn2+ i Pb2+ jest cechą specyficzną związaną z zawartością tych metali w glebie oraz sposobem jej użytkowania. Rozwój bakterii z rodzaju Arthrobacter oraz Pseudomonas był intensywniej hamowany w glebie obsianej owsem, natomiast bakterii amonifikacyjnych, immobilizujących azot oraz celulolitycznych – w glebie nieobsianej. Bardziej odporne na te zanieczyszczenia okazały się bakterie kopiotroficzne, celulolityczne, immobilizujace azot i amonifikacyjne niż bakterie z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Zwiększenie liczby metali ciężkich jednocześnie zanieczyszczających glebę do dwóch (Cd2+ i Cu2+; Cd2+ i Zn2+; Cd2+ i Pb2+) i trzech (Cd2+, Cu2+ i Zn2+; Cd2+, Cu2+ i Pb2+, Cd2+, Pb2+ i Zn2+) z reguły nie zwiększało intensywności ich oddziaływania na badane bakterie. Zmiany wywołane przez te mieszaniny były zazwyczaj zbliżone do zmian powodowanych przez pojedyncze metale ciężkie.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resistance of dehydrogenases, catalase, urease and plants to soil contamination with zinc
Oporność dehydrogenaz, katalazy, ureazy i roślin na zanieczyszczenie gleby cynkiem
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13935.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Pot trials on growing plants were conducted in order to determine the resistance of dehydrogenases, catalase and urease as well as the plants themselves to soil contamination with zinc. The experimental variables were: the type of soil (loamy sand and sandy loam), degree of soil pollution with zinc from 0 to 600 mg Zn2+ kg-1 d.m., and plant species (oat, spring rape and yellow lupine). Samples of soil were tested to determine the activity of dehydrogenases, catalase and urease as well as its physicochemical properties. Based on the enzymatic activity of soil and the dry matter of harvested plants, the resistance of enzymes and each of the crops was determined to excessive amounts of zinc in soil with different grain-size distribution. It was concluded that zinc contamination significantly inhibited the activity of dehydrogenases, catalase and urease. With respect to their sensitivity to zinc, the enzymes were arranged in the following order: dehydrogenases > urease > catalase. The plant species and grain-size distribution of soil determined the resistance of the enzymes to zinc pollution. Dehydrogenases were most resistant to zinc in soil cropped with oat, urease – in soil under spring rape and catalase – in soil sown with yellow lupine. Dehydrogenases and urease were more resistant to the adverse influence of zinc in sandy loam than in loamy sand, contrary to catalase, which was less vulnerable in loamy sand than in sandy loam. Tolerance of plants to zinc pollution proved to be a species-specific characteristic. Yellow lupine was most sensitive to excess zinc in soil, while oat was most resistant to the said contamination out of the three examined plant species.
W badaniach wegetacyjnych wazonowych, których celem było określenie oporności dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz roślin na zanieczyszczenie gleby cynkiem, czynnikami zmiennymi w doświadczeniu były: rodzaj utworu glebowego (piasek gliniasty i glina piaszczysta), stopień zanieczyszczenia gleby cynkiem (od 0 do 600 mg Zn2+ kg-1 s.m. gleby) oraz gatunek uprawianej rośliny (owies, rzepak jary i łubin żółty). W próbkach gleby określono aktywność dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz właściwości fizykochemiczne. Na podstawie aktywności enzymów oraz plonu suchej masy roślin określono oporność enzymów oraz poszczególnych gatunków roślin na nadmierne ilości cynku w glebach o zróżnicowanym składzie granulometrycznym. Stwierdzono, że zanieczyszczenie cynkiem hamuje istotnie aktywność dehydrogenaz, ureazy i katalazy. Enzymy pod względem wrażliwości na cynk uszeregowano następująco: dehydrogenazy > ureaza > katalaza. Gatunek roślin oraz skład granulometryczny gleby determinował oporność enzymów na zanieczyszczenie cynkiem. Dehydrogenazy najbardziej oporne na negatywne działanie cynku były w glebie pod uprawą owsa, ureaza – rzepaku jarego, a katalaza – łubinu żółtego. Dehydrogenazy i ureaza są bardziej oporne na działanie cynku w glinie piaszczystej niż w piasku gliniastym, a katalaza odwrotnie – bardziej oporna w piasku gliniastym niż w glinie piaszczystej. Wrażliwość roślin na zanieczyszczenie cynkiem okazała się być cechą gatunkową. Spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy na nadmiar cynku w glebie był łubin żółty, a najmniej – owies.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of cadmium, copper and zinc on plants, soil microorganisms and soil enzymes
Oddziaływanie kadmu, miedzi i cynku na rośliny, drobnoustroje i enzymy glebowe
Autorzy:
Wyszkowska, J.
Borowik, A.
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15423.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Heavy metals when present in amounts equal to the geochemical background do not interfere with the soil metabolism, which is associated with the growth and development of soil microorganisms as well as the processes of synthesis and re-synthesis, governed by intra- and extracellular enzymes. In the said concentrations, heavy metals do not cause undesirable changes in the development of plants. On the contrary, such elements as copper and zinc are essential constituents of physiological processes in all living organisms, including microorganisms and plants. Some soils suffer from zinc and copper deficits, which is why they are enriched with fertilizers containing copper or zinc to satisfy the nutritional requirements of crops. Cadmium is different in that its essential role in the proper functioning of living organisms has not been proven yet. In Poland, soils contaminated with heavy metals, including cadmium, copper and zinc, occur only locally. The purpose of this study has been to discuss the characteristics of these elements in terms of the chemical properties and the role in the natural environment, the effect they produce on plants when present in excessive concentrations in soil and the response of soil microbes and enzymes to such contaminants. Crops cultivated on soil with an elevated content of heavy metals typically present inhibited growth, reduced transpiration, chlorosis of leaves, limited germination of seeds and deformations of the root system. The effect induced by heavy metals is more pronounced in the early development of plants. Mobility and plant availability of heavy metals depend on a series of factors, for example the soil pH, content of organic matter, grainsize composition of soil, content of iron and manganese oxides, soil sorption capacity and the type of metal. Higher bioavailability of heavy metals is observed in soils with a low content of humic acids. As the soil pH increases (within 6.5-7.5), metals, especially zinc and – to a lesser degree – copper become less toxic to plants. The mechanism building tolerance of plants to heavy metals is closely connected with processes which reduce the uptake and transport of metals and with detoxification on cellular membranes and inside cells. An increase in the concentration of metals induces the synthesis of phytochelates, whose main function is to sustain the homeostasis of metals in the cell. These proteins also transport metal ions to vacuoles, where they can be bound by oxalates. Excessive amounts of cadmium, copper and zinc disrupt the homeostasis of soil by interfering with the control mechanisms on the level of genes, thus inhibiting the activity of microbial enzymatic proteins. They cause damage to metabolic pathways, often resulting in the apoptosis of cells. Consequently, the counts and species diversity of soil microorganisms suffer. Such process as nitrification and ammonification are inhibited, alongside the activity of soil enzymes. The adverse influence of cadmium, copper and zinc on microorganisms and enzymes can be alleviated by application of organic and natural fertilizers. For soil phytoremediation, microorganisms resistant to these metals but enhancing their availability can be used.
Źródło:
Journal of Elementology; 2013, 18, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of dehydrogenases, catalase and urease in copper polluted soil
Aktywnosc dehydrogenaz, katalazy i ureazy w glebach zanieczyszczonych miedzia
Autorzy:
Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15737.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
soil pollution
copper
enzyme activity
tolerance index
vulnerability index
dehydrogenase
catalase
urease
Opis:
Copper is a life essential element. However, in excess it can be destructive to metabolism of microbial, plant, animal and human cells. Thus, an understanding of all conditions associated with the effect produced by copper on natural environment is vital. The purpose of the present study has been to evaluate the effect of soil contamination with copper on the activity of dehydrogenases, catalase and urease as well as to determine the tolerance of these enzymes to excessive amounts of copper in soil. The variable factors of the experiment consisted of: 1) soil type: loamy sand and sandy loam; 2) copper pollution rate in mg kg-1 d.m. of soil: 0, 150, 450; 3) soil use: unseeded and seeded soil; 4) crop species: barley, spring oilseed rape and yellow lupine; 5) dates of enzymatic analyses: 25 and 50 day. The results have revealed that copper pollution, within the rates of 150 to 450 mg kg-1 d.m. of soil, significantly inhibits the activity of dehydrogeanses, urease and catalase, with catalase being the most tolerant to excessive copper, unlike dehydrogeneases, which were the most sensitive enzymes. Urease was found to be intermediate in the response to copper. Dehydrogenases, urease and catalase are the least tolerant to the inhibitory effect of copper in soil under spring oilseed rape, being the most tolerant to the pollution in soil under oats. Copper produces stronger inhibitory effect on soil enzymes in unseeded than in seeded soil. The negative effect of excess copper in soil persists and, instead of diminishing, the longer copper remains in soil, the stronger effect it yields. Dehydrognases and catalase are less tolerant to copper in sandy loam than in loamy sand, unlike urease, which was more tolerant to the pollutant in loamy sand than in sandy loam. Tolerance of plants to soil contamination with copper is a species-specific trait. Among the tested crops, yellow lupine was the least tolerant whereas spring oilseed rape was the most tolerant to copper contamination.
Miedź jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wszystkich organizmów, jednakże jej nadmiar w środowisku może działać destrukcyjnie na metabolizm komórek drobnoustrojów, roślin i zwierząt oraz ludzi. Zatem poznanie wszystkich uwarunkowań oddziaływania miedzi na środowisko przyrodnicze jest ze wszech miar uzasadnione. Celem badań było określenie wpływu zanieczyszczenia gleby miedzią na aktywność dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz określenie oporności tych enzymów na nadmiar miedzi w glebie. W doświadczeniu czynnikami zmiennymi były: 1) gatunek gleby: piasek gliniasty i glina piaszczysta; 2) stopień zanieczyszczenia miedzią w mg⋅kg-1 s.m. gleby: 0, 150 , 450; 3) sposób użytkowania gleby: gleba nieobsiana i obsiana roślinami; 4) gatunek uprawianej rośliny: owies, rzepak jary i łubin żółty; 5) termin analiz enzymatycznych: 25. dzień i 50. dzień. W wyniku badań stwierdzono, że zanieczyszczenie miedzią, w zakresie od 150 mg do 450 mg·kg-1 gleby, hamuje istotnie aktywność dehydrogenaz, ureazy i katalazy. Przy czym najbardziej odporna na nadmiar miedzi jest katalaza, a najmniej dehydrogenazy. Pośrednie miejsce zajmuje ureaza. Dehydrogenazy, ureaza i katalaza są najbardziej oporne na inhibicyjne działanie miedzi w glebie pod uprawą rzepaku jarego, a najmniej pod uprawą owsa. Miedź silniej hamuje aktywność enzymów w glebie nieobsianej roślinami niż w glebie obsianej. Negatywne działanie nadmiaru tego pierwiastka w glebie ma charakter trwały i zamiast ustępować nasila się wraz z czasem jego zalegania w glebie. Dehydrogenazy i katalaza są bardziej oporne na działanie miedzi w glinie piaszczystej niż w piasku gliniastym, a ureaza odwrotnie – bardziej oporna w piasku gliniastym niż w glinie piaszczystej. Wrażliwość roślin na zanieczyszczenie miedzią jest cechą gatunkową. Spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy jest łubin żółty, a najmniej rzepak jary.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 605-617
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies